Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου και Κώστας Χρυσόγονος έχουν αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα διαφοροποιηθεί από την γραμμή του κόμματος και έχουν προειδοποιήσει το Μέγαρο Μαξίμου πως οι Γερμανοί και γενικότερα οι δανειστές παίζουν παιχνίδι σε βάρος της κυβέρνησης και απλά περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια της και να την ανατρέψουν.
Οι δύο ευρωβουλευτές μπορεί να κατηγορηθούν πώς παίζουν και αυτοί το δικό τους παιχνίδι βλέποντας πώς ο ΣΥΡΙΖΑ βυθίζεται στις δημοσκοπήσεις και πλησιάζει η ώρα του τέλους. Ωστόσο, ανάμεσα σε αυτά που λένε μπορεί κανείς να ξεχωρίσει αλήθειες και πραγματικότητες.
Σε συνέντευξη του χθες ο κ. Κούλογλου υποστήριξε ότι το Eurogroup και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «δεν θέλουν να κλείσουν την αξιολόγηση» και «θέλουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση», οπότε «αν έχει αποφασίσει κάποιος να σου επιτεθεί, διαλέγεις εσύ τη στιγμή».
«Ο Σόιμπλε έχει βαρύνοντα ρόλο στα ελληνικά θέματα, δεδομένου και του ρόλου του Πόντιου Πιλάτου που παίζει η Μέρκελ, προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές. Πιστεύω ότι θέλει να ανατρέψει την κυβέρνηση» ανέφερε χαρακτηριστικά. Και η πραγματικότητα δεν είναι και πολύ διαφορετική.
Όταν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εξήγγειλε τα μέτρα χορήγησης του εφάπαξ βοηθήματος στους χαμηλοσυνταξιούχους και την αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά που δέχονται τις προσφυγικές ροές, ο Σόιμπλε αμέσως έθεσε σε εφαρμογή μέτρα ανθελληνικά. «Πάγωσε» τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους και προκειμένου να βγουν από την... κατάψυξη, αξίωσε δήλωση μεταμέλειας από το υπουργείο Οικονομικών και εγγυήσεις μεταξύ των οποίων ο «κόφτης» των συντάξεων. Και το πέτυχε.
Η κυβέρνηση δηλαδή αποφάσισε να κάνει ένα βήμα μπροστά για να δείξει το κοινωνικό της πρόσωπο και ταυτόχρονα βρέθηκε να αναλαμβάνει νέες δεσμεύσεις που «ναρκοθετούν» το μέλλον της και βεβαίως το μέλλον των Ελλήνων.
Σαφώς στο Μέγαρο Μαξίμου αντιλήφθηκαν τι έγινε, αλλά προσπαθούν να δείξουν πώς κέρδισαν την παρτίδα, αφού και τα μέτρα υλοποιήθηκαν και οι δανειστές ήραν το «πάγωμα» των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος. Είναι όμως έτσι; Η απάντηση είναι όχι, καθώς η δεύτερη αξιολόγηση που ήταν το ζητούμενο και έπρεπε να έχει κλείσει από τις αρχές Δεκεμβρίου είναι μάλλον δύσκολο να κλείσει το επόμενο δίμηνο ή και τρίμηνο. Ο λόγος είναι πώς οι δανειστές ζητούν και άλλα μέτρα.
Πολλοί λοιπόν πιστεύουν πώς η κυβέρνηση έχει κερδίσει χρόνο για να μην προσφύγει σε εκλογές, αλλά όσο περνάει ο χρόνος θα διολισθαίνει και τα προβλήματα θα γίνονται ακόμη μεγαλύτερα και οι λύσεις τους ακόμη πιο δύσκολες.
Εκεί που ποντάρει ο Αλέξης Τσίπρας είναι οι αλλαγές στην Ευρώπη. Στις εκλογές στη Γαλλία, που μπορούν να ταρακουνήσουν ακόμη περισσότερο την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε πολιτικές εξελίξεις στη γειτονική Ιταλία ή ακόμη και στον Ντόναλντ Τραμπ να μαζέψει το ΔΝΤ και να γλυτώσει έτσι η κυβέρνηση τις μεγάλες πιέσεις για τη λήψη νέων μέτρων.
Με αυτό τον τρόπο εκτιμούν στην κυβέρνηση (σ.σ. αν αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα το ΔΝΤ) θα πέσει το φύλλο συκής του κ. Σόιμπλε και αναγκαστικά θα φαίνεται πλέον ως ο μόνος κακός απέναντι στην Ελλάδα. Όχι βέβαια ότι έχει πρόβλημα ο ίδιος, αλλά εν' όψει των εκλογών στη Γερμανία το φθινόπωρο, ίσως αποφασίσει να μαλακώσει την σκληρή λιτότητα.
Μέχρι και αν συμβεί αυτό ο δρόμος της κυβέρνησης είναι στρωμένος με αγκάθια και αυτό που είπε ο κ. Κούλογλου μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Να τραβήξουν οι δανειστές νέα μέτρα και να σύρουν τη διαπραγμάτευση για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης μέχρι το καλοκαίρι προκαλώντας οικονομική ασφυξία στην Ελλάδα (τον Ιούνιο λήγουν ελληνικά ομόλογα μεγάλης αξίας).
Συνεπώς το σενάριο των εκλογών ποτέ δεν έφυγε από το τραπέζι παρά το γεγονός ότι ο Α. Τσίπρα δεν τις θέλει. Αυτό που φαίνεται είναι απλά να έχει κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο.
