Θα πρέπει να δεχθούμε δύο βασικές παραδοχές: Η Ελλάδα δεν ανήκει στη Δύση, η Ελλάδα είναι η Δύση καθώς αυτή αποτελεί τον θεμελιωτή των δημοκρατικών αξιών και του δυτικού πολιτισμού. Η Τουρκία όχι μόνο δεν μπορεί να αποτελέσει μέλος της Δύσης αλλά είναι αυτή που αποτελεί την άμεση απειλή της καθώς τα οράματα Ερντογάν αποβλέπουν στον εκβιασμό και έλεγχο της Ευρώπης.
Μία από τις αγαπημένες σειρές της τουρκικής τηλεόρασης για τον Ερντογάν, ήταν αυτή του Σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, αυτού δηλαδή που πολιόρκησε με αποτυχία τη Βιέννη απειλώντας με κατάληψη ολόκληρη την Ευρώπη.
Γράφει ο Λάζαρος Καμπουρίδης, Αντιστράτηγος ε.α.
Ο Τούρκος Πρόεδρος γνωρίζει ότι αυτό είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί την εποχή μας με όρους «εδαφικής κατάληψης». Έχει θέσει όμως ως στόχο τον έλεγχο της Ευρώπης στοχοποιώντας τα τρωτά της σημεία, τα οποία είναι, η έλλειψη κατάλληλων ηγεσιών στις χώρες της, η ενεργειακή ένδεια αλλά και η παρηκμασμένη δημογραφική της πραγματικότητα. Αυτό δεν αποτελεί εκτίμηση αλλά προ διετίας δηλώσεις του πρώην Τούρκου Υπουργού Εσωτερικών Σ. Σοϊλού. Το πλέον ανησυχητικό όμως είναι ότι, ο Ερντογάν το τελευταίο διάστημα, δηλαδή ακριβώς αμέσως μετά τις συζητήσεις των Ευρωπαίων για το μέλλον της ευρωπαϊκής άμυνας με αφορμή το Ουκρανικό, έβαλε στο τραπέζι και τον όρο άμυνα – ασφάλεια της Ευρώπης.
Θυμίζουμε ότι, ο Ερντογάν αμέσως μετά την επικράτησή του στις τελευταίες εκλογές (2023), επισκέφθηκε το Μπακού και στην συνάντησή του με τον Πρόεδρο της χώρας Αλίγιεφ, δήλωσε ότι, η Ευρώπη τρέμει που το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν θα φτάνει στις ευρωπαϊκές χώρες μέσω Τουρκίας.
Σοβαρή ήταν η ενόχληση των Ευρωπαίων ηγετών όταν ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος Βάνς στην Διάσκεψη του Μονάχου, τους έκανε σύσταση «να ακούσουν τις κοινωνίες τους». Όμως από την άλλη πλευρά, κανένας Ευρωπαίος ηγέτης δεν τόλμησε να ψελλίσει ένα λόγο – απάντηση στον Τούρκο Πρόεδρο όταν αυτός με περισσή αλαζονεία δήλωσε χαρακτηριστικά ότι, «Οι εξελίξεις στη Συρία, όπως και οι συζητήσεις που γίνονται στα πλαίσια του πολέμου στην Ουκρανία, επιβεβαιώνουν πως η Ευρώπη έχει ανάγκη την Τουρκία. Μόνο η Τουρκία μπορεί να σώσει την Ε.Ε. από το αδιέξοδο που βρίσκεται στην οικονομία, στην άμυνα και στην πολιτική. Στην Ευρώπη που γηράσκει η δημογραφία της, όπως και η οικονομία της, θα δώσει νερό ζωής η ένταξη της Τουρκίας, η πλήρης ένταξη της Τουρκίας». Επιπλέον, ο Τούρκος Πρόεδρος επανήλθε με νεότερες δηλώσεις και τόνισε ότι, «η ασφάλεια της Ευρώπης χωρίς την Τουρκία είναι αδιανόητη».
Κανένας δεν τόλμησε να ρωτήσει τον Ερντογάν, ποιος ακριβώς είναι ο κίνδυνος της ασφάλειας της Ευρώπης που η Τουρκία καλείται να αντιμετωπίσει. Προφανώς εννοεί τη Ρωσία, μιας και οι Ευρωπαίοι ηγέτες μεγαλοποιώντας τον ρωσικό κίνδυνο πλέον κάνουν λόγο για το νέο ευρωπαϊκό αμυντικό οικοδόμημα, τονίζοντας τη διάθεση 800 δισ. ευρώ για προγράμματα αμυντικής θωράκισης ενόψει της ρωσικής απειλής, αποφεύγοντας να δούνε τις πραγματικές προκλήσεις στο εσωτερικό της ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Και σαν μην έφταναν αυτά, η Ε.Ε. φαίνεται να δείχνει πρόθυμη να δεχθεί την «αθώα» προσφορά της Τουρκίας ώστε να την εντάξει σιγά – σιγά και από «το παράθυρο» στην ευρωπαϊκή άμυνα, μια πολύ κακή εξέλιξη για την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η Ελλάδα και η Κύπρος εντάχθηκαν στην Ε.Ε., επειδή δικαιούνται την ένταξή τους. Όταν η Τουρκία υπέβαλε την υποψηφιότητά της να ενταχθεί στην Ε.Ε., το έπραξε μεταξύ των άλλων και λόγω της δυτικόστροφης κεμαλικής παρακαταθήκης. Τώρα, ο Ερντογάν βλέποντας ότι δεν μπορεί να εκπληρώσει τα τεθέντα ευρωπαϊκά κριτήρια για την ένταξη στην Ε.Ε., εκβιάζει την ευρωπαϊκή οικογένεια και θέλει όχι να αποτελέσει μέλος της αλλά αναγκαίος ισότιμος εταίρος της, αφού όπως λέει ο ίδιος, η Τουρκία διαθέτει έμψυχο δυναμικό για την ευρωπαϊκή οικονομία, ελέγχει τις κάνουλες της εξ ανατολών προερχόμενης ενέργειας και διαθέτει ισχυρό στρατό αλλά και αμυντική βιομηχανία για την «σωτηρία» της Ευρώπης. Μια αμυντική βιομηχανία η οποία γιγαντώθηκε/νεται, με την δυτική τεχνογνωσία.
Ο Ερντογάν δεν επιθυμεί την σωτηρία της Ευρώπης, αλλά την κατάκτησή της. Το Σχέδιο «Αιώνας της Τουρκίας», αποσκοπεί στην ίδρυση μιας τουρκοϊσλαμικής ένωσης με ηγέτιδα χώρα την Τουρκία η οποία μέσα από οικονομικές, πολιτικές, ενεργειακές και στρατιωτικές δομές παράλληλες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., θα ελέγχει και θα κρατά ως όμηρο την Ευρώπη. Η Άγκυρα βλέπει με μεγάλη ευχαρίστηση τις δηλώσεις Τράμπ για διάλυση του ΝΑΤΟ, αφού μία τέτοια εξέλιξη λειτουργεί υπέρ των τουρκικών σχεδίων. Σημειώνεται ότι, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Χ. Φιντάν σε δηλώσεις στου στους Financial Times, τόνισε την βούληση της Τουρκίας να ενταχθεί σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή δομή ασφάλειας σε περίπτωση διάλυσης του ΝΑΤΟ. Η Τουρκία δείχνει έτοιμη για την προοπτική αυτή, μιας και οι ηγεσίες των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών κλείνουν το μάτι στην Άγκυρα.
Η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει, να τονίσουν τον κίνδυνο μιας τέτοιας ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας και να κάνουν πρόδηλο στην Ε.Ε. ότι, ο Ελληνισμός διαθέτει τον απαραίτητο ζωτικό χώρο για την αντιμετώπιση της τουρκοϊσλαμικής προέλασης αλλά και τις εν δυνάμει ενεργειακές συμμαχίες με Ισραήλ και Αίγυπτο για την ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από την εξ’ ανατολών προερχόμενη ενέργεια η οποία θα φτάνει στην Ευρώπη με τους εκβιαστικούς όρους της Τουρκίας. Θα πρέπει η Αθήνα να υπενθυμίζει συνεχώς στην Ε.Ε. για την εμπειρία της «πολιορκίας» του Έβρου την περίοδο Φεβρουαρίου – Μαρτίου 2020, όταν ο Ερντογάν χρησιμοποίησε ως «πολιορκητικό κριό» δεκάδες χιλιάδες μεταναστών για να παραβιάσουν τα ευρωπαϊκά σύνορα. Δεν είναι δυνατόν η Τουρκία να ενταχθεί στον ευρωπαϊκό μηχανισμό άμυνας και ασφάλειας όταν κατέχει το 40% της Κύπρου, παραμένει σε ισχύ το Casus Belli και το Τουρκολυβικό Μνημόνιο, ενώ παράλληλα απειλούνται η εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου από την εφαρμογή του Δόγματος «Γαλάζια Πατρίδα» και του «Εθνικού Όρκου».
Είναι λυπηρός αλλά και συνάμα επικίνδυνος ο εξής ιστορικός παραλληλισμός: Παραμονές της πολιορκίας της Κων/πολης από τους Οθωμανούς, οι Βυζαντινοί είχαν στραμμένο το βλέμμα τους για βοήθεια προς τη Δύση για την αντιμετώπιση του σκοταδισμού, ενώ τώρα η Δύση έχει στραμμένο το βλέμμα της προς την Τουρκία για να σωθεί από τα φαντάσματά της καθώς δεν θέλει ή δεν μπορεί να δει ότι, ο πραγματικός κίνδυνος και η απειλή βρίσκονται ακριβώς εκεί, στην Ανατολή.
Δημοσιεύεται στο ΠΑΡΟΝ της Κυριακής
Ο Αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Καμπουρίδης είναι απόφοιτος της Σχολής Εθνικής Άμυνας, κάτοχος MBA από το Nottingham Trend University, Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας & Εθνολογίας του ΔΠΘ, και υποψήφιος Διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ διετέλεσε μέλος της Ελληνικής Διπλωματικής Αντιπροσωπείας στην Κωνσταντινούπολη την περίοδο 1995-1999, Ακόλουθος Άμυνας στην Ελληνική Πρεσβεία στην Άγκυρα/παράλληλη διαπίστευση στο Μπακού την περίοδο 2013-2017. Είναι συνεργάτης του αμερικανικού Ινστιτούτου αναλύσεων, «Defense & Foreign Affairs». Αποστρατεύθηκε τον Μάρτιο / 2022
