Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα της μόνιμης αυτής τουρκικής στρατηγικής:
Στις 30 Νοεμβρίου 2022 ο «ήρωας» πραξικοπήματος του 2016 Χουλουσί Ακάρ υποκρίνεται τον θλιμμένο, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα: «Ορισμένοι πολιτικοί στην Ελλάδα σαμποτάρουν τις ειρηνευτικές μας προσπάθειες».
Μια μόλις μέρα νωρίτερα (29 Νοεμβρίου 2022) το δεξί χέρι του Ερντογάν Ιμπραήμ Καλίν, σε μια συνέντευξη-ποταμό προς την (φιλοκυβερνητική) ιστοσελίδα του τηλεοπτικού σταθμού A Haber μεταμορφώθηκε σε «περιστέρι ειρήνης»: «Θέλουμε να έχουμε καλές σχέσεις με την Ελλάδα. Δεν θέλουμε ένταση, δεν θέλουμε εντάσεις, δεν θέλουμε λογομαχίες, δεν θέλουμε σύγκρουση στα σύνορά μας. Κάνουμε περισσότερα από όσα μας αναλογούν».
Στις 7 Δεκεμβρίου 2022 ο κατεξοχήν εμπρηστής της κοινής λογικής Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου, απευθυνόμενος στον Ρουμάνο ομόλογό του, διαβεβαίωνε πως «Η Ελλάδα δεν αποδέχεται το Διεθνές Δικαστήριο».
Κάθε ανυποψίαστος ξένος πολίτης που δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει πολλές λεπτομέρειες, είναι φυσικό να σκεφτεί πως οι «καλοπροαίρετοι Τούρκοι» επιδιώκουν ειρηνική συμβίωση με την Ελλάδα η οποία όμως απορρίπτεται αδικαιολόγητα από τους Έλληνες.
Οι «εμπρησμοί» βέβαια της κοινής λογικής σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, επιδιώκεται να εμφανιστούν σαν φυσική συνέπεια της (δήθεν) αρνητικής Ελληνικής στάσης, που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί «αποτελεσματικά».
Έτσι ακούμε συνεχώς από τα πιο επίσημα τουρκικά χείλη και τα διάφορα «εξαπτέρυγα» τους, ένα συνεχές και επαναλαμβανόμενο υβρεολόγιο αναμεμιγμένο με απειλές και υπονοούμενα, όπως «Θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ», «Η Ελλάδα δεν είναι ίση με εμάς», «Οι Έλληνες θα λογοδοτήσουν», «Οι Έλληνες κρύβονται κάτω από τα φουστάνια άλλων», «Τα νησιά του Αιγαίου ήταν κάποτε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κλάπηκαν από την Τουρκία και πρέπει να της επιστραφούν, εθελοντικά ή με τη βία», «Οι Έλληνες θα πάθουνε ό,τι και παππούδες τους», «Οι Έλληνες θα καταλήξουν στις κοιλιές των ψαριών», «Θα ξεκινήσουμε συζήτηση για την κυριαρχία των νησιών του Αιγαίου αν δεν αποστρατικοποιηθούν», «Η Ελλάδα είναι μια χώρα σαν κοτόπουλο με κομμένο κεφάλι, με την εξωτερική της πολιτική υπό την κατοχή των ΗΠΑ», «Η Ελλάδα μας παρενοχλεί στο Αιγαίο» «Η Ελλάδα είναι πιόνι των ξένων», «Η Ελλάδα παρενόχλησε τουρκικά F-16 σε Ρόδο, Λέσβο και Χίο», «Θα χτυπήσουμε την Ελλάδα με τους πυραύλους «Tayfun», «Μα φυσικά η Τουρκία θα εισβάλει στα νησιά, είναι μπροστά στην μύτη μας» και ατέλειωτα άλλα, παρόμοια ευτράπελα.
Το τουρκικό καθεστώς ισλαμιστών, φασιστών και τουρκικού υπόκοσμου, προετοιμάζει το έδαφος για πιθανή αντιπαράθεση με την Ελλάδα, σε περίπτωση που δεν καρποφορήσουν όλες οι άλλες προσπάθειες παραμονής στην εξουσία και μετά τις «εκλογές» του 2023.
Έτσι ενώ παριστάνει το θύμα από την (δήθεν) επιθετικότητα της Ελλάδος, επιδίδεται σε επαναλαμβανόμενες προκλήσεις όπως η διατήρηση του casus belli εάν η Ελλάδα ασκήσει δικαιώματα που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο, η συστηματική παραβίαση του ελληνικού εναέριου χώρου πάνω από κατοικημένα Ελληνικά νησιά, η κατά το δοκούν χάραξη διαφόρων χαρτών στους οποίους ζωγραφίζονται τουρκικές «ιδιοκτησίες» μέσα σε Ελληνικά και Κυπριακά διεθνώς κατοχυρωμένα κυριαρχικά δικαιώματα, η απειλή ωμής βίας σε ύφος νταβατζή απέναντι σε όσους τολμήσουν να «αμφισβητήσουν» τους τουρκικής έμπνευσης «χάρτες», η απαίτηση κατάργησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και η αναγνώριση ανδρείκελων στην κατεχόμενη Κύπρο σαν «ανεξάρτητο» κράτος, η αγωνιώδης αναζήτηση ενός «φύλου συκής», μιας δικαιολογίας τέλος πάντων που θα επικαλεστεί την «κατάλληλη» στιγμή απέναντι στην Ελλάδα κ.α.π.
Τις διάφορες δικαιολογίες και τα «φύλα συκής» δημιουργεί μεθοδικά και σε βάθος χρόνου μόνη της η Τουρκία με φανταστικές «απαιτήσεις» όπως αποστρατικοποίηση ελληνικών νησιών του Αιγαίου τα οποία βρίσκονται ακριβώς απέναντι από την (ανεπτυγμένη στα Μικρασιατικά παράλια) στρατιά του Αιγαίου, (δήθεν) «καταπίεση» Ελλήνων πολιτών, μουσουλμάνων το θρήσκευμα στην Ελληνική Θράκη, (δήθεν) εκπαίδευση σε Ελληνικό έδαφος Κούρδων «τρομοκρατών», (δήθεν) παραβίαση τουρκικών «δικαιωμάτων» που ορίστηκαν μονομερώς από την ίδια την Τουρκία με απόλυτη περιφρόνηση Διεθνών Κανόνων κ.α.π.
Για την εισβολή στην Κύπρο η Τουρκική δικαιολογία, το «φύλο συκής» ήταν η εγγύηση για την (δήθεν) «προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας». Η Τουρκία σαν εγγυήτρια δύναμη (όπως η Βρετανία και η Ελλάδα), το 1974 έκανε εισβολή στην Κύπρο (με την καθοδήγηση των μεγάλων συμμάχων μας) για να «προστατέψει» την Κυπριακή Δημοκρατία και όχι φυσικά για να την διαλύσει.
Γιατί αυτό ακριβώς προσπαθεί να κάνει σχεδόν μισό αιώνα μετά την εισβολή, είτε με (δήθεν) «ανεξάρτητο» κράτος ανδρείκελων, είτε με την Αγγλικής έμπνευσης διζωνική, δικοινοτική «ομοσπονδία» που διαλύει την Κυπριακή Δημοκρατία, νομιμοποιεί την τουρκική εισβολή, αποδέχεται τα φρικτά εγκλήματα που διαπράχθηκαν και διαχωρίζει ρατσιστικά, μέσα στον 21ο αιώνα, τους Κύπριους Χριστιανούς και Μουσουλμάνους πολίτες, μέσα στην πατρίδα τους επιβάλλοντας 3 Κυβερνήσεις, 4 Βουλές, 3 Δημόσιες Υπηρεσίες, 3 Δικαστικές εξουσίες, 3 Αστυνομίες, 3 Κυριαρχίες και 3 ιθαγένειες! Με δυο λόγια, η πρακτική «Διαίρει και βασίλευε» σε υπέρ-πλήρη ανάπτυξη.
Στο εσωτερικό της Τουρκίας επικρατεί μια πολύ ρευστή κατάσταση, ένα εξάμηνο πριν από τις «εκλογές» με σοβαρά θέματα που συνθέτουν την συνολική εικόνα:
Ένα τεράστιο σκάνδαλο παιδόφιλων συγκλονίζει την «Ευρωπαϊκή Τουρκία» παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες να κουκουλωθεί η «κορυφή του παγόβουνου» που ήρθε αναπάντεχα στο φως της δημοσιότητας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αντιναύαρχος ε.α Παστουσέας: Ο Ερντογάν θα συνεχίσει την επιθετική ρητορική λόγω και της προεκλογικής περιόδου
Κάποιοι κύριοι με φανταχτερές θρησκευτικές αμφιέσεις που υποκρίνονται τους «πιστούς μουσουλμάνους» μέσα σε διάφορες θρησκευτικές κοινότητες, παντρεύονται «νύφες» 6 – 12 ετών με την «γονική» μάλιστα συναίνεση ή κακοποιούν αγόρια μικρής ηλικίας που «φοιτούν» στις χιλιάδες «θρησκευτικές σχολές». Η μεσαιωνική αυτή πρακτική, ευρύτατα διαδεδομένη κυρίως μέσα στην χαμηλής μόρφωσης τουρκική κοινωνία (50% του συνολικού πληθυσμού), εφαρμόζεται με διαχρονική συνέπεια. Κράτος και πολιτική εξουσία, Δικαιοσύνη, Θρησκεία, Οικογένεια, Δυνάμεις Ασφαλείας κ.α. απλά «κλείνουν τα μάτια» σαν να μην συμβαίνει τίποτα, μέχρι να ξεσπάσει κάποιο σκάνδαλο με την αποκάλυψη κάποιου «κυκλώματος».
Η αυταρχικότητα του καθεστώτος εντείνεται καθημερινά με χαρακτηριστικό παράδειγμα την καταδίκη, από τουρκικό δικαστήριο, του αντικαθεστωτικού δημοσιογράφου Hidayet Karaca σε (συνολικά) 318 χρόνια και πέντε μήνες φυλάκιση!
Το κλίμα φανατισμού στην Τουρκία χρωματίζεται από γρονθοκοπήματα και αντεγκλήσεις μέσα στο τουρκικό κοινοβούλιο καθώς και το μαχαίρωμα του Οζτούρκ Γιλμάζ, προέδρου του μικρού κόμματος «Καινοτομία», προφανώς εξαιτίας σφοδρής επίθεσης στον ψευτο-σουλτάνο της Άγκυρας και στα «κατορθώματα» του.
Τα εκλογικά «μαγειρέματα» του καθεστώτος φαίνεται πως (επί του παρόντος) εστιάζουν σε προγραφές πολιτικών αντιπάλων, σε μερικά εκατομμύρια Σύριων «ψηφοφόρων» και σε διπλή ψήφο «ημετέρων».
Αφού «εξουδετερώθηκαν» με στημένες κατηγορίες και στημένες δίκες σημαντικές προσωπικότητες όπως Οσμάν Καβάλα, Σελαχετίν Ντεμιρτάς, Σεμπνέμ Κορούρ Φιντζαντζί και άλλοι που σαπίζουν σε τουρκικές φυλακές, ήρθε η σειρά του επόμενου στόχου, του σημερινού Δημάρχου Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου ο οποίος εδώ και δύο σχεδόν χρόνια προηγείται σταθερά του Ρ. Τ. Ερντογάν, σε όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις για την ανάδειξη του επόμενου προέδρου της Τουρκικής «Δημοκρατίας».
Για τον λόγο ακριβώς αυτό η Τουρκική «Δικαιοσύνη», η οποία αποτελεί ένα ακόμα εκτελεστικό όργανο στην διάθεση του παλατιού, στις 14 Δεκεμβρίου 2022 «καταδίκασε» τον Εκρέμ Ιμάμογλου, με κυριολεκτικά αστείες κατηγορίες, σε φυλάκιση 2 ετών, 7 μηνών και 15 ημερών καθώς και σε απαγόρευση των πολιτικών του δραστηριοτήτων που ήταν και το «ζητούμενο».
Η απόφαση προκειμένου να καταστεί αμετάκλητη απαιτεί δύο ακόμα στάδια: Εφετείο και Ακυρωτικό Δικαστήριο αλλά κανείς δεν αμφιβάλλει ότι και τα δύο θα «επικυρώσουν» την απόφαση με ειδικά διορισμένους «δικαστές», προκειμένου να τεθεί εκτός μάχης ένας ακόμα επικίνδυνος πολιτικός αντίπαλος του Ερντογάν.
Οι προγραφές του τουρκικού καθεστώτος συνεχίστηκαν με προσχεδιασμένη «επιχείρηση» εναντίον του πολιτικά επικίνδυνου φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP) της Τουρκίας. Το ποσοστό που παίρνει στις δημοσκοπήσεις είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο των γκρίζων λύκων, τον κυβερνητικό εταίρο του Ερντογάν. Έτσι το τουρκικό καθεστώς μεθοδεύει την απαγόρευση πολιτικής δραστηριότητας σε 451 βασικά στελέχη του, τον εξονυχιστικό έλεγχο των οικονομικών του κόμματος με πρώτο βήμα την δέσμευση όλων των τραπεζικών του λογαριασμών με στόχο να εφευρεθεί κάποια «παράβαση» και εάν οι δημοσκοπήσεις συνεχίσουν να δείχνουν την ίδια εικόνα, απλά θα το ... κλείσει!
Όσον αφορά τους Σύριους «ψηφοφόρους», σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, από τα 5,5 εκατ. «προσφύγων» που κατέφυγαν στην Τουρκία, μόνο 212 χιλιάδες απέκτησαν τουρκική υπηκοότητα και μπορούν να ψηφίσουν. Σύμφωνα όμως με την αντιπολίτευση οι πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται στην Τουρκία ξεπερνούν τα 10 εκ. και οι «δικαιούμενοι ψήφου» είναι πολλαπλάσιοι των επίσημων στοιχείων.
Επί πλέον, το 2022 πέρασε από το τουρκικό κοινοβούλιο η «αθώα» δυνατότητα ενός πολίτη να αλλάζει το επώνυμο του με απλή διαδικασία μέσω κινητού τηλεφώνου. Ποιος όμως διασφαλίζει πως κάποιοι «ημέτεροι» από όσους αλλάζουν επώνυμο δεν θα είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους του Υπουργού Παρανομίας, Διαπλοκής και Εμπορίου Ναρκωτικών Σουλεϊμάν Σοϊλού (επίσημα εμφανίζεται σαν Υπουργός Εσωτερικών) τόσο με το παλιό, όσο και με το νέο επώνυμο προκειμένου να «ψηφίσουν» δύο φορές;
Ακόμα, το κλίμα στο εσωτερικό της Τουρκίας επιβαρύνουν οι καταγγελίες του αρχηγού της τουρκικής αξιωματικής αντιπολίτευσης πως η Τουρκία την τελευταία δεκαετία έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο πλατό μαφιόζικης ταινίας καθώς και οι κατάρες του (Αυτοί οι οποίοι μετέτρεψαν ολόκληρο το τουρκικό κράτος σε πλυντήριο των μαφιόζων να έχουν την κατάρα του Αλλάχ).
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Είναι γνωστό πως οι τουρκικές «εκλογές» αποτελούν ένα απλό αλλά αναγκαίο «φύλο συκής» του τουρκικού καθεστώτος. Γίνεται όμως ολοένα και πιο ευδιάκριτο πως οι επόμενες προεδρικές και βουλευτικές «εκλογές» θα γίνουν μόνο όταν εξασφαλιστεί με κάθε μέσο, κάποια βεβαιότητα για την διαιώνιση της εξουσίας Ερντογάν.
Μέχρι τότε όμως, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την μαζική λαϊκή αντίδραση που προκαλούν τα δικαστικά πραξικοπήματα εναντίον του Εκρέμ Ιμάμογλου και του φιλοκουρδικού HDP ή η ανατίναξη ενός παγιδευμένου με εκρηκτικά αυτοκινήτου στο Ντιαγιαρμπακίρ (16/12/2022), γίνεται εύκολα αντιληπτό πόσο ολισθηρή παραμένει η πορεία προς τις επόμενες τουρκικές «εκλογές» του 2023…
