Το ξέρω, εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε οι ''παλικαράδες της παγκόσμιας ιστορίας'' ούτε ''ο περιούσιος λαός'' της. Το ''Υμείς εστέ το άλας της γης'' δεν το είπε για μας ο Χριστός, αλλά για τους μαθητές του. Ωστόσο ήμασταν πάντα (στο απόγειο της αρχαιοελληνικής παρουσίας μας) οι εμπνευστές της εξέλιξης, οι καινοτόμοι. Οι επινοητές της υπεροχής του Νου στις ανθρώπινες σχέσεις.
Σε μια ανθρωπότητα όπου επικρατούσε ο παραλογισμός, ήμασταν εμείς οι Έλληνες ''οι πρώτοι αληθινά πνευματικοί άνθρωποι που φάνηκαν στη γη''. Αργότερα, στο πλαίσιο των κοσμοϊστορικών αλλαγών που συντελέστηκαν σε Δύση και Ανατολή, η σύζευξη του Ελληνισμού με τον Χριστιανισμό αποτέλεσε την μήτρα που γονιμοποίησε τον δυτικό πολιτισμό μπολιάζοντας το συνθετικό πνεύμα των αρχαίων προγόνων μας με το συναίσθημα της ακαταγώνιστης χριστιανικής πίστης.
Το συνθετικό πνεύμα και όλα τα άλλα χαρακτηριστικά που τροχοδρόμησαν την εθνολογική και πολιτισμική συνέχεια του Ελληνισμού ανά τους αιώνες. Ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά είναι και η αντίσταση, που αναδείχθηκε ως δυναμικό φαινόμενο σε διάφορες φάσεις της ιστορίας μας απέναντι στις δυνάμεις που ήθελαν να μας κατακτήσουν ή μας κατέκτησαν (Πέρσες, Ρωμαίους, Τούρκους και Γερμανούς, για παράδειγμα).
Έτσι εξηγείται γιατί ο Ρωμαίος πολιτικός, ρήτορας και φιλόσοφος Κικέρων είπε ''Η κατακτημένη Ελλάδα κατέλαβε τον άγριο νικητή της, και έφερε τις τέχνες στον άξεστο Λάτιο''. Και το πέτυχε αυτό ο ελληνικός λαός γιατί είχε εθνική και ηθική ενότητα.
Οι συνεκτικοί δεσμοί των Ελλήνων (με πρώτους τη γλώσσα [''το ομόγλωσσον''], τα ήθη και έθιμα [''τα ομότροπα ήθη''] και τη συνείδηση της κοινής μας καταγωγής [το ''όμαιμον'' του Ηροδότου] παρέμειναν άρρηκτοι ανά τους αιώνες (το ''ομόθρησκον'' μόνο απέκτησε άλλη διάσταση μετά τον εκχριστιανισμό μας).
Και παρέμειναν άρρηκτοι λόγω συνείδησης της εθνικής μας ταυτότητας που μας επέτρεψε να αντιστεκόμαστε στην απορρόφησή μας από άλλους λαούς οι οποίοι ήταν κατακτητές μας. Υπό το πνεύμα αυτό πορευτήκαμε και επιβιώσαμε στους αιώνες, αν και είμαστε μικρός λαός που κινείται ''περιφερειακά'' στην ιστορία του νεότερου κόσμου.
Στην περίπτωσή μας, ωστόσο, ίσχυε πάντα το του Παλαμά ''Η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα''. Με δεδομένο αυτό, διεκδικήσαμε και διεκδικούμε με αντιστασιακό πνεύμα την εθνική και πολιτική μας ανεξαρτησία και την οικονομική και πολιτιστική μας αυτονόμηση απ' τους υπερεθνικούς μηχανισμούς που μας ποδηγετούν από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους (1830).
Με δεδομένο αυτό οφείλουμε να αντιστεκόμαστε σήμερα (και το σήμερα αντανακλά στα τελευταία χρόνια) στην αυξανόμενη (νεο-οθωμανικού τύπου) πίεση απειλητικών διαστάσεων που δεχόμαστε από την Τουρκία σε διπλωματικό και επιχειρησιακό επίπεδο (βλ. αλληλοδιαδοχικές επιθετικές κινήσεις της Άγκυρας την τελευταία διετία μετά την μετατροπή σε τζαμί της Αγίας Σοφίας: αμφισβήτηση της ελληνικότητας και της κυριαρχίας της Ελλάδας σε 152 νησιά του Αιγαίου, παράνομες οριοθετήσεις ΑΟΖ, παραβιάσεις του FIR Αθηνών και των ΕΧΥ (με αποκορύφωμα τις επί τρίμηνο παράνομες έρευνες του Oruc Reis το '20) κλπ.
Απώτερος στόχος της Άγκυρας, φυσικά, είναι η υφαρπαγή θαλασσίων ζωνών μας, με πρώτη και κύρια αυτήν μεταξύ 28ου-32ου μεσημβρινού, που αφήσαμε ''ακάλυπτη'' (εκτός ελληνικής επήρειας) στην ημιτελή ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία (Αύγουστος 2020), αν και σε αυτήν ανήκουν η μισή Ρόδος και το Καστελόριζο...
Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο η Τουρκία προσπαθεί να διαμορφώσει συνθήκες για τετελεσμένα (προ Χάγης) με λογική πειρατή. Λογική που στηρίζεται πότε στις απειλές και τους εκφοβισμούς της για τορπιλισμό των δικοινοτικών συνομιλιών στο Κυπριακό και επιβολή της τουρκικής πρότασης για διχοτόμηση της Κύπρου, πότε στην προσπάθεια για οικειοποίηση θαλασσίων ζωνών Ελλάδας & Κύπρου και ανατροπή των Διεθνών Συνθηκών (Λωζάνης [1923]-Παρισίων [1947] ώστε να φτάσει στα σύνορα της ''Γαλάζιας Πατρίδας'') ή στην εργαλειοποίηση των μεταναστών στο πλαίσιο του υβριδικού πολέμου που διεξάγει σε βάρος μας με επίταση την τελευταία πενταετία.
Απέναντι στις τουρκικές ''προκλήσεις επί του πεδίου'', η Ελλάδα επιχειρεί (με αβέβαια βήματα στην αρχή και πιο ευκρινή στη συνέχεια, μετά τις αμυντικές συμφωνίες με Γαλλία &ΗΠΑ και κερασάκι στην τούρτα το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Αμερική τον περασμένο Μάιο) να αλλάξει το δόγμα της Εξωτερικής πολιτικής της, δηλαδή να μετακινηθεί από τη λογική του κατευνασμού σε αυτήν της ανατροπής (της αντίστασης, που λέγαμε) με βακτηρία τις συμμαχίες της με Γαλλία-ΗΠΑ και Αίγυπτο.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που σηκώνουμε το ''γάντι'' που μας πέταξε η Τουρκία (με τον αέρα της εξοπλιστικής της αναβάθμισης από την Ρωσία και της διπλωματικής λόγω ρωσο-ουκρανικής σύρραξης) και επιχειρούμε να απαντήσουμε άφοβα στη ''θερμή'' κατάσταση τη οποία διαμορφώνει σε βάρος μας ο Ταγίπ Ερντογάν.
Και το ''άφοβα'' έχει να κάνει με τις ''εγγυητικές επιστολές'' στήριξης των ελληνικών θέσεων για Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο απ' τους Γάλλους, τους Γερμανούς και τους Αμερικανούς, πλην... του Μάθιου Μπράιζα. Του φιλότουρκου Αμερικανού πρώην διπλωμάτη ο οποίος δήλωσε... ''συγκλονισμένος'' απ' την... ''εχθρική πράξη'' των Ελλήνων να κλειδώσουν με τα S-300 τους τα τουρκικά F16 (πρακτορείο Anadolu)...
Ας σημειωθεί εδώ ότι περιμένουν και άλλες ''εκπλήξεις'' τους Τούρκους με την αγορά των Rafale (που ως τα τέλη του '22 θα φτάσουν τα 12, ενώ τα υπόλοιπα 12 θα έρθουν το '23), την αναβάθμιση 38 μαχητικών F-16 block 50 Viper και άλλων 70 (Mε διαδικασία ανάλογη με αυτήν που ίσχυσε στις 83 ''Οχιές'' για την 111 Πτέρυγα Μάχης στην Αγχίαλο).
Και..., προσοχή!.. Με διαθεσιμότητα σε ρόλο... ''κουρσάρου'' τους 33χρονους ''γερόλυκους'' ''Κεραυνούς'' F-16 block 30 της 330ης Μοίρας της Π.Α μας και δεδομένο ότι ήδη οι Πολεμικές Μοίρες της Νέας Αγχιάλου, (347 ''Περσέας'' και 341 ''Βέλος'') έχουν προχωρήσει στην αναβάθμιση των μαχητικών F-16 block 50, ενώ η 343 Πολεμική Μοίρα ''Αστέρι'' θα διαθέτει στο οπλοστάσιο της εις το εξής τουλάχιστον 6 αναβαθμισμένα Viper.
Ακούω ήδη μερικούς να θριαμβολογούν φορτωμένοι με αέρα... ισχύος. Γι' αυτό βιάζομαι να τους επαναφέρω στην πραγματικότητα που περιλαμβάνει πολλούς ανασταλτικούς παράγοντες της διάθεσής μας για αντίσταση μετά την απόφασή μας για αντικατάσταση του κατευνασμού με την αποτροπή έναντι της Τουρκίας.
Και μιλώ για ανασταλτικούς παράγοντες, γιατί:
1. Οι δεσμοί της Τουρκίας με παράγοντες της Δύσης παραμένουν ακλόνητοι, πράγμα που αποτελεί μειονέκτημα για μας.
2. Η επικοινωνιακή στρατηγική του Ταγίπ Ερντογάν και η ικανότητά του να ελίσσεται διπλωματικά (σε αντίθεση με εμάς) έχουν σαν αποτέλεσμα να εντείνει απτόητος τον υβριδικό πόλεμο εναντίον μας με εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού του στρατού, ενώ συνεχίζει παράλληλα το ''παιχνίδι'' των παραβιάσεων των ΕΧΥ και του εναέριου χώρου μας με την ανοχή των ''Μεγάλων'' του ΝΑΤΟ και του ίδιου του Γενικού Γραμματέα του Γενς Στόλτενμπεργκ
3. Με τη χρήση της τουρκικής προπαγάνδας (σ.σ: Πέραν του κρατικού καναλιού TRT της Τουρκίας το οποίο που διαθέτει εκτός από αγγλική και ελληνική έκδοση, και το πρακτορείο ειδήσεων Anadolu Agency εκδίδεται σε δώδεκα γλώσσες συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής).
Επιπλέον, η Άγκυρα κρύβεται πίσω από πληρωμένα άρθρα προώθησης των τουρκικών συμφερόντων, την εξαγορά ξένων Αξιωματούχων για τον ίδιο ακριβώς λόγο, τη χρήση προπαγανδιστικών κινηματογραφικών ταινιών ή τηλεοπτικών σειρών ανάλογου περιεχομένου, καθώς και τουριστικών πακέτων προβολής των τουρκικών θέσεων στα εθνικά θέματα).
Θέσεων που περνούν στη διεθνή κοινή γνώμη τις κατευθυντήριες γραμμές Ερντογάν για Ελλάδα και Κύπρο. Γραμμές περί δικαίου ή μη των διεκδικήσεων της Τουρκίας στη Θράκη, το Αιγαίο και την Μεγαλόνησο.
Θέσεων που φτάνουν ανεξέλεγκτα στον ελληνικό Τύπο λόγω των ημεδαπών media και social media τα οποία αναμεταδίδουν ''αφιλτράριστες'' τις δηλώσεις Τούρκων Αξιωματούχων με πρώτες αυτές του Προέδρου τους.
Με δεδομένα αυτά θα χρειαστεί να καταβάλλουμε σθεναρές και πολυεπίπεδες αντιστάσεις διαρκείας -- σε πλαίσιο ενότητας, συσπείρωσης και εθνικής αφύπνισης -- για να ανασχέσουμε το αναθεωρητικό δόγμα της ''Γαλάζιας Πατρίδας'' και τη γεωπολιτική στρατηγική της Τουρκίας που έχει σαν στόχο τη συρρίκνωση της εδαφικής μας ακεραιότητας.
