Διάλεξε μέρα ο Ρώσος πρόεδρος να ανακοινώσει μερική επιστράτευση. Σήμερα για όσους δεν γνωρίζουν είναι Παγκόσμια ημέρα κατά της νόσου Αλτσχάιμερ.
Και μοιάζει -με πολλές δόσεις χιούμορ-η ανακοίνωσή του σαν το σποτάκι με τον κόουτς Ιτούδη και την ατάκα "κυρία Βασιλική είστε στην ομάδα". Στο οποίο σποτάκι ακολουθεί η ερώτηση : "έχουμε πολλούς ακόμη;"
Κι αλήθεια ο Πούτιν για να προβεί σε μια τέτοια ανακοίνωση αναρωτήθηκε αν έχει πολλούς ακόμη;
Ή τουλάχιστον πολλούς διαθέσιμους γιατί άλλο να παρακολουθείς από τον καναπέ σου τον πόλεμο κι άλλο να συμμετέχεις καθ΄οιονδήποτε τρόπο.
Το κύριο συμπέρασμα είναι διπλό. Πρώτον ο Ρώσος πρόεδρος αναγνωρίζει πως το υπάρχον προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων που έχει διατεθεί στην "ειδική επιχείρηση" δεν φτάνει. Δεύτερον από τη δήλωση προκύπτει ότι η Ρωσία αλλάζει τη φύση της στρατιωτικής της επιχείρησης στην Ουκρανία, ανακοινώνοντας μερική κινητοποίηση των υπόχρεων για στρατιωτική θητεία και σκοπεύει να ανταποκριθεί στην έκκληση-τουλάχιστον όπως διατείνονται- των περιοχών Donbass, Kherson και Zaporozhye να γίνουν μέρος της Ρωσίας. Τουλάχιστον αυτό επικαλείται. Οι φιλοΡώσοι αναλυτές υποστηρίζουν πως κάτι τέτοιο καταδεικνύει την αποφασιστικότητα να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών, για να "προστατευτεί".
Και το ερώτημα είναι: Μετά από αυτό τι; Ναι μεν μερική η επιστράτευση και με τις προϋποθέσεις που το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ έχει αναλύσει σε προηγούμενα άρθρα του όλη την μέρα, αλλά αν δεν πάει καλά;
Τι έπεται; Είναι δυνατή και η κήρυξη στρατιωτικού νόμου και η πλήρης μεταφορά ολόκληρης της οικονομίας της χώρας σε στρατιωτική βάση;
Και ποια θα είναι η αντίδραση της ρωσικής κοινωνίας σε μια τέτοια κλιμάκωση;
Ήδη οι σύντροφοι του ηγέτη της ρωσικής αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι καλούν σε αντίσταση στη μερική επιστράτευση που εξήγγειλε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, μέχρι και την πυρπόληση στρατιωτικών γραφείων εγγραφής και στρατολόγησης.
Το ρωσικό αντιπολιτευτικό έντυπο Meduza γράφει σχετικά με αναφορά στον συνάδελφο του Ναβάλνι, Ιβάν Ζντάνοφ.
"Εάν είστε έτοιμοι να κάνετε μεγάλα πράγματα, συμπεριλαμβανομένης της πυρπόλησης του στρατιωτικού γραφείου στράτευσης, το υποστηρίζουμε και είμαστε επίσης έτοιμοι να προσφέρουμε κάποια βοήθεια", είπε ο Ιβάν Ζντάνοφ.
Οι Ναβαλιστές υπόσχονται να στηρίξουν τους Ρώσους που θα αποφύγουν τη στράτευση.
Επιπλέον, το πανρωσικό κίνημα «Άνοιξη» ανακοίνωσε μια πανρωσική δράση διαμαρτυρίας. «Οι βουλευτές και οι αξιωματούχοι, που καθημερινά ούρλιαζαν για την ανάγκη κινητοποίησης, θα παραμείνουν στις ζεστές καρέκλες τους - ζωντανοί και καλά», και αυτή τη στιγμή ό,τι συμβαίνει «θα έρθει σε κάθε σπίτι» των απλών Ρώσων», είπε η οργάνωση στο μία δήλωση. Δράσεις κατά της κινητοποίησης στους δρόμους των ρωσικών πόλεων θα πραγματοποιηθούν απόψε, ανακοίνωσε η οργάνωση.
Βέβαια το τι κατάληξη μπορεί να έχουν τέτοιες κινητοποιήσεις στην -δεν την λες και δημοκρατια-Ρωσία είναι κάτι παραπάνω από προφανές.
«Η μοίρα του λαού μας ήταν πάντα να πολεμήσει ενάντια σε αυτούς που επιδιώκουν την παγκόσμια κυριαρχία και κάνουν κομμάτια την πατρίδα μας και τώρα θα κάνουμε το ίδιο. Εμπιστεύτηκα την υποστήριξή σας», κατέληξε στο σημερινό του διάγγελμα ο ίδιος ο Βλαντιμίρ Πούτιν παρουσιάζοντας την δική του εκδοχή της αλήθειας.
Έχει ενδιαφέρον ένας ηγέτης με συγκεντρωμένη όλη την εξουσία στην τσέπη του να επικαλείται τον λαό. Μοιάζει με μιας μορφής ελεγχόμενη ελευθερία, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό.
Είναι σαφές ασφαλώς πως στόχος είναι να εδραιώσει όσο το δυνατόν περισσότερο την κοινή γνώμη και να συγκεντρώσει το δημόσιο αίσθημα προς την κατεύθυνση του επιθετικού πατριωτισμού. Να φανεί σαν "δίκαια αντίποινα" εναντίον του "εχθρού" όπως για παράδειγμα, την "απειλή" της επέκτασης του ΝΑΤΟ στα σύνορα, την "καταπίεση" των ομιλητών της γλώσσας σου σε άλλες "μη φιλικές" χώρες κ.λπ.
Εδώ όμως ξεπερνάει μια πολύ λεπτή γραμμή. Αντικαθιστά την προπαγάνδα (η οποία είναι στην πραγματικότητα ο τρόπος της πολιτικής πληροφόρησης στις δημοκρατίες και εν μέρει στις ήπιες αυτοκρατορίες και την βλέπουμε σε διάφορες χώρες όπως και στο ουκρανικό καθεστώς) με την πλήρη πληροφοριακή χειραγώγηση και τη δημιουργία μιας πληροφοριακής "εναλλακτικής πραγματικότητας", δηλαδή τίποτα άλλο παρά τη σύνθεση γεγονότων και απόλυτων αναληθειών.
Οι νέες αυτές "αλήθειες" εγκυμονούν πραγματικές νάρκες για το ρωσικό καθεστώς.
Κι όπως έλεγε και ο Λένιν: Αλήθεια είναι ό,τι συμφέρει το λαό...
