Στην τελευταία περίπτωση, της συλλογικής μνήμης, ο Ελληνισμός πασχίζει 100 χρόνια να επουλώσει την αιμάσσουσα πληγή της Μικρασιατικής Καταστροφής(1922) και μαζί μ' αυτήν τον Ιερό Όρκο των Τούρκων που προηγήθηκε (''Millî Misak'').
Τη διακήρυξη, δηλαδή, των έξι σημείων που ψήφισε το τελευταίο Οθωμανικό Κοινοβούλιο το 1920 και όριζε ως σύνορα της μελλοντικής ''Τουρκικής Δημοκρατίας'' αυτά που προϋπήρχαν του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και συμπεριελάμβαναν τις περιοχές Κιρκούκ, Χαλέπι, Μοσούλη, Μπατούμι, Δυτική Θράκη, Αιγαίο και Θεσσαλονίκη. Περιοχές που αναζωπύρωσαν το μεγαλοϊδεατισμό των Τούρκων κόντρα στη Συνθήκη των Σεβρών 1920) περί Μεγάλης Ελλάδας, η οποία πέρασε στην Ιστορία ως ''ουδέποτε εφαρμοσθείσα''.
Το μήνυμα του τουρκικού Εθνικού Συμφώνου), στο οποίο αφιέρωσε προ λίγων ετών ογκώδη τόμο το Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών ''Νέα Τουρκία'' (''Yeni Turkiye Stratejik Arastirmalar Merkezi'') με επιμέλεια του διευθυντή του Χασάν Τζελάλ Γκιουζέλ (πρώην υπουργού και συνεργάτη του Προέδρου Τουργκούτ Οζάλ) βρίσκεται στον πρόλογό του που φέρει την υπογραφή του Ταγίπ Ερντογάν και έχει τίτλο: ''Το κλειδί της παρένθεσης που δεν έκλεισε: Misaki Milli''.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στρατηγός Τζούμης: Αν υπάρξει κρίση με την Τουρκία ας ελπίσουμε πως δεν θα την αντιμετωπίσουμε σαν τον Σημίτη
Σημειωτέον ότι τα του ''Ιερού Όρκου'' των Τούρκων απασχόλησαν εκτενώς τουρκικές ιστοσελίδες απ' το 2016 και μετά (χρόνο-κλειδί για την σύγχρονη πολιτική ιστορία της Τουρκίας λόγω της απόπειρας πραξικοπήματος κατά του Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν). Ως ενδεικτικά παραδείγματα αναφέρω τα δημοσιεύματα της ιστοσελίδας odatv (Μάρτιος 2017) και τα σχετικά με την έρευνα του Alper Gormuş για τον ''Ιερό Όρκο'' των Τούρκων στην ιστοσελίδα serbestiyet.com (12-14 και 19/7/'22).
Αξίζει να προσθέσουμε σε αυτά, επίσης, το άρθρο του Foreign Policy με τίτλο Turkey’s New Maps Are Reclaiming the Ottoman Empire και υπότιτλο ''Ο επιθετικός εθνικισμός του Ερντογάν ξεπερνά τα όρια της Τουρκίας--Θέλει να αρπάξει εδάφη από την Ελλάδα και το Ιράκ'', όπως και την τελευταία εύστοχη παρατήρηση του Τούρκου δημοσιογράφου και συγγραφέα Αλμπέρ Κορμούς ότι η συγκυβέρνηση Ερντογάν-Μπαχτσελί ενίσχυσε τα τελευταία χρόνια τις ανησυχίες των γειτονικών χωρών της Τουρκίας στο θέμα της διατήρησης του Ιερού Όρκου.
Συνελόντι ειπείν, δεν έκλεισε για τον Τούρκο Πρόεδρο η ''Γαλάζια Πατρίδα'' και ο ''Εθνικός Όρκος'' του 1920. Αντίθετα, η σύζευξη αμφοτέρων έγινε το πολιτικό μανιφέστο του. Μανιφέστο που αποτελεί συνέχεια εκείνου της ίδρυσης της ''Τουρκικής Δημοκρατίας'' του Κεμάλ το 1923.
Τις απόψεις του, άλλωστε -- ''Η Τουρκική Δημοκρατία μπορεί να ιδρύθηκε το 1923, αλλά οι ρίζες μας είναι πολύ πιο βαθιές. Έχουν ιστορικό παρελθόν μεγαλύτερο από 2.200 χρόνια'' και ''Η Τουρκική Δημοκρατία δεν είναι το πρώτο, αλλά είναι το τελευταίο μας κράτος'' -- τις έχει επαναλάβει ουκ ολίγες φορές (με διαφορετικές διατυπώσεις) σε πλήθος ομιλιών του, από καθαρό κόμπλεξ -- κατ' εμέ -- έναντι της καταξιωμένης παγκόσμια ιστορικής πορείας της Ελλάδας μες στους αιώνες.
Πέραν αυτών των ομιλιών, όμως, είναι και οι χάρτες που κυκλοφορούν από το επιθετικό δίδυμο που συγκυβερνά την Τουρκία (σ.σ κατά την εφημερίδα SOZCU: ''H φωτογραφία του Μπαχτσελί [με τον χάρτη διεκδίκησης ελληνικών νησιών του Αιγαίου συμπεριλαμβανομένης και της Κρήτης] προκάλεσε διπλωματική ελληνοτουρκική κρίση'').
Χάρτες που δείχνουν εδάφη της ελληνικής επικράτειας ως ανήκοντα στην τουρκική. Κι αυτό είναι μια ακραία επιθετική πρόκληση της Τουρκίας κατά της Ελλάδας. Ακραία επιθετική που μένει, ασφαλώς, αναπάντητη λόγω της κατευναστικής στρατηγικής μας. Της στρατηγικής της μη απάντησης στις τουρκικές προκλήσεις ανεξάρτητα από τον βαθμό οξύτητάς τους.
Με δεδομένη τη ''στρατηγική κότας'' που ακολουθούμε επί χρόνια, δεν είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι τα μαθήματα εμπέδωσης του αλυτρωτικού δόγματος της ''Γαλάζιας Πατρίδας'' έχουν γίνει καθημερινότητα των Ελλήνων, οι οποίοι τείνουν να συνηθίσουν το γεγονός της αποθράσυνσης των αξιωματούχων της γείτονος ως του σημείου να εντάσσουν στην τουρκική επικράτεια το μισό Αιγαίο, τις ανατολικές ακτές της Κρήτης και το σύμπλεγμα Μεγίστης-Καστελορίζου.
Το ''αφήγημα'' του Ταγίπ Ερντογάν περί τουρκικής κυριαρχίας (που έχει εμπνευστή-καθοδηγητή τον Τσιζάτ Γιαϊτζί, ''πατέρα'' της ''Γαλάζιας Πατρίδας'') ανακινείται με ένταση σε κλιμάκωση ανιούσα. Και εμείς, αντί να το αποδομήσουμε στον πυρήνα του γιατί συνιστά ωμή παραχάραξη της Ιστορίας, το αφήνουμε να διαιωνίζεται με πρόσχημα την Ειρήνη.
Την Ειρήνη που κατάντησε προβληματική, ερμαφρόδιτη, γιατί κυοφορεί στην ουσία της τον ακήρυχτο πόλεμο Ελλάδας-Τουρκίας: Τον υβριδικό στο μεταναστευτικό και το casus belli των Τούρκων στο Αιγαίο.
Μ' αυτά και μ' αυτά τα μηνύματα επικυριαρχίας του Ταγίπ Ερντογάν, σ' ένα μπαράζ αλαζονικών δηλώσεων χωρίς τέλος, πάνε κι έρχονται με στόχο την ενίσχυση του εθνικού φρονήματος του λαού και του στρατού του.
Το ''Mavi Vatan'' (που θέλει την Τουρκία με κυρίαρχο ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο) κάλυψε, μέσω της προπαγάνδας του τουρκικού καθεστώτος, τη φτώχεια των Τούρκων και το θέμα της ανελευθερίας τους. Τους μετέτρεψε σε αγέλη αφιονισμένων του Ισλάμ που προτάσσουν έναντι όλων την επεκτατική βουλιμία τους προς την Μαύρη Θάλασσα και το Αιγαίο Πέλαγος.
Όσο για την τύχη του Κυπριακού και το μέλλον της Κύπρου, μας έδωσε μια ιδέα προ διετίας (Δεκέμβριος 2020) για το τι μέλλει γενέσθαι ο Ερσίν Τατάρ (ανδρείκελο του Ταγίπ Ερντογάν στα Κατεχόμενα), ο οποίος είπε -- σε συνέντευξή του στην τηλεόραση -- ότι το ψευδοκράτος του οποίου ηγείται θα στηρίξει την Τουρκία στα κοινά τους συμφέροντα για διεκδίκηση εδαφικών δικαιωμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο, τα οποία θίγονται απ' τα συμφέροντα της Ελλάδας, της Κύπρου και άλλων ευρωπαϊκών κρατών με δέλεαρ την ΑΟΖ της Κύπρου.
Τι είχες, Γιάννη, τι είχα πάντα, δηλαδή. Κι άσε να πάρει ο αέρας τις όποιες καταδίκες ακολουθήσουν σαν αντίδραση των αξιωματούχων της Ε.Ε των Η.Ε και των ΗΠΑ. Τις καταδικαστικές αποφάσεις, άλλωστε, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του ΟΗΕ για τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στα Βαρώσια τις έγραψε ο Ταγίπ Ερντογάν στα παλαιότερα των υποδημάτων του.
Τα ήξεις αφήξεις της περιπετειώδους ένταξης Σουηδίας-Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ λόγω του τουρκικού βέτο που μετέτρεψε σε ανταλλάξιμο είδος ο Τούρκος Πρόεδρος είναι ενδεικτικά παραδείγματα για το πού μπορεί να φτάσει ένας αποφασισμένος για όλα ηγέτης.
Αποφασισμένος ''να ξεριζώσει από τη Συρία τις εστίες του κακού'' (βλ. Κούρδους), να ανατρέψει τις διεθνείς Συνθήκες οι οποίες χάραξαν τα ελληνοτουρκικά σύνορα, ''να διεκδικήσει τα τουρκικά δικαιώματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο (βλ. Κύπρο)'' διακινδυνεύοντας και στρατιωτική σύρραξη ακόμα με την Ελλάδα και να νικήσει τους πολιτικούς αντιπάλους του το εκλογικό και επετειακό 2023 με λάφυρο ελληνικό νησί απ' τα 152 της λίστας EGAYDAAK που έχει σκοπό να υφαρπάξει από την Ελλάδα...
