Έμεινα ενεή όταν πρωτάκουσα την είδηση. Σχεδόν ένιωσα στο πετσί μου την ίδια ανατριχίλα του φόβου, που ένιωθα κάθε φορά όταν περνούσα απ' τα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης για να πάρω το λεωφορείο για το σχολείο ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο διατηρητέο κτίριο της οδού Αναγεννήσεως 10, όπου δέσποζε ρημαγμένη απ' τον χρόνο (με τον... αέρα του γκρίζου της εγκατάλειψης, που απλωνόταν σ' όλη την υποβαθμισμένη περιοχή του Βαρδάρη) η ''Βίλα Πετρίδη''.
Το νεοκλασικό κτίριο (δείγμα ''εκλεκτιστικού ύφους με επιδράσεις Αρτ Νουβό'', επιρροής 1890 -1910 στην αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση ) παραχωρήθηκε πρόσφατα (μετά από έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης) για έξι χρόνια - με δυνατότητα παράτασης - στο Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας, μετά τη θετική εισήγηση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνου Ζέρβα, ο οποίος στον σύντομο λόγο του για το γεγονός είπε καταληκτικά τα εξής:
- ''... Νομίζω ότι πάνω στο μίσος δεν οικοδομείται τίποτα υγιές. Όλοι κρατάμε τις μνήμες μας. Δεν απεμπολούμε κανένα δικαίωμα στη μνήμη και σε όποια ηθική ή υλική αξίωση.
''Τι είναι η ζωή'', σκέφτομαι μελαγχολικά. ''Με πόση ευκολία, εν μια νυκτί, κατρακυλούν στη λήθη της ανυπαρξίας τα μαρτυρικά, πέτρινα χρόνια του Ολοκαυτώματος των Εβραίων της Θεσσαλονίκης... Της Θεσσαλονίκης της Ελευθερίας και της γερμανικής θηριωδίας...''
''Πόσο εύκολα σπεύδουμε να καταπολεμήσουμε ως ''στερεότυπα'' τα επονείδιστα εγκλήματα των Ναζί σ' αυτήν, προσπερνώντας με μια λέξη (''απεμπολώ'') δεμένη στην πλάτη του αρνητικού μορίου ''Δεν'' (''Δεν απεμπολούμε'') τις γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα (ΕΣΔΟΓΕ), για να αφήσουμε να περάσει ελεύθερος ο ''Δούρειος 'Ιππος'' των Γερμανών;
Γνωρίζετε όσοι διαβάζετε τα άρθρα μου ότι έχω καταδικάσει επανειλημμένα τα κάθε είδους φυλετικά ή κοινωνικά στερεότυπα, τις προκαταλήψεις, τις διακρίσεις και τις κατηγοριοποιήσεις ανθρώπων.
Όμως η ιστορική γνώση και ο αποτροπιασμός που γεννάει αυτή για τις θηριωδίες των Ναζί και τους θιασώτες ή ιδεολογικούς διαδόχους τους σήμερα δεν μου επιτρέπει να δεχτώ τον χαρακτηρισμό ''στερεότυπα'' στο θέμα της συναισθηματικής αποξένωσης μεταξύ Γερμανών Ναζί και Ελλήνων.
Ως εκ τούτου, ανεξάρτητα από κομματικές τοποθετήσεις, θεωρώ λανθασμένη την απόφαση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης να υπογράψει την 6ετή παραχώρηση της ιστορικής έπαυλης (''Βίλα Πετρίδη'') στο Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας για τους εξής τρεις λόγους:
1. Θεωρώ πρόκληση να συμβαίνει αυτό στην πιο μαρτυρική για τους Εβραίους του Β' Παγκοσμίου πολέμου ελληνική πόλη, η οποία κουβαλά ακόμα φρικώδεις μνήμες της Ναζιστικής Κατοχής.
2. Αναιρεί στη φιλοσοφία της τη θετική απόφαση του Δημάρχου τον Μάρτιο του '18 (που επικυρώθηκε τον Φεβρουάριο του '21) να προσφύγει δικαστικά στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), για να ζητήσει (μετά από σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής Ιστορικής Μνήμης, του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης και της αρμόδιας επιτροπής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης) την ακύρωση της μετονομασίας της οδού Αθανάσιου Χρυσοχόου.
Την ακύρωση της οδού που είχε το όνομα του διοικητή-φρουράρχου της πόλης επί Κατοχής και μάρτυρα υπεράσπισης στη δίκη του Μέρτεν (ναζιστή σφαγέα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης) και την μετονομασία της σε οδό Αλβέρτου Ναρ, στη μνήμη του (Ισπανο)-Eβραίου φιλολόγου-λογοτέχνη (γιου σεφαραδιτών της Θεσσαλονίκης, επιζώντων του Ολοκαυτώματος) και της εβραϊκής κοινότητας της συμπρωτεύουσας .
3. Η όλη εικόνα που διαμορφώθηκε γύρω απ' το εν λόγω γεγονός δίνει την εντύπωση υποβολιμαίας κίνησης εκ μέρους των Γερμανών με κυρίαρχο στόχο να... στρογγυλέψουμε κατά κάποιο τρόπο εμείς οι Έλληνες την αιματοβαμμένη ιστορία της Κατοχής.
Να κάνουμε, ουσιαστικά, μια σιωπηλή εκκαθάριση της πιο επώδυνης ιστορικής περιόδου της Νεότερης Ιστορίας μας, που βαραίνει στις μνήμες τόσο των ελληνικής καταγωγής Θεσσαλονικέων όσο και των εβραϊκής καταγωγής, και - υπό το ''συμφιλιωτικό πνεύμα της Θεσσαλονίκης''- να αφήσουμε να περάσει στη λήθη το διακαές, δίκαιο αίτημα των Ελλήνων για αποζημιώσεις έναντι των ανυπολόγιστων ζημιών που προκάλεσαν οι Γερμανοί κατακτητές στη χώρα μας.
Ένα αίτημα το οποίο, σημειωτέον, υπέβαλε επίσημα η Ελλάδα τον Ιούνιο του '19 με ρηματική διακοίνωσή της στο γερμανικό ΥΠΕΞ ζητώντας πολεμικές επανορθώσεις και αποζημιώσεις από τον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ένα αίτημα που απορρίφθηκε επανειλημμένα απ' την γερμανική κυβέρνηση με το σκεπτικό ότι ''δεν υφίσταται θέμα αποζημιώσεων και επανορθώσεων προς την Ελλάδα, γιατί το όλο ζήτημα έχει ρυθμιστεί οριστικά – τόσο νομικά όσο και πολιτικά''.
Και κάτι τελευταίο που δικαιολογεί τις υποψίες μου ότι και η Τοπική μας Αυτοδιοίκηση ''γερμανοποιείται'' (επιδιώκοντας, εν προκειμένω, το ''ξέπλυμα'' της σφαγής των Εβραίων της πόλης απ' τους Γερμανούς κατακτητές), πλην την Κεντρικής εξουσίας που ήδη μας έδειξε ποικιλοτρόπως, τόσο επί ΣΥΡΙΖΑ ''χθες'' όσο και επί Νέας Δημοκρατίας σήμερα, ότι ενεργούμε καθ' υπόδειξη των Γερμανών στα θέματα ενδιαφέροντός τους ή δείχνουμε ιδιαίτερα ευάλωτοι στις επιθυμίες και τις υποδείξεις τους!..
Προς επιβεβαίωση του λόγου μου, άλλωστε, είχε προγραμματιστεί μια ''φιέστα ντροπής'' στην Κρήτη για τις 17 Μαΐου από νεο-Ναζί Γερμανούς αλεξιπτωτιστές (πρόκληση που ματαιώθηκε μετά από αντιδράσεις Ελλήνων στο διαδίκτυο) με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αλεξιπτωτιστών, επ' ευκαιρία της συμπλήρωσης 80 χρόνων απ' την απόβαση των προγόνων τους στην Κρήτη επί Κατοχής, την οποία ακολούθησαν χιλιάδες εκτελέσεις ντόπιων κατοίκων.
Για να καταλήξουμε όμως επιλογικά στα της Θεσσαλονίκης, απόδειξη για τη γερμανόφιλη στάση κυβέρνησης και Αυτοδιοίκησης στο θέμα αυτό, είναι το γεγονός ότι πριν από ένα μήνα περίπου έγινε γνωστή η συμμετοχή του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνου Ζέρβα στο Εποπτικό Συμβούλιο του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας, Πρόεδρος του οποίου είναι η υπουργός της Παιδείας Νίκη Κεραμέως!!!
Τα συμπεράσματα δικά σας...
