Οι έχοντες εθνικό αισθητήριο σ' αυτήν την πατρίδα και οι μελετητές της τουρκικής στρατηγικής για Αιγαίο και Θράκη αναγνωρίζουν ασφαλώς ότι η παγίδα στα ελληνοτουρκικά βρίσκεται στο Αιγαίο (αποστρατικοποίηση ''γκρίζων'' νήσων), αλλά το τυρί για το δόλωμα στη φάκα είναι η Θράκη (αναγνώριση ''τουρκικής μειονότητας'').
Η Θράκη όπου τα τελευταία χρόνια δουλεύουν μεθοδικά και αποτελεσματικά οι ''γνωστοί-άγνωστοι'' μηχανισμοί της τουρκικής προπαγάνδας (με τη συνέργεια του Προξενείου Κομοτηνής και του DEB [ΚΙΕΦ, ελληνιστί, ''Κόμματος Ισότητας Ειρήνης & Φιλίας'']), με πολιορκητικούς κριούς του ''Γκρίζους Λύκους'' της μουσουλμανικής μειονότητας και βραχίονες ανθελληνικούς, ημέτερους και αλλοδαπούς...
της Κρινιώς Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
Και το ''αποτελεσματικά''' δεν είναι τρόπος του λέγειν, αλλά η απτή πραγματικότητα που έχει να κάνει με τον αγώνα των τουρκόφρονων μειονοτικών για μετατροπή - δια της πλαγίας - της μουσουλμανικής μειονότητας σε ''εθνική τουρκική'', κατά παράβαση των εθνικών συμφερόντων μας και της Συνθήκης της Λωζάνης, την οποία θέλουν να αναθεωρήσουν οι Τούρκοι για να επαναχαράξουν τα ελληνοτουρκικά σύνορα ακρωτηριάζοντας τα δικά μας.
Συμπαραστάτης, τρόπον τινά, στον αγώνα της Άγκυρας για αναγνώριση ''τουρκικής μειονότητας'' στην Ελλάδα έγινε το Συμβούλιο Υπουργών της Ευρώπης, που παρενέβη στην Ελληνική Δικαιοσύνη σχετικά πρόσφατα ακυρώνοντας την απόρριψη εκ μέρους του Άρειου Πάγου της προσφυγής μερίδας μειονοτικών της Θράκης.
Πρόκειται για φερέφωνα της τουρκικής προπαγάνδας, τα οποία - με οδηγίες της Άγκυρας - ζήτησαν να ιδρύσουν ''τουρκικούς συλλόγους'' με βάση το ''δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι'', που προστατεύεται διαχρονικά απ' το δημοκρατικό πολίτευμά μας.
Στην περίπτωση αυτή, ωστόσο, δεν είχαμε να κάνουμε με παροχή δημοκρατικού δικαιώματος σε Έλληνες πολίτες, αλλά με καλοστημένο, δόλιο σχέδιο μετατροπής της μουσουλμανικής μειονότητας σε τουρκική δια της πλαγίας (αναγνώριση μουσουλμανικών συλλόγων ως τουρκικών), κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης (1923) που έκρινε ότι μια τέτοια μετατροπή θα ήταν υπονομευτική για τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας...
Και θα ήταν υπονομευτική γιατί ήδη είχαν προηγηθεί απ' το 1913 κινήσεις αναγνώρισης εκ μέρους των Τούρκων κατακτητών αυτόνομου κρατιδίου της Δυτικής Θράκης με έδρα την Οργάνη της ορεινής Ροδόπης.
Εκατόν επτά χρόνια μετά την αποτυχημένη εκείνη προσπάθεια των προγόνων τους, οι τουρκόφρονες της περιοχής οργάνωσαν και πέρασαν στην Ευρώπη (λόγω των εν υπνώσει κυβερνητικών αντανακλαστικών) την ανάγκη τους να διεκδικήσουν απ' την ελληνική Πολιτεία το δημοκρατικό δικαίωμα του ''συνεταιρίζεσθαι''.
Ένα δικαίωμα ευκαιριακό, προσχηματικό, γιατί πίσω απ' αυτό κρύβεται ο δάκτυλος της Τουρκίας να προλειάνει το έδαφος - μέσω της αναγνώρισης τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα - για μελλοντική διεκδίκηση αυτονομίας στη Δυτική Θράκη, οι πράσινες σημαίες της οποίας εμφανίζονται όλο και πιο συχνά τελευταία σε τζαμιά και μέσα κοινωνικής δικτύωσης απ' όπου διακινείται το ανθελληνικό υλικό που εκπέμπουν οι ''Γκρίζοι Λύκοι'' της θρακικής μειονότητας.
Το καλό είναι ότι ο Άρειος Πάγος κατάλαβε εξαρχής τη στόχευση της ανθελληνικής κίνησης των αιτούντων μειονοτικών και σταμάτησε το δόλιο αίτημά τους με την απόρριψη. Ωστόσο η υπόθεση δεν έκλεισε μετά την οργίλη παρέμβαση του ευρωπαϊκού Συμβουλίου υπέρ των... αδικημένων, πράγμα που αναγκάζει τον Άρειο Πάγο να επανέλθει δυο μήνες μετά, για να τελεσιδικήσει για το παρόν αίτημα.
Σ' αυτό το διάστημα, εντωμεταξύ, οι τουρκόψυχοι της Θράκης δεν μένουν με σταυρωμένα τα χέρια, αλλά ζητούν κατανόηση απ' τους... φίλα προσκείμενους στην μειονότητα εκπροσώπους του Ελληνικού Κοινοβουλίου, οι οποίοι έτειναν και στο παρελθόν ευήκοα ώτα στα αιτήματά τους και με τον ένα ή άλλο τρόπο τούς συμπαραστέκονταν... διακομματικά (κυβερνητικά και αντιπολιτευτικά).
Οι περισσότεροι εξ αυτών είναι ενταγμένοι αυτήν τη στιγμή στην διακομματική επιτροπή για την Θράκη, οι εργασίες της οποίας αφορούν ''θεσμικά ζητήματα''. Η ύπαρξη αυτής της επιτροπής, η οποία δεν είχε επιδείξει κατά το παρελθόν κανένα εθνικό έργο, έχει αναθερμάνει τα όνειρα των ''Γκρίζων'' προπαγανδιστών της Τουρκίας για αναγνώριση ''τουρκικής μειονότητας''.
Και επειδή δεν μπορούν να το πετύχουν ευθέως αυτό, προσπαθούν να το περάσουν δια της πλαγίας, με βραχίονα τους εκπροσώπους τους στη Βουλή και τους Έλληνες στην ταυτότητα και όχι στην εθνική συνείδηση και ψυχή.
Σαν αποτέλεσμα αυτού, η Διακομματική Επιτροπή για τη Θράκη - αντί να ασχολείται με αναπτυξιακά θέματα, θεσμικά και διασυνοριακά, όπως επιτάσσει το καταστατικό της, χάνει τον χρόνο της με αιτήματα γνωστών-αγνώστων (μη αναγνωρισμένων) ''γκρίζων'' συλλόγων και κύκλων της μειονότητας, οι οποίοι αιτούνται να ονομάζονται ''τουρκικοί'' - όπως νιώθουν οι ιδρυτές και τα μέλη τους - και όχι ''μουσουλμανικοί''.
Είναι ολοφάνερο πλέον και στον πιο δύσπιστο ακόμα ότι οι ''Γκρίζοι Λύκοι'' της μειονότητας εκπροσωπούν το μακρύ χέρι του Ταγίπ Ερντογάν΄(και του συμβούλου του Ιμπραχίμ Καλίν) στην ακριτική αυτή ελληνική Περιφέρεια. Τελούν απροκάλυπτα υπό διατεταγμένη υπηρεσία, αφού κινούνται και λειτουργούν με βάση την ατζέντα του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας για τη Δυτική Θράκη, τη Θράκη ΜΑΣ.
Και γι' αυτό υπάρχουν πλείστα όσα αποδεικτικά στοιχεία, με τελευταία αυτά που κοινοποιούν στην Διακομματική για τη Θράκη οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως ''τουρκικοί'' σύλλογοι ή ''κοινότητες'', όπως η ''Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Θράκης'', η οποία έχει έδρα την Γερμανία και παραρτήματα σε 25 ευρωπαϊκές χώρες.
Η εν λόγω ''κοινότητα'' (επί κεφαλής της οποίας είναι ο Χαλίτ Χαμπίπογλου) είναι άτυπη (μη αναγνωρισμένη) ηγετική οργάνωση 29 Συλλόγων Τούρκων της Δυτικής Θράκης σε ευρωπαϊκό επίπεδο και έχει πλούσιο ανθελληνικό παρελθόν, αφού ουκ ολίγες φορές κατήγγειλε την Ελλάδα στον ΟΗΕ για ''παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων''.
Σημειωτέον ότι η φιλοτουρκική αυτή οργάνωση είχε διοργανώσει τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους κοινή συνδιάσκεψη με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όπου εξέθεσε ποικίλα θέματα της μειονότητας Θράκης: θρησκευτικά (βακούφια/μουφτείες), εκπαιδευτικά (δίγλωσση ειδική εκπαίδευση) και θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ίδρυση ''τουρκικών συλλόγων'', με βάση το ''δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι'' κλπ).
Εν όψει λοιπόν της πρώτης συνεδρίασης της Διακομματικής για την Θράκη, που θα συγκληθεί υπό την κ. Ντόρα Μπακογιάννη στις 26-27 Σεπτεμβρίου ( μετά την Σύνοδο Κορυφής), ο πρόεδρος της ''κοινότητας'' - κατά πληροφορίες της εφημερίδας ''ΕΣΤΙΑ'' - ζητά ''ως Έλλην πολίτης'' απ' τους εκπροσώπους του Ελληνικού Κοινοβουλίου ''ευρεία εκπροσώπηση και ανοιχτό διάλογο, συναντήσεις και επαφές για θέματα της μειονότητας Δυτικής Θράκης''.
Ζητά, ουσιαστικά - για να μην κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας - να παραστεί στην πρώτη συνεδρίαση της Διακομματικής ως (Τούρκος) μειονοτικός παρατηρητής, για να παρουσιάσει στους Έλληνες βουλευτές τόσο ο ίδιος όσο και τα άλλα μέλη της που θα τον συνοδεύουν (και αυτοπαρουσιάζονται, επίσης, ως εκπρόσωποι της ''τουρκικής'' κι όχι της ''μουσουλμανικής'' μειονότητας Θράκης) μια ατζέντα με θέματα ανάπτυξης της Θράκης και αποκατάστασης των αδικιών σε βάρος των μειονοτικών.
Ο στόχος όλων αυτών των... ''ανταποκριτών'' της Άγκυρας που με έδρα το εξωτερικό κινούν τα νήματα των τουρκικών συμφερόντων στην Ελλάδα είναι ένας: Να πάρουν την άδεια για εθνικό προσδιορισμό των οργανώσεών τους, ώστε να καταργηθεί εν τοις πράγμασι η Συνθήκη της Λωζάνης (1923) σε περίπτωση που χαρακτηριστούν ''τουρκικοί κι όχι ''μουσουλμανικοί'' οι σύλλογοι τους οποίους εκπροσωπούν ή σχεδιάζουν να ιδρύσουν.
Κι αυτό πρέπει να το έχουν υπόψη τους πάνω απ' όλα τα μέλη της Διακομματικής Επιτροπής για τη Θράκη και, προπάντων, αυτοί που... εμφανίζονται ως θεματοφύλακες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ''προστάτες'' των μεταναστών και υπερασπιστές των μειονοτικών ευαισθησιών στην Ελλάδα.
Πρέπει να έχουν υπόψη τους, δηλαδή, ότι ο βραχυπρόθεσμος στόχος όλων αυτών είναι η αναγνώριση ''τουρκικής μειονότητας'' κι ο μακροπρόθεσμος η διακήρυξη αυτονομίας και ανεξαρτησίας της Δυτικής Θράκης, για να γίνει μετά νεο-οθωμανική επαρχία.
Καλό θα είναι να γνωρίζουν, επίσης, ότι πριν από δύο χρόνια οι εν λόγω μειονοτικοί είχαν πάρει απ' το State Department την απάντηση που τους άξιζε, όταν το υπεύθυνο γνωμοδοτικό όργανο του ΥΠΕΞ της Αμερικής απέρριψε τις κατηγορίες τους για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα.
Όπερ σημαίνει ότι οποιαδήποτε ''διαφοροποίηση'' (''Ανανιστών'' ή εθνομηδενιστών'') στο θέμα αυτό απ' τις εθνικές θέσεις της πλειοψηφίας των μελών της Επιτροπής, θα είναι απόδειξη ότι ενυπάρχουν σ' αυτήν - εν είδει ήρας μέσα στα στάρια - και θιασώτες του ραγιαδισμού και φιλοτουρκισμού στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, παρά την εθνική ταυτότητα που φέρουν...
