Του Μάνου Χατζηγιάννη
Είναι αδύνατον σχεδόν 80 χρόνια μετά να ακούγονται ακόμη στην πολιτικοκοινωνική συζήτηση του τόπου όροι όπως “ταγματασφαλίτες” και “συμμορίτες”. Στην εποχή του κορονοϊού η Ελλάδα έθρεψε πάλι τον ιό του εθνικού διχασμού. “Δεξιοί” και “Αριστεροί”, “νοικοκυραίοι” και “χίπηδες”, μπαλκονάτοι και “πλαταιείς” , συντηρητικοί και προοδευτικοί, θωρακίστηκαν εκ νέου πίσω από αραχνιασμένα συνθήματα, και προσκυνούν καθείς το δικό του politically correct.
Πριν από 13 χρόνια ο τότε υπουργός Γιώργος Σουφλιάς, και “τοτέμ” της ΝΔ, σε...μανιφέστο του κατά την παρουσίαση βιβλίου του κ. Χατζηγάκη έλεγε: «Η διάκριση “Δεξιάς και Αριστεράς” έχει ξεπεραστεί» .
Σήμερα, εν έτει 2020, με την γνωστή μέθοδο του “διαίρει και βασίλευε” και αφορμή τους νεκρούς της Μαρφίν ή τους νέους στις πλατείες, επιστρέφουμε ακριβώς εκεί που μας θέλουν οι εκμεταλλευτές που μας εξουσιάζουν. Στην ρήση του Σαρτρ: “κόλαση είναι οι άλλοι”...
Από την μια οι τιμές για τους νεκρούς της Μαρφίν και η στοχοποίηση της ακροαριστεράς, η οποία προφανώς και ευθύνεται για τους νεκρούς της τραπέζης, αλλά καταντάει από σουρεαλιστικό έως γελοίο ο Χρυσοχοϊδής του σήμερα να ελέγχει τον ΧρυσοχοΪδη δέκα χρόνια πριν και να ξανανοίγει την υπόθεση. Γιατί για όσους δεν θυμούνται ο Χρυσοχοϊδης του χθες υποσχόταν πως θα βρεθούν οι ένοχοι, αλλά τελικά “μηδέν εις το..πηλίκιον”, που έλεγε και ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος με κροκοδείλια δάκρυα όπως και το σύνολο του πολιτικού κόσμου, πήγαν με λουλούδια και μεγαλοστομίες στο σημείο της εξόφθαλμης δολοφονίας την επομένη της συμφοράς.
Από την άλλη η...επάρατη δεξιά, οι “φασίστες” με εργαλείο την αστυνομική βία. Για την πλατεία του Αγίου Γεωργίου ή της Αγίας Παρασκευής ακούγονται τα ίδια ακριβώς συνθήματα που ακούγονταν προ μηνών για την “αστυνομική σκούπα” στα Εξάρχεια και στις καταλήψεις. Και τα σχόλια πως η δεξιά τα βάζει με την...ασυμβίβαστη νεολαία, είναι τουλάχιστον φαιδρά!! Όπως κακοσκηνοθετημένο ήταν και το έργο χθες με την πορεία στην Κυψέλη. Ευκαιρία για να ξεσκουριάσουν τα αντανακλαστικά όσων περιέργως έχουν σιωπήσει για άλλα και άλλα σοβαρά θέματα. Γιατί την στιγμή που περνούν από την Βουλή σκανδαλώδεις διατάξεις, είναι κωμικοτραγικό ο ντόρος να γίνεται για τον συνωστισμό στις πλατείες και τις δήθεν ποδοπατημένες ελευθερίες. Και όπως πριν κάποιες μέρες στην Αγία Παρασκευή ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης λειτούργησε άψογα, έτσι και το Σάββατο στην Κυψέλη, πληθώρα συμμετεχόντων, με τα γνωστά τσιτάτα, σπασμένες βιτρίνες καταστημάτων, (με ποια λογική άραγε;), επέμβαση αστυνομικών και το χιλιοπαιγμένο σενάριο να σερβίρεται ξανά...
Γενικότερα, επομένως, κάποιοι θέτουν σε εφαρμογή τον κοινωνικό αυτοματισμό και επενδύουν στο πατροπαράδοτο μίσος “Δεξιών” και “Αριστερών”. Και επιβεβαίωση αυτού αποτελεί και η ουρανοκατέβατη έρευνα της εταιρείας Opinion Poll σύμφωνα με την οποία αυστηρές ποινές για τα άτομα που αψηφούν τις συστάσεις των ειδικών για τον κορονοϊό και συνωστίζονται σε πλατείες και άλλους χώρους ζητούν οι πολίτες....
Ο λαός δεν ξεχνά ούτε τι σημαίνει δεξιά ούτε αριστερά
Κυνηγοί και κυνηγημένοι έτοιμοι να ξεθάψουν τα καριοφίλια και τα κονσερβοκούτια! Μόνο που ο νοήμων λαός δεν ξεχνά ούτε τι σημαίνει δεξιά ούτε τι σημαίνει αριστερά...
Μα αλήθεια για ποια “Δεξιά” και “Αριστερά” μιλάμε;
Η πρώτη και τελευταία αριστερή (έστω κατ' ευφημισμόν) κυβέρνηση αποδείχτηκε πιο “δεξιά” κι από τις δεξιές. Και συνεργάστηκε για να κάνει κυβέρνηση με δεξιό κομμάτι της δεξιάς. Και τα βρήκε με την Εκκλησία, με την συμφωνία Τσίπρα-Ιερώνυμου, ασχέτως αν δεν προχώρησε κλπ κλπ κλπ. Όπως παλιότερα το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, που άφησε πίσω τα ζιβάγκο και τα “ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ”της δεκαετίας του '80 και από τα 90s και μετά είχε αποδειχτεί πιο φιλικό στο κεφάλαιο από κάθε άλλο κόμμα, που μετά την μεταπολίτευση πέρασε από την εξουσία. Το ΠΑΣΟΚ. που ξεφούσκωνε τα λάστιχα των αγροτών. Το ΠΑΣΟΚ, που υποδεχόταν με ΜΑΤ και ξύλο τους συνταξιούχους. Το ΠΑΣΟΚ, που αντιμετώπισε με ΜΑΤ και ξύλο και τα παιδιά αυτών, δηλαδή τους συμβασιούχους κλπ κλπ κλπ...
Από την άλλη η ΝΔ από την κυβέρνηση του πατρός Μητσοτάκη είχε κάνει υπουργό άνευ χαρτοφυλακίου τον άνθρωπο-σύμβολο της Αριστεράς, Μίκη Θεοδωράκη, άσχετα αν ο ίδιος δήλωνε μετά: «Η κορύφωση των παθών μου ήταν η συμμετοχή μου στην κυβέρνηση Μητσοτάκη -αυτό ήταν το χειρότερο». Ή μήπως να θυμηθούμε την συμφιλίωση Αριστεράς-Δεξιάς με τις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα;
Επίσης όλα τα κόμματα ανέκαθεν έκαναν αντίθετα ανοίγματα, δεξιά ή αριστερά, αναλόγως σε ποιο χώρο πολιτικοποιούνταν τα ίδια και τι είδους ψηφοφόρους στερούνταν και ήθελαν να αλιεύσουν.
Επομένως ότι δεν υπάρχουν πια ιδεολογίες στην πολιτική σκηνή της χώρας το έχει αντιληφθεί και ο τελευταίος ψηφοφόρος εδώ και πολλά χρόνια. Ότι, δηλαδή, “Δεξιά” και “Αριστερά” είναι μονάχα νεκρά στερεότυπα. Ότι οι μόνοι που κουνάνε ακόμη σημαιάκια και ζητωκραυγάζουν για τον...αρχηγό ή ζουν ζαλισμένοι από την παραταξιακή αιθαλομίχλη είναι είτε βολεμένοι είτε χαχόλοι έχει γίνει επίσης αντιληπτό. Επομένως όσοι θέλουν να μας γυρίσουν στα “κονσερβοκούτια” και τον εμφύλιο διχασμό επενδύουν στο μέγιστο των ελαττωμάτων του Έλληνα.
Το περιγράφει καλύτερα ο εθνικός μας ποιητής:
“Η Διχόνοια που βαστάει
ένα σκήπτρο η δολερή
καθενός χαμογελάει,
"πάρ' το", λέγοντας, "και συ".
Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει
έχει αλήθεια ωραία θωριά·
μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
εισέ δάκρυα θλιβερά.
Από στόμα οπού φθονάει,
παλληκάρια, ας μην πωθεί,
πως το χέρι σας κτυπάει
του αδελφού την κεφαλή.
Μην ειπούν στο στοχασμό τους
τα ξένη έθνη αληθινά:
"Εάν μισούνται ανάμεσό τους
δεν τους πρέπει ελευθεριά".”
