“Η κοινωνία με την αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας δεν θα ωφελήσει ούτε την Εκκλησία της Ελλάδας ούτε το έθνος” εκτιμάει σε ανάλυσή της η ειδική επί των Ρωσοουκρανικών εκκλησιαστικών σχέσεων κα Nadia Bazuk με αφορμή την συζήτηση του θέματος στην ελληνική Ιεραρχία κατά τα φαινόμενα μετά τα νέα δεδομένα το Σάββατο 12 Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με την αναλύτρια εάν η Εκκλησία της Ελλάδος ανακηρύξει κοινωνία με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας (OCU) , όπως περίμενε ο πατριάρχης Βαρθολομαίος σε συνέντευξή του με Ουκρανούς δημοσιογράφους τότε θα συμβούν τα εξής:
-Θα είναι ένα προηγούμενο για οποιαδήποτε εκκλησία ή ψευδοεκκλησιακή ομάδα στην επικράτεια οποιασδήποτε Τοπικής Εκκλησίας για να αναγνωριστεί ως «αυτοκέφαλη» αλλά στην πραγματικότητα ελεγχόμενη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
-Η αποδοχή των «Ιεραρχών» χωρίς κανονικές χειροτονίες στην Ορθόδοξη Εκκλησία όχι μόνο θα υπονομεύσει τα κανονικά θεμέλια της Εκκλησίας και θα την αποσταθεροποιήσει (όπως δείχνει ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ), αλλά θα φέρει και τον Οικουμενικό Πατριάρχη ένα βήμα πιο κοντά στο "Ανατολικό Παπισμό".
-Ο ρόλος των “Νέων Χωρών” ως μοχλού πίεσης στην ελληνική Εκκλησία θα αυξηθεί. Παρόμοιες απειλές θα προκύψουν για πολλές άλλες τοπικές εκκλησίες.
-Οι αδύναμες εκκλησίες δεν θα μπορέσουν να αντισταθούν στην πορεία προσέγγισης του Φαναρίου με το Βατικανό. Από την στιγμή που δημιουργία της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας υποστηρίχθηκε από την Ουκρανική Ελληνική Καθολική Εκκλησία (Ουνίτες) και τον Πέτρο Πόροσενκο, οι οποίοι βασίζονται στο ελληνοκαθολικό εκλογικό σώμα (Ουνίτες), η αυτοκέφαλη εκκλησία της Ουκρανίας θα εισέλθει πρώτα στην Ουνία. Χάρη σε νέους μοχλούς πίεσης στις Τοπικές Εκκλησίες, η Κωνσταντινούπολη θα εξασφαλίσει την αναγνώριση αυτού του βήματος και, έπειτα, αφήνοντας κατά μέρος τις διαφορές σε κανόνες και δόγματα, ο ίδιος ο Βαρθολομαίος θα έλθει σε κοινωνία με τον Πάπα.
-Αμέσως μετά την επίσημη αναγνώριση των ουκρανών σχισματικών από τη Σύνοδο της ελληνικής Ιεραρχίας, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία θα επεκτείνει τα μέτρα που έλαβε ως απάντηση στις πράξεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου (δηλαδή την παύση της Ευχαριστιακής Κοινωνίας) και στην Εκκλησία της Ελλάδας. Η απουσία της ευχαριστιακής κοινωνίας με το Πατριαρχείο Μόσχας και η προσέγγιση της Ελληνικής Εκκλησίας με το Φανάρι, που πλησιάζει όλο και πιο κοντά στο Βατικανό, θα καταστρέψει ουσιαστικά τον μοναδικό παράγοντα κοινώνω σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Ελλάδας. Ως Ορθόδοξος Χριστιανός που ανήκει στο Πατριαρχείο της Μόσχας, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να θεωρήσει αυτή την απόφαση της Ελληνικής Εκκλησίας ως ένα εχθρικό βήμα και να αλλάξει την άποψή του για τις ελληνορωσικές σχέσεις. Νωρίτερα, είχε ήδη εκφράσει την άποψή του για το ρόλο της Κωνσταντινούπολης στην επίλυση του ουκρανικού ζητήματος και μάλιστα κατηγόρησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο ότι έλαβε δωροδοκίες για τη χορήγηση αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία. Φυσικά, η πιθανότητα επέκτασης του αγώγού Turkish Stream στην Ελλάδα θα πρέπει να ξεχαστεί τελείως
-H αναγνώριση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας από την Ελληνική Εκκλησία θα καταστεί καταλύτης για την αναγνώρισή της από άλλα Ελληνικά Πατριαρχεία και Εκκλησίες. Αν και αυτό δεν είναι προφανές. Με την μία ή την άλλη μορφή, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει ήδη υποστηριχθεί απ΄τις Ορθόδοξες εκκλησίες της Σερβίας, της Πολωνίας και της Αλβανίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία Τσεχίας και Σλοβακίας, καθώς και τα Πατριαρχεία Αντιοχείας και Ιεροσολύμων εμφανίστηκαν κοντά στη Ρωσία. Το Βουλγαρικό Πατριαρχείο δεν μίλησε, αλλά υπάρχει ένας ισχυρός λόγος αμφιβολίας ότι θα υποστηρίξει τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο στο θέμα της Ουκρανίας.
-Ο Ορθόδοξος κόσμος θα χωριστεί στις ελληνικές και τις "ρωσικές" ομάδες. Η διάσπαση αυτή θα αναπτυχθεί και θα αποκτήσει όλο και περισσότερα εθνικιστικά χαρακτηριστικά. Η Ελλάδα θα χάσει το αξιόλογο και εξαιρετικά πλεονεκτικό καθεστώς του πραγματικού εγγυητή της Ορθοδόξου ενότητας. Τελικά, υπάρχει ο κίνδυνος να χαλάσουμε τις σχέσεις με τους πλησιέστερους γείτονές μας, τη Σερβία και τη Βουλγαρία.
-Η Εκκλησία της Κύπρου θα παύσει να λειτουργεί ως διαιτητής και συντονιστής των διακοινοτικών συγκρούσεων, όπως ισχυρίζεται ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος , και αυτό μπορεί επίσης να καταστρέψει τις σχέσεις της Εκκλησίας με τους Ρώσους, ένα σημαντικό παράγοντα στην ανάπτυξη της χώρας.
-Εντός των ελληνικών τοπικών Εκκλησιών, η πίεση από την Κωνσταντινούπολη θα προκαλέσει διαταραχή και διαίρεση. Λόγω των αντιπάλων της αναγνώρισης της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας, οι Έλληνες παλαιοημερολογίτες θα ενισχυθουν. Αυτό θα δημιουργήσει μια επιπλέον αιτία αστάθειας στην κανονική ελληνική Εκκλησία και θα της στερήσει την υποστήριξη ενός συντηρητικού μέρους των πιστών. Κληρικοί μπορούν επίσης να συμμετάσχουν στο σχίσμα και όπως δείχνει μια πρόσφατα δημοσιευμένη επιστολή του ελληνικού κλήρου κατά της αναγνώρισης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, ο αριθμός τους είναι μεγάλος και θα αυξηθεί.
-Παρόμοια είναι και η κατάσταση στην Τουρκία. Με το πρόσχημα της πνευματικής φροντίδας για τη Ρωσόφωνη διασπορά στην Ελλάδα, μπορούν να ανοίξουν ενορίες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ιεράρχες, κληρικοί και πιστοί της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας που διαφωνούν με την αναγνώριση της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας θα βρουν επίσης καταφύγιο εκεί. Στο μέλλον, οι επαφές του παλαιοημερολογιακού σχίσματος με τους Ρώσους, η υποστήριξη και η ενίσχυση από τη Ρωσία μπορεί να κερδίσουν δυναμική.
-Όλα αυτά θα βλάψουν τη φήμη της ελληνικής εκκλησίας στον ορθόδοξο κόσμο και θα πλήξουν την οικονομική κατάσταση των ελληνικών εκκλησιών και μετατρέποντάς τις σε εξαρτημένες από Αμερικανούς προστάτες του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η Εκκλησία θα χάσει την ανεξάρτητη φωνή της, την ικανότητά της να υπερασπίζεται τις χριστιανικές αξίες και να μετριάζει τις συγκρούσεις, ζητώντας ειρήνη και έλεος.
-Σε μια εποχή που τα αμερικανικά και τα τουρκικά συμφέροντα μπορεί να συγκρουστούν με τις νέες γεωτρήσεις στη Μεσόγειο, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για την Ελλάδα να παραμείνει στο περιθώριο. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό η Ελλάδα και η ελληνική Εκκλησία να επικεντρωθούν στη βελτίωση των σχέσεών της με τη Ρωσία και όχι στην επιδείνωσή τους. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το ζήτημα της ουκρανικής εκκλησίας ως συμφωνία με τη Μόσχα για να περιορίσει τη στρατιωτική υποστήριξη της Τουρκίας.
Χωρίς πιστούς, σημαίνει ότι, διαιρώντας τις ενέργειες του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, όλη η Ορθοδοξία θα εξασθενίσει. Η Εκκλησία θα χάσει την εξουσία της. δεν θα είναι σε θέση να εκπληρώσει ούτε μια φιλανθρωπική ή μια ποιμαντική λειτουργία. Με τη σειρά του, αυτό θα οδηγήσει το έθνος να μειωθεί.
