Με σφοδρότητα σχολίασε ο πρώην Α/ΓΕΕΘΑ, Μιχαήλ Κωσταράκος, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών που προωθήθηκε με την "ομπρέλα" της Δύσης. Με ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα τόνισε πως η εν λόγω συνθήκη αποτελεί ένα προσχεδιασμένο έγκλημα εθνικής μειοδοσίας.
Ανέφερε χαρακτηριστικά πως η "λύση" στο Σκοπιανό είναι η μεγαλύτερη εθνική τραγωδία από την εποχή της Κύπρου, και πως ακόμα δεν φτάσαμε στο "τέλος του δράματος". Κάλεσε όλους τους Έλληνες σταθούν όρθιοι και να παλέψουν για μια καινούρια Ελλάδα, κόντρα στις πολιτικές προδοσίες.
Καλό θα ήταν οι πολιτικοί στο Μαξίμου να διαβάσουν όσα έχει να πει ο κύριος Κωσταράκος.
Αναλυτικά η ανάρτηση:
«Ένα προσχεδιασμένο έγκλημα εθνικής μειοδοσίας... Η Συμφωνία των Πρεσπών.
Η Συμφωνία των Πρεσπών κυρώθηκε σήμερα από την Βουλή των Ελλήνων με 153 ψήφους υπέρ. Υποστήκαμε μια ξεκάθαρη εθνική ήττα χωρίς καν να δώσουμε μάχη. Ταυτόχρονα δείξαμε ότι η δημοκρατία στην Ελλάδα έχει πρόβλημα όταν 153 βουλευτές ψηφίζουν υπέρ και συμφωνούν σε κάποιο εξαιρετικά σημαντικό, εθνικό θέμα, στο οποίο αντιτίθεται το 66% τουλάχιστον του Ελληνικού Λαού. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εγγυητής του πολιτεύματος και προστάτης του λαού μας από παρεκτροπές των κυβερνώντων επιλέγει τη σιωπή (συμφωνώντας ή διαφωνώντας, ποιος ξέρει) ευελπιστώντας σε μια δεύτερη προεδρική θητεία. Όλοι οι πολιτειακοί θεσμοί και δικλείδες ασφαλείας γκρεμίστηκαν μπροστά στην επιμονή της κυβέρνησης να υλοποιήσει το «συμβόλαιο» της με κάποιους φίλους της στο εξωτερικό. Διότι περί αυτού πρόκειται, και όχι περί υποχώρησης σε πιέσεις από κάποιους αόριστους ξένους παράγοντες. Αυτή η βολική αλλά συγχρόνως εξευτελιστική δικαιολογία είναι αβάσιμη και ψευδής. Πιέσεις δεν υπήρξαν.
Μια μικρή ανάλυση της μεγαλύτερης εθνικής τραγωδίας από την εποχή της Κύπρου, μόνο που στη κυπριακή τραγωδία ευελπιστούμε ότι κάποια στιγμή θα αναστρέψουμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα αποτελέσματα. Εδώ τα αποτελέσματα εκτείνονται στους αιώνες των αιώνων.
Πρωταγωνιστές και υπεύθυνοι: οι κ.κ. Τσίπρας, Κοτζιάς και Καμμένος. Οι δυο πρώτοι, πιστοί και συνεπείς στα αριστερά (κομμουνιστικά) διεθνιστικά τους «πιστεύω». Και ειλικρινείς με το ακροατήριό τους. Ποτέ δεν προσποιήθηκαν ότι ήταν κάιτι διαφορετικό, κάτι μεγαλύτερο. Το ξεπούλημα της Μακεδονίας αποτελούσε κύριο σημείο του πολιτικού αφηγήματος της αριστεράς στον Εμφύλιο Πόλεμο. Το 1949 τους σταμάτησε ο Ελληνικός Στρατός. Τώρα τα κατάφεραν με οριακές δημοκρατικές, το τελευταίο εντός ή εκτός εισαγωγικών, διαδικασίες. Μπράβο κύριοι. Οι «σταλινικοί» σας πρόγονοι θα ήταν περήφανοι για σας. Η Ελλάδα όμως δεν είναι, γιατί προδόθηκε για μια ακόμα φορά. Λυπάμαι που δεν το καταλαβαίνετε.
Ο τρίτος, ο κ. Καμμένος είναι απλά ένας νικημένος «στρατηγός». Ελπίζω να κατάλαβε τώρα ότι στρατιωτικοί δεν είναι αυτοί που φοράνε ανδροπρεπείς στολές με ωραία σηματάκια, αλλά αυτοί που από μικροί γαλουχούνται στα εθνικά ιδεώδη και στην επιδίωξη της νίκης. Όχι για τον εαυτό τους ή την καρέκλα τους αλλά «φυλάττοντας πίστη είς την πατρίδα....». Είχε το δικό του «παράθυρο ευκαιρίας» να σταματήσει την προδοσία εν τη γενέσει της και μόνος του το έκλεισε για προσωπικούς λόγους. Δεν κατάφερε καν να αναγνωρίσει ποιος ήταν ο πραγματικός αντίπαλος. Ο «φίλος» του Αλέξης τον ξεγέλασε, τον νίκησε, του διέλυσε το κόμμα, του πήρε τους βουλευτές, τον απαξίωσε και κατά τη γνώμη μου τον ρεζίλεψε για πάντα στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Όσοι γνωρίζουν και τους δύο δεν εξεπλάγησαν. Ο κ. Τσίπρας επιδεικνύει ένα εντυπωσιακό σερί εκμετάλλευσης περιστασιακών συνοδοιπόρων και ευεργετών. Ο κ. Καμμένος απέμεινε να κλαψουρίζει για την «απιστία» του πρώην φίλου του και με άναρθρες κραυγές να προσπαθεί να σώσει την πατριωτική του ταυτότητα, αυτήν που ξεπουλούσε επί τέσσερα χρόνια για την θέση του Υπουργού. Η ευθύνη του όμως στο ζήτημα του ονοματολογικού του βόρειου γείτονά μας δεν παραγράφεται και δεν πρέπει να ξεχαστεί.
Οι λοιποί 143 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι μάλλον ευτυχείς που ξεπούλησαν τη Μακεδονία γιατί συνεχίζουν να θεωρούν τον εαυτό τους μέλη του ΕΑΜ που μετέχουν στον 4ο γύρο του Εμφυλίου. Κι αυτό ήταν μέσα στις προσταγές της Κεντρικής Επιτροπής τότε. Και οι δικοί τους σταλινικοί πρόγονοι θα είναι υπερήφανοι. Εμείς όμως δεν είμαστε υπερήφανοι για αυτούς. Απλά τους θεωρούμε προδότες. Η γοητεία και τα θρασύτατα ψέματα του κ. Τσίπρα τους έδωσαν μια τετραετία κοινοβουλευτική εξουσίας. Ελπίζω η Ελλάδα να μπορέσει να συνέλθει μετά από αυτήν την καταστροφική τετραετία τους. Ανάμεσά τους και ένας εν αποστρατεία Αντιστράτηγος που φαίνεται ότι δεν του έφτασαν 35 χρόνια για να καταλάβει τι σημαίνει ο όρκος του. Κρίμα. Ο στρατός τον έκανε και ανώτατο αξκό. Μας κορόιδεψε όλους.
Οι οκτώ «πρόθυμοι» είναι η απτή απόδειξη της πολιτικής παρακμής μας. Πολιτικοί γυρολόγοι, χωρίς κανένα σεβασμό προς εκείνους που τους ψήφισαν, ξεπούλησαν την ψήφο και την συνείδησή τους έναντι υπουργικών θώκων ή μελλοντικών εκλόγιμων θέσεων. Θα ήθελα να δω τα πρόσωπα των δεξιών ψηφοφόρων των κυριών Υπουργών δεξιάς προέλευσης οι οποίες συντάχθηκαν και στήριξαν τις αριστερές εμμονικές επιδιώξεις με προφανή ανταλλάγματα. Γιατι κυρίες μου;
Τελική δυσάρεστη έκπληξη, ο νέος ΥΕΘΑ κ. Αποστολάκης. Πέρασε πολύ εύκολα από το ρόλο του άτυπου αλλά ουσιαστικού «Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων» της χώρας στο ρόλο του υπουργού της μειοδοτικής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλος ένας που δεν κατάλαβε τι ορκίστηκε το 1976 σαν Ναυτικός Δόκιμος. Για όλους εμάς ήταν απογοήτευση Κύριε Υπουργέ!! Το χειροκρότημαά του στην τελική ανακοίνωση της ολοκλήρωσης του ξεπουλήματος της Μακεδονίας θα τον συνοδεύει και πρέπει να τον συνοδεύει για πάντα.
Δυστυχώς, η Συμφωνία κυρώθηκε, και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Όσο όμως οι βασικοί πρωταγωνιστές αλληλοσυγχαίρονται και θριαμβολογούν για μια εθνική μειοδοσία, φοβάμαι ότι δεν φτάσαμε ακόμα στο τέλος του δράματος.
Στο κλείσιμο αυτής της αποφράδας ημέρας, δεν θα υποκύψω στην απογοήτευση. Ελπίζω ότι η σημερινή θυσία μας έκανε συλλογικά σαν λαό, ωριμότερο, σοφότερο και πλέον αποφασισμένο. Θεωρώ ότι είμαστε υποχρεωμένοι απέναντι στο έθνος, την ιστορία, την κληρονομιά μας και το πεπρωμένο μας, σηκωθούμε όρθιοι να κάνουμε μια καινούργια αρχή. Για μια ισχυρότερη Ελλάδα, την Ελλάδα που μας αξίζει».
