Με την βοήθεια των προθύμων και των διαφόρων ειδών πολιτικών “γενίτσαρων” ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει -και είναι κοντά στο να το καταφέρει-να πάρει την πολυπόθητη ψήφο εμπιστοσύνης. Αν συμβεί κάτι τέτοιο η πρώτη που θα πρέπει να ανησυχεί είναι η Εκκλησία.
Οι προθέσεις ήδη έχουν διαφανεί. Η κυβέρνηση αδιαφορεί για τις κόκκινες γραμμές της Ιεραρχίας για την περίφημη πρόταση Τσίπρα-Ιερώνυμου, συζητάει με την επιτροπή που όρισε η Εκκλησία μόνο για τα προσχήματα και ετοιμάζεται να ξεφουρνίσει σχετικό νομοσχέδιο.
Μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες είναι έτοιμο και το προσχέδιο νόμου, το οποίο σύμφωνα με τις δεσμεύσεις του υπουργού Παιδείας θα τεθεί προς διαβούλευση στην Επιτροπή διαλόγου, αλλά προς αυτό που φαίνεται είναι πως θα τεθεί προς ενημέρωση και ουχι προς έγκριση!!!
Συνάμα στην κυβέρνηση εκβιάζουν την Εκκλησία. Ζητούν στο παρασκήνιο να απέχουν οι Μητροπολίτες από τις διαμαρτυρίες για τη Συμφωνία των Πρεσπών και σε αντάλλαγμα να ακουστεί η φωνή της Εκκλησίας στο μισθολογικό.
Η διαμαρτυρία των 22 Μητροπολιτών για τις Πρέσπες που βρήκε ανταπόκριση και σε άλλους Ιεράρχες -και το κίνημα εντός της διοικούσης Εκκλησίας μεγαλώνει -έχει θορυβήσει το Μαξίμου, που θέλει να “παίξει” τα ρέστα του στο εκκλησιαστικό πεδίο.
Στο Μαξίμου θεωρούν πως επειδή το Μακεδονικό αφορά πρωτίστως τις “Νέες Χώρες” οι “ιερές” φωνές από τις Μητροπόλεις στις “Νέες Χώρες” έχουν πάρει γραμμή από το Φανάρι.
Σε κάθε περίπτωση ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η επιθετικότητα του Οικουμενικού Πατριαρχείου το οποίο τεχνηέντως έχει μείνει εκτός συζητήσεων. Αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου θα μεταβεί στην Αθήνα για συνομιλίες και σε σχετική μάλιστα ανακοίνωση σημειώνει ότι αντιπροσωπεία του θα έρθει για να συνομιλήσει με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Αρχιεπίσκοπο και «ενδεχομένως, με υπηρεσιακούς παράγοντες, επί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος, σύμφωνα με απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Θρόνου, η οποία συνήλθε στο Σεπτό Κέντρο από τις 9 έως τις 11 Ιανουαρίου, υπό την προεδρία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου».
Δηλαδή θέλει απευθείας συνάντηση με τους δύο “δράστες” της συμφωνίας των 15 σημείων και δεν καλύπτεται πλέον από τις διαβεβαιώσεις του Κωνσταντινοπολίτη υπουργού Παιδείας.
Μάλιστα το Πατριαρχείο έχει τοποθετηθεί και επί των άρθρων:
“Επί του ζητήματος του προτεινομένου προς αναθεώρησιν άρθρου 21 του Συντάγματος, περί του ιερού θεσμού της Οικογενείας, εξεφράσθη η αντίθεσις του Οικουμενικού Πατριαρχείου εις την σχεδιαζομένην απάλειψιν της φράσεως εκ του ισχύοντος Συντάγμα-τος, ότι η οικογένεια αποτελεί «θεμέλιο της συντήρησης και της προαγωγής του έθνους», διότι διαχρονικώς ο ευλογημένος ούτος θεσμός αποτελεί βασικόν κύτταρον του Γένους, χρήζει δε ρητής Συνταγματικής προστασίας και ουχί υποβαθμίσεως. Η ενίσχυσις δε αύτη καθίσταται, ιδίως κατά τας ημέρας ταύτας, αναγκαία, ένεκα της υπογεννητικότητος, του πανθομολογουμένου δημογραφικού προβλήματος και των ποικίλων αναγκών των πολυτέκνων οικογενειών.
Επί του ζητήματος της προτεινομένης αναθεωρήσεως του άρθρου 3 του Συντάγματος, διά της οποίας εισάγεται διάταξις, ορίζουσα ότι η Ελληνική Πολιτεία είναι «θρησκευτικά ουδέτερη», και επιχειρείται η μεταβολή των υπό το Οικουμενικόν Πατριαρχείον υφισταμένων από αιώνων Εκκλησιαστικών Καθεστώτων, το Οικου-μενικόν Πατριαρχείον εκφράζει τον έντονον προβληματισμόν του διά τας παραγομένας αρνητικάς νομικάς συνεπείας σχετικώς προς την εν γένει θέσιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας εν τη Ελληνική Επικρατεία. Η προτεινομένη τροποποίησις:
α- Θα αποδυναμώση την θεσμικήν θέσιν του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως Νομικού Προσώπου Διεθνούς Δημοσίου Δικαίου.
β- Θα επιφέρη την αποβολήν της Εκκλησίας εκ του Δημοσίου βίου και ενδεικτικώς την κατάργησιν των αργιών των θρησκευτικών εορτών, την αλλοίωσιν του περιεχομένου και της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών, την αφαίρεσιν των ιερών συμβόλων της Ορθοδοξίας εκ του συνόλου των Δημοσίων Υπηρεσιών (σχολείων, δικαστηρίων κτλ.) κ.α..
γ- Θα δημιουργήση το έρεισμα διά την μεταβολήν του συνόλου του υφισταμένου νομικού πλαισίου, το οποίον καθορίζει τα Εκκλησιαστικά εν Ελλάδι Καθεστώτα εν Κρήτη, εν Δωδεκανήσω, εν ταίς λεγομέναις «Νέαις Χώραις» και εν τη Πατριαρχική Εξαρχία Πάτμου.
Άλλωστε, αι μη αναθεωρητέαι διατάξεις του υφισταμένου άρθρου 13 του ισχύοντος Συντάγματος, δεδοκιμασμέναι επιτυχώς εν τη πορεία του χρόνου, παρέχουσιν επαρκεστάτην προστασίαν της ελευθερίας της θρησκευτικής συνειδήσεως εκάστου προσώπου και της θρησκευτικής λατρείας οιασδήτινος γνωστής θρησκείας.
Επί του ζητήματος της προτεινομένης μεταβολής του υφιστα-μένου εργασιακού καθεστώτος των κληρικών και των λαικών εκκλησιαστικών υπαλλήλων, η Μήτηρ Εκκλησία, ενστερνιζομένη την δικαίαν αγωνίαν αυτών, επιστηρίζει το αίτημα της παραμονής αυτών εις την Ενιαίαν Αρχήν Πληρωμών εν Ελλάδι και την διατήρησιν του ισχύοντος θεσμικού εργασιακού πλαισίου. Η προτεινομένη ρύθμισις αποτελεί επιλεκτικήν δυσμενή μεταβολήν των ειρημένων εργασιακών σχέσεων.
Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον προσβλέπει πάντοτε εις την καλήν συνεργασίαν μετά των ιθυνόντων της Ελληνικής Πολιτείας επ᾽ αγαθώ του ευαγούς Ιερού Κλήρου, του ευσεβούς Ελληνικού λαού και της διαφυλάξεως των ιερών παραδόσεων του ευλογημένου ημών Γένους”.
