Συζητούσαν όλο το πρωί για το ρόλο της Εκκλησίας στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία, έγιναν αναφορές για αποχριστιανοποίηση της πατρίδας μας και για την μετανάστευση, αλλά και για την επίθεση που δέχεται πανταχόθεν η Εκκλησία το τελευταίο διάτημα και τελικά παρέπεμψαν το θέμα στην ΔΙΣ μην μπορώντας να συμφωνήσουν ούτε στα αυταπόδεικτα και να εκδώσουν μια κοινή θέση-ανακοίνωση!
Ο λόγος για την σημερινή συνεδρίαση της Ιεραρχίας που για ακόμη μια φορά απέδειξε πόσο κατώτεροι των προσδοκιών του λαού είναι οι Ιεράρχες παρά την διαφορετική εντύπωση που έδωσε χθες με την εισηγησή του ο Αρχιεπίσκοπος.
Και πόσο κατώτεροι των προσδοκιών σε σχέση και με τους απλούς παπάδες που σαν σύγχρονοι “Παπαφλέσσες” κάλεσαν σε επανάσταση κλήρο και λαό....
Η Εκκλησία δεν είναι ο πτωχός συγγενής αλλά ούτε και επιχειρηματίας ανέφερε ο Μητροπολίτης Λαγκαδά ζητώντας μεταξύ άλλων να έχει η Εκκλησία δικά της Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης!
Μίλησε όμως και για την “επιχειρουμένη αποσύνδεσή μας από το χθες της παραδόσεως σε όλους τους τομείς του κοινωνικού βίου (..)” αλλά και για “το θέμα της παιδείας και της οικογενείας” αλλά κα την αλλοτρίωση όχι μόνον του φρονήματος αλλά και της ταυτότητος του λαού μας. Με την μόνη διαφορά πως δεν μας εξήγησε πως αλλοτριώνεται το φρόνημα και η ταυτότητα με΄σω της Παιδείας αλλά περί του μαθήματος των Θρησκευτικών που είνια βασικό εργαλείο σε όλα αυτά τα σχέδια ούτε κουβέντα!!!
Και είπε κι άλλα για την αμφισβήτηση της εθνικής ταυτότητας, τις μεταναστευτικές ροές και την απειλή της «Λιβανοποίησης» της πατρίδας μας. Μίλησε για αποχριστιανοποίηση του λαού μας.
Και τελικά η Ιεραρχία αποφάσισε να στείλει την εισήγησή του στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο προς μελέτη.... Και γελάει ο κόσμος!!!
Αναλυτικά, συνήλθε σήμερα Τετάρτη, 3 Οκτωβρίου 2018, στη δεύτερη Τακτική Συνεδρία της η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας.
Βασικό θέμα λοιπόν ήταν η εισήγηση του Μητροπολίτη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννη με θέμα: «Το χθες, το σήμερα και το αύριο του τόπου μας: μια εκκλησιαστικοκοινωνική προσέγγιση».
Αρχικά ο Ιεράρχης τόνισε ότι, παρά τα όσα πέρασε ο τόπος αυτός στην ιστορική διαχρονία του παρελθόντος, κατόρθωσε να κρατήσει ανόθευτη και ανεξίτηλη την φυσιογνωμία του ως τόπος αγιότητας, άσκησης και ως τόπος άνθησης του ελληνικού, εν γένει, πνεύματος.
Σήμερα όμως παρατηρείται έντονα μία περιφρόνηση του χθες και μία πιστή αντιγραφή του δυτικού τρόπου ζωής με την εισαγωγή νέων, ξενόφερτων ηθών και προτύπων ζωής, τα οποία οδηγούν στην αποκοπή του λαού μας από τις ελληνορθόδοξες ρίζες του. Ανέφερε μάλιστα ότι αυτή η επιχειρουμένη αποσύνδεσή μας από το χθες της παραδόσεως σε όλους τους τομείς του κοινωνικού βίου και με επίκεντρο επικαιρότητας, συν τοις άλλοις, το θέμα της παιδείας και της οικογενείας και τα όσα προκύπτουν από την σπουδαιότατη αυτή διάσταση της πνευματικότητας που χαρακτηρίζει τον τόπο μας, είναι κάτι το οποίο αποσκοπεί με ξεκάθαρο τρόπο στην αλλοτρίωση όχι μόνον του φρονήματος αλλά και της ταυτότητος του λαού μας.
Ακολούθως αναφερόμενος ο στις συνεχείς ανατροπές σε όλες τις πτυχές της ζωής των Ελλήνων και στη μεγάλη αξιακή και ηθική κρίση που διέρχεται σήμερα ο τόπος μας, επισήμανε ιδιαίτερα τα εξής στοιχεία: την αμφισβήτηση της εθνικής ταυτότητας, τις μεταναστευτικές ροές και την απειλή της «Λιβανοποίησης» της πατρίδας μας, την μετανάστευση των νέων μας και δη του επιστημονικού μας προσωπικού (brain drain), ως και την κοινωνική περιθωριοποίηση της Εκκλησίας και την επιχειρούμενη αποχριστιανοποίηση του λαού μας. Σχετικά με την πολεμική που ασκείται σε βάρος της Εκκλησίας και με την έντεχνη προσπάθεια ακύρωσης του έργου της, σημείωσε ότι τελικά δεν βλάπτεται η ίδια η Εκκλησία, αλλά πλήττεται η κοινωνία.
Αναφορικά με το αύριο του τόπου μας, χρησιμοποιώντας λεπτομερή επίσημα στοιχεία και σχετικούς πίνακες, υπογράμμισε την απειλή του οξύτατου δημογραφικού προβλήματος και τον κίνδυνο της εθνικής αλλοίωσης, που απειλούν την ενότητα του Έθνους και την διαφοροποίηση των υφιστάμενων κοινωνικών δομών.
Ο Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννης στον επίλογο της Εισηγήσεώς του επισήμανε ότι σε όλα αυτά τα διαλυτικά φαινόμενα που παρατηρούνται στον τόπο μας η Εκκλησία οφείλει να πράξει και πράττει το χρέος της, όπως έπραξαν το χρέος τους στην πορεία των αιώνων κληρικοί όλων των βαθμών, οι οποίοι πλήρωσαν τους τίμιους αγώνες με το αίμα τους.
Η Εκκλησία της Ελλάδος, με την ποιμαντική της διακονία, προσφέρει τον καθημερινό άρτο σε όλους όσοι τον στερούνται, με τα συσσίτια. Παράλληλα παρεμβαίνει ευεργετικά με τα κοινωνικά ιατρεία, τα κοινωνικά παντοπωλεία, τα φαρμακεία, τα κοινωνικά φροντιστήρια και άλλες δραστηριότητες, τις οποίες αναπτύσσουν τα πνευματικά κέντρα της Εκκλησίας. Συμπαρίσταται στις οικογένειες με χαμηλό εισόδημα και οι υπηρεσίες οι οποίες προσφέρονται, κατά κοινή ομολογία είναι υψηλού επιπέδου. Όμως, προκειμένου να καλυφθούν και οι ανάγκες της ψυχής του ανθρώπου, αποτελούν επιτακτική ανάγκη ο επανευαγγελισμός και η κατήχηση του λαού μας.
Τονίζοντας ιδιαίτερα αυτή την επιτακτική ανάγκη ο Σεβασμιώτατος ανέφερε: «Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, τα τηλεοπτικά κανάλια, η πολύγλωσσος παρουσία της φωνής της Εκκλησίας εις το διαδίκτυον, θα πρέπει να εξασφαλισθή το συντομότερον. Η Εκκλησία οφείλει όλα αυτά να τα απαιτήση από την Ελληνικήν Πολιτείαν. Η Εκκλησία δεν είναι ο πτωχός συγγενής αλλά ούτε και επιχειρηματίας. Εκείνο που την ενδιαφέρει είναι το σωτήριον μήνυμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να φθάση παντού με κάθε τρόπον κάνοντας χρήσιν της συγχρόνου τεχνολογίας και αξιοποιώντας επικοινωνικά όλα τα μέσα. Και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εις την εποχήν του εχρησιμοποίησε εις το κήρυγμά Του όλα τα μέσα που υπήρχαν τότε. Πρέπει, λοιπόν, με κάθε τρόπον ο επανευαγγελισμός και η κατήχησις να αποτελέσουν έργον προτεραιότητος με συστηματικήν και εξειδικευμένην ποιμαντικήν μέριμναν».
Τέλος, τόνισε τα εξής: «Ζούμε μία πραγματικότητα ρευστότητος εις όλους τους τομείς. Το επάναγκες είναι η Αγία μας Εκκλησία να διατηρήση κατά πρώτον μέσα από την δικήν της ενότητα την ενότητα του λαού. Να στηρίξη τον λαόν εις την παιδείαν, εις την επαγγελματικήν κατάρτισιν και να επιδείξη ιδιαίτερον ενδιαφέρον δια την ελληνικήν οικογένειαν, ώστε να ξεπεράση την κρίσιν της και να στηρίξη τους πολυτέκνους ως το πράττει ήδη, ούτως ώστε και με αυτόν τον τρόπον να υπάρξουν αποτρεπτικαί από την πλευράν της βοήθειαι εις την αποτροπήν του μεγάλου αυτού προβλήματος που έχει σχέσιν με την δημογραφικήν συρρίκνωσιν του πληθυσμού».
Κλείνοντας την Εισήγησή του ο Σεβασμιώτατος κ. Ιωάννης απήγγειλε τους εξής στίχους από ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη:
…το πλοίον της Ελλάδος…
«είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ’ όνειρο….
«είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ’ όνειρο….
από τα βάθη φτάνει στους παλιούς καιρούς,
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς.
Έλα Χριστέ και Κύριε λέω κι απορώ
τέτοιο τρελό βαπόρι, τρελοβάπορο
χρόνους μας ταξιδεύει, δε βουλιάξαμε,
χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε!
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε,
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε
κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα»,
τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό!
Ακολούθησε ευρύτατος διάλογος επί της Εισηγήσεως, κατά τον οποίο έλαβαν τον λόγο πολλοί Αρχιερείς και αποφασίσθηκε , όπως πάντα όταν δεν μπορούν να συμφωνήσουν οι Ιεράρχες μας, “να παραπεμφθεί η Εισήγηση στην Δ.Ι.Σ. και στις καθ' ύλην αρμόδιες Επιτροπές για την ενδελεχή μελέτη των θιγομένων θεμάτων και για την επί μέρους και κατά θέματα αξιοποίησή της”.
