Στον άξονα του κακού τοποθετεί πλέον ο Ν. Τραμπ δύο φίλες και... αδελφές χώρες. Από την μία τα χτυπήματα κατά του Ρ. Τ. Ερντογάν από τον πρόεδρο των ΗΠΑ δεν έχουν τέλος, πρόσφατο παράδειγμα η συνέντευξή του στο Bloomberg και από την άλλη, με μία απόφαση έκπληξη, η Ουάσινγκτον αποφάσισε να κόψει την χρηματοδότηση στο Ισλαμαμπάντ.
Σε μια περίοδο που η τουρκική οικονομία εξακολουθεί να υφίσταται επικίνδυνες αποσταθεροποιητικές πιέσεις, ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι είναι «απογοητευμένος» από τον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν, αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί ότι τον εξαπάτησε σε ένα ευαίσθητο ζήτημα επί του οποίου είχαν συμφωνήσει οι δύο ηγέτες.
«Είμαι απογοητευμένος από αυτόν», δήλωσε ο Ντόναλντ Τραμπ, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την άρνηση του Ερντογάν να απελευθερώσει τον Αμερικανό πάστορα Αντριου Μπράνσον, ο οποίος διώκεται από τις τουρκικές αρχές με την κατηγορία ότι βοηθούσε το παρακρατικό δίκτυο του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, το οποίο έχει ενοχοποιηθεί για το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016.
Διεθνή μέσα ενημέρωσης είχαν δημοσιεύσει ρεπορτάζ, κατά τα οποία υπήρξε συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Ηνωμένων Πολιτειών, στο πλαίσιο της οποίας οι Αμερικανοί μεσολάβησαν στο Ισραήλ για να εξασφαλίσουν την απελευθέρωση του Τούρκου πολίτη Εμπρού Οζκάν, που είχε συλληφθεί στις 11 Ιουνίου.
Σε αντάλλαγμα, η κυβέρνηση Τραμπ προσδοκούσε την απελευθέρωση του Μπράνσον. Ωστόσο, οι τουρκικές αρχές αρκέστηκαν να μετατρέψουν τη φυλάκιση του πάστορα σε κατ’ οίκον περιορισμό, εν αναμονή της δίκης του, ενώ απέρριψαν το αίτημα για απελευθέρωσή του.
Kαι μετά την Τουρκία, ακολουθεί το Πακιστάν. Σύμφωνα με πληροφορίες, το Ισλαμαμπάντ, θα στερηθεί οικονομική βοήθεια 300 εκατ. δολαρίων εξαιτίας της μη ικανοποιητικής αντιμετώπισης των ομάδων ισλαμιστών μαχητών…
Οι αμερικανικές κατηγορίες αφορούν κυρίως τις σχέσεις με τους Αφγανούς Ταλιμπάν (υπάρχουν και άλλοι στο Πακιστάν) και το «δίκτυο Χακάνι». Οι δυο οργανώσεις συνδέονται και οι τρομοκρατικές ενέργειές τους στο Αφγανιστάν έχουν σκοτώσει Αμερικανούς στρατιώτες.
Οι Αφγανοί Ταλιμπάν συνδέονται και με τους αντίστοιχους Πακιστανούς, οι οποίοι όμως εστιάζουν τη δράση τους στο Πακιστάν. Οι Αμερικανοί κατηγορούν και την πανίσχυρη υπηρεσία πληροφοριών ISI (Inter-Services Intelligence) ότι τους παρέχει προστασία, καθώς τους χρησιμοποιεί για την εξυπηρέτηση των πακιστανικών συμφερόντων.
Ο Τραμπ έχει κατηγορήσει το Πακιστάν ότι παραπλάνησε τις ΗΠΑ λαμβάνοντας δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια. Ο δε εκπρόσωπος του Πενταγώνου, αντισυνταγματάρχης Φόλκνερ, ανακοίνωσε ότι τα χρήματα αυτά που θα εξοικονομηθούν, θα διατεθούν για την κάλυψη άλλων επειγόντων προτεραιοτήτων.
Η απόφαση του Τραμπ θα πρέπει να αποσπάσει και την έγκριση του Κογκρέσου για να τεθεί σε εφαρμογή. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι η ανακοίνωση έρχεται λίγες μέρες προτού επισκεφτεί το Ισλαμαμπάντ ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο.
Είναι ξεκάθαρο πως ο Ν. Τραμπ χτυπάει αλύπητα τις δύο ισλαμικές χώρες. Η ταυτόχρονη επίθεση μπορεί να είναι τυχαία, μπορεί και όχι.
Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, Πακιστάν και Τουρκία διετέλεσαν επί σειρά ετών σύμμαχοι-αναχώματα ενάντια στην επέκταση της σοβιετικής επιρροής. Τόσο το Ισλαμαμπάντ ωστόσο, όσο και η Άγκυρα, βρίσκονται πλέον να διανύουν περίοδο σοβαρών τριγμών στις σχέσεις τους με την Ουάσιγκτον, με αιχμή τις εξελίξεις σε μέτωπα όπως είναι εκείνα του Αφγανιστάν, της Συρίας, της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, των διεθνών ανταγωνισμών για τις νέες σφαίρες επιρροής σε έναν πολυπολικό κόσμο που αλλάζει κ.α.
Διόλου τυχαία, ακριβώς την ίδια ώρα που κοντράρονται με τις ΗΠΑ, οι ηγεσίες σε Πακιστάν και Τουρκία βρίσκονται παράλληλα να «φλερτάρουν» με το Ιράν, ρίχνοντας γέφυρες προς την Κίνα αλλά και την Ρωσία.
Μην ξεχνάμε πως μόλις πριν λίγους μήνες, ανακοινώθηκε ότι η Τουρκία πρόκειται να πουλήσει στο Πακιστάν τέσσερις «made in Turkey» κορβέτες αλλά και 30 τουρκικής κατασκευής επιθετικά ελικόπτερα τύπου T129 ATAK.
Τουρκία και Πακιστάν έχουν, βέβαια, αρχίσει να ενισχύουν την στρατιωτική τους συνεργασία, αναβαθμίζοντάς την σε επίπεδο στρατηγικό, ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα, με την ενθάρρυνση μάλιστα τότε των ΗΠΑ, όπως λέγεται.
Για τους Αμερικανούς, η Τουρκία φέρεται μάλιστα να λειτουργούσε και ως δίαυλος έμμεσης στήριξης του Ισλαμαμπάντ σε περιόδους κατά τις οποίες η Ουάσιγκτον δεν ήθελε να φαίνεται ότι συνεχίζει να στηρίζει η ίδια άμεσα την πακιστανική ηγεσία.
Ο στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ, πάλαι ποτέ πρόεδρος του Πακιστάν, φημίζεται για τη λατρεία που έτρεφε προς τον Μουσταφά Κεμάλ τον οποίο θεωρούσε ηγέτη-πρότυπο.
Αλλά και ο Ερντογάν από την πλευρά του, ξεχωρίζει ως ο μοναδικός ξένος ηγέτης που έχει απευθύνει τρεις φορές ομιλία ενώπιον της ολομέλειας της πακιστανικής βουλής/γερουσίας, πλέκοντας μεταξύ άλλων και το εγκώμιο των «Πακιστανών αδελφών που πολέμησαν στον πλευρό των Οθωμανών στα Δαρδανέλια» (κατά την ομιλία του στο Ισλαμαμπάντ το 2016).
Το γυαλί λοιπόν στις σχέσεις Άγκυρας-Ουάσιγκτον-Ισλαμαμπάντ έχει ραγίσει. Το εάν θα κολλήσει στο άμεσο μέλλον, άγνωστο.
