Συνέντευξη στον Μάνο Χατζηγιάννη
"Πιθανόν η Τουρκία αν τελικά η Δύση συνεχίζει να της δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτήν την διαμεσολάβηση ίσως να ζητήσει για αντάλλαγμα να επιλύσει θέματα, που δήθεν έχει με την Ελλάδα όσο αφορά το Αιγαίο, την Κύπρο και την Θράκη" αναφέρει μεταξύ άλλων στην αποκλειστική του συνέντευξη στο ΠΕΝTΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ο Υποναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού (ε.α.) κ.Βασίλειος Πολίτης.
Σχολιάζει τον ένα μήνα επιχειρήσεων από την ημέρα της ρωσικής εισβολής επισημαίνοντας πως "φυσικά θα υπάρξει και δεύτερο και τρίτο και τέταρτο κύμα συντονισμένων κλιμακούμενων επιθέσεων πλέον όχι μόνο με τον στρατό ξηράς αλλά και με την συμμετοχή του ναυτικού και της αεροπορίας". Εξηγεί την δράση του ρωσικού πολεμικού ναυτικού και αναλύει γιατί μετέτρεψε πλέον την Αζοφική θάλασσα σε «ρωσική λίμνη», ενώ αποκρυπτογραφεί τα ρωσικά σχέδια για την Ουκρανία υπογραμμίζοντας πως "απλώς της αφήνει το δικαίωμα να είναι ένα μικρό ουδέτερο κράτος στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης που δεν θα μπορέσει να γίνει ποτέ μέλος ούτε της ΕΕ ούτε του ΝΑΤΟ".
Σύμφωνα με τον ίδιο σκοπός του Πούτιν είναι, "λόγω του τεράστιου οικονομικού κόστους να διατηρήσει στρατεύματα στα εδάφη που θα προσαρτήσει, να προτιμήσει το μοντέλο της δημιουργίας ημιαυτόνομων δημοκρατιών", ενώ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τα ανταλλάγματα που θα ζητήσει η Τουρκία έχοντας λάβει τον ρόλο του διαμεσολαβητή.
"Κατά την άποψη μου η αποστολή πολεμικού υλικού (κάτι που δεν έκαναν άλλες χώρες του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ) δεν συνείσφερε τίποτα στην άμυνα της Ουκρανίας", σχολιάζει για τις ελληνικές αποφάσεις και υποδεικνύει "η πρόσκαιρη ασφαλής εκκένωση του πληθυσμού της Μαριούπολης κακώς επιλέχτηκε να γίνει μόνο μέσω χερσαίας οδού και όχι μέσω θαλάσσης".
Τέλος εκτιμάει πως δύναται να τελειώσει όλη αυτή συμφορά και υπογραμμίζει πως αποκτήσαμε πλέον ένα «Ευρωπαϊκό Αφγανιστάν» μέσα στην καρδιά της Ευρώπης .
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:
-Ναύαρχε, αναφορικά με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις θεωρείτε πως αυτές έχουν βαλτώσει για τους Ρώσους ή οι στόχοι επιτυγχάνονται, καθότι τα μηνύματα από τα διεθνή ΜΜΕ είναι διφορούμενα; Θεωρείτε πως θα έχουμε δεύτερο ή τρίτο κύμα επιθέσεων;
Η εισβολή στην Ουκρανία είναι αναμφισβήτητα καταδικαστέα και έγινε κατά παράβαση κάθε κανόνα του Διεθνούς Δικαίου. Η εισβολή μεν ήταν το αποτέλεσμα, για τα αίτια όμως θα πρέπει να ανατρέξουμε βαθύτερα στις προθέσεις των ΗΠΑ και κατ επέκταση της Δύσης και να δούμε πως με τις ενέργειες τους τα τελευταία χρόνια, οδήγησαν την Ρωσία στην απομόνωση.
Η Ρωσία μετά την ανάληψη της εξουσίας στην Ουκρανία από μια κυβέρνηση ‘’μαριονέτα’’ αισθάνθηκε απειλούμενη όχι μόνο για τους διωγμούς που είχαν δεχθεί οι Ρωσώφωνοι πληθυσμοί της ανατολικής Ουκρανίας και της Κριμαίας από το 2014 αλλά και διότι η Ουκρανία θέλοντας να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ θα αποτελούσε πιθανό ορμητήριο πυραυλικών επιθέσεων στο μαλακό υπογάστριό της.
Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις των Ρώσων ξεκίνησαν στις 24/02/2022 με ταυτόχρονη εισβολή από ξηράς τόσο από τα σύνορα με την Λευκορωσία όσο και ανατολικά του Ντονέτσκ από 7 διαφορετικούς άξονες. Οι Ρώσοι πίστευαν ότι δεν θα έβρισκαν αντίσταση από τους Ουκρανούς και σε πολλές περιοχές και πόλεις θα τους έβλεπαν σαν απελευθερωτές, έτσι το αρχικό σχέδιο των επιχειρήσεων ήταν για είκοσι ημέρες χωρίς να εμπλακεί ούτε το ναυτικό ούτε η αεροπορία σε μεγάλο βαθμό.
Εκτιμάται ότι θα υπάρξει και δεύτερο και τρίτο και τέταρτο κύμα συντονισμένων κλιμακούμενων επιθέσεων πλέον όχι μόνο με τον στρατό ξηράς αλλά και με την συμμετοχή του ναυτικού και της αεροπορίας. Το ναυτικό έχει ήδη αρχίσει ναυτικούς βομβαρδισμούς στην πόλη της Οδησσού και η αεροπορία προσβολή επιλεγμένων στρατιωτικών στόχων με αεροσκάφη MiG-31.
Το Κίεβο κατά την άποψη μου δεν υπήρξε στρατιωτικά ποτέ αντικειμενικός σκοπός (ΑΝΣΚ) των Ρώσων διότι οι Ρώσοι ήθελαν εξ αρχής να αποκτήσουν την πλήρη κυριαρχία στην ανατολική Ουκρανία, την Αζοφική και Μαύρη θάλασσα, καταστρέφοντας μόνο στην δυτική και κεντρική Ουκρανία σε μεγάλες πόλεις όπως το Χάρκοβο, βιομηχανικές εγκαταστάσεις, μονάδες υποδομής, βιολογικά εργαστήρια κλπ.
-Γιατί θεωρείτε πως το ρωσικό ναυτικό έχει εμφανιστεί τόσο λίγο σε αυτές τις επιχειρήσεις πέραν ίσως της παρουσίας στην Οδησσό;
Το Ρωσικό ναυτικό έχοντας πριν από τις επιχειρήσεις τον έλεγχο όλων των λιμανιών της Κριμαίας (Γιάλτα, Σεβαστούπολη, Κερτς), και καταλαμβάνοντας την 2η εβδομάδα των επιχειρήσεων το Μπερντιανσκ και πιθανόν εντός των προσεχών ημερών το λιμάνι της Μαριούπολης, θα μετατρέψει πλέον την Αζοφική θάλασσα σε «ρωσική λίμνη», αδρανοποιώντας εντελώς την παρουσία του Ουκρανικού ναυτικού.
Το Ρώσικο ναυτικό είναι επίσης σε διάταξη μάχης με ένα μεγάλο αριθμό πλοίων επιφανείας και υποβρυχίων εκτελώντας επιχειρήσεις ναυτικού αποκλεισμού στην Μαύρη θάλασσα καθώς και σε ετοιμότητα εκτέλεσης αποβατικής ενέργειας με 7 μεγάλα αποβατικά πλοία έξω από το λιμάνι της Οδησσού που αποτελεί τον κύριο ναύσταθμο του Ουκρανικού ναυτικού. Έχοντας καταλάβει το λιμάνι της Χερσώνας και καταλαμβάνοντας το λιμάνι του Μικολάιβ που είναι ο 2ος ναύσταθμος του ουκρανικού ναυτικού αποκόπτει εντελώς από την διέξοδο στην Μαύρη και την Αζοφική θάλασσα την Ουκρανία. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πλοία του Ρωσικού ναυτικού διαθέτουν βαλλιστικούς πυραύλους που μπορούν να φέρουν και πυρηνικές κεφαλές και να εκτελέσουν επιθέσεις σε στόχους μέσα στην ενδοχώρα σε μεγάλες αποστάσεις από τις ακτές της Μαύρης θάλασσας .
-Πόσο πιθανό θεωρείτε το ενδεχόμενο κλιμάκωσης με δεδομένη και την αποστολή όπλων στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ και από άλλες χώρες;
Όσο η δύση ρίχνει λάδι στην φωτιά και στέλνει όπλα μέσω της Πολωνίας στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ και τις υπόλοιπες χώρες του ΝΑΤΟ σε συνδυασμό με τις συνεχείς δηλώσεις του προέδρου Ζελένσκι (έκκληση για βοήθεια σε στρατιωτικό υλικό, εμπλοκή του ΝΑΤΟ) θεωρείται βέβαιο ότι από πλευράς Πούτιν θα κλιμακώνονται οι πολεμικές επιχειρήσεις και κάθε μέρα θα εμπλέκονται περισσότερες στρατιωτικές, ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις με χρήση όπλων ολοένα και μεγαλύτερης καταστροφικότητας.
-Ακούμε διάφορα για τα σχέδια του Πούτιν. Για τεμαχισμό της Ουκρανίας με μοντέλο Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας, για απομόνωσή της από την Μαύρη Θάλασσα, εσείς τι εκτιμάτε πως έχει κατά νου;
Η ιστορία μας έχει διδάξει πως ό,τι παίρνεται με όπλα στα πεδία των μαχών δεν δίνεται πίσω στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων με διπλωματικούς κονδυλοφόρους. Αν ο Πούτιν καταλάβει εντέλει την Μαριούπολη, την Οδησσό και το Μικολάιβ αποκλείει εντελώς την Ουκρανία από την Αζοφική και την Μαύρη θάλασσα, στραγγαλίζει εντελώς την οικονομία της και απλώς της αφήνει το δικαίωμα να είναι ένα μικρό ουδέτερο κράτος στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης που δεν θα μπορέσει να γίνει ποτέ μέλος ούτε της ΕΕ ούτε του ΝΑΤΟ.
-Ακόμη κι αν υποθέσουμε πως οι ρωσικές δυνάμεις καταλαμβάνουν όλους τους στόχους τους. Πώς δύνανται να κρατήσουν αυτές τις πόλεις;
Προφανώς είναι δύσκολο ο Πούτιν να κρατήσει υπό ρωσική κατοχή όλα αυτά τα εδάφη που θα κερδίσει μετά τον πόλεμο με την Ουκρανία. Σκοπός του είναι, λόγω του τεράστιου οικονομικού κόστους να διατηρήσει στρατεύματα στα εδάφη που θα προσαρτήσει, να προτιμήσει το μοντέλο της δημιουργίας ημιαυτόνομων δημοκρατιών (Δημοκρατία του Ντόνετσκ, Δημοκρατία της Κριμαίας, Δημοκρατία της Οδησσού κλπ) με ρώσικης επιρροής διακυβέρνηση, αποσύροντας τα στρατεύματα κατοχής και έχοντας βέβαια αυτές τις δημοκρατίες πάντα κάτω από την ρωσική ομπρέλα άμυνας.
-Ποιος ο ρόλος της Τουρκίας σε όλη αυτήν την κατάσταση; Από την Συνθήκη Μοντρέ και το καθεστώς των Στενών μέχρι τις πληροφορίες περί νέας παρτίδας Bayraktar στους Ουκρανούς, αλλά και την συνάντηση στο φόρουμ της Ατάλλειας είναι παντού πρωταγωνίστρια....
Η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε την απουσία της Ελλάδας που ίσως λόγω ιστορίας και θρησκείας θα μπορούσε να έχει παίξει ένα πιο έντονο διπλωματικό μεσολαβητικό ρόλο στην παρούσα κρίση και ανέλαβε ρόλο μεσολαβητή που της ανατέθηκε ή τον έλαβε μόνη της. Παρόλο την ουδετερότητα που κράτησε αρνούμενη να κλείσει τον εναέριο χώρο της, να στείλει οπλισμό και να επικυρώσει τις οικονομικές κυρώσεις έναντι της Ρωσίας, με τις «ευλογίες» της Δύσης τόσο αυτή όσο και το Ισραήλ ανέλαβαν πρωταγωνιστικό μεσολαβητικό ρόλο.
Το μόνο αίτημα της Δύσης που ικανοποίησε η Τουρκία και αυτό «κατόπιν εορτής» ήταν το κλείσιμο των Στενών αφού βέβαια είχαν διέλθει τα περισσότερα πλοία του ρωσικού στόλου στην Μαύρη θάλασσα. Πιθανόν η Τουρκία αν τελικά η Δύση συνεχίζει να της δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτήν την διαμεσολάβηση ίσως να ζητήσει για αντάλλαγμα να επιλύσει θέματα που δήθεν έχει με την Ελλάδα όσο αφορά το Αιγαίο, την Κύπρο και την Θράκη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τουρκία μπορεί να μην έστειλε οπλισμό, να ήταν αντίθετη με τις κυρώσεις αλλά πέραν του σμήνους Bayraktar που είχε πουλήσει στο ουκρανικό ναυτικό, έστειλε κατά την διάρκεια των μαχών σύμφωνα με πληροφορίες κι άλλα drones εναντίον των ρωσικών στρατευμάτων. Επίσης η Τουρκία είχε υπογράψει συμφωνία αλλά δεν πρόλαβε να την υλοποιήσει την κατασκευή 3 κορβετών στα τουρκικά ναυπηγεία με σκοπό να ενταχτούν στον ουκρανικό στόλο της Μαύρης θάλασσας.
-Πως κρίνετε την στάση της ελληνικής κυβέρνησης και την αποστολή οπλισμού την Ουκρανία;
Αναμφισβήτητα η Ελλάδα ανήκει στην Δύση και είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Στις Διεθνείς Σχέσεις όμως, όταν έχουμε τέτοιες πολεμικές κρίσεις, ο βαθμός εμπλοκής μιας χώρας σταθμίζεται πρωτίστως από τα Εθνικά και μετά από τα Διεθνή συμφέροντα και τις συμμετοχές της στις Αμυντικές Συμμαχίες. Κατά την άποψη μου η αποστολή πολεμικού υλικού (κάτι που δεν έκαναν άλλες χώρες του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ) δεν συνείσφερε τίποτα στην άμυνα της Ουκρανίας.
Μην λησμονούμε ότι η Ουκρανία είναι η 4η χώρα στον κόσμο στην παραγωγή φορητού οπλισμού. Προφανώς δεν είχε ανάγκη τα δικά μας (σκουριασμένα και κατασχεμένα) Καλάσνικοφ ούτε και τα ρωσικής προέλευσης αντιαρματικά. Αντιθέτως είχε ανάγκη σε κράνη, αλεξίσφαιρα, φαρμακευτικό υλικό, κινητές νοσοκομειακές μονάδες, κινητά μαγειρεία, μάσκες ΡΒΧ πολέμου κλπ.
Η αποστολή στρατιωτικού υλικού, πάντα κατά την άποψη μου, δημιούργησε πρόβλημα στις σχέσεις μας με την Ρωσία και προφανώς θα έχει αντίκτυπο στον γηγενή Ελληνικό πληθυσμό των ακτών της Αζοφικής θάλασσας. Γιατί δεν είναι μόνο οι 170.000 Έλληνες που ζουν στην περιοχή της Μαριούπολης και τα γύρω χωριά αλλά και στην απέναντι ακτή της Ρωσίας από το Ροστόβ μέχρι το Νοβοροσίσκ που ο Ελληνικός πληθυσμός είναι τριπλάσιος της Μαριούπολης.
Επιπλέον κατά την άποψη μου η πρόσκαιρη ασφαλής εκκένωση του πληθυσμού της Μαριούπολης κακώς επιλέχτηκε να γίνει μόνο μέσω χερσαίας οδού και όχι μέσω θαλάσσης με πλοίο/α. Το αποτέλεσμα σήμερα είναι, μετά τους ανηλεείς βομβαρδισμούς των Ρώσων και τους λίγους Έλληνες που κατόρθωσαν να διαφύγουν από την πόλη, να κινδυνεύει να αφανιστεί ο Ελληνισμός της Μαριούπολης που μέχρι στιγμής πρέπει να έχουν πάρα πολλές απώλειες. Θεωρώ ότι με την στάση που κρατήσαμε, πολύ σύντομα θα αναγκαστούμε να ζήσουμε ένα νέο ξεριζωμό του Ποντιακού πληθυσμού από τον Εύξεινο Πόντο και την Αζοφική θάλασσα, αν οι Ρώσοι τελικά φερθούν εχθρικά, ανάλογη με εκείνη της καταστροφής της Σμύρνης και τον διωγμό / ξεριζωμό των Ελλήνων από την Αίγυπτο και την Αλεξανδρούπολη, δηλαδή συρρίκνωση για άλλη μια φορά του Ελληνισμού στις πατρογονικές εστίες και εδάφη.
-Πως και πότε βλέπετε να τελειώνει όλη αυτή η τραγωδία και ποια η επόμενη μέρα σε γεωπολιτικό επίπεδο και επίπεδο ισχύος;
Πιστεύω ότι εάν η Δύση δεν δώσει μια «έντιμη» διέξοδο διαφυγής στον Πούτιν, αυτός θα συνεχίσει τις βάρβαρες επιθέσεις των οποίων τελικά δεν θα είναι μόνο στρατιωτικές εγκαταστάσεις και στρατιώτες αλλά και ένας πολύ μεγάλος αριθμός παράπλευρων απωλειών σε ανθρώπινες ζωές και πολιτιστικά μνημεία.
Η κρίση αυτή επανέφερε την Αμερική σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Δύση, αναβίωσε τον ρόλο του ΝΑΤΟ και ένωσε τις χώρες της ΕΕ.
Αναμφισβήτητα όμως η 24η Φεβρουαρίου του 2022 θα είναι η μέρα που η ΕΕ κατάλαβε ότι θα πρέπει να έχει στρατηγική αυτονομία σε θέματα ενέργειας, βιομηχανίας, γεωργίας, αλιείας κλπ. και επιτέλους έναν ευρωπαϊκό στρατό και μια κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Πιστεύω ότι μπαίνουμε σε μια περίοδο «νέου ψυχρού πολέμου» που αυτή την φορά δεν θα είναι διπολικός μόνο μεταξύ Ρωσίας και Δύσης αλλά και της Κίνας με τις υπ’ αυτών χώρες επιρροής τους.
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να προσθέσω ότι η κρίση στην Ουκρανία δημιούργησε το «Ευρωπαϊκό Αφγανιστάν» μέσα στην καρδιά της Ευρώπης που ήρθε εύκολα και δύσκολα θα φύγει …..
