Τι συμβαίνει ακριβώς με το αμερικανικό χρέος; Απλούστατα έχει γίνει πλέον τόσο μεγάλο που δεν είναι διαχειρίσιμο για τον πλανήτη. Έτσι η παγκόσμια οικονομία δεν το αντέχει πλέον και το τύπωμα δολαρίων επειγόντως θα πρέπει να σταματήσει καθώς δημιουργεί μια τεράστια «φούσκα».
Ρεπουμπλικάνοι και δημοκρατικοί ωστόσο, μετά από τουλάχιστον σαράντα χρόνια, είναι αποφασισμένοι να μην αλλάξουν πολιτική, αυξάνοντας το εθνικό χρέος των ΗΠΑ.
Το χρέος βρίσκεται σήμερα σε σταθερή άνοδο, ανερχόμενο στα 22.925.000.000.000 δολάρια. Ένα άτομο θα μπορούσε να περάσει ώρες κοιτάζοντας το ρολόι του χρέους καθώς προστίθονται δεκάδες χιλιάδες δολάρια κάθε δευτερόλεπτο. Αλλά είναι κάτι περισσότερο από απλούς αριθμούς σε μια οθόνη. Το οικονομικό μέλλον αυτού του έθνους φαίνεται πιο ζοφερό από ποτέ, γράφει το national interest.
Το υψηλότερο επίπεδο που έχει ανέλθει το χρέος σε αναλογία με το ΑΕΠ στην αμερικανική ιστορία ήταν το 1946, λίγο μετά το τέλος του δευτέρου παγκόσμιου πολέμου.
Το χρέος των ΗΠΑ ισούταν τότε με το 104% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Από το σημείο αυτό, μειώνονταν σταδιακά ως ποσοστό μέχρι τη δεκαετία του 1980, οπότε ξανάρχισε να αυξάνεται. Αυτό οφείλονταν κυρίως στους αμυντικούς εξοπλισμούς του Προέδρου Ρόναλντ Ρέιγκαν, οι οποίοι εκτόξευσαν τον προϋπολογισμό του Πενταγώνου σε ποσοστό 35%. Αυτή η ενέργεια οδήγησε στην παραίτηση του διευθυντή του γραφείου προϋπολογισμού της κυβέρνησης Ρέιγκαν, Ντέιβιντ Σκόουντμαν.
Η μεγαλύτερη αύξηση του χρέους πραγματοποιήθηκε την εποχή του πρώην προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, όπου το αμερικανικό χρέος αυξήθηκε πάνω από είκοσι τρισεκατομμύρια δολάρια. Ο Ν.Τραμπ θα είναι ο τρίτος διαδοχικός πρόεδρος που έχει ετήσιο έλλειμμα προϋπολογισμού άνω του ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων.
Το τρέχον ποσοστό του χρέους προς το ΑΕΠ είναι 78%, ίσο με το ποσοστό το 1950. Στο τρέχον προϋπολογισμό, οι προβλέψεις μιλούν για ποσοστό που θα ανέρχεται στο 101% μέχρι το 2034 και σε ένα επιβλητικό ποσοστό 144% μέχρι το 2049, αν δεν γίνει κάτι δραστικό.
Συγκριτικά, υπάρχουν δεκάδες έθνη που έχουν σήμερα χειρότερο ποσοστό χρέους προς το ΑΕΠ από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, η Αμερική διατηρεί το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος στον κόσμο, σε δολάρια, τα οποία είναι όμως το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και για αυτό απαιτούνται λεπτές κινήσεις.
Όπως εξηγείται από τον νόμο του Stein, θα υπάρξει αναπόφευκτα ένα σημείο ανατροπής. Το χρέος των ΗΠΑ θα γίνει κάποια στιγμή τεράστιο, επιφέροντας αναπόφευκτα μια παγκόσμια οικονομική κρίση, επιπέδου Αρμαγεδδών.
Οι δύο λύσεις για τις ΗΠΑ είναι, είτε να το απορρίψουν, είτε να αρνηθούν να πληρώσουν διογκώνοντας την προσφορά χρήματος στο πλανήτη.
Δεδομένου ότι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα αυτής της καταστροφής θα ήταν η διάλυση πρώτα της αμερικανικής οικονομίας και της σημερινής ζωής εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών, κάτι τέτοιο θα επηρέαζε και την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Οι υπερπόντιες στρατιωτικές επιχειρήσεις και το παγκόσμιο δίκτυο βάσεων της Αμερικής θα είναι αδύνατο να διατηρηθούν. Όπως ήρθε ξαφνικά η απόσυρση των ΗΠΑ από τη βόρεια Συρία, έτσι ξαφνικά θα επαναλαμβάνονταν κάτι ανάλογο σε όλα τα μέρη του πλανήτη ταυτόχρονα.
"Η σημαντικότερη απειλή για την εθνική μας ασφάλεια είναι το χρέος μας", δήλωσε πρώην αρχηγός του μικτού επιτελείου του αμερικανικού στρατού.
Στην πραγματικότητα, η μεγαλύτερη απειλή για όλα είναι το αμερικανικό χρέος. Ο λόγος για αυτό είναι επειδή είναι μη “αναστρέψιμο”.
Ρεπουμπλικανοί και Δημοκρατικοί δίνουν μόνο υποσχέσεις περί “ισορροπημένων τροποποιήσεων του προϋπολογισμού”, μείωση των εξόδων και αύξηση των εσόδων, αλλά σύμφωνα με τον David Stockman, δεν γίνεται τίποτα απολύτως.
“Δεν υπάρχει πρόληψη μιας κρίσης χρέους. Προετοιμαστείτε ανάλογα”, δήλωσε ο ίδιος.
Οι τοποθετήσεις της Κίνας σε κρατικό χρέος των ΗΠΑ υποχώρησαν τον Απρίλιο, για δεύτερο διαδοχικό μήνα, στο 1,113 τρισ. δολάρια, από 1,120 τρισ. δολάρια του προηγουμένου μηνός, όπως έδειξαν τα στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών.
Παρά τη μείωση, οι κινεζικές επενδύσεις σε αμερικανικά ομόλογα παραμένουν πάνω από το όριο του ενός τρισ. δολαρίων, με την Κίνα να παραμένει μακράν ο μεγαλύτερος πιστωτής των ΗΠΑ.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι λοιπές δυνάμεις του πλανήτη δείχνουν να έχουν αποφασίσει να απαλλαγούν από το δολαριακό χρηματοπιστωτικό σύστημα, μια διαδικασία που θα πάρει 10ετίες αλλά ήδη έχει ξεκινήσει από Μόσχα, Πεκίνο και προσφάτως το ίδιο το Βερολίνο.
