Μέγα θέμα έχει προκύψει όπως φαίνεται, στις σχέσεις της επίσημης βουλγαρικής κυβέρνησης και της Ρωσίας, λόγω της ακραιφνούς φιλοδυτικής στάσης της χώρας, με αφορμή τις δηλώσεις Βούλγαρου αξιωματούχου περί εισβολής ουσιαστικά των σοβιετικών δυνάμεων στην Βουλγαρία το 1944.
Η ανάμνηση της επετείου της «απελευθέρωσης» της Βουλγαρίας από τον κόκκινο στρατό, μετατράπηκε αυτόματα σε αιτία διένεξης μεταξύ του βουλγαρικού ΥΠΕΞ και της Μόσχας, έχοντας όπως διακρίνουμε πολλαπλές επιπλοκές.
Εμπειρογνώμονες από το ρωσικό ινστιτούτο PolitNavigator (συμβουλευτικό όργανο του ρωσικού ΥΠΑΜ) σχολιάζοντας την τελευταία δήλωση του Υπουργείου Εξωτερικών της Βουλγαρίας, το οποίο αποκάλεσε ως «αμφίβολο» τον αγώνα της ΕΣΣΔ με τη ναζιστική Γερμανία για την απελευθέρωση των λαών στην Ευρώπη και τα Βαλκάνια ανακοίνωσε:
«Οι Βούλγαροι είναι υποκριτές, διότι την σοβιετική εποχή αποκαλούσαν τους Ρώσους "αδελφούς", ενώ στην πραγματικότητα, ενδιαφέρονταν μόνο για τους πόρους και τα χρήματα της ΕΣΣΔ και ήταν πάντα έτοιμοι να προδώσουν τη Ρωσία".
«Αδελφοί» οι Βούλγαροι ήταν πάντα σε εισαγωγικά. Σε αντίθεση με τη Σερβία, η Βουλγαρία δεν είναι αθώα. Ήταν η μόνη χώρα που πολέμησε σε δύο αντίθετες πλευρές με την Ρωσία, σε δύο παγκόσμιους πολέμους. Αν θυμηθούμε την ιστορία, η Βουλγαρία έχει προδώσει επανειλημμένα τη Ρωσία. Πάντα προσπαθούσε να ευρίσκεται με την πλευρά των θεωρητικά πάντα «ισχυρών». Πολλοί Βούλγαροι πολιτικοί δεν το κρύβουν. Όταν η Σοβιετική Ένωση ήταν ισχυρή, οι Βούλγαροι ήταν φιλορώσοι και όταν η Αμερική έγινε ισχυρή έγιναν φιλοαμερικανοί. Εάν η Ρωσία γίνει ξανά ισχυρή, τότε η Βουλγαρία θα είναι και πάλι με τη Ρωσία. Αλλά χρειαζόμαστε έναν τέτοιο σύμμαχο;», δήλωσε ο πολιτικός αναλυτής Oleg Bondarenko.
Ένας άλλος Ρώσος πολιτικός αναλυτής Armen Gasparyan δεν θεωρεί τυχαία την προκλητική για την Μόσχα ανακοίνωση του βουλγαρικού Υπουργείου Εξωτερικών.
«Επιδεικνύει ορισμένες διαθέσεις που επικρατούν στη βουλγαρική πολιτική κοινωνία. Αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, ένα άλλο σημείο είναι ότι πολλοί έχουν ήδη προσπαθήσει να αποκηρύξουν αυτήν την ιστορία. Όμως, δεν χρειάζεται να δώσουμε αποκλειστικά την προσοχή μας στη θέση του Υπουργείου Εξωτερικών, διότι το ΥΠΕΞ δεν κινείται αυτούσια, και τέτοιες δηλώσεις συντονίζονται πάντα με την ηγεσία της χώρας. Αυτό αντικατοπτρίζει ενδιαφέρουσες διαδικασίες στον ευρωπαϊκό χώρο. Ως αποτέλεσμα, η Σερβία παραμένει ο μόνος σύμμαχος της Ρωσίας στα Βαλκάνια. Σε αντίθεση με τους Βούλγαρους, οι Σέρβοι ήταν πάντα συνεπείς. Θυμηθείτε επίσης την επίθεση Βουλγάρων νεοναζιστών επανειλημμένα στο μνημείο του Ρώσου πολεμιστή Alesha στο Πλόβντιβ», δήλωσε ο Gasparyan.
Δεν γνωρίζουμε αν ξύπνησαν τώρα οι Ρώσοι και θεωρούν μόνο τους Σέρβους ως φίλους και εταίρους στα Βαλκάνια, αλλά θυμίζουμε ότι ο βουλγαρικός στρατός εισέβαλε στην μοναδική ελληνική Μακεδονία το 1941, χωρίς να προηγηθεί κήρυξη πολέμου, επιδιδόμενος σε μαζικό εκβουλγαρισμό, σφαγές, εκτελέσεις, βιασμούς, θανάτους ιερέων, χωρίς να αποζημιωθεί η χώρα μας και να μας ζητήσουν επίσημα συγγνώμη.
Η Ελλάδα ήταν πάντοτε στο πλευρό των ελευθέρων χωρών, ενώ βοήθησε τα μέγιστα στην αργοπορία της επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα» κατά της ΕΣΣΔ, με την επιμήκυνση της αντίστασης της, σε Ιταλούς και Γερμανούς το 1941.
Για αυτήν την στάση της Ελλάδος ο δικτάτορας Στάλιν είχε δηλώσει: «Λυπάμαι διότι γηράσκω και δεν θα ζήσω επί μακρόν δια να ευγνωμονώ τον Ελληνικόν Λαόν, του οποίου η αντίστασις έκρινε τον 2ον Παγκόσμιο Πόλεμον».
Άραγε πόσο ακριβά πληρώσαμε ως Έλληνες αυτήν την μεγάλη ευγνωμοσύνη των ξένων;
