Με ραγδαίους ρυθμούς προχωρούν οι εξελίξεις στην περιοχή μας, με αποτέλεσμα την αναβάθμιση των σχέσεων Ελλάδας-ΗΠΑ και τα σχέδια ενίσχυσης των αμυντικών συνεργασιών στην ευρύτερη περιοχή.
Αθήνα και Ουάσινγκτον φέρονται να βρίσκονται κοντά σε νέα αμυντική συμφωνία που βασίζεται στη λεγόμενη "Συμφωνία για τις βάσεις", και αφορά πέρα από την παγιωμένη βάση της Σούδας, και τις αεροπορικές βάσεις στη Λάρισα και το Στεφανοβίκειο, καθώς και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Όλε αυτές οι περιοχές αποτελούν στόχους στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ και σε περίπτωση συμφωνίας με την Ελλάδα, εκτιμάται πως θα μεταφερθούν υπερσύγχρονα αμερικανικά όπλα που θα αποτελέσουν και έναν αποτρεπτικό παράγοντα για κάθε επίδοξο κατακτητή.
Εκτενές αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Άγγελου Αθανασόπουλου για τις μυστικές διαπραγματεύσεις Αθήνας-Ουάσιγκτον προκειμένου Ελλάδα και ΗΠΑ να καταλήξουν σε μια νέα αμυντική συμφωνία, δημοσιεύει σήμερα το ΒΗΜΑ της Κυριακής.
Σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ, οι διαπραγματεύσεις αφορούν τη ριζική αναθεώρηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (Mutual Defense Cooperation Agreement- MDCA) του 1990, γνωστής ως “Συμφωνία για τις βάσεις” που θεωρείται σήμερα παρωχημένη λόγω των ραγδαίων εξελίξεων στην περιοχή.
https://www.youtube.com/watch?v=GEzH2J6f2WA
Ο χρόνος υπογραφής της συμφωνίας τοποθετείται στο προσεχές φθινόπωρο και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο όπου και θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα αυτή τη φορά, ο δεύτερος γύρος των διαπραγματεύσεων ( ο πρώτος πραγματοποιήθηκε στην Ουάσινγκτον τον περασμένο Δεκέμβριο).
Επικεφαλής της αμερικανικής αντιπροσωπείας που θα έρθει στην Αθήνα φαίνεται πως θα είναι ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο.
Η αναβάθμιση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων που θα επιφέρει η υπογραφή της συμφωνίας αυτής εντάσσεται στο ευρύτερο αμερικανικό στρατηγικό σχέδιο που θέλει την Ελλάδα ως κρίκο μιας αλυσίδας “μετωπικών κρατών” (front states) με την Πολωνία, το Ισραήλ και την Ελλάδα να διαμορφώνουν ένα “νοητό τόξο ανάσχεσης” σ’ ένα γεωπολιτικό περιβάλλον επιστροφής στον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων.
Το σχέδιο αυτό το έχει ήδη περιγράψει ο πρώην βοηθός ΥΠΕΞ Γουές Μίτσελ ο οποίος και διεκδικεί την πατρότητα του σχεδίου αυτού.
Στο ρεπορτάζ του Άγγελου Αθανασόπουλου γίνεται εκτενής αναφορά στα “επίδικα” που είναι βέβαια η εκ νέου περιγραφή της χρήσης και των δυνατοτήτων της βάσης της Σούδας, του “διαμαντιού της Μεσογείου” όπως την αποκαλούν αμερικανικοί παράγοντες, με το ενδεχόμενο επέκτασης χρήσης της προβλήτας του Μαραθιού.
Στην εξίσωση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας μπαίνουν οι Αεροπορικές Βάσεις στρατού της Λάρισας, η βάση Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Η αμερικανική πλευρά, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, επιδιώκει μια “ολιστική προσέγγιση” της παρουσίας της στην Ελλάδα και των χρήσεων που θα κάνει στους χώρους.
Το θέμα φυσικά δεν είναι απλό και οι δυσκολίες του δεν περιορίζονται στο πεδίο της διαπραγμάτευσης μεταξύ των δύο πλευρών.
Σύμφωνα με το Σύνταγμά μας η συμφωνία αυτή μετά την υπογραφή της πρέπει να κυρωθεί από την ελληνική Βουλή. Αυτός είναι και ο λόγος που στα πιθανά σενάρια “παίζει” και η συντηρητικότερη και προσεκτικότερη άποψη να μην υπάρξει βιασύνη, να ανανεωθεί για έναν ακόμη χρόνο η υπάρχουσα MDCA και οι διαπραγματεύσεις να προχωρήσουν πιο αργά για να καταλήξουν σε ουσιαστικότερες αλλαγές που θ’αντέξουν στο χρόνο.
Εξίσου σημαντικό ζήτημα, αν όχι το σημαντικότερο, είναι τα ανταλλάγματα που θα πρέπει να ζητήσει για να λάβει η χώρα μας.
Κάποιοι, στην ελληνική πλευρά, κάνουν λόγο για μια μορφή συμφωνίας ανάλογη με αυτή που οι ΗΠΑ έχουν με το Ισραήλ. Το γεγονός όμως ότι η χώρα μας είναι μέλος της Ε.Ε. οι απόψεις και οι πολιτικές της οποίας δεν συμπίπτουν πάντα με αυτές των ΗΠΑ (βλ.κρίσιμο ζήτημα του Ιράν) επιβάλλουν μια άλλη προσέγγιση.
Είναι βέβαιο πάντως ότι η ελληνική πλευρά θα επιδιώξει τα μέγιστα τόσο στο επίπεδο των εξοπλισμών όσο και της παροχής αμυντικής ασφάλειας απέναντι στην Τουρκία.
