Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
1. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Θεός. Θεός προαιώνιος, πού ὅμως γιά τήν σωτηρία μας σαρκώθηκε καί ἔγινε ἄνθρωπος. Καί ἔπαθε γιά μᾶς. Πέθανε μέ ὀδυνηρό σταυρικό θάνατο. Τόν θάνατο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ πρέπει νά τόν βλέπουμε ὡσάν μία θυσία πρός τόν Θεό Πατέρα γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἀπό παλαιά οἱ ἄνθρωποι ἔκαναν αἱματηρές θυσίες στόν Θεό, γιά νά συγχωρεθοῦν τά ἁμαρτήματά τους. Καί στήν Παλαιά Διαθήκη ὑπάρχει ὁλόκληρο βιβλίο, τό Λευϊτικό, πού μιλάει γιά τίς θυσίες, πού πρόσφεραν οἱ Ἰσραηλῖτες γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν τους. Ἀλλά, ὅπως τό καταλαβαίνουμε, δέν μποροῦν τά αἵματα τῶν ζώων νά σβήσουν ἁμαρτήματα. Οἱ θυσίες αὐτές στήν Παλαιά Διαθήκη προεικόνιζαν τήν Μεγάλη Θυσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού μόνο αὐτή εἶναι λυτρωτική, γιατί μόνο αὐτή σβήνει ἁμαρτήματα.
2. Χριστιανοί μου! Ὁ Ἰησοῦς Χριστός σταυρώθηκε γιά τά ἁμαρτήματά μας. Ἄν δέν χυνόταν τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ἄν δέν προσφερόταν ἡ Θυσία Του στόν Γολγοθᾶ, θά ἦταν ἀσυγχώρητα τά ἁμαρτήματά μας. Γιατί δέν ὑπῆρχε κανένα ἄλλο μέσο νά τά ἐξαλείψει. Οὔτε ἡ θεολογία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης οὔτε ἡ φιλοσοφία τοῦ Πλάτωνα καί τοῦ Ἀριστοτέλη οὔτε ὁ ρωμαϊκός πολιτισμός οὔτε τίποτε ἄλλο μποροῦσε νά ἐξαλείψει ἔστω καί ἕνα μικρό ἁμάρτημα. Ὅλα ὅμως τά ἁμαρτήματα τῶν ἀνθρώπων, τά πολλά καί τά μεγάλα, ἐξαλείφθηκαν μέ τό Αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό χυθέν στό Γολγοθᾶ, ἡμέρα Παρασκευή, πού τήν λέμε Μεγάλη Παρασκευή, γι᾽ αὐτό τό μέγιστο γεγονός πού συνέβηκε σ᾽ αὐτήν. Αὐτό εἶναι πίστη μας, εἶναι μεγάλο δόγμα τῆς Ἐκκλησίας μας: «Τό Αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπό πάσης ἁμαρτίας» (Α´ Ἰωάν. 1,7). Καί ὅταν λέγουμε «ἀπό πάσης ἁμαρτίας» ἐννoοῦμε ἀπό ὁποιαδήποτε ἁμαρτία, ὅσο μεγάλη καί ἄν εἶναι αὐτή. Ἀπό ᾽μᾶς ἀπαιτεῖται νά ποῦμε μόνο τό, «ἥμαρτον, Θεέ μου. Ἐλέησέ με τόν ἁμαρτωλό». Μάλιστα αὐτό τό «ἥμαρτον» πρέπει νά τό ποῦμε ἐπίσημα στήν Ἐκκλησία, σέ ἱερό Μυστήριο, πού λέγεται «Ἐξομολόγηση». Εἶναι πολύ δυνατό τό Μυστήριο αὐτό, γι᾽ αὐτό καί ἔχει δοθεῖ ἀποκλειστικά στόν Ἀρχιερέα, ὅπως ἡ χειροτονία καί αὐτή ἡ Θεία Λειτουργία στήν ἀρχή. Ἀλλά, ἐπειδή ὁ Ἀρχιερεύς δέν μπορεῖ νά ἐπαρκέσει σέ ὅλο τό πλῆθος τῶν πιστῶν, γι᾽ αὐτό καί παραχωρεῖ τήν ἄδεια καί σέ μερικούς ἱερεῖς νά τελέσουν ἀντ᾽ αὐτοῦ τό ἱερώτατο αὐτό Μυστήριο. Οἱ ἐξομολόγοι αὐτοί ἱερεῖς πρέπει νά διακρίνονται γιά τήν πνευματικότητά τους, γι᾽ αὐτό καί λέγονται «πνευματικοί». Χριστιανοί μου, νά καταφεύγετε στούς «πνευματικούς» ἱερεῖς σας γιά νά ἐξομολογεῖσθε. Ἐξομολογῶ καί ἐγώ. Καί κατά πρῶτο λόγο ἐξομολογῶ ἐγώ, παρά τήν ἀναξιότητά μου, γιατί εἶμαι Ἐπίσκοπος. Καί τό κύριο ἔργο τοῦ Ἐπισκόπου δέν εἶναι νά κάνει γηροκομεῖα καί ἄλλα κοινωφελῆ ἔργα, ἀλλά, χωρίς νά ἀδιαφορεῖ γιά τίς ἀνάγκες τοῦ λαοῦ, τό κύριο ἔργο τοῦ Ἐπισκόπου εἶναι νά φροντίζει νά κατηχοῦνται καί νά καθαρεύουν οἱ χριστιανοί τῆς ποίμνης του, γιά νά μποροῦν αὐτοί νά γεύονται τόν Θεό καί νά σωθοῦν στήν Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ τήν ἐπουράνιο. Παρακαλῶ, λοιπόν, ὅταν μέ βλέπετε νά μοῦ ζητᾶτε νά σᾶς ὑπηρετήσω στήν καθαρότητα τῶν ψυχῶν σας. Θά μοῦ δίνετε μεγάλη χαρά.
3. Χριστιανοί μου, ὁ Ἰησοῦς Χριστός σταυρώθηκε γιά τά ἁμαρτήματά μας. Μετά λοιπόν τήν Μεγάλη Παρασκευή μήν ἀναστενάζετε καί μήν κλαῖτε γιά ἁμαρτήματα. Τά ἔσβησε ὁ Χριστός μας μέ τήν σταυρική Του Θυσία. Ἐμεῖς μόνο νά λέμε τό «Κύριε, ἐλέησέ με» καί νά πηγαίνουμε νά ἐξομολογούμαστε. Ὅταν σᾶς ἔρχεται ἀνάμνηση παλαιοῦ ἁμαρτήματος ἤ κάποιο βέλος πειρασμοῦ νά κοιτᾶτε τόν Ἐσταυρωμένο Κύριό μας. Καί μόνο μιά ματιά σ᾽ Αὐτόν γλυκαίνει τήν δόλια καρδιά μας τήν πληγωμένη ἀπό τήν ἁμαρτία.
Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
ΥΓ. Στά μετέπειτα κηρύγματα, μαζί μέ τά ἐνδιάμεσα κατηχητικά θέματα, ὡς σταθερή σειρά θά ἔχουμε μία σύντομη διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων κατά τήν χρονολογική τους κατάταξη.
