Πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα για την "παγκόσμια οικονομική επαναφορά" και την ελεγχόμενη κατεδάφιση της οικονομίας... Ενώ οι συνθήκες συντριβής των οικονομικών μεγεθών έχουν ήδη ξεκινήσει ήδη από το τελευταίο τρίμηνο του 2018, ο μέσος άνθρωπος επηρεάζεται μέχρι στιγμής δεν έχει επηρεαστεί άμεσα.
Αυτή η "σχετικότητα" στην κρίση αλλάζει, όμως, όταν αρχίζουμε να μιλάμε για μια κατάρρευση του νομίσματος. Σε περίπτωση που ο πρωταρχικός μηχανισμός συναλλαγής γίνει ασταθής, όπως στη Βαϊμάρη της Γερμανίας στη δεκαετία του 1920 ή στην Αργεντινή στις αρχές του 2000, η ζημιά στο κοινό είναι σχεδόν καθολική εκτός από την ελιτίστικη τάξη.
Το θέμα είναι πότε οι παγκοσμιοποιητές θα επιλέξουν να βγάλουν το βύσμα εντελώς στην ούτως ή άλλως ασθενή παγκόσμια οικονομία.
Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, οι παγκοσμιοποιητές έγιναν απολύτως αμείλικτοι στην εκδήλωση του endgame τους για ένα ενιαίο παγκόσμιο νομισματικό σύστημα.
Ναι, είναι καιρός να ανησυχούμε.... Κι ας βιαστούν κάποιοι να πουν ότι πρόκειται για ακόμη μια"θεωρία συνωμοσίας".
Τα στοιχεία δείχνουν άλλα πράγματα...
Ένα μεγάλο μέρος του εγχειρήματος εναντίον ενός παγκοσμίου νομίσματος εξαρτάται από την ιδέα ότι το δολάριο είναι πάρα πολύ εδραιωμένο για να αντικατασταθεί σύντομα. Το δολάριο είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, πώς θα μπορούσε ενδεχομένως να απειληθεί;
Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι το δολάριο δεν μπορεί να εκθρονισθεί - εκείνοι με μια ατζέντα που επιδιώκουν να συγκρατήσουν τις μάζες αγνοώντας την απειλή, και οι χρήσιμοι ηλίθιοι που έχουν επισυνάψει το εγώ τους στο νόμισμα σαν κάποιου είδους εθνική σημαία.
Οι παγκοσμιοποιητές δεν χρειάζονται πλέον το δολάριο για να διατηρήσουν την εξουσία.
Η ιδέα ότι οι διεθνείς τραπεζικές ελίτ ενδιαφέρονται για την προστασία κάθε ενιαίου νομίσματος είναι παράλογη. Δημιουργούν αυτά τα νομίσματα από τον αέρα, και μπορούν να τα καταστρέψουν εξίσου εύκολα.
Ψευδής είναι επίσης ο ισχυρισμός κάποιων πως δεν υπάρχει άλλος νομισματικός μηχανισμός στον κόσμο που μπορεί να πάρει την θέση του δολαρίου με την λογική ότι κανένα νόμισμα δεν έχει τη ρευστότητα για να ταιριάζει με το δολάριο και να γεμίσει το κενό στο παγκόσμιο εμπόριο αν το δολάριο καταρρεύσει. Επίσης βάσει της ίδιας λογικής η πλειοψηφία των αποθεματικών που διατηρούνται σε κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο είναι σε δολάρια.
Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι...
Η ρευστότητα δεν έχει νόημα. Αν οι παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες αποφασίσουν από κοινού ότι θα καταρρεύσουν το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό και θα χρησιμοποιήσουν άλλο νόμισμα, τότε αυτό ακριβώς και θα συμβεί. Η ρευστότητα μπορεί να δημιουργηθεί κατόπιν με το πάτημα ενός κουμπιού.
Εκείνοι που δεν ανησυχούν προφανώς δεν έχουν κατανοήσει την ψυχολογία της οικονομίας και την ψυχολογία της εξουσίας.
Πρώτα απ 'όλα, το ομοσπονδιακό αποθεματικό και το δολάριο είναι απλά ένα franchise ενός μεγαλύτερου συστήματος. δεν είναι παρά ένα πλοκάμι που στροβιλίζεται από το σώμα του παγκοσμιοποιημένου χταποδιού. Στην πυραμίδα της τραπεζικής εξουσίας, η Fed είναι απλά ένας εργάτης. Αντιθέτως στην κορυφή βρίσκονται μεγάλα παγκόσμια θεσμικά όργανα που ελέγχουν την πολιτική, συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ, της BIS, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΟΗΕ.
Ενώ η αμερικανική κυβέρνηση έχει "δύναμη αρνησικυρίας" στο ΔΝΤ, το ΔΝΤ έχει καταστήσει σαφές ότι αυτή η εξουσία είναι τελετουργική και μπορεί να αφαιρεθεί ανά πάσα στιγμή.
Ακόμη και με τον έλεγχο των εθνικών νομισμάτων, οι παγκοσμιοιητές δεν είναι ικανοποιημένοι. Αυτό που θέλουν είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση. Δεν θέλουν μόνο οι μάζες να τους ακολουθούν, θέλουν τις μάζες να ικετεύουν για αυτό.
Αλλά πριν η παγκόσμια διακυβέρνηση μπορέσει να ενσταλαχθεί ως αναγκαιότητα στην δημόσια αντίληψη και αποδοχή πρέπει να επιτευχθούν πολλά πράγματα. Ένα από τα πρώτα βήματα προς την παγκόσμια κυβέρνηση θα είναι η παγκόσμια οικονομική διαχείριση και ένα ενιαίο παγκόσμιο νόμισμα. Όταν αυτό θα επιτευχθεί, η παγκόσμια κυβέρνηση θα είναι πολύ πιο εύκολο να “πουλήσει” στο κοινό.
Οι παγκοσμιοποιητές θέλουν την πλήρη συγκέντρωση και την υποδούλωση κάθε έθνους κάτω από ένα σύστημα, διότι αυτό θα έκανε την δύναμη πιο συγκεκριμένη. Εάν οι μάζες τους δουν σαν σωτήρες, και κάθε έθνος είναι αφοπλισμένο, υπάκουο και εξαρτώμενο από ένα ενιαίο παγκόσμιο νομισματικό πλαίσιο, ποιος πρόκειται να αντισταθεί τότε;
Ο έλεγχος του αποθεματικού νομίσματος δεν εμπόδιζε τους παγκοσμιοποιητές να συγκεντρωθούν περαιτέρω και να απορρίψουν την στερλίνα μετά το Bretton Woods το 1944. Γιατί θα τους εμπόδιζε να απορρίψουν το δολάριο σήμερα;
Ο τελικός στόχος των παγκοσμιοποιητών είναι ένα παγκόσμιο νομισματικό σύστημα και το σχέδιο έχει ξεκινήσει πριν από 30 χρόνια το 1988.
Το σχέδιο αυτό περιγράφει μια μετατόπιση που θα αρχίσει το 2018, όπου η αμερικανική οικονομία θα μειωθεί για να ανοίξει δρόμο για ένα νέο σύστημα, το οποίο θα έχει τις ρίζες του στο καλάθι του
SDR. To SDR είναι τα Ειδικά Δικαιώματα Ανάληψης (Special Drawing Rights - SDR) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Το SDR δεν θα είναι το παγκόσμιο νόμισμα, αλλά μια "γέφυρα" για το παγκόσμιο νόμισμα.
Το 2018 σε πολλές περιπτώσεις το ΔΝΤ ζητά τη δημιουργία ενός νέου ψηφιακού νομισματικού συστήματος που θα βασίζεται στην τεχνολογία blockchain. Είναι πιθανό ότι αυτός ο παγκόσμιος μηχανισμός κρυπτογράφησης υπάρχει ήδη και διαπραγματεύεται σήμερα στην κρυπτογραφική αγορά. Ή διατηρείται εν αναμονή στο ΔΝΤ καθώς περιμένουν τη σωστή στιγμή για να το θέσουν σε εφαρμογή.
Τον περασμένο μήνα, ο γενικός διευθυντής της BIS, Augustin Carsen, δημοσίευσε ένα έγγραφο με τίτλο «Το μέλλον των χρημάτων και των πληρωμών». Σε αυτό καλεί για μια κοινωνία χωρίς μετρητά που οδηγείται από ψηφιακό νόμισμα που εκδίδεται από τις κεντρικές τράπεζες. Επίσης, προτείνει ότι οι ψηφιακοί λογαριασμοί θα μπορούσαν να προσφερθούν απευθείας από τις κεντρικές τράπεζες, παρακάμπτοντας τις κανονικές εταιρικές τράπεζες.
Αυτό επίσης που γνωρίζονυ καλά οι αναλτές είναι πως ο καλύτερος τρόπος για να καταστρέψει κανείς το καθεστώς του αποθεματικού του δολαρίου θα ήταν να καταστρέψει πρώτα τα πετροδολάρια!
Δεν είναι ίσως τυχαίο ότι η Σαουδική Αραβία, το κλειδί για την κυριαρχία πετρελαίου στο νόμισμα του δολαρίου, έχει αναφερθεί ότι απειλεί να απορρίψει το δολάριο σε πολλές περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια. Αν και οι Σαουδάραβες έχουν πρόσφατα αρνηθεί αυτές τις ειδήσεις ως ψευδείς δηλώσεις των σχεδίων τους, το Σαουδικό «Όραμα Για το 2030» ( Saudi Vision For 2030) απαιτεί την αποϋλοποίηση για να ολοκληρωθεί. Και, μαντέψτε ποιος προμηθεύει τη χρηματοδότηση για το πρόγραμμα Saudi Vision For 2030; Παγκόσμιες εταιρείες όπως η Goldman Sachs και η ομάδα Carlyle.
Αν η αμερικανική κυβέρνηση εγκρίνει νομοσχέδιο που θα εκθέτει τα μέλη του ΟΠΕΚ σε αγωγές αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας, τότε θα δούμε τον νομισματικό “Αρμαγεδώνα” και πόσο γρήγορα μπορεί να αποδιοργανωθεί μια νομισματική δομή.
