Απαραίτητη διευκρίνιση για το κείμενο: «Χωρούν και οι αμαρτωλοί στη φάτνη σου, Χριστέ μου;...[1] ή «Ένας φανταστικός διάλογος!»
Επειδή το κείμενο: «Χωρούν και οι αμαρτωλοί στη φάτνη σου, Χριστέ μου;...[1] ή «Ένας φανταστικός διάλογος!», οδήγησε σε κάποια λανθασμένα συμπεράσματα, αντίθετα από αυτά που θα ήθελα να εννοηθούν, προφανώς από δικό μου σφάλμα, παρακαλώ για την δημοσίευση αυτού του διευκρινιστικού κειμένου.
Αντίθετες εντυπώσεις προκλήθηκαν, και από την ανάρτηση του κειμένου, από ιστολόγια, χωρίς την απαραίτητη παραπομπή[1], (ή την πηγή προέλευσης του κειμένου) άνευ της οποίας δεν μπορεί να κατανοηθεί το κείμενο, όπως επίσης και από την μετάλλαξη του τίτλου του, για λόγους φυσικά, που τα ιστολόγια γνωρίζουν (βλέπε π.χ. : «Πορφυρίτης: Η αγκαλιά του Πατέρα ανοικτή ακόμα και για τους αμαρτωλούς ή μία ψεύτικη ελπίδα;»[2]).
Θα ήθελα να τονίσω, ότι πρόθεσή μου ήταν, η ανάδειξη του νέου «ποιμαντικού» τρόπου αντιμετώπισης της αμαρτίας από κάποιους χαρισματούχους ποιμένες, που όμως, δεν αποπνέει αγιογραφικό και αγιοπατερικό άρωμα, ακολουθώντας τον διάλογο του αρχικού κειμένου! Αυτό και τίποτα περισότερο ή λιγότερο. Θα προσπαθήσω στο μέλλον να είμαι προσεκτικότερος!
Με την, εν Χριστώ, αγάπη προς όλους,
Πορφυρίτης
Ένας εξαιρετικός διάλογος σε μια προσπάθεια να απαντηθεί το φλέγον ζήτημα εάν στη φάτνη του Χριστού χωρούν και εκείνοι οι αμαρτωλοί. Διαβάστε τον διάλογο που ακολουθεί:
«-Γιατί να μην επιτρέπεται να κοινωνήσεις φέτος τα Χριστούγεννα, Γιάννη μου; Τι δηλαδή, επειδή έχεις σχέσεις με την Ελένη ενώ δεν είστε παντρεμένοι; Καλά, πού νομίζεις ότι ζούμε, στο 1821; Η κοινωνία και η εποχή μας Γιάννη μου, έχουν αλλάξει, έχουν προοδεύσει. Ζούμε σε νέα εποχή! Ο Χριστός της νέας εποχής, είναι ότι νά ‘ναι, τα επιτρέπει όλα!
-Ναί πάτερ μου. Χαίρομαι πολύ που μου επιτρέπεις να κοινωνήσω. Πέρυσι δεν κοινώνησα. Ούτε το Πάσχα. Ούτε τον δεκαπενταύγουστο. Ο προηγούμενος πνευματικός μου δεν με άφηνε να κοινωνήσω. Ήταν πολύ σκληρός, αυστηρός, παράξενος, αλλόκοτος! Έλεγε ότι ο Χριστός δεν μπορεί να μπει σε καρδιά αμετανόητη, δεν μπορεί να ενωθεί με την αμαρτία και ότι το Ευαγγέλιο και όλοι οι άγιοι απαγορεύουν τις προγαμιαίες σχέσεις.
-Μην ανησυχείς Γιάννη μου. Άσε τι λέει το Ευαγγέλιο. Μόνο κάτι εικασίες κάνει, εξάλλου και τον απόστολο Παύλο, πολλοί τον αμφισβητούν. Άσε που αν ψάξουμε καλύτερα, θα δούμε ότι με αυτά που λέει για την πορνεία, εννοεί μόνο την, επί πληρωμή, πορνεία. Όταν υπάρχει αγάπη, τελειώνουν όλα. Ο Θεός είναι αγάπη, ο Χριστός είναι αγάπη και όπως σου είπα όταν υπάρχει αγάπη, όλα επιτρέπονται, όλα συγχωρούνται.
-Πάτερ μου, τι να πω, μένω άναυδος. Είσαι ο καλύτερος πνευματικός που γνώρισα! Πες μου όμως, αυτά που γράφει το Ευαγγέλιο, που λένε οι απόστολοι και και οι άγιοι, δεν ισχύουν;
-Φυσικά και δεν ισχύουν Γιάννη μου. Είναι ξεπερασμένα. Καλό το Ευαγγέλιο, αλλά για την εποχή του. Τώρα όπως είπαμε, άλλαξαν οι εποχές. Εδώ που τα λέμε είναι λίγο σκληρό και αυστηρό το Ευαγγέλιο, εξωπραγματικό θα έλεγα. Να, για παράδειγμα, σήμερα όλοι έχουν προγαμιαίες σχέσεις. Τι νομίζεις ότι όλοι θα πάνε στην κόλαση; Κανείς δεν παντρεύεται και πολλοί προτιμούν τον πολιτικό γάμο ή το σύμφωνο συμβίωσης. Πρόοδος Γιάννη μου, πρόοδος! Εμείς οι σύγχρονοι ιερείς, καταλαβαίνουμε καλύτερα τον σύγχρονο άνθρωπο. Οι παλιοί άγιοι ήταν λίγο αφιλάνθρωποι. Ακόμα και τον άγιο Παΐσιο, για τον οποίο μιλούν όλοι, δεν μπορώ να τον καταλάβω. Αν και έζησε στην εποχή μας, ήταν κολλημένος στο πνεύμα του Ευαγγελίου.
-Πάτερ μου, δεν έχω λόγια! Πετάω από την χαρά μου. Σε αγαπώ, σε λατρεύω!
-Η χαρά είναι δική μου Γιάννη μου. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι είσαι πάρα πολύ καλός άνθρωπος. Βοηθάς τους φτωχούς, αγαπάς πολύ την Παναγία και κάθε μέρα κάνεις την Παράκλησή της, δεν κουτσουμπολεύεις, δεν κατακρίνεις. Μόνο στα ερωτικά σου έχεις μια άλλη θέση: δεν θέλεις να παντρευτείς. Είπαμε, δεν είσαι ο μόνος, ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος. Ούτως ή άλλως, ο Θεός δεν μπαίνει στις κρεββατοκάμαρες, δεν ασχολείται μ’ αυτά. Πού ζούμε, στον μεσαίωνα;
-Ο λόγος σου βάλσαμο, πάτερ μου. Είσαι ο καλός μου σαμαρείτης. Αναπαύεις τη συνείδησή μου. Ο παράξενος ο πνευματικός μου, ενώ επέμενα ότι θέλω να μεταλάβω τον Χριστό, μου έλεγε πως πρέπει να ξεκόψω απ’ όλα, να γίνω ένας άλλος άνθρωπος και να μην είμαι ο εαυτός μου. Ήθελε να γίνω άγιος, εγκρατής, όσιος με έναν τρόπο που δεν αντέχω, ούτε μου βγαίνει. Και χρησιμοποιούσε τον Χριστό, που είναι ο θεραπευτής, ο Γιατρός, το έλεος και η αγάπη για να με τιμωρήσει. Μου έλεγε μάλιστα συχνά, ότι ο Χριστός μας μας λέει να απαρνηθούμε τον παλιό μας εαυτό, να σηκώσουμε τον σταυρό μας και να Τον ακολουθήσουμε. Βάρβαρα πράγματα. Έτσι κι εγώ ξέκοψα απ’ αυτόν και μετά έτυχε να δω στο facebook τις δικές σου αναρτήσεις και τις χιλιάδες κόσμου που σε ακολουθούν και σε λατρεύουν σαν Θεό.
Τελικά, όπως αποδείχτηκε πάτερ, από τα λεγόμενά σου, δεν έχω κάποιο κώλυμα, είμαι πολύ καλός και δεν χρειάζεται να αλλάξω κάτι στη ζωή μου. Και φυσικά θα συνεχίσω να έχω ερωτικές σχέσεις με την Ελενίτσα, αφού υπάρχει αγάπη. Γιατί να παντρευτούμε, αφού ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα;
-Χα, χα, καλά τα λες Γιάννη μου. Μείνε όπως είσαι, μην αλλάζεις τίποτα και μην ακούς κανέναν.
Έλα να κοινωνήσεις.
Έλα να κοινωνήσουμε.
Όλοι χωράνε στην φάτνη του Χριστού!»
Με πολλή αγάπη!
Πορφυρίτης
