Σοβαρά κενά προκύπτουν στη Συμφωνία των Πρεσπών, μετά από τις ημιτελείς τροποποιήσεις στο Σύνταγμα των Σκοπίων. Υπάρχουν 12 σοβαρά σημεία που μπορεί να απειλήσουν τη χώρα μας στο μέλλον, ενώ εξαιρετικά περίπλοκο γίνεται το εμπόριο.
Όπως καταγγέλεται, η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει το «Μακεδονικό» σήμα, γεγονός που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει αγνοήσει παντελώς. Στο Μέγαρο Μαξίμου, πανηγυρίζουν για την "επιτυχία" της Συμφωνίας που επέβαλαν στον ελληνικό λαό, ωστόσο έχουν παραβλέψει να ενημερώσουν πως η Συμφωνία των Πρεσπών έγινε βιαστικά και πρόχειρα.
Η ελληνική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που επαίρεται ότι με τη Συμφωνία των Πρεσπών έλυσε ένα εκκρεμές, επί πολλά χρόνια, ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής, οφείλει, τουλάχιστον απέναντι στον ελληνικό λαό, ο οποίος αντιτίθεται, να απαντήσει σε δύο ερωτήματα.
Πρώτον, αν γνωρίζει τι υπέγραψε και, δεύτερον, τι κενά έχει η Συμφωνία αυτή, η οποία ευλόγως πλέον μπορεί να χαρακτηρίζεται ως ημιτελής. Υπό την έννοια αυτή, ήταν δικαιολογημένη η απαίτηση της αντιπολίτευσης να καταθέσει η κυβέρνηση το ενιαίο κείμενο του (αναθεωρημένου) Συντάγματος του γειτονικού κράτους, που να συμπεριλαμβάνει και τις τροποποιήσεις που ψηφίστηκαν από το Σκοπιανό Κοινοβούλιο.
Στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών είχε απλώς καταθέσει το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ, μεταδίδουν τα Παραπολιτικά. Όπως, μάλιστα, αναφέρει ο έγκριτος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Αγγελος Συρίγος, «μας έχουν στείλει τις τροποποιήσεις χωρίς να μας στέλνουν το τελικό κείμενο των τροποποιήσεων. Πώς μπαίνουν αυτές μέσα στο κείμενο. Αυτό είναι εξαιρετικά ύποπτο...».
Οι γκρίζες ζώνες της συμφωνίας, όπως διαμορφώνονται από τις αμφίσημες τροπολογίες του Συντάγματος των Σκοπίων, αλλά και από τις θολές διευκρινίσεις της ρηματικής διακοίνωσης προς τη χώρα μας, είναι τελικώς πολλές.
1η.
Από τις τροπολογίες (ΧΧΧΙΙΙ) του Συντάγματος εξαιρείται το άρθρο 36, το οποίο αναφέρεται στην εγγύηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων όσων μετείχαν στους απελευθερωτικούς πολέμους «για τα ιδεώδη της ξεχωριστής ταυτότητας του μακεδονικού λαού και του μακεδονικού κράτους». Αυτό ακυρώνει την ουσία της Συμφωνίας των Πρεσπών περί μη αλυτρωτικού «Μακεδονισμού» από την πλευρά των Σκοπίων και το αποδέχτηκε η ελληνική κυβέρνηση. Αντιθέτως, αναγνωρίζει μακεδονική ταυτότητα.
2η.
Στην αμέσως επόμενη τροπολογία η αναφορά στο Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο περιλαμβάνει μνεία της Διακήρυξης της Α' Συνέλευσής του, «προς τον μακεδονικό λαό». Αλλη μία αλυτρωτική αναφορά.
3η.
Σε άλλη τροπολογία (ΧΧΧVI), πέραν της σαφούς αναφοράς στην πολιτιστική κληρονομιά του «Μακεδονικού λαού», περιγράφονται όσοι Σκοπιανοί βρίσκονται στο εξωτερικό ως «Μακεδονικός λαός», για τον οποίον μεριμνά η Πολιτεία (της Βόρειας Μακεδονίας). Η αναφορά αυτή ακυρώνει προηγούμενη παράγραφο, που αναφέρεται στα δικαιώματα των υπηκόων της Βόρειας Μακεδονίας που ζουν στο εξωτερικό. Αυτός είναι ένας ελιγμός που ενδεχομένως ικανοποιεί τους αλβανικής καταγωγής υπηκόους της ΠΓΔΜ, που είναι στο εξωτερικό, συγχρόνως όμως με την άλλη παράγραφο οικειοποιείται μακεδονική εθνότητα.
4η.
Με τα προβλεπόμενα από την παραπάνω τροπολογία αντικαθίσταται, υποτίθεται, το άρθρο 49 του Συντάγματος, το οποίο μιλάει για τα δικαιώματα όσων ανήκουν στον μακεδονικό λαό σε γειτονικές χώρες (εννοώντας την Ελλάδα αλλά και τη Βουλγαρία). Ομως, η αναφορά σε «μακεδονικό λαό» που ζει στο εξωτερικό δεν εξασφαλίζει την Ελλάδα στο θέμα δήθεν «μακεδονικής μειονότητας» στη χώρα μας, διότι και η Ελλάδα για τους Σκοπιανούς... εξωτερικό είναι.
5η.
Η υιοθέτηση της λέξης «διασπορά», για την οποία μεριμνά η Πολιτεία (της Βόρειας Μακεδονίας), κάνει σαφή αναφορά και πάλι σε μακεδονικό λαό. «Διασπορά του μακεδονικού λαού».
6η.
Η αναφορά στη δέσμευση ότι η Βόρεια Μακεδονία δεν θα αναμειγνύεται στα κυριαρχικά δικαιώματα άλλων κρατών και στις εσωτερικές τους υποθέσεις είναι δεσμευτική και για την ελληνική πλευρά, βάσει της Συμφωνίας. Οπότε οποιαδήποτε υπαναχώρηση στο εσωτερικό των Σκοπίων από τη Συμφωνία θα συνιστά εσωτερική υπόθεση, για την οποία δεν θα έχουμε δικαίωμα παρέμβασης.
7η.
Η ιθαγένεια των Σκοπιανών είναι «Μακεδονική/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας». Οταν ερωτάται ένας Σκοπιανός ποιας εθνικότητας είναι, θα λέει απλώς «είμαι Μακεδόνας» ή «έχω ιθαγένεια μακεδονική/ είμαι πολίτης κ.λπ. κ.λπ.»;
8η.
Σε άλλη τροπολογία αναφέρεται ότι επίσημη γλώσσα του Δεύτερου Μέρους θα είναι η «Μακεδονική γλώσσα», όπως αναγνωρίσθηκε από την Τρίτη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Τυποποίηση των Γεωγραφικών Ονομάτων, που διεξήχθη στην Αθήνα το 1977. Ομως, σε αναλυτικό άρθρο του ο κ. Μπαμπινιώτης, που μετείχε τότε της ελληνικής αντιπροσωπίας, αναφέρει ότι «ουδέποτε ετέθη σε εκείνη τη Διάσκεψη θέμα αναγνώρισης της ονομασίας της γλώσσας των Σκοπίων ως Μακεδονικής».
9η.
Μείζον ζήτημα προκύπτει από την ικανοποίηση της κυβέρνησης από τις ερμηνευτικές διαβεβαιώσεις μιας ρηματικής απλώς διακοίνωσης, που είναι ένα διπλωματικό έγγραφο που ελάχιστα δεσμεύει την άλλη πλευρά στα καίρια σημεία που μας ενδιαφέρουν, όπως η μακεδονική εθνότητα.
10η.
Το πρόβλημα αυτό είναι επίσης μείζον και το ανέδειξε, ως προς τις παράτυπες νομικές διαδικασίες που ακολούθησε η κυβέρνηση Ζάεφ, επίσης ο καθηγητής Αγγελος Συρίγος. Ειδικότερα, το Σύνταγμα της γείτονος ορίζει ότι οι εσωτερικές νομικές διαδικασίες ολοκληρώνονται με τη δημοσίευση της κυρώσεως και των συνταγματικών τροποποιήσεων στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Για τη δημοσίευση απαιτείται η προηγούμενη υπογραφή από τον πρόεδρο της χώρας, Γκιόργκι Ιβάνοφ, ο οποίος αρνείται να υπογράψει την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών και έχει δηλώσει ότι δεν θα υπογράψει τις τροποποιήσεις.
11η.
Ενα από τα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι ότι με τη Συμφωνία των Πρεσπών εξασφαλίζεται η σταθερότητα στην περιοχή. Ας δούμε τι είδους σταθερότητα: Οι Ελληνες στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν δέχονται «μακεδονική εθνότητα και γλώσσα», γιατί αυτό συνιστά ακύρωση της δικής τους εθνικής ταυτότητας. Οι Βούλγαροι δεν μπορούν να δεχθούν «μακεδονική γλώσσα», γιατί απλούστατα οι Σκοπιανοί μιλάνε βουλγαρική διάλεκτο. Οι Σέρβοι -ακόμα και την περίοδο που ήταν κομμουνιστές- έχουν αρνηθεί εδώ και 83 χρόνια την ύπαρξη «Μακεδονικού έθνους». Οι Ρώσοι, που έχουν βλέψεις στην περιοχή και δυσανασχετούν με την προοπτική ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, απορρίπτουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία θεωρούν προϊόν πιέσεων. Και, τέλος, οι Τούρκοι παίζουν το δικό τους παιχνίδι, μέσω Αλβανίας.
12η.
Είναι γνωστή η αναξιοπιστία των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων που επανειλημμένα έχουν παραπλανήσει την ελληνική πλευρά και υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι είναι πιθανό να πέσουμε και πάλι θύματα της αναξιοπιστίας τους.
13η.
Η ελληνική πλευρά αποδέχτηκε τη σύσταση επιτροπής για την αναθεώρηση των σχολικών βιβλίων Ιστορίας και αναλόγου βοηθητικού υλικού. Το υλικό αυτό περιλαμβάνει χάρτες και ιστορικούς Ατλαντες! Προς τι αυτή η παραχώρηση; Θα αλλάξει και η Ιστορία της Ελλάδας στη βάση του τι δεν θα αρέσει στους Σκοπιανούς; Προς τι αυτή η ισοτιμία, όταν, μάλιστα, έχει ήδη κάνει τη δουλειά της η σκοπιανή προπαγάνδα «πριν αλέκτορα φωνήσαι...».
Καμπανάκι Κορκίδη: Η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει το «Μακεδονικό» σήμα
Στις επιπτώσεις από την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών στα ελληνικά εμπορικά σήματα αναφέρεται σε ανακοίνωσή του το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς, υπογραμμίζοντας την αναγκαιότητα προστασίας όσων φέρουν την επωνυμία «Μακεδονία».
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ε.Β.Ε.Θ., ο τίτλος χρησιμοποιείται στην επωνυμία 182 επιχειρήσεων όλων των κλάδων και από 39 επιχειρήσεις του αγροδιατροφικού κλάδου, ενώ σε 4.000 ανέρχονται οι περιπτώσεις των επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν τον όρο για τα προϊόντα τους.
Το «Μακεδονικό» σήμα, ανήκει αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα, αλλά υπάρχει ορατός κίνδυνος να χαθεί ως εμπορικό σήμα ελληνικών επιχειρήσεων και προϊόντων. Οι επιχειρήσεις με έδρα τη γειτονική χώρα θα μπορούν πλέον να χρησιμοποιούν στα εμπορικά τους σήματα το νέο τους όνομα «Βόρεια Μακεδονία», όπως αυτό νομιμοποιήθηκε και δημοσιοποιήθηκε διεθνώς.
Ειδικότερα, και για να μην υπάρξουν ζητήματα εξαιτίας της ασάφειας στη χρήση του όρου «Μακεδονία», καλείται η Ελληνική κυβέρνηση να εξασφαλίσει, κατά τη διάρκεια της τριετούς περιόδου που προβλέπει η συμφωνία, ώστε να λυθούν θέματα χρήσης των εμπορικών σημάτων και να προστατευτούν οι επωνυμίες των ελληνικών εμπορικών προϊόντων που περιλαμβάνουν όλα τα παράγωγα του όρου «Μακεδονία».
Αναφορικά με τα Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) και για τα Προϊόντα Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), κανονικά, δεν θα πρέπει να τεθεί κανένα θέμα αμφισβήτησης, διότι αυτά έχουν καθορισθεί με αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επειδή στη Βόρεια Ελλάδα διαθέτουμε διεθνώς εμπορεύσιμα και παγκοσμίως αναγνωρίσιμα προϊόντα, που το εμπορικό τους σήμα περιλαμβάνει παράγωγα του όρου «Μακεδονία», θεωρούμε αυτονόητο ότι θα πρέπει να εξασφαλισθεί πως τα συγκεκριμένα προϊόντα δεν θα γίνουν αντικείμενο χρήσης, άρα παράνομης υιοθέτησης του συγκεκριμένου εμπορικού σήματος, από επιχειρήσεις ενδεχομένως συμφερόντων άλλων χωρών, με έδρα την γειτονική χώρα.
Τα Επιμελητήρια και οι φορείς της Βορείου Ελλάδος ανέδειξαν επανειλλημένως, με επιστολές τους στη Κυβέρνηση, το πρόβλημα, παρουσιάζοντας τις θέσεις τους για το θέμα, με τη πρόταση να παγώσει η διαδικασία και να εξεταστεί το ιστορικό της κάθε επιχειρήσης που παράγει ή εμπορεύεται προϊόντα με τον όρο «Μακεδονία» και τα παράγωγά του.
Σημαντική είναι η πρωτοβουλία των τριών Επιμελητηρίων της Θεσσαλονίκης και του ΣΒΒΕ που αφορά στην παροχή νομικής και διαδικαστικής υποστήριξης σε κάθε ελληνική επιχείρηση, για την κατοχύρωση εμπορικών σημάτων που περιέχουν τον όρο «Μακεδονία». Η υπηρεσία αυτή, μάλιστα, θα παρέχεται σε οποιαδήποτε ελληνική επιχείρηση, και όχι μόνον σε επιχειρήσεις με έδρα τη Βόρεια Ελλάδα, καθώς και σε επιχειρήσεις ανεξάρτητα από τον κλάδο στον οποίο ανήκουν. Απαιτείται λοιπόν πολύ μεγάλη προσοχή στην εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή κατοχύρωση ελληνικών εμπορικών σημάτων από σκοπιανές επιχειρήσεις.
Επισημαίνεται ότι μόλις 24 ελληνικές επιχειρήσεις έχουν κατοχυρώσει τα «Μακεδονικά» προϊόντα τους σε ευρωπαϊκό και 2 σε διεθνές επίπεδο. Το Ε.Β.Ε.Π. επαναλαμβάνει για μία ακόμη φορά τις τρεις απαραίτητες επίσημες διαδικασίες κατοχύρωσης εμπορικού σήματος από τις επιχειρήσεις, που είναι ξεχωριστά οι ακόλουθες:
1. Εθνικό σήμα
• Ηλεκτρονική Υποβολή • Παράβολο του Δημοσίου 110 ευρώ για την πρώτη κλάση και για κάθε επιπλέον κλάση και μέχρι και τη δέκατη, παράβολο 20 ευρώ. • Η σχετική απόφαση Καταχώρισης δημοσιεύεται στο δικτυακό τόπο της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου (ΓΓΕ) μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την ημερομηνία κατάθεσης.
2. Κοινοτικό σήμα ΕΕ
• Ηλεκτρονική Υποβολή https://euipo.europa.eu/ohimportal/ Αλικάντε Ισπανίας • Το βασικό τέλος καλύπτει μία κλάση και ανέρχεται σε 850 ευρώ για ηλεκτρονική αίτηση, ενώ για έντυπη 1.000 ευρώ. • Το τέλος για τη δεύτερη κλάση προϊόντων και υπηρεσιών ανέρχεται σε 50 ευρώ. • Το τέλος για την τρίτη και κάθε επιπλέον κλάση ανέρχεται σε 150 ευρώ ανά κλάση. • Από την ημερομηνία δημοσίευσης και μετά, κάθε τρίτο πρόσωπο που πιστεύει ότι το σήμα δεν πρέπει να καταχωριστεί έχει προθεσμία τριών μηνών να προβάλει τις αντιρρήσεις του. Μετά την άπρακτη παρέλευση αυτής της προθεσμίας το σήμα μπορεί να καταχωρηθεί. Όποια προθεσμία ταχθεί κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, δεν μπορεί να είναι μικρότερη του μηνός και μεγαλύτερη των 6 μηνών.
3. Διεθνές σήμα
• Η κατοχύρωση ενός σήματος σε διάφορες χώρες ανά τον κόσμο εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η όλη διαδικασία αποστολής στο διεθνές γραφείο γίνεται μέσω Διεύθυνσης Εμπορικής Ιδιοκτησίας της Ελλάδος το οποίο κάνει τους βασικούς ελέγχους. • Βασική προϋπόθεση η ύπαρξη ενός σήματος βάσης, είτε εθνικό, είτε κοινοτικό. Το έντυπο της αίτησης διατίθεται μέσω Internet στο site του Διεθνούς Γραφείου www.wipo.int στη Γενεύη. • Ένα παράβολο των 15 ευρώ, για αποστολή της αίτησης στο Διεθνές Γραφείο Σημάτων. • Το βασικό τέλος της αίτησης για το διεθνές σήμα ανέρχεται στο ποσό των 653 ελβετικών φράγκων για ασπρόμαυρο σήμα ή 903 ελβετικών φράγκων για έγχρωμο σήμα. • Ο χρόνος που απαιτείται για την απόφαση είναι έως 18 μήνες.
Ο Προέδρος του Ε.Β.Ε.Π., κ. Βασίλης Κορκίδης αναφορικά με τη πρόκληση της «Μακεδονικότητας» ελληνικών προϊόντων και επιχειρήσεων, δήλωσε πώς «από σήμερα, οι εκπρόσωποι της επιχειρηματικότητας του τόπου, θα πρέπει να διαβάσουμε πολύ προσεκτικά τα άρθρα 13 και 14, που αφορούν στην οικονομική συνεργασία μας με τους γείτονες, ώστε να μην υποτιμήσουμε το μέγεθος του προβλήματος, από τις ασάφειες και τις σημαντικές παραλήψεις της “Συμφωνίας των Πρεσπών”. Όσες ελληνικές επιχειρήσεις έχουν εμπορικό συμφέρον θα πρέπει να σπεύσουν πλέον να κατοχυρώσουν το σήμα τους, αφού για τα επόμενα τρία χρόνια που θα διαρκέσουν οι εργασίες της διακρατικής επιτροπής για τα εμπορικά σήματα, θα ισχύσει το “όποιος προλάβει, τον Κύριον είδε”.
Δυστυχώς, από σήμερα οι ελληνικές επιχειρήσεις, που θα δρομολογήσουν τις διαδικασίες κατοχύρωσης του σήματός τους, θα πρέπει να διεκδικήσουν, με άγνωστο όμως αποτέλεσμα, την “Μακεδονικότητα” των προϊόντων τους. Επιπλέον, επισημαίνω τον κίνδυνο του διασυνοριακού εμπορίου και την “αιμορραγία” εκατοντάδων εκατ. ευρώ ετησίως προς τη γειτονική χώρα, καθώς και τις διατάξεις της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφορικά στο “περίκλειστο κράτος”, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τέλος, ως Πρόεδρος του Ε.Β.Ε.Π., ομολογώ πως δυσκολεύομαι να ενθαρρύνω, όπως αναφέρεται στο άρθρο 14 παράγραφο 9, τη στενότερη δυνατή επικοινωνία μεταξύ των Εμπορικών Επιμελητηρίων της Ελλάδος και της… “Βόρειας Μακεδονίας”!..»
