Του Μάνου Χατζηγιάννη
Μισώ τον άνδρα τον διπλούν πεφυκότα, χρηστόν λόγοισι, πολέμιον δε τοις τρόποις (μτφρ: μισώ τον διπρόσωπο που είναι αγαθός στα λόγια αλλά εχθρικός στις πράξεις) έλεγε ο Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο Φωκυλίδης.
Το Φανάρι με την χθεσινή του απόφαση να ανάψει το πράσινο φως για τον όλεθρο και συνάμα να ζητάει ειρήνη απέδειξε πόσο η υποκρισία έχει ποτίσει τον άλλοτε οικουμενικό φάρο της Ορθοδοξίας.
Αφού έριξε την βόμβα για νομιμοποίηση των σχισματικών έκανε έκκληση “πρός πάσας τάς ἐμπλεκομένας πλευράς νά ἀποφεύγουν καταλήψεις Ναῶν, Μονῶν καί ἄλλων περιουσιακῶν στοιχείων, ὡς καί πᾶσαν πρᾶξιν βίας καί ἐκδικητικότητος, εἰς ἐπικράτησιν τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ” .
Η υποκρισία είναι τα λύτρα που πληρώνει η αμαρτία στην αρετή, έλεγε ο Γάλλος συγγραφέας Λα Ροσφουκώ και ο Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ που ανακοίνωσε τις αποφάσεις χθες το απόγευμα, αλλά και οι υπόλοιποι Φαναριώτες θα πρέπει να το γνωρίζουν καλά!
Βέβαια η υποκρισία ήταν γνωστή αφού μέχρι πριν από 2 χρόνια ο ίδιος ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στήριζε ανοιχτά τον Μητροπολίτη Ονούφριο και την κανονική εκκλησία και κατόπιν ως εκ θαύματος άλλαξε στάση και στήριζε τους σχισματικούς....
Η Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, λοιπόν, άνοιξε χθες το κουτί της Πανδώρας αποφασίζοντας να ξεκινήσει τη δημιουργία μιας αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία και τώρα μια σειρά από “ιερά αιτήματα” αναμένεται να ακολουθήσουν. Λευκορώσοι, Αμπχάζιοι, Μαυροβούνιοι, Σκοπιανοί και ένα σωρό άλλοι είναι έτοιμοι να..πάρουν νούμερο στο ταμείο για αυτοκεφαλίες ή νομιμοποιήσεις κάθε είδους. Περάστε κόσμε....
Η κίνηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, της οποίας οι λόγοι έχουν αναλυθεί σε προηγούμενα άρθρα και κάθε άλλο παρά εκκλησιαστικοί είναι, προφανέστατα θα επιφέρει τεκτονικές δονήσεις στην παγκόσμια Ορθοδοξία. Ήδη η Μόσχα μιλάει για διακοπή κοινωνίας, ενώ ενδιαφέρον έχει τι θα κάνουν η μια μετά την άλλη οι υπόλοιπες αυτοκέφαλες εκκλησίες και αν θα αποδεχτούν το νέο μόρφωμα του Κιέβου, αφού ο κ. Βαρθολομαίος και η κουστωδία του τις αγνόησε τόσο επιδεικτικά.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο απέδειξε πως σκοπεύει να δηλώσει μονομερώς την αναγνώριση μιας ξεχωριστής κανονικής εκκλησίας στην Ουκρανία, παρόλο που οι λεπτομέρειες μιας τέτοιας ενέργειας δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί. Όλοι οι διεθνείς αναλυτές συμφωνούν πως η απόφαση αυτή θα μπορούσε να προκαλέσει μπαράζ βίας στην Ουκρανία και μόνο Ποροσένκο και Φιλάρετος καθησυχάζουν, αλλά φευ...
Η Σύνοδος αποφάσισε επίσης να αποκαταστήσει το Σταυροπηγιακό γραφείο του Οικουμενικού Πατριάρχη στο Κίεβο. Ο όρος σημαίνει ότι το γραφείο θα κρατηθεί από πρόσωπο με άμεση κανονική πίστη στον Οικουμενικό Πατριάρχη. Με λίγα λόγια το Φανάρι βάζει πόδι στην Ουκρανία επισήμως και ενδιαφέρον έχει να δούμε ποιες αντιδράσεις θα υπάρξουν καθώς μερίδα Ουκρανών πιστεύουν πως “έρχεται εισβολή των Ελλήνων”
Όσον αφορά το άνοιγμα του Σταυροπηγιακού γραφείου μπορεί να δοθεί και μια άλλη ερμηνεία, αρκετά βολική πάντως για την ρωσική πλευρά και όχι με ιδιαίτερη βάση. Το σενάριο που ακούστηκε είναι πως το Φανάρι επιδιώκει να δημιουργήσει μια τρόπν τινά υπερόριο Εκκλησία στην Ουκρανία για λογαριασμό του.
Το Φανάρι αποφάσισε επίσης να αποκαταστήσει κανονικά δύο ηγέτες σχισματικών Ορθοδόξων εκκλησιών στην Ουκρανία, τους Filaret Denisenko και Makariy Maletych, καθώς και τους οπαδούς τους. Τονίζει δε ψάχνοντας για άλλοθι στην ανακοινωσή του πως δεν είναι δογματικοί οι λόγοι για τους οποίους βρέθηκαν σε σχίσμα. Και οι δύο πάντως θεωρούνται ακατάλληλοι για να γίνουν ορθόδοξοι κληρικοί από τη Μόσχα η οποία μιλάει για «νομιμοποίηση του σχίσματος». Ζητημα μέγα παραμένει τι θέσεις θα καταλάβουν στην νέα Εκκλησία-αν προκύψει τελικά-οι δύο σημερινοί σχισματικοί “προκαθήμενοι”.
Το ερώτημα είναι πως νομιμοποιούνται χωρίς μετάνοια, χωρίς έστω μια δήλωση που να φανεί η μεταμέλειά τους προς τις υπόλοιπες αυτοκέφαλες Εκκλησίες. Ο δεσποτισμός του Φαναρίου είναι άνευ προηγουμένου και η απόφαση μπάζει από παντού...
Τέλος, όσον αφορά την απόφαση “Νά ἅρῃ τήν ἰσχύν τοῦ Συνοδικοῦ Γράμματος Ἐκδόσεως τοῦ ἔτους 1686, τοῦ ἐκδοθέντος διά τάς τότε περιστάσεις, διά τοῦ ὁποίου ἐδίδετο, κατ᾿ οἰκονομίαν, τό δικαίωμα εἰς τόν Πατριάρχην Μόσχας νά χειροτονῇ τόν ἑκάστοτε Μητροπολίτην Κιέβου”, η μάχη των θεολόγων έχει ήδη ξεκινήσει και τα επιχειρήματα εκατέρωθεν είναι πολλά. Ειδικά για αυτό το “κατ΄οικονομίαν”....
Με την χθεσινή απόφαση πάντως επί της ουσίας το Φανάρι κερδίζει χρόνο. Ικανοποιεί τα “άγρια ένστικτα” των Ουκρανών εθνικιστών και τις πολτικοεκλογικές φιλοδοξίες του Ποροσένκο, αλλά προς το παρόν Τόμο αυτοκεφαλίας δεν δίνει. Έχει κι άλλα βήματα μέχρι την τελική κατάληξη και μέχρι τότε πολλά μπορεί να συμβούν.
