Μετρημένες είναι οι μέρες της Άνγκελα Μέρκελ, καθώς ο κόσμος στρέφεται κατά της μεταναστευτικής πολιτικής που ακολουθεί η Γερμανίδα καγκελάριος. Όπως λένε, "το μεταναστευτικό πλήττει την κοινωνική συνοχή" και δημιουργεί προβλήματα στον εγχώριο πληθυσμό.
Το προοδευτικό αφήγημα τον Ευρωπαίων καταρρέει, καθώς οι πολίτες στήνουν "αντάρτικο" κατά των μεταναστών, αλλά και των πολιτικών που υποστηρίζουν μια ανεκτική μεταναστυετική πολιτική.
Πλήθος χωρών στην Ευρώπη αλλάζει ρότα και επικεντρώνεται πρώτα στο εθνικό συμφέρον.
Την εκτίμηση ότι η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ παραμένει στην εξουσία μόνο και μόνο γιατί οι Γερμανοί ως λαός δεν επιθυμούν την αβεβαιότητα, εκφράζει σε άρθρο του στο Strategic Culture Foundation, ο Αμερικανός δημοσιογράφος και συνεργάτης του think tank, Robert Bridge.
Υποστηρίζεται ότι «οι Γερμανοί ψηφοφόροι φρόντισαν να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα στην Άνγκελα Μέρκελ, η οποία δέχθηκε πλήθος επιθέσεων για τη μεταναστευτική της πολιτική. Ταυτόχρονα, όμως, στη Βαυαρία υπήρξε σαφής στήριξη στο κόμμα των Πρασίνων, το οποίο είναι παραδοσιακά πιο φιλικό προς τους μετανάστες απ’ ότι τα συντηρητικά κόμματα.
Η Μέρκελ και ο εύθραυστος συνασπισμός της, αποτελούμενος από την Χριστιανική Κοινωνική Ένωση (CSU), το Κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) και τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση της (CDU) τιμωρήθηκαν στις βαυαρικές εκλογές.
Το CSU κέρδισε μόλις 37,3% των ψήφων, ποσοστό μειωμένο κατά 12,1% σε σύγκριση με τις αντίστοιχες εκλογές του 2018, με αποτέλεσμα να μην έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο.
Πρόκειται για το χαμηλότερο ποσοστό του κόμματος από το 1957.
Αλλά η πολιτική διάθεση στη Γερμανία έχει αλλάξει και το λεγόμενο ως «αδελφό κόμμα» του CDU της Μέρκελ θα αναγκαστεί τώρα να αναζητήσει έναν εταίρο προκειμένου να κυβερνηθεί η Βαυαρία από μία κυβέρνηση συνασπισμού. Εν τω μεταξύ, οι σοσιαλοδημοκράτες του SPD είδαν το ποσοστό τους να υποχωρεί στο 9,5%.
Τα παραπάνω θλιβερά αποτελέσματα δεν ήταν και τόσο απροσδόκητα.
Ο ηγέτης του CSU Horst Seehofer έχει συγκρουστεί αρκετές φορές με την Α. Μέρκελ για τη μεταναστευτική πολιτική της Γερμανίας, εξαιτίας της οποίας εισήλθαν στη χώρα 1,5 εκατ. μετανάστες μόνο για το 2015.
Τον Ιανουάριο του 2016, όταν ο αριθμός των αφίξεων είχε φθάσει στο ζενίθ του, ο Peter Dreier, δήμαρχος της βαυαρικής επαρχίας Landshut, έστειλε ένα λεωφορείο προσφύγων στο Βερολίνο, λέγοντας ότι η πόλη του δεν θα μπορούσε να χειριστεί νέες αφίξεις.
Ωστόσο, παρά τις εκφράσεις της απογοήτευσης και ακόμη και της οργής, η Γερμανία, ίσως από κάποιο φόβο αναβίωσης των αταβιστικών εθνικιστικών τάσεων που κρύβονται στο υπόβαθρο της γερμανικής ψυχής, δεν είναι εντελώς ενάντια στην εισροή μεταναστών. Βέβαια το ποσοστό των Γερμανών που διαμαρτύρονται γι’ αυτήν την εξέλιξη έχει αυξηθεί σημαντικά.
Σε γενικές γραμμές, όμως, ο γερμανικός λαός, σε άμεση αντίφαση με το στερεότυπο του ότι είναι ένας σωστός και λογικός λαός, δεν φαίνεται να ανησυχεί υπερβολικά για τις επιπτώσεις που θα έχει στη χώρα ο τεράστιος αριθμός μεταναστών, είτε νόμιμων είτε παράνομων.
Αυτό φαίνεται να επιβεβαιώνεται από την ισχυρή πορεία των Πρασίνων, το οποίο τάσσεται υπέρ της χαλαρής πολιτικής στη μετανάστευση, οι οποίοι έλαβαν 18,3% των ψήφων στη Βαυαρία, κατακτώντας τη δεύτερη θέση μετά το CSU.
Η Katharina Schulze, η 33χρονη συν-ηγέτης των Πρασίνων στη Βαυαρία, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «η Βαυαρία χρειάζεται ένα πολιτικό κόμμα που να λύνει τα προβλήματα των ανθρώπων και όχι ένα κόμμα που θα δημιουργεί νέα».
Ωστόσο, μια πολιτική πλατφόρμα που φαίνεται ωραία με ανοιχτά σύνορα έρχεται σε αντίθεση με τον ισχυρισμό της Schulze ότι δεν δημιουργεί νέα προβλήματα.
Αυτή τη στιγμή χάρη στην καταστροφική πολιτική της Μέρκελ στο μεταναστευτικό, την οποία οι Πράσινοι επικροτούν, ο ένας στους πέντε κατοίκους στη Γερμανία είναι μετανάστης.
Πρόκειται για ένα ποσοστό που θα αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου και αυτό θα αυξήσει τις πιέσεις στα ήδη ταλαιπωρημένα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας και πιθανώς θα πλήξει και την κοινωνική συνοχή.
Στην πραγματικότητα η Γερμανία φαίνεται να βρίσκεται σε μια πορεία σύγκρουσης μεταξύ εκείνων που αποδέχονται την ιδέα να είναι το παγκόσμιο κέντρο υποδοχής προσφύγων και όσων πιστεύουν ότι η Γερμανία πρέπει όχι μόνο να κλείσει τα σύνορά της, αλλά ίσως να στείλει πίσω αρκετούς πρόσφυγες.
Εξάλλου, έχει αποδειχθεί ότι πολλοί από αυτούς τους νεοαφιχθέντες στην πραγματικότητα είναι «οικονομικοί μετανάστες» που έφθασαν στην Ευρώπη όχι λόγω κάποιας πολεμικής σύγκρουσης στην πατρίδα τους, αλλά μάλλον από την ελπίδα βελτίωσης της ζωής τους.
Παρόλο που ασφαλώς δεν αποτελεί έγκλημα η αναζήτηση οικονομικών ευκαιριών, αυτό γίνεται πραγματικό πρόβλημα όταν αυτό είναι εις βάρος του εγχώριου πληθυσμού.
Η εξήγηση για την ανοχή των Γερμανών βρέθηκε από την Arne Trautmann, μία Γερμανίδα δικηγόρο από το Μόναχο.
«Νομίζω ότι η απάντηση βρίσκεται στη γερμανική ψυχολογία. Δεν μας αρέσει η αστάθεια. Είχαμε την εμπειρία μας με αυτό (υπερπληθωρισμός, πολέμους και τέτοια) και δεν λειτούργησε πολύ καλά. Η A.Μέρκελ προσφέρει τέτοια σταθερότητα. Απλά επειδή ήταν εδώ και τόσο καιρό».
Πιθανώς αυτό να αποτελεί μία απάντηση για την παραμονή της Μέρκελ στην εξουσία. Αυτό, όμως, που δεν πρέπει να ξεχνά κανείς είναι ότι το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), είχε εντυπωσιακή παρουσία στις βαυαρικές εκλογές.
Κέρδισε το 10,2% των ψήφων, από 0% που ήταν το 2013! Ένα κόμμα το οποίο ζητά πολύ πιο αυστηρή πολιτική στο μεταναστευτικό. Ίσως τελικά οι προτάσεις του να είναι η τελευταία ελπίδα για το μέλλον της Γερμανίας.
