Σήμερα Πέμπτη 12 Ιουλίου η Εκκλησία μας εορτάζει την ιερά μνήμη του νεοφανούς Οσίου Παϊσίου του αγιορείτου, ο οποίος εκοιμήθη στις 12 Ιουλίου 1994 και η αγιοκατάταξή του έγινε στις 13 Ιανουαρίου 2015 από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς, τον Πρόδρομο και την Ευλαμπία Ενζεπίδη, στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου του 1924, λίγες μέρες πριν από τη φυγή των Φαρασιωτών από την πατρώα γη για την Ελλάδα. Στη βάπτισή του, ο Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης (εορτάζει στις 10 Νοεμβρίου), τον ονόμασε Αρσένιο, «για να τον αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είπε. Στην Ελλάδα, η οικογένεια του μικρού Αρσενίου εγκαταστάθηκε στην Κόνιτσα της Ηπείρου. Το 1953, σε ηλικία 29 ετών, εγκατέλειψε τα εγκόσμια, μπήκε στο Άγιον Όρος και εντάχθηκε στην αδελφότητα της Ιερά Μονή Εσφιγμένου. Έπειτα εμόνασε στην Ιερά Μονή Φιλοθέου όπου το 1956, εκάρη μικρόσχημος μοναχός και έλαβε το όνομα «Παΐσιος». Το 1958 εγκαταστάθηκε στην κατεστραμμένη Ιερά Μονή της Παναγίας του Στομίου, που βρίσκεται κοντά στην Κόνιτσα την οποία και ανεκαίνισε. Τo 1962 μετέβη στο θεοβάδιστο Όρος του Σινά. Επανήλθε στο Άγιο Όρος το 1964, καθώς η υγεία του κλονίσθηκε. Το 1966 ασθένησε σοβαρά και εισήχθη στο Νοσοκομείο Παπανικολάου. Υποβλήθηκε σε εγχείρηση, με αποτέλεσμα μερική αφαίρεση των πνευμόνων. Επέστρεψε στο Άγιο Όρος μετά την ανάρρωσή του και το 1967 μετακινήθηκε στα Κατουνάκια. Το 1968 ο Όσιος Παΐσιος, εισήλθε στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα και μόνασε στο κελί του Τιμίου Σταυρού. Το 1979 μ.Χ. αφήνει τον Τίμιο Σταυρό και αναζητώντας κελί πηγαίνει στην εγκαταλελειμμένη «Παναγούδα». Μετά το 1993 παρουσίαζε αιμορραγίες και το Νοέμβριο του ίδιου έτους βγήκε για τελευταία φορά από το Άγιον Όρος. Στο νοσοκομείο «Θεαγένειο» της Θεσσαλονίκης έγινε διάγνωση για όγκο στο παχύ έντερο. Στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 χειρουργήθηκε. Στο τέλος του Ιουνίου οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι τα περιθώρια ζωής του ήταν δύο με τρεις εβδομάδες το πολύ. Τη Δευτέρα 11 Ιουλίου (γιορτή της Αγίας Ευφημίας) κοινώνησε για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του.
Κοιμήθηκε την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 και ώρα 11:00’ και ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
Στις 13 Ιανουαρίου 2015 συνήλθε η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπόλεως και αποφάσισε την κατάταξη του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Το Πατριαρχείο Μόσχας και το κινηματογραφικό στούντιο ΠΟΚΡΟΒ δημιούργησε για την παγκόσμια Ορθοδοξία μια ταινία ντοκιμαντέρ 6 επεισοδίων συνολικής διάρκειας 5 ωρών με θέμα την αγιασμένη ζωή και το έργο του Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου.
https://www.youtube.com/watch?v=MLOpq8Wd4fo
Στο επόμενο βίντεο ακούστε τον Άγιο να ψέλνει:
https://www.youtube.com/watch?v=UFyTVTI6P7Y
Ακολουθεί μια ομιλία του Μητροπολίτου Λεμεσού για τις εμπειρίες του από τον Άγιο και τα θαύματά του
https://www.youtube.com/watch?v=mmvZTWK2I8Q
Τα τελευταία του λόγια πριν κοιμηθεί:
https://www.youtube.com/watch?v=wlWZbPDLQWQ
Τέλος ακολουθεί το απολυτίκιο του Αγίου
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ
Τῶν Φαράσων τὸν γόνον,
καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα,
καὶ τῶν πάλαι ὁσίων,
μιμητὴν καὶ ἰσότιμον,
Παΐσιον τιμήσωμεν πιστοί,
τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν,
ὡς συντρέχοντα ταχέως τοὺς εὐσεβεῖς,
τοὺς πίστει ἀνακράζοντας,
δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν,
δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι,
δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ,
πᾶσιν ἰάματα.
Ἕτερον. Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.
Ὥσπερ ἄγγελος,
φανεὶς ἐν κόσμῳ,
ἐν τοῖς ἔτεσι,
τοῖς τελευταίοις,
χριστομίμητε Παΐσιε ὅσιε,
ἀσκητικῶς γὰρ βιώσας ἐν Ἄθωνι,
ὡς παμφαέστατος ἥλιος ἔλαμψας,
καὶ κατηύγασας,
πιστῶν τὰ πλήθη τῇ χάριτι,
τοῖς ῥήμασι σημείοις καὶ τοῖς θαύμασι.
Ἕτερον. Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Παΐσιε γέγονας,
τῶν ἀσκητῶν ἡ κρηπίς,
τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα,
καὶ Σουρωτῆς ὁ τροφός,
Κονίτσης τὸ καύχημα,
σὺ γὰρ ἐπὶ τὰ ἴχνη,
Ἀρσενίου ὁδεύσας,
εἴληφας χαρισμάτων,
τὴν πληθὺν Παρακλήτου,
ἀφθόνως τοῖς σὲ τιμῶσιν,
παρέχων τὰ πρόσφορα.
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.
Τὸν πανεύφημον ἄνδρα,
τοῦ ὄρους Ἄθωνος,
τὸν ἐπ' ἐσχάτων τῶν χρόνων,
καθάπερ φάος λαμπρόν,
τὴν σκοτίαν τῶν πιστῶν διασκεδάσαντα,
καὶ νοσήματα ψυχῶν,
καὶ σαρκὸς ἐπιφοράς,
ἰώμενον ὑπὲρ φύσιν,
τῆς προοράσεως λύχνον,
νέον Παΐσιον τιμήσωμεν.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ κοινωνός,
Ἄθωνος τὸ κλέος,
μοναζόντων ὁ στολισμός,
χαίροις Ἐκκλησίας,
διδάσκαλος ὁ νέος,
Παΐσιε θεόφρον,
ἡμῶν τὸ καύχημα.
Ποίημα τοῦ Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωήλ.
