Του Μάνου Χατζηγιάννη
Η απελπισία είναι η μόνη γνήσια αθεΐα, έλεγε ο Γερμανός συγγραφέας Ζαν-Πωλ Ρίχτερ, και ο κατά δήλωσή του άθεος πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του πολιτικού όρκου κάθε φορά που είναι απελπισμένοι επειδή τα έχουν κάνει μαντάρα σε οικονομικά ή εθνικά θέματα παίζουν το χαρτί της επίθεσης κατά της Εκκλησίας.
Το ότι ο Αλέξης και οι “ιππότες της ελεεινής τραπέζης του” πουλάνε αθεϊστική αριστεροφροσύνη με κάθε ευκαιρία προκειμένου να πετάξουν την μπάλα στην εξέδρα για όσα εγκληματικά έχουν διαπράξει ή για όσα εγκλήματα ακόμη προκειται να συντελέσουν γίνεται αντιληπτό κι από μικρά παιδιά πλέον.
Και μοιάζει γελοίο πραγματικά το πόσο κολλημένα μυαλά έχουν οι αριστερομπερδεμένοι του Τσίπρα θέλοντας να ρίξουν στάχτη στα μάτια όσων αυτοαποκαλούμενων αριστέρων τους ψήφισαν και τώρα τραβάνε τα μαλλιά τους, αφού η σύγχρονη διεθνής πολιτική υπαγορεύει καλές σχέσεις με την Εκκλησία. Απόδειξη και ο επικεφαλής του πλέον άθεου κράτους Εμμανουέλ Μακρόν, του οποίου η πολιτική προσέγγισης της Εκκλησίας είναι σε πρώτη γραμμή.
Από τις αρχές της εβδομάδας που τελειώνει βγήκαν οι κολαούζοι του Αλέξη και τα αριστερά εξαπτέρυγα να μας πουν πως ήγγικεν η ώρα για το “Άγιο Δισκοπότηρο” όσων πλήρωσαν επί δεκαετίες αριστερά ένσημα.
Και μαζί βγήκαν και οι "παπαγάλοι" της δημοσιογραφίας να πουν πως δεν γίνεται διαχωρισμός όταν ο Ιερώνυμος ρίχνει υπουργούς της κυβέρνησης (βλέπε Φίλη), όταν το Άγιο Φως έρχεται με έξοδα και τιμές αρχηγού κράτους κλπ κλπ
Τα "ναι μεν αλλά” όμως του Νίκου Παππά, ότι δηλαδή θα διαχωριστούν μεν οι δυο θεσμοί, αλλά κληρικοί και Ιεράρχες θα συνεχίσουν να μισθοδοτούνται ως δημόσιοι υπάλληλοι, προκαλούν θυμηδία ακόμη και από τον πιο φανατικό οπαδό του ΣΥΡΙΖΑ.
Μόνο που ο Παππάς είπε αλήθεια.... Και να γινόταν ποτέ διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας θα ήταν αδύνατον η μισθοδοσία του ράσου να περάσει αποκλειστικά στην Εκκλησία ακόμη και τώρα που διορισμοί κληρικών πλέον -άν γίνονται- γίνονται με το σταγονόμετρο και τα τελευταία χρόνια αυξάνεται το φαινόμενο των άμισθων κληρικών στην επαρχία.
Κι αυτό το περί μισής μισής μισθοδοσίας το παραδέχονται και οι ίδιοι οι άθεοι! Παράδειγμα ο Μιχάλης Σταθόπουλος. Γνωστός και μη εξαιρετέος από την εποχή των ταυτοτήτων. Ο κ.Μιχάλης Σταθόπουλος λοιπόν από την θέση του του Μέλους της Ακαδημίας Αθηνών και ως Επίτιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών και τέως Υπουργός Δικαιοσύνης σε προ μηνών ημερίδα της Ένωσης Αθέων υποστήριξε μεν με σθένος το διαχωρισμό, αλλά ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η πρότασή του για την μισθοδοσία του κλήρου, όπου δεν ζήτησε να την αναλάβει η Εκκλησία καθ’ ολοκληρίαν, αλλά πρότεινε όπου χρειάζεται να συμπληρώνει και το κράτος με δικούς του πόρους γκρεμίζοντας το όνειρο των απανταχού πολέμιων της Εκκλησίας!
Οι Ιεράρχες από την άλλη μόλις ακούσουν για διαχωρισμό αμέσως να πατήσουν την μπανανόφλουδα της κυβέρνησης.
Βγαίνουν στα παράθυρα και διατυμπανίζουν πως δεν γίνεται διαχωρισμός γιατί θα πρέπει το κράτος να επιστρέψει την εκκλησιαστική περιουσία και τα γνωστά επιχειρήματα, τα οποία έχουν μεν βάση, αλλά με αυτόν τον τρόπο παίζουν κι εκείνοι το παιχνίδι των κυβερνώντων.
Περσινά ξινά σταφύλια λέει λαός όταν τους ακούει... Αυτό που θα έπρεπε να κάνουν για να αντιτάξουν σοβαρά και ουσιαστικά επιχειρήματα είναι να αποδείξουν πως ακόμη και σήμερα η Εκκλησία διαθέτει την όποια περιουσία της στο κράτος για το κοινό καλό όχι να ζητάνε επιστροφές! Κι αυτό αποδεικνύεται εύκολα. Όχι μόνο με τα συσσίτια, που βασίζονται σε δωρεές του απλού κόσμου και στον εθελοντισμό κάποιων πιστών, αλλά σε πιο πρακτικά παραδείγματα.
Ένα εξ αυτών των παραδειγμάτων φάνηκε πρόσφατα στην Άρτα. Έκταση της εκκλησίας γίνεται πλατεία!
Ήταν πάγιο αίτημα των κατοίκων των Κεραματών η κατασκευή πλατείας και κατά πως φαίνεται θα γίνει πράξη καθώς υπεγράφη η σύμβαση χρησιδανείου μεταξύ Δήμου Αρταίων και Ιεράς Μητρόπολης Νικοπόλεως και Πρεβέζης (Ενορία Αγίας Τριάδας Κεραματών) για την παραχώρηση έκτασης που ανήκε στην Μητρόπολη, για την κατασκευή πλατείας δίπλα στην Εκκλησία του χωριού.
Επομένως όσο η Εκκλησία εξυπηρετεί παντί τρόπω το κοινωνικό έργο της εξουσίας διαχωρισμός από το κράτος δεν θα υπάρξει.
Μα και στον ΣΥΡΙΖΑ όταν λένε διαχωρισμό δεν εννοούν και ακριβώς..διαχωρισμό. Με βάση όσα προ μηνών ακούστηκαν επιδιώκεται ο ρητός καθορισμός της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους αναγνωρίζοντας την Ορθοδοξία ως ιστορική θρησκεία. Επίσης ζητούν την υποχρέωση να εγγυηθεί το νέο καθεστώς έναν πολιτικό όρκο για τον πρόεδρο, τον πρωθυπουργό, τους νομοθέτες, τους δικαστές και άλλους δημόσιους αξιωματούχους.
Η στάση της Εκκλησίας απέναντι στο κράτος αποσαφηνίστηκε τον περασμένο Οκτώβριο. Από τον Μητροπολίτη Διδυμοτείχου, και με την σύμφωνη γνώμη του σώματος, τέθηκαν επί τάπητος οι κόκκινες γραμμές.
με αφορμή και την συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, οι οποίες το προηγούμενο διάστημα είχαν θολώσει ανησυχητικά με τα “πάρε δώσε” και τις αγαστές σε γενικές γραμμές σχέσεις της διοικούσας Εκκλησίας με την κυβέρνηση.
Στην φθινοπωρινή συνεδρίαση λοιπόν ο εισηγητής τόνισε μεταξύ άλλων πως “Δεν είμαστε «Ιράν της Ευρώπης», δεν θα δεχθούμε καμία υποβάθμιση” και ζήτησε ο Καταστατικός Χάρτης να έχει ισχύ νόμου ενώ έδωσε και απαντήσεις για τις δημοσκοπήσεις που “θέλουν” χωρισμό Κράτους-Εκκλησίας.
Αλλά και η ίδια η Ιεραρχία έστειλε μήνυμα πως πρέπει να αποφασίσει ο λαός για τον διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας καταθέτοντας μια σειρά από ενστάσεις.
Τι έλεγε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ
Σε κάθε εποχή πάντως που με κάθε αφορμή πολύς λόγος γίνεται για τις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει να θυμόμαστε τι πίστευε ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ για αυτές.
Οι σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας καθορίστηκαν μεταδικτατορικά με το Σύνταγμα του 1975 και τα άρθρα του 3 και 13 και το νόμο 590/1977 που είναι ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Χαιρετίζοντας αυτό το νόμο και την ψήφισή του από την ελληνική Βουλή ο μακαριστός Σεραφείμ είχε τονίσει μεταξύ άλλων ότι η Εκκλησία της Ελλάδος πλέον για πρώτη φορά “αυτοδιοικείται” και της αναγνωρίστηκε επισήμως το δικαίωμα να διοικεί τα του οίκου της επί τη βάσει των Ιερών Κανόνων και των ιερών παραδόσεων.
Επίσης στο ίδιο κειμενό του πρόσθετε πως η παλαιότερη πρόσδεση της Εκκλησίας στο άρμα της Πολιτείας επισώρευσε κατά καιρούς πλείστα όσα δεινά για την Εκκλησία. Και πρόσθεσε κάτι που μοιάζει προφητικό για τα σημερινά δεοδμένα: “Εις την σεπτήν Ιεραρχίαν εναπόκειται όπως αξιοποιήσει κατά το μέγιστον δυνατόν τας κτηθείσας ελευθερίας , αποδεικνύουσα άμα ότι η Εκκλησία ου μόνον είναι ικανή να αυτοδιοικείται αλλά και ότι αυτοδιοικούμενη ισχυροποιείται και προάγεται και αντιμετωπίζει λυσιτελέστερον τα καθημερινώς ογκούμενα προβλήματα ου σύγχρονου κόσμου”
Τέλος σε εγκύκλιό του το 1977 προς τους μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος ο μακαριστός Σεραφείμ τους ενημερώνει ότι με τον νόμο εκείνον οι σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας τοποθετούνται επί βάσεως συναλληλίας και ατονεί η αρχή της “νόμω κρατούσης Πολιτείας” και ότι το βάρος της διοικήσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος πίπτει πλέον στην Σύνοδο της Ιεραρχίας.
