Σε μία κυνική παραδοχή προχώρησε ο Α. Τσίπρας για το Σκοπιανό και όχι μόνο. Στην ουσία μέσω της συνέντευξης που έδωσε, παραδέχθηκε πως... είναι απαραίτητο να πάμε ενάντια στην πλειοψηφία.
Τι άλλο θα πει και θα πράξει αυτός ο Πρωθυπουργός. Οπως αποκαλύψαμε πριν, τα έδωσε όλα άνευ όρων στη Μέρκελ για το μεταναστευτικό, πραγματικός ολετήρας.
Ευτυχέστερες από ό,τι πριν μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην οικονομία δηλώνει ο Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξή του με τίτλο «Αλέξης Τσίπρας: κανείς δεν το πίστευε» στο γαλλικό περιοδικό Le Point.
Όσον αφορά το δημοψήφισμα του 2015 και την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου λέει ότι «αυτό που με οδήγησε μέχρι τέλους ήταν ο φόβος για ένα Grexit. {...}Το Grexit ήταν για μένα η κόκκινη γραμμή. Ήταν μια δύσκολη απόφαση, τελικά όμως ήταν υπέρ των πιο ευάλωτων. Μερικές φορές πρέπει να ξέρει κανείς να πάει κόντρα στο κυρίαρχο ρεύμα, κόντρα στα στερεότυπα επίσης».
Μιλώντας για τη συμφωνία για το Σκοπιανό ο πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι «προτίμησα να κοιτάξω πιο μακριά: σκέφθηκα το καλό της περιοχής» απαρριθμώντας στη συνέχεια μια σειρά νομοθετημάτων όπως αυτοί για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων ή τη χορήγηση ιθαγένειας σε νέους μετανάστες που γεννήθηκαν στην Ελλάδα λέγοντας ότι «μερικές φορές όμως είναι απαραίτητο να πάμε ενάντια στην πλειοψηφία...τούτο ονομάζεται υπευθυνότητα».
Αναλυτικά:
Στην παρατήρηση ότι για κάποιον που δηλώνει αριστερός, οι μεταρρυθμίσεις ήταν μάλλον ριζοσπαστικές, ο πρωθυπουργός ανέφερε: «Βρισκόμουν σε ένα μόνιμο δίλημμα, ανάμεσα στην προστασία των πιο αδύναμων και την πραγματικότητα των δημόσιων λογαριασμών. Αυτό όμως που με οδήγησε μέχρι τέλους ήταν ο φόβος για ένα Grexit. Θα ήταν η σίγουρη καταστροφή για τους πιο αδύναμους. Σε μια πτώχευση, οι πλούσιοι μπορούν πάντα να μεταφέρουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Είναι σε ασφάλεια. Οι πιο αδύναμοι όμως κινδύνευαν να χάσουν τα πάντα. Το Grexit ήταν για μένα η κόκκινη γραμμή. Ήταν μια δύσκολη απόφαση, τελικά όμως ήταν υπέρ των πιο ευάλωτων. Μερικές φορές πρέπει να ξέρει κανείς να πάει κόντρα στο κυρίαρχο ρεύμα, κόντρα στα στερεότυπα επίσης».
Σαν παράδειγμα τέτοιων αποφάσεων κόντρα στο κύμα, ο Αλέξης Τσίπρας έφερε την τελευταία του απόφαση για την ονομασία «Βόρειος Μακεδονία». Εξήγησε ότι «Πολλές εθνικιστικές δυνάμεις κατήγγειλαν την απόφαση αυτή. Θα ήταν εύκολο να παίξει κανείς με τα συναισθήματα των Ελλήνων. Το αρνήθηκα όμως, προτίμησα να κοιτάξω πιο μακριά: σκέφθηκα το καλό της περιοχής.
Πήγα κόντρα στον άνεμο, με προοδευτικές μεταρρυθμίσεις σε κοινωνικά ζητήματα, πέρασα νόμους για τα δικαιώματα LGTB ή για τη χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας σε ορισμένους νέους μετανάστες που γεννήθηκαν στο έδαφός μας. Φυσικά και αυτές τις μεταρρυθμίσεις προσκρούουν στις πεποιθήσεις μεγάλου μέρους των Ελλήνων. Μερικές φορές όμως είναι απαραίτητο να πάμε ενάντια στην πλειοψηφία...τούτο ονομάζεται υπευθυνότητα».
Στο ερώτημα σχετικά με την απόφαση της περασμένης εβδομάδας για ένα υψηλό πλεόνασμα 3,5% έως το 2022 πράγμα που δυσκολεύει την κατάσταση, ο πρωθυπουργός απάντησε: «Είναι ένα κρίσιμο ζήτημα. Νομίζω ότι έχουμε αποδείξει ότι είναι δυνατόν να διατηρήσουμε ένα πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από το 3,5% και να προστατεύουμε ταυτόχρονα τους πιο αδύναμους.
Ήταν μια πολύ δύσκολη άσκηση. Μειώσαμε τις άσκοπες δημόσιες δαπάνες. Επίσης, καταπολεμήσαμε τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή, αυξήσαμε την απασχόληση. Το βάρος εξακολουθεί να είναι μεγάλο, αλλά εφικτό και θα ανακτήσουμε λίγο αέρα το 2019 και το 2010. Καταφέραμε να σταματήσουμε την κατάρρευση της οικονομίας και επιστρέφουμε σε μια πολιτική ανάκαμψης».
Σε άλλο ερώτημα για το εάν υποστηρίζει την πρόταση του Εμανουέλ Μακρόν για τη δημιουργία ενός προϋπολογισμού στην ευρωζώνη, απάντησε: « Φυσικά! Αυτή είναι η κατεύθυνση που θα πρέπει να ακολουθήσουμε. Μερικοί είναι σκεπτικοί, ειδικά οι Γερμανοί.
Η Ευρώπη όμως θα είναι καλύτερα όταν οι φίλοι μας Γερμανοί συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν και άλλα Κοινοβούλια στην Ευρώπη ικανά να εκφραστούν όπως το γερμανικό Κοινοβούλιο. Βεβαίως το πολιτικό κόστος είναι σημαντικό, αλλά το να είσαι επικεφαλής απαιτεί την αποδοχή αυτού του κόστους για το καλό των λαών της Ευρώπης».
Τι άλλο να πεις για τον Πρωθυπουργό;
