Η τελευταία ελπίδα των ΗΠΑ πριν χάσουν οριστικά την Τουρκία, ακούει στο όνομα Μεράλ Ακσενέρ. Ομως σε μια Τουρκία όπου όλοι οι διεκδικητές της εξουσίες καλούν σε εισβολή και υφαρπαγή ελληνικού εδάφους, για την Ελλάδα όποιος και να εκλεγεί τίποτα δεν αλλάζει. Το μέλλον προβλέπεται αρκετά δύσκολο και άκρως πολεμικό.
Από τη μία ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, πρόεδρος του Εθνικιστικού Κόμματος «MHP», μαζί με τον Ρ.Τ.Ερντογάν από την άλλη το «Καλό Κόμμα» (διάσπαση του εθνικιστικού MHP) της Μεράλ Ακσενέρ. Ολοι τους συναγωνίζονται για το ποιος θα πάρει πίσω περισσότερα ελληνικά νησιά.
Στο προεκλογικό της μανιφέστο,η Ακσενέρ είναι ιδιαίτερα σκληρή με τους Κούρδους αυτονομιστές.
Μιλά για «τουρκικότητα» των νησιών στο Αιγαίο- τις «χαμένες πατρίδες» όπως τα αποκαλεί- χαϊδεύοντας τα...αυτιά της πιο σκληροπυρηνικής πτέρυγας των υπερεθνικιστών.
«Εάν το μέλλον αυτής της χώρας είναι πιο ασήμαντο από το δικό σας προσωπικό μέλλον ασφαλώς θα οχυρώσουν τα 18 νησιά (του Αιγαίου) και θα σουβλίσουν αρνί κοροϊδεύοντάς σας» έχει πει η Μεράλ Αξενέρ η οποία φέρεται να λαμβάνει ήδη το 20% των ψήφων και απειλεί σοβαρά να στερήσει την αυτοδυναμία στον Ρ.Τ.Ερντογάν.
Μπορεί στη τελευταία δημοσκόπηση ο Ερντογάν να παίρνει 55,6 % , ο χειρότερος εφιάλτης του όμως έχει όνομα: Μεράλ Ακσενέρ, η νέα αγαπημένη των ΗΠΑ. Οι γονείς της ήταν μουσουλμάνοι που ζούσαν στην Θεσσαλονίκη και το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών πήγαν στην Τουρκία.
Αν τελικά καταφέρει να κατέβει στις εκλογές που προκήρυξε ο Ερντογάν στις 24 Ιουνίου,η Μεράλ Ακσενέρ απειλεί να ψαλιδίσει την δύναμη του «Σουλτάνου του Βοσπόρου» στερώντας του την αυτοδυναμία (ποσοστό 51%).
Η Μεράλ Ακσενέρ, γνωστή και ως «λύκαινα» της Τουρκίας, όπως την αποκαλούν πολλοί συμπολίτες της γιατί είναι πιο εθνικίστρια κι από τον αρχηγό των «γκρίζων λύκων», ηγείται ενός πολιτικού σχηματισμού που είναι ακροδεξιότατος.
Πολλές δημοσκοπήσεις δίνουν στο κόμμα της ποσοστό έως και 20%.
Γι' αυτό και ο Ερντογάν πάτησε γκάζι...
Με βάση το Σύνταγμα της Τουρκίας, για να συμμετέχει ένα κόμμα σε εκλογές, θα πρέπει να έχουν περάσει έξι μήνες από το πρώτου του συνέδριο.
Ο Ερντογάν τώρα προλαβαίνει το διάστημα των έξι μηνών από την ίδρυση του κόμματος της Ακσενέρ, με δεδομένο πως συμπληρώνει το χρονικό αυτό όριο στις 28 Ιουνίου και όχι στις 24...
Για τέσσερις ημέρες δηλαδή, αποκλείεται η υποψηφιότητά της, ωστόσο, τα τουρκικά ΜΜΕ θεωρούν ότι η Ακσενέρ θα βρει κάποιο τρόπο για να ταράξει τα νερά στις εκλογές.
Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς, προκειμένου να συμμετάσχει ένα κόμμα στις βουλευτικές εκλογές, πρέπει να έχει ολοκληρώσει το συνέδριό του τουλάχιστον έξι μήνες πριν από τη διεξαγωγή τους. Το Ιγί θεωρείται πιθανός σύμμαχος του ρεπουμπλικανικού CHP.
Πριν από λίγες ώρες ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφια για την προεδρία κι ότι θα καταφέρει να συγκεντρώσει 100 χιλιάδες υπογραφές υποστήριξης.
Ο εκλογικός αιφνιδιασμός που επέλεξε ο Ερντογάν δεν δίνει στους πολιτικούς αντιπάλους τον χρόνο να οργανωθούν, ενώ αφήνει το κόμμα Ιγί (διάσπαση του εθνικιστικού MHP) της Μεράλ Ακσενέρ εκτός εκλογικής διαδικασίας.
Και Αμπντουλάχ Γκιουλ;
Ο ηγέτης του Κόμματος της Ευημερίας (Σααντέτ) Τεμέλ Καραμολάογλου εμφανίστηκε εν τω μεταξύ έτοιμος να συναντηθεί με τον τέως πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ, προκάτοχο του Ταγίπ Ερντογάν από το 2007 έως το 2014. Το κόμμα έχει επανειλημμένως αφήσει να εννοηθεί ότι βλέπει με καλό μάτι μια υποψηφιότητα Γκιουλ στις επικείμενες εκλογές.
«Είμαστε ανοικτοί στον διάλογο. Θα συναντηθούμε με άλλους. Θα μιλήσουμε με κόμματα της αντιπολίτευσης. Και θα δούμε τον Αμπντουλάχ Γκιουλ, όταν υπάρξει η ευκαιρία», ανέφερε χαρακτηριστικά. Ο ίδιος ο Καραμολάογλου δήλωσε ότι δεν αιφνιδιάστηκε από την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, ούτε θορυβήθηκε.
Η πρώτη φορά που έκανε αισθητή τη διακριτή πολιτική του παρουσία ο Γκιουλ, συνιδρυτής του κυβερνώντος ΑΚΡ και πρώην σύμμαχος του Ερντογάν, ήταν τον Δεκέμβριο του 2017, όταν εξέφρασε την ενόχλησή του για την πολιτική της κυβέρνησης και ειδικότερα για το προεδρικό διάταγμα που αμνήστευε όσους πολίτες αντιστάθηκαν στην απόπειρα πραξικοπήματος. Σε ένα προσεκτικό tweet του, ο Γκιουλ χαρακτήρισε το διάταγμα «ανησυχητικό» για να λάβει την απάντηση του Ερντογάν: «Ντροπή σου, δεν μοιραστήκαμε ένα σκοπό;».
Η φημολογία ότι θα μπορούσε να είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές ενισχύεται από την εκτίμηση πως είναι ο μόνος που θα μπορούσε να νικήσει τον Ερντογάν σε ένα πιθανό δεύτερο γύρο. Και αυτό γιατί είναι ο μόνος που θα μπορούσε να προσελκύσει ταυτόχρονα τις ψήφους Κούρδων, αριστερών, εθνικιστών, αλλά και μερίδας του ΑΚΡ.
Το πακέτο της Μεράλ Ακσενέρ
Το «πακέτο» της Ακσενέρ θα ήταν περισσότερο ελκυστικό για τους ψηφοφόρους, αν το παρελθόν της δεν στιγματιζόταν από τους Γκρίζους Λύκους.Οι προεκλογικές της εξαγγελίες είναι εμποτισμένος με δημοκρατικό χαρακτήρα:
περιλαμβάνουν την αποκατάσταση της ελευθερίας της έκφρασης, την απελευθέρωση των δημοσιογράφων,το άνοιγμα των εφημερίδων και των ΜΜΕ που λογόκρινε ο Τούρκος πρόεδρος, αποκομματικοποίηση της δικαστικής εξουσίας και του Συνταγματικού Δικαστηρίου και ανατροπή του δημοψηφίσματος του περασμένου Απριλίου, ώστε η χώρα να επιστρέψει σε κοινοβουλευτικό σύστημα.
Ο Τούρκος πρόεδρος θέλει τη γυναίκα στο σπίτι, η Ακσενέρ όμως αγωνίζεται για τα δικαιώματα των γυναικών ελπίζοντας να αλιεύσει γυναικείες ψήφους.
Η Μεράλ Ακσενέρ κατάγεται από μια οικογένεια που μετανάστευσε τον 15ο αιώνα από το Ντιγιάρμπακιρ στην Καβάλα λένε κάποια τουρκικά ΜΜΕ.
Παρά την καταγωγή της , η «Μαρίν Λεπέν της Ανατολής» έχει εκτοξεύσει πολύ συχνά εθνικιστικές κορώνες εναντίον της Ελλάδας. Συχνά πυκνά καλεί εμμέσως πλην σαφώς σε εισβολή της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Χουριέτ , το κόμμα της σιδηράς κυρίας της Τουρκίας ως νεότευκτο δεν μπορεί να πάρει μέρος στις εκλογές. Ο τούρκος πρόεδρος όμως είναι αρκετά έξυπνος για να μην ρισκάρει. Αν την βγάλει εκτός πολιτικού στίβου εκείνη θα παίξει το ρόλο της αδικημένης και η δημοτικότητά της θα εκτοξευθεί , όπως ακριβώς συνέβη και με τον ίδιο τον Ερντογάν στο παρελθόν. Οπότε θα βγει χαμένος.
Σύμφωνα με τη Μιλιέτ, ο Ταγίπ Ερντογάν επέλεξε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές για να βρεθεί απροετοίμαστη η αντιπολίτευση, να διασφαλιστεί η συμμαχία Ερντογάν και Μπαχτσελί και να λάβουν μέρος στις δημοτικές εκλογές όσοι δεν εκλεγούν στις γενικές.
Η Μεράλ σπούδασε Ιστορία στο πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Ενώ δίδασκε εκεί , το 1994 μπήκε στο κοινοβούλιο με το κόμμα του Ορθού Δρόμου της Τανσού Τσιλέρ. Έγινε η πρώτη γυναίκα υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας. Μετά την εκδίωξη της το 1997, επέστρεψε στην πολιτικοί ως μία Λύκαινα .
Στο σπίτι είναι μία κλασσική νοικοκυρά. Απο το 1980 είναι παντρεμένη με τον Μηχανολόγο Μηχανικό Τουντζέρ Ακσενέρ . Έχουν ένα γιο τον Φατίχ. Όταν πρόκειται για τον αγώνα της δεν ακούει ούτε την οικογένειά της . Πέρσι σε μία διαμαρτυρία θύμωσε με τον σύζυγό της ο οποίος προσπάθησε να την απομακρύνει από τα οδοφράγματα.
Τα ΜΜΕ της επιτίθενται με λύσσα άλλωστε ελέγχονται από τον Ερντογάν . Έχει δεχτεί απειλές για την ζωή της όμως εκείνη δεν κάνει πίσω. Δεν έχει επίτηδες διαβατήριο για να μην νομίζουν οι πολιτικοί της εχθροί ότι θα το σκάσει.
Υπερεθνικίστρια, η Μεράλ Ακσενέρ έκανε μια απίστευτη εκστρατεία απέναντι στον κραταιό Ταγίπ Ερντογάν.
Και μπορεί ο προεδρος της Τουρκίας να κέρδισε στο δημοψήφισμα για την συνταγματική αναθεώρηση, που του έδινε υπερεξουσίες, αλλά η Ακσενέρ κέρδισε κάτι περισσότερο. Αναγνωρισιμότητα. Και αποδοχή. Και σε κάθε εμφάνιση της, το πλήθος να παραληρεί και να την φωνάζει «πρωθυπουργό Μεράλ».
Η Μεράλ Ακσενέρ ξέρει ότι τρομάζει τον Σουλτάνο. Στις πολλές συνεντεύξεις που δίνει από το σπίτι της στην Κωνσταντινούπολη, μπορεί κανείς να δει πώς φωτίζεται το πρόσωπο της ,όταν λέει ότι ξέρει πως η παρουσία της βγάζει τον Ερντογάν από τα νερά του.
Η αλήθεια είναι ότι είναι η μοναδική που τα έβαλε με τον Ερντογάν και είναι ακόμα ζωντανή ή δεν είναι στην φυλακή.
Έχει καταφέρει να συγκεντρώσει στο κόμμα της πρόσωπα από το πολιτικό φάσμα που έχουν εντελώς διαφορετικές καταβολές. Απογοητευμένα στελέχη του κόμματος του Ερντογάν, ακροδεξιούς, μέλη του κόμματος των γκρίζων λύκων που είναι και η μεγαλύτερη δεξαμενή της, ακόμα και αριστερούς.
Θεωρείται, όχι άδικα, μεγάλη πολιτική απειλή για τον Ερντογάν και ο ίδιος το ξέρει πολύ καλά.
Αποτελεί πόλο έλξης για τους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους και έτσι μπορεί να κλέψει πολλούς ψηφοφόρους από το κόμμα του προέδρου της Τουρκίας.
Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, η Ακσενέρ έγινε από τους βασικούς παίκτες της πολιτικής ζωής του τόπου. Διορίστηκε υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον ισλαμιστή πρωθυπουργό, Νετζμετίν Ερμπακάν.
Η Ακσενέρ, μετά την εκδίωξη της το 1997, επέστρεψε στην πολιτική 10 χρόνια αργότερα. Μπήκε στο κοινοβούλιο με το κόμμα των γκρίζων λύκων, το οποίο προσπάθησε να εξαγνίσει από το βίαιο παρελθόν του ο σημερινός εταίρος του Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί.
Ακόμα και σήμερα, η Ακσενέρ, όπως και οι νεολαίοι του κόμματος της, χαιρετούν κάνοντας την χειρονομία των γκρίζων λύκων.
Το 2016, η Ακσενέρ συγκρούστηκε με τον Μπαχτσελί, όταν εκείνος αποφάσισε να στηρίξει τον Ερντογάν. Όταν μάλιστα με άλλους ανταρτες του κόμματος συγκεντρώθηκαν σε ένα ξενοδοχείο στην Άγκυρα, η αστυνομία το περικύκλωσε.
Aπό το Kάτω Ιωνικό Ξάνθης η “λύκαινα” Μεράλ Ακσενέρ λέει το xanthi2.gr
Η Μεράλ Ακσενέρ, η ακροδεξιά «λύκαινα» της Τουρκίας που προετοιμάζεται για τις τουρκικές εκλογές στοχεύοντας στις ψήφους των υπερεθνικιστών έχει καταγωγή από το Κάτω Ιωνικό της Σταυρούπολης Ξάνθης, σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα.
Οι γονείς της τουρκάλας πολιτικού Ταχήρ Ομέρ Μπέης και Σιντικά Χανίμ, ζούσαν στο χωριό που ονομαζότανι Hüseyin köy (Kάτω Ιωνικό) μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών και στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στο Κοτσαέλι της περιοχής Νικομήδειας. Η περιοχή υπαγόταν τότε διοικητικά στο Νομό Δράμας ενώ πρόκειται για οικογένεια εύπορων μπέηδων της περιοχής, μέχρι την ανταλλαγή.
Η ακροδεξιά πολιτικός που συχνά έχει μιλήσει για “χαμένες πατρίδες στην Ελλάδα” και προτείνει εισβολή στο Αιγαίο, σύμφωνα με κάποια άλλα δημοσιεύματα φέρεται να κατάγεται από το Νεοχώρι, κάτι που φαίνεται λανθασμένο καθώς δεν υπάρχει κάποια αναφορά στον οικισμό που είχε την ίδια ονομασία, στην τουρκική γλώσσα (Yeni köy) και πριν την ανταλλαγή.
Η ίδια στο βιογραφικό της συνηθίζει να αναφέρει ότι «Οι απόγονοί της προέρχονταν από τους Τούρκους των Βαλκανίων που μετανάστευσαν από τη Δράμα στο Κοτσαέλι».
