ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(ὑπ’ ἀριθ. 168/2018)
«Ἀνέστη ὁ Κύριος καί τήν οἰκουμένην ἑαυτῷ συνέστηκεν˙
Αὐτός μέν ἀνέστη, τοῦ θανάτου τά δεσμά διαρρήξας…» (Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ε.Π.Ε. 36,158)
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά˙
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ἀνέστη ὁ Κύριος βροντοφωνεῖ ὁ μελίρρυτος Ἱερός Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας μας Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ χρυσοῦς τήν γλῶσσαν καί τήν καρδίαν. Ἀνέστη ὁ Κύριος καί ἐσύναξε μαζί Του ὅλην τήν οἰκουμένην. Αὐτός ἀνέστη, ἀφοῦ πρῶτα διέσπασε τά δεσμά τοῦ θανάτου.
«Ἡ Ἀνάστασίς Σου Χριστέ Σωτήρ, ἅπασαν ἐφώτισε τήν οἰκουμένην καί ἀνεκαλέσω τό ἴδιον πλάσμα, Παντοδύναμε Κύριε δόξα Σοι» ψάλλει ἡδύμολπα ὁ ἱερός ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας μας. Τά διεστῶτα καί διεσκορπισμένα ἡνώθησαν καί ἑνοποιήθησαν μέ τό Σταυρικό Πάθος καί τήν λαμπροφόρον Ἀνάστασιν τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν.
«Ἐννόησε, ἀγαπητέ, τό μέγεθος τῆς χαρᾶς, σημειώνει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ἀφοῦ καί οἱ οὐράνιες δυνάμεις ἑορτάζουν μαζί μας. Διότι χαίρονται μέ ἐμᾶς διά τά ἰδικά μας ἀγαθά. Ἄν καί εἶναι ἰδική μας ἡ χάρις καί ἡ χαρά, πού μᾶς ἔδωσε ὁ Κύριος, ὅμως εἶναι καί ἰδική τους εὐχαρίστησις» (Ε.Π.Ε. 36, 76). «Ἑορτή τῆς γῆς καί τοῦ οὐρανοῦ. Ἄγγελοι χαίρουν καί Ἀρχάγγελοι καί ὁ Δημιουργός ὅλων τῶν ἐπουρανίων δυνάμεων συνεορτάζει μαζί μας» (Ε.Π.Ε. 36, 152). «Σήμερα(ἡμέρα τοῦ Πάσχα) σέ ὅλη τήν οἰκουμένη ἐπικρατεῖ χαρά καί θεία εὐφροσύνη. Σήμερα ὅλοι οἱ Ἄγγελοι καί ὅλες οἱ οὐράνιες δυνάμεις συναγάλλονται διά τήν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων»(Ε.Π.Ε. 36, 76). «Ἀπό δοῦλοι τοῦ θανάτου ἐγίναμε ἀθάνατοι. Ἀπό αἰχμάλωτοι τῆς ἁμαρτίας ἀναστηθήκαμε. Ἀπό ἡττημένοι ἐγίναμε νικηταί» (Αὐτόθι).
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, μᾶς ὡμίλησε διά τήν οἰκουμενική καί ἐπουράνια χαρά τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τήν πνευματική χαρά καί εὐφροσύνη Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων, ἐπουρανίων καί ἐπιγείων, ὁρατῶν τε καί ἀοράτων. Ἀνέστη ὁ Κύριος, μᾶς εἶπε, καί ἐσύναξε μαζί Του ὅλην τήν οἰκουμένην. «Ἥπλωσε τάς παλάμας (ἐπί τοῦ Σταυροῦ) καί ἥνωσε τά τό πρίν διεστῶτα».
Φῶς, εἰρήνη, χαρά, εὐφροσύνη, ἀγαλλίασιν καρδίας καί πρό πάντων τήν ἄπειρη θεία ἀγάπη διαμηνύει πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν τό κοσμοχαρμόσυνο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. «Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί προσκυνήσωμεν τήν τοῦ Χριστοῦ Ἁγίαν Ἀνάστασιν˙ ἰδού γάρ ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. Διά παντός εὐλογοῦντες τόν Κύριον, ὑμνοῦμεν τήν Ἀνάστασιν αὐτοῦ˙ Σταυρόν γάρ ὑπομείνας δι’ ἡμᾶς θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν» διασαπλίζει ἡ Ἁγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καθ’ ὅλη τήν Ἀναστάσιμη περίοδο.
Καί ἐπειδή αὐτά τά θεῖα καί οὐράνια δωρήματα μᾶς δωροφορεῖ ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἀνάστασις, ἡ ὁποία ἀναγεννᾶ καί ἀνακαινίζει πνευματικά τούς πιστούς καί Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, καθώς μέ τό θεῖο φῶς καί τήν λυτρωτική χαρά τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας ὁδεύομεν τόν νέον δρόμον τῆς Χάριτος καί τῆς πνευματικῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ὁ μέγας τῶν ἐθνῶν Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς συμβουλεύει ὡς ἑξῆς μέ τά παραινετικά λόγια, πού ἀπευθύνει εἰς τούς Χριστιανούς τῶν Κολοσσῶν τῆς Φρυγίας (τά ἀποδίδομε εἰς τήν ἁπλῆ γλῶσσα) : «Μή λέγετε ψέματα ὁ ἕνας εἰς τόν ἄλλο, ἀφοῦ πλέον ἀποδυθήκατε τόν παλαιό διεφθαρμένο ἄνθρωπο μέ τάς πράξεις του καί ἐνδυθήκατε τόν νέον ἄνθρωπο, πού ἀνακαινίζεται, ὥστε νά προοδεύη εἰς τήν τέλεια γνῶσι τοῦ Θεοῦ. Καί γίνεται διαρκῶς καινούργιος μέ τό νά παίρνη τήν ἴδια μορφή μέ τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ πού τόν ἐδημιούργησε. Εἰς αὐτόν τόν νέο ἄνθρωπο δέν ὑπάρχει διάκρισι Ἕλληνα καί Ἰουδαίου, περιτμημένου Ἰσραηλίτη καί ἀπερίτμητου ἐθνικοῦ, βαρβάρου καί Σκύθη, δούλου καί ἐλεύθερου, ἀλλά καί ἐθνικότητα καί καταγωγή καί τά πάντα εἶναι ὁ Χριστός, ὅπως καί μέσα εἰς ὅλους τούς πιστούς πάλι εἶναι ὁ Χριστός, «τά πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός» (Κολ. γ’ 11).
Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, ὑποστηρίζει ὅτι «τότε κυρίως θά γίνη ὁ Χριστός «τά πάντα καί ἐν πᾶσι», ὅταν ὅλοι ὑποταχθοῦμε εἰς τόν Χριστόν καί γίνωμε μέλη του». Ὁ ἱερός Θεοδώρητος συμπληρώνει ὅτι : «εἰς τήν πνευματική ἐν Χριστῷ ζωή, ἐνδυόμεθα ἀκριβῶς τόν νέον ἄνθρωπον. Γιατί τότε ἀπαλλασσόμεθα ἀπό τήν φθορά καί λαμβάνουμε ὡς ἔνδυμα τήν ἀφθαρσία. Εἰς τό βάπτισμα δέ ἀποκτᾶμε τόν τύπο τοῦ ἀναγεννημένου ἐν Χριστῷ νέου ἀνθρώπου τῆς χάριτος». Καί ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ἑρμηνεύων τό ῥητόν˙ «τά πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός» παρατηρεῖ τά ἑξῆς: «αὐτά ἔκαμε πρός χάριν σας ὁ Κύριος καί Θεός μας, πού ἔγινε ἄνθρωπος καί ἐπτώχευσε, διά νά ἀναστήση τήν σάρκα καί νά ἀναζωογονήση τήν εἰκόνα καί νά ἀναπλάση τόν ἄνθρωπο. Καί τά ἔκαμε αὐτά διά νά γίνωμε ὅλοι ἕνα ἐν Χριστῷ, ἀναγεννημένοι. Ὁ Χριστός ἔγινε «τά πάντα ἐν πᾶσι»κατά ἕνα τέλειο τρόπο» διά νά μήν ἔχωμε φυλετικές, ἐθνικές καί κοινωνικές διακρίσεις, πού εἶναι γνωρίσματα τῆς σάρκας, ἀλλά νά φέρωμε μέσα μας τόν θεῖο χαρακτῆρα».
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία διακηρύσσει ἐπί τῇ λαμπροφόρῳ ἡμέρᾳ καί ἑορτῇ τῆς Ἀναστάσεως ὅτι : «ἰδού γέγονε καινά τά πάντα», ὅλα ἀνεπλάσθησαν καί ἀνεκαινίσθησαν. Καί μᾶς καλεῖ «…ἵνα ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν».
Εὔχομαι πατρικῶς καί ἀπό καρδίας αὐτό τό νέον, τό καινόν (μέ αι), τήν νέα καί καινή κτίσι, τήν νέα καί ἀναγεννημένη ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι ζωή, νά βιώσωμε ὑπαρξιακά ὡς πιστοί δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, ὡς χριστιανική οἰκογένεια, ὡς ἐνορία καί γενικώτερα ὡς κοινωνία.
Ἡ Χάρις τοῦ Ἀναστάντος Σωτῆρος καί Λυτρωτοῦ μας νά κατακλύση τήν ὕπαρξι καί τήν ζωήν μας, καί τά θεῖα καί οὐράνια δωρήματα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ νά γεμίσουν τίς καρδιές ὅλων τῶν συνανθρώπων μας καί ἰδιαίτερα τῶν προσφιλῶν μας ναυτικῶν καί τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς διαβιούντων ἀποδήμων ἀδελφῶν μας Κυθηρίων καί Ἀντικυθηρίων.
Μέ Ἀναστάσιμες ἐγκάρδιες εὐχές καί εὐλογίες
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ
