Η σύντροφος του πρωθυπουργού, η Μπέτυ Μπαζιάνα, σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα σε φιλοκυβερνητικό έντυπο εκτός του ότι μας είπε ότι «Κάθε 5η του Ιούλη κλαίω από νεύρα, από οργή. Είναι μια ιστορία που δεν έχει κλείσει, πώς αυτός ο λαός υποτιμήθηκε τόσο πολύ», είπε και κάτι άλλο, που μάλλον της ξέφυγε. Είπε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία. Γιατί εξουσία δεν είναι ο υπουργός αλλά ο μηχανισμός. Υπάρχουν άνθρωποι σε θέσεις-κλειδιά που εξυπηρετούν το παλιό διεφθαρμένο σύστημα. Και περιμένω την κάθαρση».
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι της ξέφυγε ή ότι δεν ήξερε τι ακριβώς έλεγε η Μπ. Μπατζιάνα, αν δεν ακούγαμε ακριβώς την ίδια φράση από τον Νίκο Φίλη, ο οποίος σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ Χαλανδρίου το 2015 είπε επίσης ότι «Πήραμε την κυβέρνηση, όχι την εξουσία».
Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς πολιτικός επιστήμονας για να διακρίνει τη βαθύτατα αντιδημοκρατική και ολοκληρωτική άποψη που εξέφρασαν οι προαναφερθέντες αστέρες της πολιτικής σκηνής. Γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι ένα πολίτευμα για να χαρακτηρίζεται ως δημοκρατικό δεν αρκεί να ακκίζονται ότι είναι δημοκράτες εκείνοι που κυβερνούν, αλλά να υπάρχει η διάκριση των εξουσιών. Δηλαδή η κυβέρνηση να ασκεί την εκτελεστική εξουσία, δηλαδή να κυβερνά, η Βουλή τη νομοθετική, δηλαδή να νομοθετεί, και η Δικαιοσύνη να ασκεί τη δικαστική εξουσία ελέγχοντας ταυτοχρόνως τις άλλες δύο.
Με αυτήν την ολοκληρωτική νοοτροπία που επικρατεί στις τάξεις της κυβέρνησης, και του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αντιμέτωποι η ελληνική κοινωνία τις τελευταίες μέρες με αφορμή τα συλλαλητήρια.
Και μάλιστα, επειδή μέσα από τη μαζικότατη συμμετοχή των απλών Ελλήνων πολιτών νιώθουν τον κίνδυνο να απονομιμοποιηθούν στην κοινή γνώμη –εξέλιξη που θα οδηγήσει στην πτώση τους από την καρέκλα της εξουσίας– δεν τηρούν καν τα προσχήματα και έχουν δείξει το πραγματικό τους πρόσωπο, που δεν έχει καμία μα καμία σχέση με τη δημοκρατία.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε τους πολίτες που πηγαίνουν στα συλλαλητήρια ως «πατριδοκάπηλους», ξεχνώντας προφανώς ότι αφενός μεν ο συνεταίρος του στην κυβέρνηση Πάνος Καμμένος και το κόμμα του είναι υπέρ των συλλαλητηρίων και αφετέρου ότι είναι πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων και ότι δεν δικαιούται να προσβάλει και να συκοφαντεί με τέτοιους χαρακτηρισμούς τους πολίτες.
Στη συνέχεια πήραν τη σκυτάλη της κατασυκοφάντησης οι υπουργοί, οι βουλευτές, τα προπαγανδιστικά ΜΜΕ της κυβέρνησης, ΕΡΤ, Αυγή, Εφημερίδα των Συντακτών, Χωνί, Νέα Σελίδα, Αυριανή, τα οποία προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να υποβαθμίσουν ή να προσβάλλουν τους συμμετέχοντες στο συλλαλητήριο.
Το χειρότερο όμως έμελλε να το δούμε τις μέρες αυτές, όσο πλησιάζουμε στο συλλαλητήριο.
Αυτές τις μέρες είδαμε να δημιουργείται μια συμμαχία εκφοβισμού και άσκησης τρομοκρατίας στους Έλληνες πολίτες, με σκοπό να αποτρέψουν τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο της Αθήνας, την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018.
Κυβέρνηση, υπουργοί, βουλευτές, τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, εφημερίδες με πρωτοσέλιδα, ομάδες αριστεριστών φοιτητών, Ρουβίκωνας και άλλες ομάδες αντιεξουσιαστών, όλοι στην ίδια γραμμή, σαν να υπάρχει ένα ενιαίο κέντρο που τους συντονίζει, είτε κεκαλυμμένα είτε απροκάλυπτα απειλούν τους πολίτες να μην συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο της Αθήνας λέγοντας ακόμα ότι «θα χυθεί και αίμα».
Μάλιστα, σύμφωνα με επώνυμη καταγγελία φοιτήτριας, στο φιλολογικό τμήμα στο ΑΠΘ, μία παράταξη, η «Αριστερή Παρέμβαση», ανάρτησε πανό στο οποίο απεικονίζονται τα σχόλια σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης κάποιων συμφοιτητών τους για το ζήτημα των Σκοπίων, κοινοποιώντας και τα ονόματά τους, για να γίνουν στόχος των «ομάδων εφόδου» που αποτελούν εργαλείο για την κατάληψη της εξουσίας από την Μπ. Μπαζιάνα και τον Ν. Φίλη.
Για να μην έχετε καμία αμφιβολία, κάλεσαν τους συμφοιτητές τους να ασκήσουν βία, με το «οι φασίστες θέλουν ξύλο».
Το συλλαλητήριο της Αθήνας θα είναι μεγαλειώδες, αφού όλοι αυτοί που βρίζουν τους Έλληνες πολίτες δεν ξέρουν ποια είναι πραγματικά η ελληνική κοινωνία, επειδή κατά κανόνα είναι άτομα του πολιτικού περιθωρίου –και δεν το λέω με καμία υποτιμητική διάθεση– που τους έφερε στο προσκήνιο και στην εξουσία η άμπωτις και η πλημμυρίδα της κρίσης. Δεν ξέρουν όλοι αυτοί ότι όταν προσπαθήσεις να φοβίσεις τον Έλληνα, εισπράττεις την οργή του.
Είμαι της άποψης (και την εξέφρασα δημοσίως) ότι το συλλαλητήριο, ακριβώς επειδή αφορά ένα εθνικό θέμα, δεν θα πρέπει να πάρει αντικυβερνητικό χαρακτήρα εφ’ όλης της ύλης, και απλά να εκφράσει τη βούληση της μεγάλης πλειονότητας των Ελλήνων πολιτών που δεν θέλει καν το «παζάρεμα» του ονόματος της Μακεδονίας. Και το μήνυμα αυτό αφορά την κυβέρνηση, αλλά και όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα – το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.
Όμως με τις ύβρεις διά στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού, των υπουργών, των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, του Ρουβίκωνα και των προπαγανδιστικών μέσων της κυβέρνησης είναι πολύ πιθανόν οι ίδιοι να το μετατρέψουν σε μια συλλήβδην αντικυβερνητική διαδήλωση.
Το ’παμε άλλωστε, η εξουσία τρελαίνει...
