Του Μάνου Χατζηγιάννη
Το μόνο σίγουρο ήταν εξ αρχής πως κάποιος από τους δύο έλεγε ψέμματα ή τουλάχιστον διαστρέβλωνε την αλήθεια.
Από το καλοκαίρι κι από τους πανηγυρισμούς του επικεφαλής στην Επιτροπή διαλόγου Εκκλησίας-κυβέρνησης για τα Θρησκευτικά Μητροπολίτη Ύδρας περί “συναπόφασης” κυβέρνησης-Εκκλησίας για τα Θρησκευτικά έχουν έρθει ουκ ολίγες διαψεύσεις!
Η πιο τρανή όμως ήρθε με τις δηλώσεις του Μητροπολίτη Μεσογαίας, επίσης μέλους της ίδιας Επιτροπής, τις οποίες ανέδειξε χθες το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ.
Ο κ. Νικόλαος με δυο κουβέντες συνέτριψε τις ανίερες συμμαχίες Τσίπρα – Ιερώνυμου και Γαβρόγλου -΄Υδρας Εφραίμ για το νέο μάθημα των Θρησκευτικών και ισοπέδωσε το ψεύτικο οικοδόμημα που είχε χτίσει ο Αρχιεπίσκοπος και το περιβάλλον του εδώ και μήνες.
Στην Ιεραρχία του Μαρτίου σε ένα ψευτοδίλημμα που έθεσε ο Αρχιεπίσκοπος στους Ιεράρχες εκείνοι ψήφισαν συνέχιση του διαλόγου με την Πολιτεία για το νέο μάθημα των Θρησκευτικών.
Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι....!
Τότε ο Μητροπολίτης Ύδρας ανέπτυξε την Εισήγησή του με θέμα: «Προτάσεις - Πορίσματα της ορισθείσης υπό της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας τριμελούς εξ Αρχιερέων Επιτροπής περί του μαθήματος των Θρησκευτικών».
Ο Μητροπολίτης σε μια έκθεση ιδεών επανέλαβε, ότι “κύριος στόχος της Εκκλησίας είναι η διαφύλαξη της ύπαρξης του μαθήματος και η επιβεβαίωση της αρχικής απόφασης της Εκκλησίας, δια των τριών θεμελιωδών αιτημάτων, τα οποία εναργώς έχει διατυπώσει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος και ενέκρινε το Σώμα της Ιεραρχίας: 1) Υποχρεωτικότητα του μαθήματος. 2) Διατήρηση των ωρών διδασκαλίας. 3) Ορθόδοξος προσανατολισμός. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, «απαιτείται διαρκώς να προσπαθούμε να κτίζουμε γέφυρες και να αναπτύσσουμε ένα τίμιο και ειλικρινή διάλογο τόσον με την εκπαιδευτική κοινότητα των θεολόγων όσον και με την εκάστοτε ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας».”
Εν συνεχεία ανέπτυξε αναλυτικά τους λόγους, οι οποίοι καθιστούν το μάθημα υποχρεωτικό και τόνισε ότι δεύτερο σοβαρό θέμα είναι να παραμείνει η ονομασία «Θρησκευτικά», γιατί αυτή είναι θεμελιώδης θέση, ώστε το Μάθημα των Θρησκευτικών να διδάσκεται μόνον από Θεολόγους.
Εν κατακλείδι, ο Εισηγητής ανέφερε ότι αναγνωρίζεται ότι η αλλαγή του μαθήματος είναι απαραίτητη, χωρίς αυτό να σημαίνει υποτίμηση της αξίας του, αποδόμηση της πίστης, πρόκληση σύγχυσης και την ταύτισή του με κύρια χαρακτηριστικά φανατισμό, εμπάθεια, συντηρητισμό, σκοταδισμό ή ανόητο και μειονεκτικό φιλελευθερισμό.
Ζήτησε δε “το Μάθημα των Θρησκευτικών να φανερώνει ξεκάθαρα την αξία και την επικαιρότητά του, να εκφράζει πειστικά την αλήθεια με τόλμη, ελευθερία και ομορφιά, να μην κουράζει ούτε να είναι ανιαρό, αλλά να είναι αξιόπιστο και ενδιαφέρον, να καταδεικνύει την τεράστια συμβολή της ορθόδοξης πίστης στο Πνεύμα, στην Τέχνη, στον Πολιτισμό”
Και ο διάλογος συνεχίστηκε....
Και φτάσαμε στην Ιεραρχία του Ιουνίου.
Εκεί ο Μητροπολίτης Εφραίμ παρουσίασε τις τροποποιήσεις και αλλαγές, οι οποίες έγιναν δεκτές από την Επιτροπή της Εκκλησίας για το μάθημα των Θρησκευτικών, ενώ κατά δήλωσή του είχε εξετασθεί εάν αυτές έχουν ενσωματωθεί και στους Φακέλους Μαθητού, οι οποίοι σωρηδόν επιστρέφονται πλέον από τους γονείς και με την καθοδήγηση πολλών Μητροπολιτών πανελλαδικά.
Επιπλέον παρουσίασε το χρονικό των συναντήσεων της Επιτροπής με το υπ. Παιδείας.
Όπως είπε τότε ο κ. Εφραίμ, διάλογος μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για την διδακτέα ύλη των θρησκευτικών στην εκπαίδευση έγινε για πρώτη φορά. “Και μάλιστα ετονίσθη ότι η Εκκλησία συναποφασίζει με την Πολιτεία διά θέματα αφορώντα εις αυτήν, ως τούτο απορρέει εκ του Συντάγματος και του Καταστατικού αυτής Χάρτου (Ν. 590/1977). Τούτο πλέον αποτελεί ένα κεκτημένο για την Εκκλησία μας” σημειώνει.
Γράφαμε τότε κάνοντας την αποτίμηση της συνεδρίασης: “Πόθεν τεκμαίρεται για παράδειγμα αυτό για το οποίο υπερηφανεύονται οι συμμετέχοντες στην Επιτροπή για τα Θρησκευτικά Ιεράρχες περί συναπόφασης Εκκλησίας και Πολιτείας για τη διδασκαλία ων Θρησκευτικών;
Αλήθεια ποιος αδαής πιστεύει πως η κυβέρνηση που ετοιμάζεται να αλλάξει μέχρι το Σύνταγμα προκειμένου να επαναδιατυπώσει τις σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας παραχωρεί έτσι μεγαλόκαρδα την θέση ίσου στις αποφάσεις για τα Θρησκευτικά στην Εκκλησία;”
Και οι εξελίξεις μας δικαιώνουν πανηγυρικά.
Μερικούς μήνες μετά και ενώ έχει περάσει ακόμη μια Ιεραρχία “κουφή” για τα Θρησκευτικά, το καζάνι βράζει, η κοινωνία είναι στα κάγκελα με κινητοποιήσεις παντός είδους, από ημερίδες και ενημερώσεις μέχρι λαοσυνάξεις και μαζικές επιστροφές των φακέλων, φτάσαμε στην δήλωση του Μητροπολίτη Μεσογαίας.
Αν εκείνος λοιπόν ο οποίος ήταν μέλος αυτής της επιτροπής απορρίπτει το νέο μάθημα για ποια συναπόφαση μιλάει ο Μητροπολίτης Ύδρας και για ποιο συμβιβασμό ο Αρχιεπίσκοπος;
Γίναμε μήπως μάρτυρες τόσους μήνες σε έναν σικέ διάλογο για τα μάτια του κόσμου;
Το ποτήρι ξεχείλισε. Κοινή πεποίθηση είναι πως πρέπει να υπάρξει έκτακτη σύνοδος της Ιεραρχίας για τα Θρησκευτικά και με ονομαστική ψηφοφορία-έστω και αν αυτό δεν προβλέπεται-να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι και να αναλάβει καθένας τις ευθύνες του.
