Σοκ προκαλούν οι πληροφορίες που έρχονται από τη Ρωσία και αφορούν νέο εξοπλιστικό ράλι στα Βαλκάνια μόνο που αυτή τη φορά αφορά την χώρα μας περισσότερο από ποτέ. Σύμφωνα με πληροφορίες η Σερβία εκτός από τα 6 MiG-29SMT που παρέδωσε πρόσφατα ο ίδιος ο Ρώσος Υπουργός Άμυνας, Σ.Σοιγκού, θα παραλάβει και το σύγχρονο μαχητικό SU-30SM. Από μόνο του το τελευταίο αλλάζει όλα τα δεδομένα στην περιοχή. Eτσι να μην θεωρούμε καθόλου απίθανο την αερομαχία των ελληνικών F-16 που αναλαμβάνουν την προστασία του Μαυροβουνίου με ρωσικά μαχητικά είτε MiG-29SMT είτε SU-30SM.
Mάλιστα διεξάγονται και συζητήσεις για μεταστάθμευση και υπερσύγχρονων μαχητικών SU-35S στην Σερβία σε μια νέα αναβαθμισμένη ρωσική βάση.
Ταυτόχρονα, η Λευκορωσία θα δώσει στην Σερβία ακόμη 6 MiG-29SMT. Συνεπώς η Σερβία από το πουθενά θα αποκτήσει σε χρόνο ρεκόρ μια ετοιμοπόλεμη μοίρα. Και ακολουθούν αντιαεροπορικά συστήματα S-300, Pantsir, BUK.
Επιπλέον αυτών η Σερβία παραλαμβάνει τη ρωσική δωρεά 30 αρμάτων μάχης T-72S και 30 BRDM-2 με πολυβόλο των 14.5 mm (KPVT – Ed).
Η Σερβία δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς καθώς ήταν «στον τοίχο κολλημένη» από την Ουάσιγκτον η οποία ζητούσε «απόφαση» για το εάν η χώρα θα ανήκει στην Δύση ή την Ανατολή. Μάλιστα οι ΗΠΑ έχουν ετοιμάσει εδώ και δύο χρόνια "εναλλακτικό" σχέδιο «χρωματιστής επανάστασης» σύμφωνα με ρωσικές πηγές, για την άνοδο στην εξουσία ανδρείκελων της δύσης που έχουν ήδη εκπαιδευτεί εντατικά για τον σκοπό αυτόν.
Ο υπουργός Άμυνας της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούλιν εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκεια του στις άκρως «εχθρικές» παρατηρήσεις του Αναπληρωτή Υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για τις Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις Χόιτ Μπράιαν Γι, ο οποίος δήλωσε ότι το Βελιγράδι θα πρέπει να κάνει μια επιλογή μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης.
«Αναμφισβήτητα, αυτή είναι η σοβαρότερη δημόσια και ωμή πίεση στη χώρα μας και έρχεται σε αντίθεση με το δικαίωμά μας να λαμβάνουμε τις δικές μας αποφάσεις», ανέφερε ο Σέρβος υπουργός.
«Δεν πρόκειται για δήλωση ενός φίλου ή ενός ατόμου που σέβεται τη Σερβία και το δικαίωμά μας να αποφασίζουμε ανεξάρτητα. Η Σερβία λαμβάνει τις αποφάσεις της μόνη της χωρίς να δίνει σημασία σε εκείνους που πιστεύουν ότι μπορούν να αποφασίσουν για μας», δήλωσε εξοργισμένος ο Σέρβος υπουργός .
Ο Χόιτ Μπράιαν Γι , Αναπληρωτής Βοηθός Γραμματέας για τις Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, δήλωσε κατά την διάρκεια της 17ης συνάντησης Οικονομικής συνεργασίας των δύο χωρών «ότι η Σερβία θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης εάν θέλει να ενταχθεί στην ΕΕ».
Ο Αμερικανός αξιωματούχος ανέφερε ως παράδειγμα την Κροατία και το Μαυροβούνιο και σημείωσε ότι, αν και τα Βαλκάνια έχουν προοδεύσει πολύ μετά τους πολέμους της δεκαετίας του 1990, η σταθερότητα και η ασφάλεια δεν μπορούν να θεωρηθούν ως δεδομένες. Κατά την άποψή του, υπάρχει μια θετική τάση, αλλά "πάντα" υπάρχει κίνδυνος περαιτέρω συγκρούσεων ο οποίος παραμένει…ανοικτός.
Οι παρατηρήσεις του ήταν η πρώτη δημόσια κριτική της Ουάσιγκτον για την πολιτική του Βελιγραδίου για οικοδόμηση καλών σχέσεων με τη Δύση, τη Ρωσία και την Κίνα.
Οι ΗΠΑ ασκούν υπερβολική πίεση «πίσω από τα παρασκήνια», λέγοντας ότι, το Βελιγράδι θα πρέπει να σταματήσει να καλλιεργεί δεσμούς με τη Ρωσία, να ενταχθεί στις κυρώσεις κατά των Ρώσων και να κλείσει το ρωσικό ανθρωπιστικό κέντρο στο Νις.
Επίσης σερβικές πηγές των μέσων ενημέρωσης με πληροφορίες της Πρεσβείας του Βελιγραδίου στις ΗΠΑ, ανέφεραν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ζητήσει και τους έχουν δοθεί διαβεβαιώσεις από τη Σερβική κυβέρνηση ότι οι Σέρβοι εμπειρογνώμονες ειδικοί στην αποναρκοθέτηση δεν θα μεταβούν στη Συρία για να βοηθήσουν στην απομάκρυνση των ναρκών και άλλων εκρηκτικών συσκευών που άφησαν πίσω τους οι Τζιχαντιστές του ISIS.
Τα σχέδια όμως της δύσης έχουν και άλλες προεκτάσεις ανάλογα με το ποιο σενάριο θα επικρατήσει μετά το τελεσίγραφο των ΗΠΑ στο Βελιγράδι για να διαλέξει «πλευρά».
Σύμφωνα με το πολιτικό κόμμα «Τρίτη Σερβία», μυστικά στην χώρα προετοιμάζεται η διεξαγωγής μιας νέας «επανάστασης τύπου Μαϊντάν», προσομοιάζοντας στο ουκρανικό μοντέλο, αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο της η ρωσική εφημερίδα Vzgliad.ru.
Το κόμμα αυτό τονίζει ότι η επανάσταση θα είναι ανοικτά αντι-ρωσικού χαρακτήρα και θα στρέφεται ενάντια στις σχέσεις την νυν σερβικής κυβερνήσεως με την Μόσχα. Ειδικότερα, οι διοργανωτές του αυθόρμητου «κινήματος», θα έχουν ως στόχο την εξάλειψη όλων των κοινών σχεδίων με την Ρωσία, ενώ για την ίδια την Σερβία «προβλέπεται» ακόμη και μερική απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.
Ποια θα είναι η στάση της Μόσχας σε ένα τέτοιο πιθανό σενάριο δεν μπορεί να εκτιμηθεί προς το παρόν. Σύμφωνα με το κόμμα αυτό η αποσταθεροποίηση της χώρας, θα στηριχθεί στην τεχνογνωσία και την εμπειρία του αποκαλούμενου Κέντρου «μη-βίαιων και στρατηγικών ενεργειών» (CANVAS) .
Ο επικεφαλής του κέντρου αυτού είναι ο Σρντιάν Πόποβιτς, ένας πρώην ακτιβιστής του κινήματος «Αντίσταση» , που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της ανατροπής, του πρώην προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Αυτή ήταν και η πρώτη επανάσταση που ανταποκρίνονταν στον όρο «χρωματιστή».
Ο Γενικός Διευθυντής του Κέντρου Στρατηγικών Μελετών του Βελιγραδίου Ντράγκαν Τρίφκοβιτς, εξέφρασε τα δεδομένα αυτά, τονίζοντας ότι η οργάνωση (CANVAS) στην Μέση Ανατολή είχε συμπεριληφθεί στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων, μετά την ενεργή συμμετοχή της στην «Αραβική Άνοιξη» στην Βόρεια Αφρική.
Στη Σερβία, η «οργάνωση» αυτή συνεργάζεται μαζί με άλλες ΜΚΟ, δημοσιογράφους, με αντι-ρωσικές και φιλο-δυτικές απόψεις, αλλά και ανθρώπους του υποκόσμου .
Ο επικεφαλής της οργάνωσης αυτής Σ. Πόποβιτς, είναι ο ίδιος ένας επιτυχημένος πολιτικός καριερίστας, που ξεκίνησε την δράση του στην «Κομσομόλ» του Δημοκρατικού Κόμματος του αείμνηστου Σέρβου Πρωθυπουργού Ζόραν Τζίντζιτς, και στην πραγματικότητα αυτός οδήγησε στις διαδηλώσεις στους δρόμους του Βελιγραδίου κατά την διάρκεια της «επανάστασης της μπουλντόζας» όπως την ονόμασαν.
Τα Βαλκάνια ως επί το πλείστον καταλαμβάνουν μια σημαντική μερίδα της γεωπολιτικής, της εξωτερικής πολιτικής , και του δόγματος των ΗΠΑ πάνω από το οποίο θα πρέπει να ασκηθεί περαιτέρω πίεση στη Ρωσία.
Και οι τρεις διαδικασίες της Δύσης, οι οποίες ενεργοποιήθηκαν αμέσως μετά την περιβόητη συμφωνία του «Ντέιτον», ήταν και οι τρεις ήταν αντι-σερβικές αλλά και αντι-ρωσικές.
Η πρώτη αφορά την υποστήριξη της απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου και ο εφοδιασμός του αλβανικού Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου.
Το δεύτερο ήταν η υποστήριξη της απόσχισης του Μαυροβουνίου, η οποία προήλθε μέσω του Μίλο Τζουκάνοβιτς.
Η τρίτη διαδικασία είναι η αποδυνάμωση της Δημοκρατίας της Σερβίας στην Βοσνία και η ενδεχόμενη κατάργησή της, η οποία (μέχρι τώρα) δεν πραγματοποιήθηκε και ούτε πρόκειται ελέω Ρωσίας .
Αυτό όμως που κρατάμε στην όλη υπόθεση είναι ότι ο Βλαδίμηρος Πούτιν σύμφωνα με παλαιότερες δηλώσεις του , δεν πρόκειται να κάνει το μέγα λάθος του Γιέλτσιν το 1999 με τον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου και θα στηρίξει την Σερβία όπως έκανε με την Συρία. Αυτό σημαίνει νέες εξελίξεις και γεγονότα στην χώρα αυτή και στα Βαλκάνια , άκρως σημαντικά και κυρίως «θεαματικά» .