Με το βλέμμα όλων στραμμένο στις στάχτες και τα αποκαϊδια που άφησε η φωτιά της 23ης Ιουλίου, η αλληλεγγύη σε ανθρώπους και ζώα είναι εντυπωσιακή.
Μόνο πόνος και οδύνη για όσους χάθηκαν αλλά και για όσους αγνοούνται. Για όσους περιμένουν στωικά ένα νέο για έναν δικό τους άνθρωπο..
Η φωτιά που μας σημάδεψε για πάντα, δεν άφησε τίποτα στο πέρασμά της. Άνθρωποι, ζώα, δάσος και σπίτια χάθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη. Μετρώντας πλέον τις πληγές, κάποιοι εξακολουθούν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για να βοηθήσουν.
Πυροσβέστες, διασώστες, γιατροί, δύτες αλλά και απλοί εθελοντές, ήρωες χωρίς κάπες, δίνουν ακόμα τον δικό τους αγώνα, με την ελπίδα να πεθαίνει πάντα τελευταία. Τον προσωπικό της αγώνα δίνει και η κτηνίατρος Βασιλική Σταθοπούλου, η οποία βρίσκεται στις περιοχές που κάηκαν, προκειμένου να βοηθήσει τα ζώα που έμειναν πίσω.
«Ακούω συνέχεια αυτές τις ημέρες ότι χάθηκαν άνθρωποι και περιουσίες, γεγονός που πιο τραγικό δεν υπάρχει, και εμείς ασχολούμαστε με τις κτηνιατρικές αποστολές παροχής πρώτων βοηθειών για τα ζώα, ως αυτο να ήταν ήσσονος σημασίας. Η ενσυναίσθηση, βασικός συστατικός πυλώνας της συναισθηματικής νοημοσύνης, είναι η ικανότητα κατανόησης και ταύτισης με τα συναισθήματα των άλλων. Είναι δηλαδή η μοναδική αυτή ικανότητά μας να συμπάσχουμε, να δείχνουμε συμπόνια, να χαρακτηριζόμαστε πιο "άνθρωποι". Η ενσυναίσθηση δεν κάνει διακρίσεις, δεν έχει δυναμόμετρο, δεν κατευθύνεται μόνο στην απώλεια περιουσίας ή ανθρώπινου δυναμικού. Οι άνθρωποι που τη διαθέτουν, οι συναισθηματικά δηλαδή νοήμονες τη διοχετεύουν ισομερώς σε ανθρώπους και ζώα.Η αλεξιθυμία, η απουσία συναισθημάτων, επίσης δεν είναι επιλεκτική. Δεν συμπάσχεις μόνο με τον ανθρώπινο πόνο, αλλά όχι με αυτόν των ζώων. Ούτε το αντίστροφο. Από την αποστολή παροχής πρώτων βοηθειών σε πληγέντες σκύλους στην Κινέτα» αναφέρει στο ποστ της η Βασιλική.
