Πραγματικά, αδυνατεί κανείς να πιστέψει πως συμβαίνει στις μέρες μας, που η τεχνολογία και η επιστήμη έφθασαν στο ζενίθ τους, να ρυθμίζει τη ζωή πολλών μία μοιρολατρία του παρελθόντος!
Αστρολογία, ωροσκόπια, αποκρυφισμός, μαγεία παρουσιάζουν σήμερα πρωτοφανή έξαρση. Ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί, ειδικές τηλεφωνικές υπηρεσίες, περιοδικά κι εφημερίδες διαθέτουν αστρολόγο, ενώ το διαδίκτυο κατακλύζεται από σχετικές πληροφορίες. Κάποτε, μάλιστα, πληροφορούμαστε ότι καλλιτέχνες, αθλητές, αλλά και μεγαλώνυμοι πολιτικοί και αρχηγοί κρατών, δεν κάνουν τίποτε αν προηγουμένως δεν συμβουλευθούν τον αστρολόγο τους.
Πρόκειται, ασφαλώς, για φαινόμενο ανησυχητικό, που υπογραμμίζει την κρίση του πολιτισμού μας, την κατάπτωση του σύγχρονου ανθρώπου και την παλινδρόμηση πρός την προχριστιανική αρχαιότητα.
Βασική αιτία που οι άνθρωποι καταφεύγουν στην αστρολογία είναι η απομάκρυνσή τους από την αλήθεια της πίστεως. Έτσι ο άνθρωπος στην εποχή των πυραύλων και των διαστημοπλοίων εξακολουθεί να ζή μέσα στη δεισιδαιμονία και την ειδωλολατρία και καταντά άθυρμα και θύμα στα χέρια επιτηδείων πού, εκμεταλλευόμενοι τη μωρία του, κάνουν χρυσές δουλειές.
Υφέρπει, ωστόσο, κι ένας άλλος κίνδυνος: η αλλοτρίωση του ορθόδοξου χριστιανικού φρονήματος. Η αστρολογία αποτελεί το δολερό θρησκευτικό υποκατάστατο, το οποίο επιχειρεί να οικειοποιηθεί τον μοναδικό και αναντικατάστατο σωστικό ρόλο της αγίας Εκκλησίας, καθώς έχει εξελιχθεί σε ένα είδος θρησκείας.
Οι «ειδικοί» της αστρολογίας υποστηρίζουν πως οι θέσεις και οι κινήσεις των ουρανίων σωμάτων, κυρίως των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, παίζουν καθοριστικό και ξεχωριστό ρόλο για τον κάθε άνθρωπο. Ρυθμίζουν μάλιστα, ισχυρίζονται, την καθημερινή ζωή, την επαγγελματική σταδιοδρομία, την οικογενειακή κατάσταση, την ευημερία ή τη δυστυχία και γενικά ολόκληρη τη ζωή του. Τις θέσεις αυτές τις ονομάζουν ζώδια, δηλαδή ζώα, από το νοητό σχήμα των αστερισμών που θυμίζει μορφές ζώων (ταύρος, κριός, σκορπιός, ιχθείς κτλ).
Αναμφισβήτητα, η αστρολογία δεν έχει καμιά απολύτως επιστημονική υπόσταση. «Δέν υπάρχει στις ημέρες μας σε ολόκληρη την υφήλιο ούτε ένας αστρονόμος μεγάλος ή μικρός που να πιστεύει στην αστρολογία… Οι αστρονόμοι με ακριβή γνώση του πράγματος προσβλέπουν στην αστρολογία με πλήρη απιστία και τοποθετούνται απέναντι στους τσαρλατάνους που την υπηρετούν με δεδηλωμένη αντίθεση», δηλώνει ο αστρονόμος P. Gouderc.
Επίσης, η Διεθνής Αστρονομική Εταιρεία σε συνέδριό της δημοσίευσε την εξής δήλωση: «Αυτό που τιτλοφορείται αστρολογία, κοσμοβιολογία κτλ. δέν είναι παρά ένα κράμα δεισιδαιμονίας, τσαρλατανισμού και εμπορίου… Η αστρολογία δεν είναι παρά ένα σύστημα κανόνων που γίνονται αυθαίρετα αποδεκτοί».
Αλλά και η Αμερικανική Εταιρεία Ψυχολογικών και Κοινωνικών Σπουδών προέβη στην εξής επίσημη δήλωση: «Οι ψυχολόγοι δεν βρίσκουν καμιά ένδειξη ότι η αστρολογία έχει κάποια αξία ως πρός τις πληροφορίες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος για τη ζωή ή τον προορισμό οποιουδήποτε».
Τίς υπεύθυνες διακηρύξεις των ειδικών επιστημόνων έρχεται να επικυρώσει η καθημερινή πραγματικότητα. Κατά κανόνα οι συμβουλές των αστρολόγων είναικοινότοπες, γενικές και αόριστες, για να καλύπτουν ευρύ φάσμα πιθανοτήτων και να μένουν ανεξέλεγκτες. Κάποτε όμως για λόγους εντυπωσιασμού γίνονται συγκεκριμένες. Και τότε αρχίζει η γελοιοποίηση. «Θά περάσετε κοντά σε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο ένα πολύ όμορφο βράδυ», προέβλεπε αστρολόγος για κάποιον «Υδροχόο». Συναινώντας σε αυτό κι άλλη αστρολόγος αποφαινόταν: «Ανήκετε στους ευνοημένους». Και ο «ευνοημένος» πέρασε τη νύχτα του στο κελί της Ασφάλειας… παρέα με τον δεσμοφύλακα. Τέτοιες παταγώδεις διαψεύσεις βρίσκει κανείς άπειρες, αν θελήσει να ερευνήσει και να τις διασταυρώσει.
Εύλογο είναι και το ερώτημα: Τι γίνεται με τα δίδυμα; Γιατί δεν έχουν την ίδια «τύχη»; Π.χ. ο Ησαύ και ο Ιακώβ, τα παιδιά του Ισαάκ, γεννήθηκαν στον ίδιο αστερισμό. Πόσο, όμως, διαφορετικοί χαρακτήρες ήταν και πόσο διαφορετικός ο τρόπος της ζωής τους και της εξέλιξής τους!
Μέ τόσες αντιφάσεις και διαψεύσεις, πως μπορεί να ερμηνευθεί ο παρατηρούμενος οίστρος της αστρολογίας; Αυτή η «νόθος θυγατέρα της αστρονομίας», -έτσι την χαρακτήριζε ο Κέπλερ-, δεν είναι καθόλου αθώα, όπως συνήθως φαίνεται. Επιδρά βαθιά στον χαρακτήρα και αλλοιώνει την ψυχοσύνθεση, τη νοοτροπία, τη συμπεριφορά και την όλη προσωπικότητα του ανθρώπου, λειτουργώντας ως «ψυχοναρκωτικό».
Ο ειδικός επιστήμονας Τ. Αντόρνο τονίζει: «Η αστρολογία είναι μιά ιδεολογία της εξάρτησης, που προετοιμάζει έμμεσα τα πνεύματα των αθρώπων για την αποδοχή ολοκληρωτικών ῾῾πιστεύω᾽᾽. Η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα επιβάλλεται στους ανθρώπους σαν ένα καταπιεστικό σύστημα χωρίς διεξόδους διαφυγής, σαν ένα πεπρωμένο ανεξάρτητα από τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους».
Γιά τον λόγο αυτό ο χριστιανισμός, οδηγώντας μας από το έρεβος της πλάνης στο φώς της Αλήθειας, καταδικάζει την αστρολογία. Ο απόστολος Παύλος παραγγέλλει στον Τιμόθεο: «Τούς δε βεβήλους και γραώδεις μύθους παραιτού» (Α΄ Τι 4, 7). «Τέκνον, μη γίνου οιωνοσκόπος,… εκ γάρ τούτων απάντων ειδωλολατρία γίνεται», διαβάζουμε στη «Διδαχή των Δώδεκα Αποστόλων».
Στίς πιό επικίνδυνες απόκρυφες μαγικές πρακτικές ενέταξαν την αστρολογία οι Πατέρες της Εκκλησίας και τη θεωρούν ως έργο του ανθρωποκτόνου σατανά. Ο Μ. Βασίλειος την αποκαλεί «πολυάσχολον ματαιότητα» και παρατηρεί πώς, αν το μέλλον μας και τις πράξεις μας όριζαν τα άστρα και τα ζώδια, τότε θα ήταν περιττοί οι νομοθέτες και οι νόμοι τους, καθώς και οι δικαστές, που τιμωρούν την πονηρία και την αδικία και τιμούν την αρετή. Ο 61ος κανόνας της ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου και ο 36ος της εν Λαοδικεία απειλούν με αφορισμό τους ασχολουμένους με αυτήν. Ο πιστός χριστιανός κινείται με εμπιστοσύνη στην πρόνοια και στην αγάπη του Θεού. Η ζωή του δεν κατευθύνεται από τα άστρα, αλλά από το πολικό Αστέρι, τον Χριστό, που είναι «η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιω 14,6).
Ευδοξία Αυγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος
Πηγή: http://synaxipalaiochoriou.blogspot.gr/
