Μετωπική πλέον είναι η κόντρα μεταξύ του αμερικανικού ΥΠΕΞ και του Τούρκου προέδρου λόγω των δηλώσεων του ιδίου περί στενής σχέσης των ΗΠΑ με ακραίες ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις, με "τα απόνερα "της σύγκρουσης να φτάνουν στο Αιγαίο και την Κύπρο όμως.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προχώρησε «πολύ μακριά» κατηγορώντας μια υπερδύναμη, αν και είπε το αυτονόητο , μόνο που στην προκείμενη περίπτωση «ξέχασε τις δικές του πομπές» με το λαθραίο εμπόριο πετρελαίου με τους τζιχαντιστές , λέγοντας υπάρχουν « αποδεικτικά στοιχεία ότι οι δυνάμεις του συνασπισμού υπό τις ΗΠΑ υποστηρίζουν τρομοκρατικές οργανώσεις, περιλαμβανομένου του ISIS και των κουρδικών οργανώσεων YPG και PYD».
Οι Αμερικανοί βέβαια απέρριψαν με κατηγορηματικό τρόπο τις κατηγορίες του Τούρκου Σουλτάνου , ονομάζοντας μάλιστα ως «αστείες».
Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μαρκ Τόνερ δήλωσε πως δεν υπάρχουν πιο γελοίες και αβάσιμες κατηγορίες, μόνο που οι ΗΠΑ είναι «χωμένες ως το λαιμό σε αυτό που λαμβάνει χώρα από το 20011 στην Συρία .
«Δεν πιστεύω κάποιος που θα έβλεπε τις δραστηριότητές μας επί του εδάφους στη βόρεια Συρία και στο Ιράκ θα μπορούσε να πει κάτι το διαφορετικό από του ότι είμαστε 100% πίσω από την ήττα και την καταστροφή του Daesh. Ακόμη και πέραν της Συρίας και του Ιράκ, βλέποντας την εξάρθρωση και καταστροφή των δικτύων τους, στην περιοχή κι ολόκληρο τον κόσμο», είπε ο Τόνερ.
«Κατ’ ακρίβεια εργαζόμαστε εποικοδομητικά με την Τουρκία, ηγούμενοι αυτών των προσπαθειών. Η Τουρκία παίζει ένα ρόλο και έχουμε συνεχή διάλογο μαζί της, για το πώς θα συντονίσουμε καλύτερα τις προσπάθειές μας», τόνισε ο Αμερικανός διπλωμάτης
Εδώ όμως ισχύει κατά το ελληνικό φαινόμενο, το ….«ποιος δουλεύει ποιόν». Ο Ερντογάν έμαθε , είδε, κατανόησε βαθιά ότι το Κουρδιστάν αποτελεί de facto απόφαση Ισραήλ και ΗΠΑ , όσο για τον τον νέο Αμερικανό πρόεδρο Ν.Τραμπ , αυτός υπακούει πιστά σε όλα τα κελεύσματα του εβραϊκού συμβουλίου Σαχεντριν, έτσι "πάει" και το Τέμενος Αλ Ακτσά για το οποίο ο Τούρκος πρόεδρος ήθελε να έχει "λόγο" .
Αυτό όμως ερμηνεύεται πως η Τουρκία ετοιμάζεται είτε για σύγκρουση με την δύση γενικά, είτε για σύγκρουση πάλι με την δύση με την «προστασία» όμως της Ρωσίας , της Κίνας και γενικά της Ανατολής , με αυτό το σενάριο να είναι το επικρατέστερο.
Πως θα αντιδρούσε όμως το ΝΑΤΟ σε αυτήν περίπτωση ;
Ειδικοί Έλληνες αμυντικοί αναλυτές με γνώση των «μηχανισμών ασφαλείας της συμμαχίας» εκτιμούν ότι η Τουρκία θα πάθαινε αυτό που έπαθε» η Γιουγκοσλαβία επί πέντε…προς γνώση και συμμόρφωση και των υπολοίπων, ώστε να μην φύγουν από το νατοϊκό «μαντρί».
Μέσα σε όλα αυτά η Ελλάδα θα δέχονταν το βάρος μια αιφνιδιαστικής τουρκικής στρατιωτικής επίθεσης αρχικά, για να εκτονωθεί ο «καλπάζων» οθωμανικός ηγεμονισμός του Ερντογάν και να υφαρπάξει φυσικά στην συνέχεια ο ίδιος τους υδρογονάνθρακες στα νησιά του Αιγαίου και νότια της Κρήτης.
Οι πληροφορίες των Ελλήνων αναλυτών αναφέρουν ότι ο χάρτης με τα 18 νησάκια είναι «απειλή» ειδικά προς την Ουάσιγκτον ότι εάν εκμεταλλευτεί το υπέδαφος αμερικανική εταιρεία, η Τουρκία θέλει το δικό της μερίδιο εντός ελληνικής ΑΟΖ.
Για του λόγου το αληθές παρουσιάζουμε το άρθρο μας με τίτλο ( Το αμερικανικό σχέδιο διαμοιρασμού των ελληνικών κοιτασμάτων από το 2012!), στο οποίο αναφέραμε ότι το επόμενο σενάριο το οποίο θα ζήσουμε την επόμενη περίοδο στην χώρα μας αφορά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ την ΑΟΖ και τις σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας.
Το ΔΝΤ , θα απαιτήσει από την Ελλάδα να ρευστοποιηθούν οι τίτλοι των δημοσίων ελληνικών εταιριών υδρογονανθράκων , κάτι που αφορά άμεσα τα κοιτάσματα, με το πρόβλημα όμως ότι η Ελλάδα δεν έχει ανακηρύξει ακόμη αποκλειστική οικονομική ζώνη στο Αιγαίο Πέλαγος. Αυτό αναφέρει αμερικανικό άρθρο για την εξέλιξη των γεγονότων από εδώ και στο εξής.
Η Ουάσιγκτον πλέον δεν προτείνει, αλλά έχει «αποφασίσει» ότι η Ελλάδα θα λάβει το 20% των εσόδων, η Τουρκία το υπόλοιπο 20% και η υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ εταιρεία κολοσσός Noble Energy Company από το Χιούστον του Τέξας, θα λάβει την μερίδα του λέοντος του, ΔΗΛΑΔΗ το 60 % τω ελληνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων !!!!
Η Ελλάδα ανήκει σε αυτό που ονομάζεται περιοχή «κοστοβόρων κοιτασμάτων» λόγω της υψηλής τεχνολογίας και του κόστους που απαιτείται για την εξόρυξη τους.
Οι ΗΠΑ , η Γερμανία το γνωρίζουν αυτό από την εποχή του μεσοπολέμου την δεκαετία του 1930! Τώρα όμως τα κοιτάσματα αυτά είναι αναγκαία για τις ΗΠΑ. Έτσι ο έλεγχος των κοιτασμάτων αυτών αποτέλεσε ένα νέο πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ της Γερμανίας, Ρωσίας και των ΗΠΑ. Στο παιχνίδι αυτό εμπλέκεται και η Τουρκία η οποία επιθυμεί ως γνωστό να λάβει «μεγαλύτερο μερίδιο από τα κοιτάσματα στο Αιγαίο».
Είπαμε οι Τούρκοι όσο τους δίνεις τόσο ζητάνε και άλλο.
Για αυτό και οι δηλώσεις του Ερντογάν αποτελούν τα προεόρτια αυτών των γεγονότων που θα ζήσουμε τους επόμενους μήνες .
