της Μαρίνας Νικολάκη
Τί κι αν ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Τ.Ερντογάν, διαμήνυσε προχτές στον υποταχτικό του, Τ/Κ Μουσταφά Ακιντζί, με αφορμή την επέτειο της παράνομης ανακήρυξης της "ανεξαρτησίας" του ψευδοκράτους, ότι στηρίζει τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό... στη συνέχεια εξέφρασε τη πεποίθηση άκρως σημειολογικά πως Τουρκία και ψευδοκράτος "θα φτάσουν σε ένα λαμπερό αύριο ξεπερνώντας μαζί κάθε εμπόδιο και... αδικία”. Kαι παρά τις προσπάθειες του προέδρου κ. Αναστασιάδη να αναπαραχθεί προς τα έξω ένα αισιόδοξο κλίμα και μια «χαρούμενη» διαπραγμάτευση για επικείμενη λύση του Κυπριακού, στους κόλπους της ελληνοκυπριακής πλευράς υπάρχει έντονος προβληματισμός, καθώς αν δεν λυθούν με δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο οι εναπομείνασες διαφορές, δεν πρόκειται να υπάρξει λύση.
Τα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία άλλωστε όσον αφορά το εδαφικό παραμένουν άλυτα. Στην έντυπη έκδοση της Κίμπρις Ποστασί, ο Πρόεδρος Ερντογάν δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα χαρακτηριστικά: «Όταν το 2008 επισκέφθηκα την Κύπρο είχα δηλώσει: «η Μόρφου δεν είναι δυνατόν να επιστραφεί!».
Και ο Πρόεδρος της Τουρκίας κ. Όζγκιουργκιουν έχει τονίσει πρόσφατα πως : «η τουρκική πλευρά δεν πρόκειται να αποδεχθεί μια ρύθμιση η οποία θα δίνει στην τ/κ πλευρά ένα ποσοστό μικρότερο από το 30%»
Στο ζήτημα των εγγυήσεων, σύμφωνα πάντα με όσα αναφέρει ο κ. Όζγκιουργκιουν, ο Πρόεδρος της Τουρκίας, τονίζει τα εξής: «Δεν θα επιτρέψω παρέμβαση στην συνθήκη των εγγυήσεων». Παράλληλα, ο κ. Ερντογάν αναφέρει ότι αναμένει συμβιβαστική στάση από την ε/κ πλευρά για τα ζητήματα εδαφικού-χαρτών. «Αν ολοκληρωθούν αυτά τα κεφάλαια, τότε θα μπορούσα να διαπραγματευτώ με την Ελλάδα σε μια πενταμερή διάσκεψη. Ωστόσο, πριν από αυτό δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο. Οι ε/κ ζητούν την Μόρφου και άλλα πράγματα. Η Τουρκία τονίζει ότι δεν πρόκειται να ειπωθεί ναι».
Η αίσθηση που επικρατεί είναι ότι η αμερικανική εξωτερική πολιτική τείνει να βρεθεί όμηρος της υπόθεσης Γκιουλέν από τη μια πλευρά και των προτεραιοτήτων της στη Συρία από την άλλη. Και για να μη συγκρουσθούν με τον Ταγίπ Ερντογάν σε ένα ακόμη ζήτημα, οι Αμερικανοί ίσως –αυτό μένει να φανεί– είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν την Κύπρο. Να προσφέρουν, δηλαδή, στον Τούρκο πρόεδρο μια λύση που να μην περιλαμβάνει εκ μέρους του παραχωρήσεις ώστε να μην «εκτεθεί» έναντι κεμαλιστών και εθνικιστών που θα τον επικρίνουν ότι αφήνει «απροστάτευτη» την Κύπρο. Μήπως, όμως, θα έπρεπε οι ΗΠΑ να προσεγγίσουν την όλη εξίσωση αντιστρόφως; Τη στιγμή που ο Τούρκος πρόεδρος έχει ανοίξει τόσα μέτωπα –με τις ΗΠΑ λόγω Γκιουλέν και αμερικανικής υποστήριξης στους Κούρδους αντάρτες και με την Ε.Ε. λόγω προσφυγικού και μη κατάργησης της βίζας– έχει και την πολυτέλεια να διατηρεί ανοικτό και το «μέτωπο» της Κύπρου, επιμένοντας σε ένα μη λειτουργικό και απαράδεκτο για ευρωπαϊκό κράτος καθεστώς;
Και χωρίς να παραγνωρίζεται ο ρόλος της Τουρκίας, η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να μην αντιληφθεί ότι η «μικρή Κύπρος», μέσα από τις συνεργασίες με Ελλάδα, Ισραήλ και Αίγυπτο, θα μπορούσε δυνητικά να αποτελέσει «μεγάλο σύμμαχο» στην Αν. Μεσόγειο...
Η δίκαιη και βιώσιμη λύση στη Κυπριακή Δημοκρατία , προϋποθέτει τη μη κατάλυση της μόνης διεθνώς αναγνωρισμένης κρατικής οντότητας, αυτή της Κυπριακής Δημοκρατίας και κυρίως αποχώρηση πλήρη τουρκικών στρατευμάτων κατοχής σε τμήμα ανεξάρτητου Ευρωπαϊκού κράτους και των παράνομων εποίκων, είπε στον 9.84 ο Μητροπολίτης Πάφου κ. Γεώργιος.
Είναι απορίας άξιο που ο Πρόεδρος της Κύπρου δεν ενημερώνει πλήρως πολιτική ηγεσία και θεσμικούς παράγοντες της Κύπρου, αλλά κυρίως ότι κάποιοι στη Κύπρο σκέφτονται πρόσκαιρα και χωρίς να έχουν κατά νου πως η Τουρκία πορεύεται με το πρότυπο της αφομοίωσης της Κύπρου , όπως στην Αλεξανδρέττα της Συρίας, που την αλλοίωσε πληθυσμιακά και τελικά την έκανε τουρκική επαρχία.
Ο πανιερώτατος Μητροπολίτης Πάφου, σημείωσε με νόημα ότι λύση χωρίς διασφάλιση της παρουσίας του ελληνοκυπριακού πληθυσμού ιδίως των γενεών του μέλλοντος θα σημαίνει ουσιαστικά την αρχή του τέλους για τον Ελληνισμό και στο Αιγαίο και την Θράκη και αυτό με κανένα δήθεν εδαφικό ή περιουσιακό αντάλλαγμα δεν ισοφαρίζεται.
Ακούστε με προσοχή τα λόγια του Επισκόπου και το πώς βήμα- βήμα η Τουρκία υλοποιεί μεθοδικά το σχέδιο της για να καταστήσει την Κύπρο... τουρκική επαρχία:
(Να σημειωθεί ότι, εχθές ο Κύπριος πρόεδρος κατά τη συνάντηση του με τον Ελληνα Πρωθυπουργό όπου τον ενημέρωσε για τις εξελίξεις, αρκέστηκε εν ολίγοις να δηλώσει λακωνικά: «Έγιναν βήματα προόδου αλλά υπάρχουν ακόμα διαφορές. Θέλω να πιστεύω ότι και η άλλη πλευρά θα δείξει την ίδια κατανόηση.»)
Με δεδομένη την πιο πάνω συμπεριφορά από τη Τουρκία η οποία κατέχει το ένα τρίτο της Κύπρου μας και συντηρεί το κατοχικό καθεστώς με χιλιάδες στρατεύματα και έποικους, στην Κύπρο συμβαίνει το ανεξήγητο. Η Κύπρος, ως Κυπριακή Δημοκρατία, διαθέτει σοβαρά «όπλα» λόγω του στρατηγικού της ενεργειακού ρόλου και το δικαίωμα βέτο στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Αντί να τα αξιοποιήσει ώστε να προκαλέσει κόστος, ψάχνει τρόπο μέσω κάποιας «λύσης=διάλυσης» ώστε η Κυπριακή Δημοκρατία να χάσει κάθε δυνατότητα που πηγάζει από την ύπαρξη της. Καθώς λοιπόν ο αδίσταχτος Ερντογάν διαπράττει το ένα έγκλημα μετά το άλλο, το Προεδρικό της Κύπρου συμπεριφέρεται ως να πρόκειται για έντιμο και ηθικό ηγέτη μιας … γειτονικής χώρας που θέλει να συμβάλει στην ειρήνη και ευημερία της περιοχής.
Στην πραγματικότητα, και μόνο η αποχώρηση των κατοχικών του στρατευμάτων, δεν θα άνοιγε το δρόμο για λύση εντός ημερών;
