Η σύγκρουση μεταξύ του Βερολίνου και των χωρών του Νότου είναι η αιτία της ματαίωσης της συνάντησης των υπουργών Οικονομικών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Ολλανδίας για το θέμα της Ελλάδας και συγκεκριμένα το ζήτημα του χρέους.
Η Γερμανία, με τον δορυφόρο της την Ολλανδία θέλουν πιστή τήρηση της πολιτικής λιτότητας, ενώ οι άλλες χώρες που μέχρι σήμερα έκλειναν τα μάτια βρίσκονται πλέον σε εξαιρετικά δυσμενή θέση. Το χρέος της Γαλλίας αυξάνεται επικίνδυνα και ο Φρανσουά Ολάντ βλέπει την δημοτικότητα του να βρίσκεται στα τάρταρα γιατί ακολούθησε την Άνγκελα Μέρκελ.
Ο Ματέο Ρέντι έχει μπροστά του ένα κρίσιμο δημοψήφισμα και είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να το περάσει, τη στιγμή που η οικονομία της Ιταλίας είναι έτοιμη να «σκάσει», ενώ η Ισπανία έχει επίσης σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Ο Μαριάνο Ραχόι κάθε άλλο παρά πρωθυπουργός είναι, αφού οι Ισπανοί δεν τον εμπιστεύονται για τη θέση αυτή απλά τον θεωρούν λύση ανάγκης.
Με τις τρείς αυτές δυνάμεις λοιπόν να έχουν το χρέος του στο «κόκκινο» είναι πολύ πιθανό να εκφράσουν τη στήριξη τους στην Ελλάδα, βλέποντας πώς η σκληρή πολιτική της λιτότητας και των μνημονίων δεν αποδίδει. Ήδη το έπραξε ο Πορτογάλος υπουργός Οικονομικών χθες ζητώντας να μειωθεί το χρέος της Ελλάδας. Η χώρα του εξακολουθεί και βρίσκεται σε καθεστώς μνημονίου και ετοιμάζονται και άλλα σκληρά μέτρα.
Υπό τον φόβο λοιπόν το Βερολίνο να βρεθεί αντιμέτωπο με τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία ανέβαλε τη συνάντηση των πέντε υπουργών Οικονομικών. «Τέτοια συνάντηση δεν υπάρχει, δεν υπήρχε και δεν πρόκειται να γίνει» δήλωσε η εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών για τη σύνοδο του Βερολίνου που επρόκειτο να γίνει την Παρασκευή σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας «Süddeutsche Zeitung».
«Δεν υπάρχει λόγος για συνάντηση αντιμετώπισης κρίσης γιατί δεν υπάρχει κρίση αυτή τη στιγμή» δήλωσε η εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών προσθέτοντας ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή η διαδικασία της αξιολόγησης που τρέχει και ότι δεν υπήρχε επισήμως ανακοινωμένη τέτοια σύνοδος.
Στην Αθήνα πάντως παρακολουθούν τις διεργασίες στους κόλπους των δανειστών για το ελληνικό ζήτημα και τις δραματικές εξελίξεις που προκαλεί αυτή η κινητικότητα σε Ευρωπαικό επίπεδο αναμένοντας πολιτική λύση για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης που εκτιμούν στο Μέγαρο Μαξίμου πώς θα επιτρέψει και την απόφαση για ρύθμιση του χρέους.
Η κυβέρνηση προσπαθούσε μέχρι και σήμερα το πρώι να αποκρυπτογραφήσει τις προθέσεις των διαφόρων πλευρών, που εμπλέκονται στο θέμα και κυρίως εκείνων που σύμφωνα με την γερμανική εφημερίδα «Süddeutsche Zeitung» επρόκειτο να μετέχουν την Παρασκευή στην καθοριστική σύνοδο των ισχυρών υπουργών Οικονομικών Ευρωζώνης (Γερμανίας, Γαλλίας, Ολλανδίας, Ιταλίας και Ισπανίας), με την παρουσία εκπροσώπων του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Κομισίον.
Η αρχική αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν μάλλον αμήχανη καθώς τη σύνοδο σχολίασαν μόνο πηγές του υπουργείου Οικονομικών χαρακτηρίζοντας την συνάντηση προγραμματισμένη. Όπως φάνηκε όμως μάλλον δεν ήταν. Άλλες πηγές εκτιμούσαν ότι η συνάντηση της Παρασκευής ήταν μια εξέλιξη την οποία επέβαλε η στάση του ΔΝΤ, το οποίο ζητά μία «καθαρή» και βιώσιμη λύση για το ελληνικό χρέος, προκειμένου να συνεχίσει να μετέχει στο πρόγραμμα.
Και ακριβώς επειδή ξεκάθαρη επιδίωξη των Γερμανών πρωτίστως είναι να συμμετέχει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα το πρόβλημα πρέπει να λυθεί πριν οι συζητήσεις με την ελληνική πλευρά φτάσουν στο τελικό σημείο.
Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές η ισχυρή τάση στους κόλπους των δανειστών, που θα εξεταστεί εάν μπορεί να αποτελέσει ένα κοινό σημείο αναφοράς όλων, είναι να διαμορφωθεί ένα πακέτο που θα προσφερθεί στην ελληνική κυβέρνηση με τη μορφή «take it or leave it», χωρίς δηλαδή δυνατότητα αλλαγών από την Αθήνα.
Αυτό το πακέτο θα περιλαμβάνει τόσο μία σχετικά «καλή» λύση για το χρέος, όσο και επώδυνα μέτρα στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης και ισχυρές προϋποθέσεις για τη συνέχεια, με τις ανάλογες δεσμεύσεις της Αθήνας για κάθε βήμα παρέμβασης στο χρέος.
Εξετάζεται δηλαδή να δοθούν στην Ελλάδα μέτρα όχι μόνο σοβαρής βραχυπρόθεσμης ελάφρυνσης για το χρέος, αλλά και ορισμένα μεσοπρόθεσμα, ώστε να ικανοποιηθεί αφενός η Αθήνα και αφετέρου να γνωρίζει και το ΔΝΤ, όπως ζητάει εδώ και καιρό, για τη μελλοντική βιώσιμη πορεία του ελληνικού χρέους και του προγράμματος.
Από την άλλη το «αντάλλαγμα» θα είναι ιδιαίτερα βαρύ, αφού θα πρόκειται για νέο μνημόνιο στη βάση των σκληρών απαιτήσεων του ΔΝΤ για τις «μεταρρυθμίσεις», ενώ θα επιχειρείται να διασφαλιστεί σε κάθε βήμα ότι η Ελλάδα θα ανταποκρίνεται σε σειρά προϋποθέσεων, προκειμένου να εφαρμόζεται και η ρύθμιση για το χρέος - με συνεχή πιθανόν επιτροπεία και έλεγχο.
