George Soros: "Καλέστε ένα ταξί για τους τρομοκράτες!"
Ο δισεκατομμυριούχος μάστορας των hedge fund George Soros έχει το δάχτυλο σε κάθε πολιτική πίτα που υπάρχει. Αν υπάρχει μια κρίση στον κόσμο, είναι σίγουρο ότι έχει βάλει το χέρι του. Αυτό δεν είναι είδηση για τους περισσότερους αναγνώστες, αλλά οι πολυπλοκότητες των επιχειρήσεων του Soros σίγουρα είναι. Αυτό είναι το πρώτο σε μια σειρά άρθρων που θέλουν να φωτίσουν έναν πραγματικό αρχικακοποιό. Σήμερα θα επικεντρωθούμε στον Soros και την αμερικανική προεδρία.
Στην Αμερική ένας σουρεαλιστικός προεδρικός αγώνας εξελίσσεται προς το τελικό κρεσέντο του. Σε μια μουσική συμφωνία δυσπιστίας, ο λαός ενός κάποτε μεγάλου έθνους υποβάλλεται στην σερενάτα από δύο οξύτατα πικρόχολες νότες του πενταγράμμου που ηχούν στον αέρα.
Το "η Χίλαρι για πρόεδρος” οδηγεί τους ανθρώπους ενός οιουδήποτε πραγματικού ηθικού ψυχικού σθένους να ουρλιάζουν μέσα στο κεφάλι τους, σαν να είχαν πληγεί από την στριγκλιά μιας σειρήνας αεροπορικών επιδρομών. Όσο για την υποψηφιότητα του Donald Trump για το υψηλότερο αξίωμα της Αμερικής, νευρικοί φιλελεύθεροι και συντηρητικοί ανατριχιάζουν στη σκέψη του πρώτου διαγγέλματος προς το έθνος του “The Donald”.
Κανείς από τους δυο σπουδαιότερους υποψήφιους δεν είναι αυτό που κάποιος θα αποκαλούσε “προεδρικός”. Οι εκλογές του 2016 πηγαίνουν ακριβώς όπως χειραγωγοί σαν τον George Soros σχεδίασαν. Άλλη μια προεδρία εξαγοράστηκε, κλειδώθηκε και ασφαλίστηκε, από τους μεγαλύτερους κλέφτες στον κόσμο.
Ο Donald Trump είναι ο ιδανικός αποδιοπομπαίος για την προώθηση της Χίλαρι Clinton. Φασαριόζος, αμφιλεγόμενος, και πολύ “μπαμπούλας”, ο περιβόητος δισεκατομμυριούχος εργολάβος είναι σαν τον Ronald Reagan με μια τάση να ενεργεί σαν το χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων Yosemite Sam.
Αν ο Trump έφερνε δύο πιστολάδες με εξάσφαιρα στην επόμενη ομιλία του και αιωρείτο πάνω από το έδαφος αφού πρώτα τους “καθάριζε” μια κι έξω, μόλις και μετά βίας θα εκπλησσόταν κάποιος. Ο λόγος που επιλέχθηκε σαν υποψήφιος είναι προφανής, κανείς άλλος στη γη δεν κατέχει τις ίδιες αποκλίνουσες ιδιότητες. Ο Trump είναι ταυτόχρονα ένα αξιόπιστο είδωλο ισχυρής διασημότητας και την ίδια στιγμή εντελώς απαράδεκτος σαν ρεαλιστική επιλογή. Μείνετε συντονισμένοι, υπάρχει μέθοδος στην τρέλα.
Τα νέα ότι ο George Soros κατέβαλε πάνω από $25 εκατομμύρια στην Χίλαρι και στο, τώρα πια πεθαμένο, Δημοκρατικό Κόμμα δεν αποτελεί έκπληξη. Ήταν ο Soros που βοήθησε να σπρωχτεί βαθιά στον λαιμό της Αμερικής ο Barack Obama. Ο δισεκατομμυριούχος Νεοϋορκέζος έχει μια ιστορία με την Χίλαρι και τον άντρα της, που χρονολογείται από την εποχή της διακυβέρνησης του Bill.
Είναι σε αυτή τη σχέση που, αν κοιτάξουμε αρκετά καλά, βλέπουμε ένα μάλλον διαβολικό σχέδιο. Κανένας Αμερικανός δάσκαλος δεν θα αφηγηθεί το πως ένας Αμερικανός πρόεδρος βοήθησε να ανατραπεί ένα νόμιμο και ακμάζον έθνος όπως η Γιουγκοσλαβία, αλλά ένας George Soros μπορεί σίγουρα να εμπλέκεται.
Όταν ο Soros δημιούργησε την "Soros Yugoslavia", δεν ήταν για το καλό των ανθρώπων αυτού του έθνους. Διαβάστε την ανακεφαλαίωση της Open Society Foundations σήμερα, αν νομίζετε ότι ονειρεύομαι συνωμοσίες. Ο Soros είναι τόσο περήφανος για τις προσπάθειες του να καταστρέψει την Γιουγκοσλαβία, που έχει τυπώσει ένα βιβλιαράκι απαριθμώντας τις προσπάθειες του και που έχει τον τίτλο "Χτίζοντας την Open Society στα Δυτικά Βαλκάνια, 1991-2011".
Ο Soros είναι, αν μη τι άλλο, ένας καπετάνιος των τραπεζικών ελίτ, ένας καταστροφέας εθνών κρατών και ένας χτίστης ενός κόσμου από υπερχρεωμένους λαούς. Η αποστολή του απαιτεί τον έλεγχο της προεδρίας των ΗΠΑ, και ένα ελεύθερο χέρι στην οικοδόμηση αναθεωρημένων εθνών που έχουν ανάγκη από μετρητά για την ανοικοδόμηση.
Η αποστολή είναι διττή. Πρώτα δημιουργείς ένα πιστωτικό κενό με αναταραχή και εμφύλιο πόλεμο, στη συνέχεια συμπληρώνεις το κενό με επιλεγμένα επενδυτικά κεφάλαια, δημιουργώντας στρατιές συνεργατών της Open Society. Είναι ασφαλές να πούμε ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ακαδημαϊκών, των μέσων ενημέρωσης και των κυβερνητικών φορέων που βλέπετε στη δουλειά σήμερα, έχουν “προσληφθεί” από τον Soros και άλλους στο παιχνίδι. Αλλά ας μην πάμε πολύ μακριά, είναι η σύνδεση προεδρίας-Soros που σκοπεύουμε να φωτίσουμε.
Λίγα χρόνια πριν ο George Soros και η γιουγκοσλάβικη μαριονέτα, ο ηγέτης Ante Marković, υπογράψουν την συμφωνία για την ίδρυση της Soros Yugoslavia, ο Soros και οι δυτικοί ήταν καθοριστικοί στην προσπάθεια να διαλυθεί η κυβέρνηση του Branko Mikulić, γιατί το χρέος των $21 δισεκατομμυρίων προς τους δυτικούς τραπεζίτες δεν επαρκούσε στο σινάφι Soros. Στη θέση του [Mikulić], μπήκε ο Ante Marković ως ο τελευταίος ηγέτης της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.
Στη συνέχεια, η χώρα άρχισε να διαλύεται, ο Clinton έπαιξε το ρόλο του, ένας πόλεμος κατέστρεψε ζωές και υποδομές, και η πίστωση χρειάστηκε να επεκταθεί. Αντί για τα $21 δισεκατομμύρια που χρωστούσε η Γιουγκοσλαβία, θα σχηματίζονταν 7 πιο αδύναμα κράτη για να γίνουν σατραπείες. Αυτός είναι ο αδιάψευστος στόχος, στον οποίο στόχευαν οι στρατηγικές του Soros και του Bill Clinton. Η Γιουγκοσλαβία, ένα σταθερό μαξιλάρι ανάμεσα στον αχαλίνωτο καπιταλισμό και στις νέες ανατολικές ιδέες, καταστράφηκε.
Η κληρονομιά του Προέδρου Τίτο βρήκε ένα φρικτό θάνατο, που αναθεωρητές ιστορικοί πληρώθηκαν για να ξεπλύνουν.
Και μην αμφιβάλετε, ο George Soros είναι πρώτος ανάμεσα στους αναθεωρητές. Οι βασικοί παίκτες της αντιπολίτευσης, όπως ο Slobodan Milošević (“Sloba") ήταν, βλέπετε, οι προκάτοχοι του Gaddafi της Λιβύης, και του Saddam Hussein [του Ιράκ]. Χρήσιμοι κάποτε στους Αμερικανούς και τους Βρετανούς, αυτοί οι αυταρχικοί [ηγέτες] μαχαιρώθηκαν πισώπλατα, προδόθηκαν, όταν η χρησιμότητα τους τελείωσε.
Ο Milošević λίγο πολύ δολοφονήθηκε, αφημένος στην επιδείνωση της ασθένειας του και πεθαίνοντας στην φυλακή της Χάγης, χωρίς καμία ουσιαστική απόδειξη των εγκλημάτων με τα οποία κατηγορήθηκε. Ο Clinton οδήγησε το ΝΑΤΟ να βομβαρδίσει δολοφονικά την Γιουγκοσλαβία, και στη συνέχεια επινόησε χαλκευμένες κατηγορίες όπως ακριβώς έκανε και ο Bush στο Ιράκ.
Ο “Inside Man” (ΣτΜ, ο πράκτορας, ο προδότης) του Soros, Ante Marković είναι τώρα νεκρός, μαζί με τους περισσότερους από τους άλλους μεγαλύτερους παίκτες στη μεταστροφή των Βαλκανίων. Αυτό που πραγματικά γνωρίζουμε για την Soros Yugoslavia είναι ότι μια εβδομάδα μετά την έγκριση που έδωσε ο Marković, η Γιουγκοσλαβία αποσυντέθηκε αφήνοντας πίσω αυτό που ο συγγραφέας και ειδικός ευρωπαϊκών θεμάτων Bat Ye'or ονόμασε "Eurabia”, ή ένα μουσουλμανικό κράτος στην καρδιά της Ευρώπης. Το BBC ήταν τότε πολύ περισσότερο έντιμο:
"Ο Πρόεδρος Clinton ενέκρινε μια ολομέτωπη εκστρατεία για την ανατροπή του Slobodan Milosevic, σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στην κυβέρνηση των ΗΠΑ. Νωρίτερα αυτή την άνοιξη, ο κ. Clinton υπέγραψε ένα μυστικό προεδρικό “πόρισμα” δίνοντας στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) το πράσινο φως για να προσπαθήσει να ανατρέψει τον Πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας, σύμφωνα με πηγές που αναφέρονται στο περιοδικό ειδήσεων Time των ΗΠΑ".
Το ρεπορτάζ του New English Reviews από τον Άρη Δεμερτζή, είναι λεπτομερές στην αποκάλυψη αυτού που ο συγγραφέας ονομάζει “Μπάσταρδο Στρατό του Bill Clinton".
Το δόγμα της Open Society Foundations σήμερα αποτυπώνει την “ιστορία του Soros" στις καταστάσεις 1989 – 1991, τουλάχιστον σε γενικές γραμμές.
Ωστόσο, η πραγματική ιστορία πίσω από τις εσωτερικές πιέσεις της Γιουγκοσλαβίας δεν παραβλέπεται απλά, αλλά αποκρύβεται. Αυτό το απόσπασμα μέσω του Global Research, από τον πρώην ανώτατο διοικητή του ΝΑΤΟ, Στρατηγό Wesley Clark, μας λέει πως έγιναν τα Βαλκάνια τόσο κατακερματισμένα μετά το θάνατο του Τίτο.
"Από το 1979, αυτός (ο Soros) διένειμε $3 εκατομμύρια τον χρόνο σε αντιφρονούντες, συμπεριλαμβανομένων του κινήματος αλληλεγγύης της Πολωνίας, της Κάρτας 77 στην Τσεχοσλοβακία και του Αντρέι Ζαχάρωφ στη Σοβιετική Ένωση.
Το 1984, ίδρυσε το πρώτο του Open Society Institute στην Ουγγαρία και διοχέτευσε εκατομμύρια δολάρια σε κινήματα της αντιπολίτευσης και σε ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης. Φαινομενικά με στόχο την οικοδόμηση μιας “κοινωνίας των πολιτών”, οι πρωτοβουλίες αυτές είχαν σχεδιαστεί για να αποδυναμώσουν τις υπάρχουσες πολιτικές δομές και να ανοίξουν τον δρόμο για την ενδεχόμενη εκμετάλλευση της Ανατολικής Ευρώπης από τον παγκόσμιο κεφάλαιο.
Ο Soros υποστηρίζει τώρα με χαρακτηριστική αμετροέπεια, ότι ήταν υπεύθυνος για την “αμερικανοποίηση” της Ανατολικής Ευρώπης”.
Όπως μπορείτε να συμπεράνετε από όλα αυτά, οι Soros του κόσμου δεν είναι ιδιοφυΐες, αλλά επαγγελματίες. Πρότυπα για την επιτυχία, πρότυπα για το κέρδος, αυτά είναι όλα όσα αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν.
Οι στόχοι μπορεί να εκδηλώνονται με μια προφανή ποικιλομορφία χρηματικών ροών και πολιτικών στόχων, αλλά όλα προδίδουν την στενόμυαλη αντίληψη μιας περιορισμένης νοημοσύνης. Οι Ρότσιλντ και οι Ροκφέλερ, και τα τσιράκια τους οι Soros, κερδίζουν στο περιθώριο, κερδίζουν σε πολέμους, κερδίζουν στην οπισθοδρόμηση πολιτισμών. Αυτό δεν είναι υψηλή φιλοσοφία.
Δεν είναι καν καινοτόμες οικονομικές θεωρίες. Η καταστροφή χωρών για την λεηλασία των πόρων τους, οι στρατηγικές των Robber Barons (ΣτΜ, “Βαρόνοι Ληστές”, ονομασία ηγεμόνων της φεουδαρχικής εποχής που προέβαιναν σε αρπαγές για κάλυψη οικονομικών δυσκολιών, αλλά και κεφαλαιοκρατών του 19ου αιώνα για αύξηση των κερδών τους) της νεοαποικιοκρατίας, όπως και να τις ονομάσουμε, είναι δείκτες μετριότητας και τεμπελιάς.
Αυτή όμως είναι απλά η γνώμη μου, για τους λεγόμενους "banksters". Λυπάμαι πολύ για λογαριασμό τους, γιατί οι κληρονομιές τους θα μπορούσαν να χαραχτούν πάνω στο καλύτερο μάρμαρο, πάνω στις ψηλότερες κορυφές μας και μέσα στις καρδιές των γενεών. Αντ' αυτού, πασχίζουν σαν θλιβερά αρπακτικά, τόσο άπληστα, ώστε να μην φοβούνται ούτε και τον θάνατο.
Κοιτάξτε τον κόσμο σήμερα. Η είδηση ότι μια ομάδα [κοινωνικού] επηρεασμού που χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους και που ονομάζεται Diversity Institute Media (MDI) ζητάει από τα μέσα ενημέρωσης να προωθούν μόνο θετικές απόψεις για τις μειονότητες στην Ευρώπη, μπορεί να φαίνεται μόνο σαν μια ακόμα φιλελεύθερη υποσημείωση.
Μαθαίνοντας ότι η MDI χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από το Open Society Foundations του George Soros και από τα Ηνωμένα Έθνη, καταλαβαίνουμε πόσο βαθιά έχουν εδραιωθεί τα συμφέροντα του Soros και οι μέθοδοι του. Το 2014 το Open Society Foundations χρηματοδότησε την ίδρυση του σχεδίου MDI για την αντιμετώπιση των υποτιθέμενων “ξενοφοβικών συμπεριφορών", προκειμένου να παρουσιάσει την μετανάστευση πιο θετικά εν μέσω της προεκλογικής εκστρατείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ενώ η ρωσοφοβία και άλλες μορφές διακρίσεων προωθούνται, ο Soros και οι σύμμαχοι του δείχνουν συνεχώς με το δάχτυλο τα θύματα [τους πρόσφυγες], αποκαλώντας με βαρείς χαρακτηρισμούς τους ανήσυχους Ευρωπαίους πολίτες, επιπλήττοντας κάθε προσπάθεια αντίθετη με “τον στόχο”, ο οποίος βέβαια είναι να ολοκληρωθεί η παγκόσμια κατάκτηση από την τραπεζική ελίτ.
Η χρηματοδότηση από τον Soros των εκστρατειών των Clinton, της εκστρατείας του Obama, και η προσποιητή απέχθεια του για τους προέδρους Bush είναι ένα θανάσιμο παιχνίδι. Ο Soros είναι το τελικό πρωτοπαλίκαρο αυτών που κρύβονται από πίσω. Και πιστέψτε με, είναι κυρίως άνδρες. Αυτή τη στιγμή οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής υφίστανται επίσης δραματικές αλλαγές, αν και λίγοι μπορούν να το δουν αυτό.
Η αλήθεια να λέγεται, οι περισσότεροι άνθρωποι στην περιοχή που παλιά ήταν γνωστή σαν Γιουγκοσλαβία, αδυνατούν να κατανοήσουν τι ακριβώς τους έκλεψαν. Αυτό στο οποίο ο Soros και οι χειριστές του πάντα υπολογίζουν, είναι η τοπική και προσωπική εστίαση που διακατέχει τα ανθρώπινα όντα.
Ένας Αμερικανός εργάτης σε εργοστάσιο είναι ευχαριστημένος αν έχει μια δουλειά. Λίγο ξέρει ότι χωρίς αυτούς τους μέτριους ηγέτες θα μπορούσε να είχε βγει πια στη σύνταξη. Στην Κροατία ή το Μαυροβούνιο, ένας εργάτης είναι ανίκανος να δει το ρόλο του σε μια μαζικά επιτυχή Γιουγκοσλαβική κοινωνία.
Η απώλεια δυναμικού είναι η πλέον διαφεύγουσα πραγματικότητα. Οι τύποι σαν τον Soros χειραγωγούν και ξεγελούν συνεχώς όλους εμάς με το να είμαστε ικανοποιημένοι με λιγότερα, ενώ μας υπόσχονται πολύ περισσότερα.
Ο Soros καταστρέφει, μετά προσποιείται τον καλό, πράττει το κακό και μετά βάζει τους ανθρώπους να πληρώνουν για την ίδια τους την δυστυχία. Στη συνέχεια τους δανείζει ελπίδα, τους πουλάει την ψευδαίσθηση μιας νέας κοινωνίας, έναν καλύτερο κόσμο, καθώς οι Rothschilds παίρνουν το μερίδιο τους.
Βάζουν τις κυβερνήσεις να μας φορολογούν, στη συνέχεια χρηματοδοτούν τα σχέδια τους για τα χρέη, και κατηγορούν για τα προβλήματα όλους τους αντιπάλους. Είναι ένα ωραίο παιχνίδι γι' αυτούς, έστω και κενό φαντασίας, όμως η αποτελεσματικότητα του εξαντλείται. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που η σημερινή κρίση φαίνεται τόσο απελπιστική, που ένας Trump πρέπει να ανταγωνιστεί μια δεύτερη Clinton, και που η Ευρώπη αναγκάζεται να καλέσει ένα ταξί για τους τρομοκράτες προς την επόμενη σφαγή τους.
Ο Phil Butler, είναι ένας ερευνητής και αναλυτής πολιτικής, πολιτικός επιστήμονας και ειδικός σε θέματα Ανατολικής Ευρώπης, αποκλειστικά για το online περιοδικό “New Eastern Outlook”.
Επιμέλεια Μετάφρασης ο Γιώργος του Κλικ
Πηγή: journal-neo
