ΥΠΟΚΑΜΙΣΑ ΜΟΝΔΕΡΝΑ
«Ἕνας φανατικὸς Ἅγιος»
Από το νεοεκδοθέν βιβλίο του π.Διονυσίου Ταμπάκη :
«ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΧΙΟΥΜΟΡ»
ΘΥΜΑΜΑΙ στὴν γειτονιά μου, στὴν προσφυγούπολη Νίκαια, ἕνα Κατάστημα σὲ κεντρικὸ σημεῖο πολυσύχναστου δρόμου ὅπου πωλοῦσε πουκάμισα.
Μία μεγάλη ταμπέλα κοσμοῦσε ἐξωτερικὰ τὸ μαγαζὶ ποὺ ἔγραφε:«ΥΠΟΚΑΜΙΣΑ ΜΟΝΔΕΡΝΑ».
Ἐγὼ μικρὸ παιδὶ τότε τῆς ἐνδόξου Παπανδρεϊκῆς σχολικῆς ἀγωγῆς δὲν καταλάβαινα γρὶ ἀπὸ τὸ τί ἐννοῦσε ἡ ταμπέλα.
Ἡ ἀπορία μου ἔγινε ἀκόμη πιὸ ἔντονη ὅταν κάποτε δυὸ πελάτες καὶ ρεμπέτες τύποι τῆς παλαιᾶς κοκκινιᾶς βγαίνοντας ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ καταστήματος ὁμολογοῦσαν ἱκανοποιημένοι μεταξύ τους : «σένια πουκαμισιά.»
Μεγαλώνοντας κατάλαβα πὼς ἅμα τὴ διαφημήση ἅμα τὴ καταργήση.Ἡ ταμπέλα αὐτὴ οὐσιαστικὰ αὐτοκαταργοῦσε τὸν ἑαυτό της καὶ ἐπαγγέλουσα τὸ μοντέρνο ἀνακύρηττε ταυτόχρονα τὸ παρελθοντικό. Εἶναι φυσικὸ πράγμα ἕνας μοντέρνος νέος νὰ φοράει ὑποκάμισα μονδέρνα ;
Ἀναφέρθηκα στὸ παραπάνω γεγονὸς γιὰ νὰ δείξω πόσο αὐτοκαταργούμενη εἶναι ἡ πλάνα νοοτροπία καὶ ὁ ἐπιβαλόμενος τρόπος σκέψης τῆς Νέας τάξεως πραγμάτων ποὺ ἐνῶ ἀπ’τὴν μία διαλαλεῖ, μετὰ τυμπανοκρουσίας ,τὴν δημοκρατία τῆς γνώμης καὶ τοῦ συλλογισμοῦ , τὴν ἐλευθερία καὶ ἀνεξαρτησία τοῦ ἀτόμου νὰ διαμορφώνει τὴν ζωὴ τοῦ κατὰ τὴν βούλησή του, ἐντούτοις εἶναι αὐτὴ ποὺ ἐγκλωβίζει μὲ κάθε βίαιο καὶ ἀπροκάλυπτο τρόπο τοὺς ἀνθρώπους στὰ δικά της ἰδεολογικὰ καὶ διαστροφικὰ ὑπαρξιακὰ καλούπια.
Ἔτσι καὶ ὁ ἑπόμενος Ἅγιος Μάρτυς Σώζων σὲ πεῖσμα τῶν παπαγαλακίων τῆς Νέας ἐποχῆς φέρθηκε ὡς ἕνα «φανατικός» Ἅγιος ἀφοῦ δὲν σεβάστηκε καὶ μὲ κάθε μέσο ἢ τρόπο, προκάλεσε καὶ διέγειρε σὲ μίσος κατὰ τῆς Δωθεκαθεϊστικῆς πλάνης της πόλεώς του (1)
«Οὗτος ἐκατάγετο ἀπὸ τὴν Λυκαονίαν ἀκμάσας ἐν ἔτει 288. Νέος δὲ ὤντας κατὰ τὴν ἡλικίαν, ἔγινε βοσκὸς ἀλόγων (χωρὶς λογικὴ ψυχῆ)προβάτων. Ἀλλ’ εἰς τὸν αὐτὸν καιρὸν ἦτον καὶ βοσκὸς λογικῶν ἀνθρώπων, ἐπειδὴ μὲ τὸν λόγον καὶ διδασκαλίαν του, πολλοὺς ἀπίστους ἔφερεν εἰς τὴν λογικὴν μάνδραν τοῦ Χριστοῦ. Λαβῶν δὲ θάρρος εἰς τὴν ψυχήν του ἀπὸ μίαν θείαν ὀπτασίαν ὀποῦ εἶδεν, ἤτις ἐπαρακίνει αὐτὸν νὰ παρρησιασθῆ(φανερωθεῖ μὲ θάρρος) ὅτι εἶναι Χριστιανός, καὶ ἄλλα τινὰ ἐκ τῆς ὀπτασίας ἐκείνης διδαχθεῖς, καταβαίνει εἰς τὴν Πομπηούπολιν τῆς Κιλικίας. Ὅθεν μὴ ὑποφέρωντας νὰ βλέπη τὴν πλάνην, ὀποῦ εἶχον εἰς τὰ εἴδωλα οἱ πολίται ἐκείνης, πηγαίνει κρυφίως εἰς τὸν ναὸν τῶν εἰδώλων, καὶ κόπτει τὸ δεξιὸν χέρι ἑνὸς χρυσοῦ εἰδώλου, ὀποῦ ἦτον ἐκεῖ. Καὶ πωλήσας αὐτό, πολλοὺς πτωχοὺς ἐβοήθησεν. Ἐπειδὴ δὲ ἐκ τῆς αἰτίας ταύτης πολλοὶ ἄνθρωποι ἀδίκως ἐσυκοφαντοῦντο καὶ ἐβασανίζοντο ἀνελεημόνως, (δίχως λύπηση) ὡς κλέψαντες τοῦ εἰδώλου τὸ χέρι, τούτου χάριν ὁ ἀνδρειότατος Σώζων σπλαγχνισθεῖς τοὺς ἀδίκως πάσχοντας καὶ θέλωντας νὰ παρρησιάση(νὰ κηρύξει μὲ θάρρος) τὴν εὐσέβειαν, φανερώνει αὐτὸς ὁ ἴδιος τὸν ἑαυτὸν τοῦ εἰς τοὺς ὑπηρέτας τοῦ ναοῦ, ὁμολογήσας, ὅτι αὐτὸς εἶναι ὀποῦ ἔκαμε τὸ τόλμημα τοῦτο.
Εὐθὺς λοιπὸν φέρεται εἰς τὸ κριτήριον, καὶ παραστέκεται ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος τῆς Κιλικίας, ὀνομαζομένου Μαξιμιανοῦ. Διαλεχθεῖς δὲ μὲ αὐτόν, καὶ ἀποκριθεῖς μὲ πολλᾶς σοφὰς ἀποκρίσεις εἰς ὅσα ἐρωτήθη· πρὸς τούτοις δὲ καὶ τὸν θυμὸν τοῦ ἡγεμόνος ἀνάψας μὲ τοὺς ἐλέγχους: τούτου χάριν πρώτον μέν, ξέεται μὲ σιδηρᾶ ὀνύχια, ὥστε ὀποῦ ἔφθασεν ἡ βάσανος ἕως καὶ εἰς αὐτὰ τὰ κόκκαλα. Ἔπειτα δέ, ὑποδεθεῖς(φόρεσε) μὲ ὑποδήματα σιδηρένια, τὰ ὁποῖα εἶχον περασμένα καρφία, ἀναγκάζεται νὰ περιπατῆ μὲ αὐτά. Τοῦτο δὲ χαίρωντας ἐποίησεν ὁ γενναιότατος ἀθλητής, εἰς τρόπον ὀποῦ, ὅλη ἡ ἐκεῖ πλησίον γῆ ἐκοκκίνησεν ἀπὸ τὸ τρέξιμον τῶν αἱμάτων του. Καὶ τέλος πάντων, τόσον πολὺν δαρμόν(ξύλο καὶ κακοποίηση) ἔλαβεν ὁ ἀοίδιμος, ὥστε ὀποῦ κατετζακίσθησαν μὲν ὄλαι αἳ ἁρμονίαι τοῦ σώματός του, ἐφάνηκαν δὲ καὶ αὐτὰ τὰ ἐσωτερικὰ σπλάγχνα του. Καὶ ἔτζι χαίρωντας παρέδωκε τὴν ἁγίαν του ψυχὴν εἰς χείρας Θεοῦ, καὶ ἔλαβε παρ’ αὐτοῦ τὸν τοῦ μαρτυρίου ἀμάραντον στέφανον.
Μετὰ δὲ τὸν θάνατόν του, ἄναψαν οἱ δήμιοι φωτὶαν μεγάλην, ἴνα κατακαύσουν, ὅσα μέλη τοῦ Μάρτυρος ἔμειναν. Ἀλλὰ τότε γίνεται παραδόξως μία φοβερὰ βροντὴ ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, καὶ μαζὶ μὲ τὴν βροντὴν γίνεται καὶ ραγδαία βροχὴ ὁμοὺ καὶ χάλαζα. Ταῦτα δὲ γενόμενα, οἱ μὲν δημίοι διεσκορπίσθησαν . Τινές(κάποιοι) δὲ φιλομάρτυρες Χριστιανοὶ λαβόντες εὐκαιρίαν, ἐσυμμάζωξαν τὰ μαρτυρικὰ λείψανα, τὰ ὁποῖα ἔλαμπαν τὴν νύκτα μὲ λαμπρότατον καὶ παράδοξον φῶς. Καὶ οὕτως ἐνταφίασαν αὐτὰ φιλοτίμως καὶ εὐλαβῶς εἰς δόξαν Θεοῦ, καὶ εἰς τιμὴν τοῦ Μάρτυρος.»
__________________
(1)Τέτοια πλούσια , βρίθουσα σὲ σκοπιμότητα, δικολαβικὴ ἐπιχειρηματολογία θὰ βρεῖς στὸ κείμενο τοῦ προσφάτως ψηφισθέντος ἀντιρατσιστικοῦ νόμου.Πιὸ συγκεκριμένα ἀναφέρει:
«Τιμωρεῖται μὲ φυλάκιση τουλάχιστον ἕξι μηνῶν καὶ χρηματικὴ ποινὴ 5 ἕως 20 .000,00 εὐρὼ ὅποιος μὲ κάθε μέσο ἢ τρόπο, προκαλεὶ ἢ διεγείρει σὲ μίσος κατὰ προσώπων ἢ ὁμάδες προσώπων ποὺ προσδιορίζονται μὲ βάση τὴ φυλή, τὸ χρῶμα, τὴ θρησκεία, τὶς γενεαλογικὲς καταβολές, τὴν ἐθνικὴ ἢ
ἐθνοτικὴ καταγωγή, τὸν γενετήσιο προσανατολισμό, τὴν ταυτότητα φύλων.»
Ἄρα πρέπει ὁ Ἅγιος νὰ συλληφθεῖ πάραυτα ὁδηγούμενος εἰς τὸ πλησιέστερον τοπικὸν ἀστυνομικὸν τμῆμα διὰ νὰ τοῦ ἐπιβληθεῖ τὸ ἀναλογοῦν ὡς ἄνω πρόστιμον.
