Εὐάγγελος Στ. Πονηρός Δρ Θ., Μ.Φ.
Σχολικός σύμβουλος θεολόγων Πειραιῶς, Δ΄ Ἀθηνῶν, Κυκλάδων
Ἡ γνωστή καί μή ἐξαιρετέα, ἀπειροελάχιστη πλήν ὅμως θορυβώδης, μειοψηφία ἤχησε γιά μιά ἀκόμη φορά τά παράφωνα οὐρλιαχτά της.
Αὐτή τή φορά ἐνοχλήθηκαν, ἐπειδή ὁ πρόεδρος τῆς δημοκρατίας, πράττοντας τό καθῆκον του ὡς πρόεδρος τῆς δημοκρατίας, ὡς Ἕλληνας καί ὡς χριστιανός, γονάτισε μέσα στήν Ἐκκλησία!!! Εἶναι καθῆκον τοῦ προέδρου τῆς δημοκρατίας νά πράττει ὅπως ἔπραξε, διότι ὁρκίσθηκε πρόεδρος στό Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἐνοχλοῦνται ὅμως αὐτοί οἱ κύριοι! Ἐνοχλοῦνται ἐπειδή ἡ Ἐλλάδα εἶναι κράτος χριστιανικό. Ἄς τό χωνεύσουν ὅμως αὐτό μιά γιά πάντα! Τό Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος εἶναι συντεταγμένο «εἰς τό ὄνομα τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου καί Ἀδιαιρέτου Τριάδος». Τό Σύνταγμα δέν εἶναι λογοτεχνικό κείμενο, δέν φέρει λυρικές περιγραφές ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ. Κάθε λέξη του ἔχει ἀπόλυτη νομική ἰσχύ ἐντός τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Γι΄ αὐτό καί ἡ εἰσαγωγική ἐπίκληση δηλώνει πώς ἡ Ἑλλάδα εἶναι κράτος χριστιανικό.
Αὐτό βεβαίως δέν σημαίνει, ὅτι οἱ μή χριστιανοί, πολίτες ἤ φιλοξενούμενοι, δέν ἔχουν ἰσονομία καί ἀνθρώπινα δικαιώματα! Ὅλα αὐτά εἶναι συνταγματικῶς κατοχυρωμένα γιά ὅλους. Ὁ χριστιανικός χαρακτήρας τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας σημαίνει πώς ἡ ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη εἶναι ἄρρηκτα δεμένη μέ τήν ἱστορία τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἐδῶ καί εἴκοσι αἰῶνες καί τοῦ ἔχει δώσει τήν ταυτότητα τήν ὁποία ἔχει αὐτός σήμερα. Εἶναι ἄρρηκτα δεμένη μέ τήν ἱδρυτική τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους ἐπανάσταση τοῦ 1821. Εἶναι ἄρρηκτα δεμένη μέ τούς μετά τήν ἐπανάσταση ἀγῶνες τοῦ Ἑλληνισμοῦ πρός ἀπελευθέρωση καί τῶν ὑπολοίπων ἐδαφῶν καί πληθυσμῶν, τά ὁποῖα συνιστοῦν τό σημερινό ἑλληνικό κράτος. Εἶναι ἄρρηκτα δεμένη μέ τούς ἀγῶνες τοῦ Ἑλληνισμοῦ γιά ἐπιβίωση σέ δύσκολους καί χαλεπούς καιρούς ὅπως ὁ Β΄ παγκόσμιος πόλεμος καί ἡ σημερινή οἰκονομική κρίση. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὀργανώνει συσσίτια καί σώζει ἀπό τόν θάνατο χιλιάδες ἀστέγους καί ἀνέργους. Δέν εἴδαμε κανέναν ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τήν ἀμφισβητοῦν, νά ὀργανώσει κανένα συσσίτιο γιά τά θύματα τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως!!!
Κι ὅμως μερικοί ὀνειρεύονται, πώς ἡ Ἑλλάδα εἶναι κράτος «κοσμικό» καί «λαϊκό». Ἄν ὅμως ποτέ ἡ Ἑλλάδα ἀφαιρέσει ἀπό τό Σύνταγμά της τήν Ὀρθοδοξία, τή μοναδική δύναμη ἡ ὁποία τή στήριξε σέ χαλεπούς καιρούς ὅπως ἡ τουρκοκρατία, ὅταν ὁ Ἑλληνισμός κινδύνευε νά ἀφανισθεῖ παντελῶς, τότε δέν θά γίνει κράτος «κοσμικό», οὔτε «λαϊκό», ἀλλά ἄκοσμο καί ἀντιλαϊκό. Διότι θά ἔχει περιφρονήσει τήν ἱστορία καί τήν ταυτότητα τοῦ λαοῦ της.
Γι΄ αὐτό ἄς ἐξακολουθήσουν νά ἐνοχλοῦνται αὐτοί οἱ μετρημένοι στά δάκτυλα, ἐπειδή ὁ πρόεδρος τῆς δημοκρατίας πράττει τό καθῆκον του. Ἄς ἐνοχλοῦνται, ἐπειδή τό Σύνταγμα τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας εἶναι συντεταγμένο στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἄς ἐνοχλοῦνται, ἐπειδή ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης στήν ἐπαναστατική διακήρυξη τῆς 24ης/2/1821 προέταξε τήν προσταγή «μάχου ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος». Ἀπό τόν τελευταῖο λόγο τοῦ αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου, ὁ ὁποῖος ἐκφωνήθηκε στίς 28/5/1453, τήν πῆρε. Τί κρίμα ὅμως πού ξέχασε νά ρωτήσει ὅσους ἐνοχλοῦνται! Ἄς ἐνοχλοῦνται, ἐπειδή ὅλα τά ἐπαναστατικα λάβαρα, ὅπως καί ἡ σημερινή ἑλληνική σημαία ἡ ὁποία ἦταν τό λάβαρο τοῦ Νικηφόρου Φωκᾶ, φέρουν τόν Σταυρό τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἄς ἐνοχλοῦνται ἐπειδή ὁ ἀρχιστράτηγος τοῦ ἀγῶνος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εἶπε: «ὅταν ἐπιάσαμε τά ἅρματα εἴπαμε πρῶτα ὑπέρ Πίστεως καί ἔπειτα ὑπέρ πατρίδος». Βλέπετε, ὅταν ἵδρυαν τό ἑλληνικό κράτος ὡς χριστιανικό δέν ρώτησαν οἱ ἀγωνιστές τῆς ἐλευθερίας ποιός θά ἐνοχλεῖται ἀπό τήν ταυτότητά του αὐτή! Ἄς ἐνοχλοῦνται ἐπειδή ὁ στρατηγός Ἰωάννης Μακρυγιάννης εἶπε: «εἶναι δυνατός ὁ Θεός ὅπου μᾶς προστατεύει». Ἄς ἐνοχλοῦνται, ἐπειδή ὁ ναύαρχος Ἀνδρέας Μιαούλης προσταζε τόν στόλο του: «μέ τή βοήθεια τοῦ σταυροῦ ἐπιτεθῆτε». Ἄς ἐνοχλοῦνται, ἐπειδή ὁ ἥρωας Γρηγόρης Αὐξεντίου μελετοῦσε μαζί μέ τά παληκάρια του ἀνελλειπῶς τήν Ἁγία Γραφή, συζητοῦσαν γιά ὅ,τι διάβαζαν καί βάσει αὐτῶν τῶν μελετῶν καί συζητήσεων ἔβγαζαν τό σύνθημα τῆς ἡμέρας ἤ τῆς ἑβδομάδας.
Κι ἄν ἐξακολουθοῦν νά ὀνειρεύονται ξύπνιοι ἕνα κάποιο «κοσμικό» κράτος, δέν ἔχουν παρά νά μετοικήσουν στήν Τουρκία. Ἐκεῖ ὅμως θά διαπιστώσουν, ὅτι τό κράτος εἶναι μόνο de jure κοσμικό, ἐνῷ de facto δέν εἶναι ἁπλῶς μουσουλμανικό, ἀλλά καί ὅτι οἱ μή μουσουλμάνοι στεροῦνται πάμπολλα δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ πολίτη. Κι ἄν ἐκεῖ ἀποτολμήσουν νά καταφερθοῦν εἰς βάρος τοῦ προέδρου τῆς δημοκρατίας, καί μάλιστα τόσο εἰρωνικά, τούς περιμένει ἡ φυλακή μέ ἀνοικτές ἀγκάλες. Περιττό νά ἀναφέρουμε, τί τούς περιμένει ἐάν καταφερθοῦν δημόσια εἰς βάρος τοῦ μουσουλμανισμοῦ!
Ἄς φιλοτιμηθοῦν λοιπόν νά νοιώσουν καί λίγη εὐγνωμοσύνη πρός τό χριστιανικό κράτος τῆς Ἑλλάδος, διότι τά δικαιώματα τά ὁποῖα ἀπολαμβάνουν ἐδῶ, δέν θά τά ἀπολάμβαναν πουθενά πάνω στή γῆ.
