Ενώ σήμερα στην Ελλάδα γίνονται ακόμη συζητήσεις για το εάν μας ψεκάζουν ή όχι, στις ΗΠΑ διδασκόντουσαν οι αεροψεκασμοί (chemtrails) από πολύ παλαιότερα. Η διδασκαλία των αεροψεκασμών αποτελεί ξεχωριστό μάθημα για τους αξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Το μάθημα αυτό διδάσκεται στην Ακαδημία της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (USAFA) της οποίας το χαρακτηριστικότερο κτήριο του συγκροτήματος της σχολής είναι η εκκλησία, η οποία αποτελείται από 17 πυραμοειδή τμήματα εν σειρά.
Το βιβλίο τους έχει πάρα πολλές χρήσιμες πληροφορίες και μόνο από ειδικούς μπορεί να κατανοηθεί επ’ ακριβώς. Μερικοί από τους σκοπούς της διδασκαλίας τοῦ μαθήματος αυτού στους αμερικανούς αξιωματικούς, σύμφωνα πάντα με το βιβλίο τους που διδασκόντουσαν το 1990, είναι να εκπαιδευτούν ώστε να αποκτήσουν επιστημονική και αναλυτική σκέψη, να αναπτύξουν την παρατηρητικότητά τους, να προετοιμαστούν για το μέλλον της επιστήμης και να αναπτύξουν την ικανότητά τους ώστε να μπορούν να μεταβιβάζουν επιστημονικές πληροφορίες.
Οι αεροψεκασμοί ως «μέλλον της επιστήμης» και η «μετάδοση επιστημονικών πληροφοριών» από τους εμπλεκομένους, αποτελούν εκφράσεις ιδιαίτερης σημασίας όπως αποδεικνύεται σήμερα. Επισημαίνεται επίσης ότι τα μαθήματα είναι υποχρεωτικά και δεν επιτρέπεται σε κάποιον διδασκόμενο να χάσει κάποιο μάθημα, αλλά αν για κάποιο λόγο κάποιος χάσει μάθημα θα το αναπληρώνει κάποια άλλη φορά. Επίσης, το να κατανοήσει ο σπουδαστής τα υλικά τα οποία θα έχει στην διάθεσή του για πειράματα είναι άκρως σημαντικό και αυτό διότι κάποια από τα υλικά είναι πολύ σπάνια, τοξικά και δηλητηριώδη. Τα εργαστηριακά πειράματα είναι ασυνήθιστα γι’ αυτούς και γίνονται σε μικρότερη κλίμακα ώστε να μη εκτεθούν σε κινδύνους, σε τοξικά υλικά και σε χημικά απόβλητα. Επικεντρώνεται η προσοχή των σπουδαστών στο αξίωμα: σκέψου πριν δράσεις, ρώτα αν έχεις αμφιβολίες.
Στα πειράματά τους οι μαθητευόμενοι αμερικανοί χρησιμοποιούν μερικά ιδιαίτερα σπάνια, επικίνδυνα και τοξικά μέταλλα. Χρησιμοποιούν μέταλλα των βασικών κατηγοριών ΙΑ και ΙΙΑ. Στην κατηγορία ΙΑ ανήκουν το λίθιο, νάτριο, κάλιο, το οποίο είναι έντονα αντιδραστικό με το νερό και βασικό στην λειτουργία του νευρικού συστήματος του ανθρώπου, ρουβίδιο, καίσιο και το αγνώστων (;) ιδιοτήτων φράνκιο το οποίο είναι εξαιρετικά σπάνιο και βρίσκεται σε ίχνη σε ορυκτά του ουρανίου. Ενώ επισήμως το φράνκιο δεν έχει γνωστές ιδιότητες, για ποιόν σκοπό τότε χρησιμοποιείται το υλικό αυτό σε ένα τέτοιο εκπαιδευτικό ίδρυμα;
Στην κατηγορία ΙΙΑ ανήκουν το βηρύλλιο, μαγνήσιο, ασβέστιο, στρόντιο. Σημειωτέον ότι το στρόντιο απορροφάται από το ανθρώπινο σώμα σαν να ήταν ασβέστιο. Το δε ραδιενεργό στρόντιο 90Sr μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες διαταραχές των οστών και των ασθενειών , συμπεριλαμβανομένου και του καρκίνου των οστών. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν επίσης το βάριο και ράδιο.
Διάφορες χημικές ενώσεις που χρησιμοποιούν οι σπουδαστές είναι και αυτές τοξικές και δηλητηριώδεις. Μερικές από αυτές είναι το υδρίδιο του νατρίου, οξείδιο του καισίου. Το καίσιο, παρά το γεγονός ότι χαρακτηρίζεται ήπια τοξικό, είναι ένα επικίνδυνο υλικό σαν μέταλλο και τα ραδιοϊσότοπα αυτού μπορεί να παρουσιάσουν υψηλό κίνδυνο για την υγεία σε περίπτωση διαρροής ακτινοβολίας. Επίσης πειραματίζονται με το φθοριούχο βάριο και το υδροκυάνιο. Ναι, με το δηλητήριο υδροκυάνιο, το οποίο εισέρχεται στο σώμα με απορρόφηση, με εισπνοή ή κατάποση και προσβάλλει την καρδιά και τον εγκέφαλο και τους στόχους της καρδιάς και του εγκεφάλου. Καθιστά το θύμα ανίκανο σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και έχει χρόνο ημιζωής μία ώρα στο αίμα. Το εντομοκτόνο με το όνομα Zyklon B που έχει ως βάση το υδροκυάνιο χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί για να σκοτώνουν τους κρατουμένους στα Ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης, στους θαλάμους αερίων.
Επίσης χρησιμοποιούν το νιτρίδιο του στροντίου, υδροξείδιο του ασβεστίου, φωσφορικό λίθιο και θειικό μαγνήσιο. Ιδιαίτερη προσοχή χρήζει το λίθιο το οποίο επηρεάζει κατασταλτικά την υπερδραστηριότητα του ατόμου, τον λόγο, την κρίση, επιφέρει μειωμένη όρεξη για ύπνο, επιθετικότητα και θυμό. Συμπτώματα τοξικότητας από λίθιο είναι ναυτία, έμετος, διάρροια, αλλοιωμένος λόγος, έντονη νωθρότητα ή αδυναμία, ακόμη και ζάλη.
Γίνεται επίσης χρήση, από τους αμερικανούς αξιωματικούς, του αλουμινίου (ιδίως του τοξικού αλουμινίου Al3 +), για το οποίο γίνεται πολύς λόγος. Είναι ένα μέταλλο που επιδρά πολύ στην υγεία των ανθρώπων διότι είναι τοξικό και εναποτίθεται στα οστά και στο κεντρικό νευρικό σύστημα και το οποίο έχει θεωρηθεί υπεύθυνο για την ασθένεια Αλτσχάϊμερ. Αυτό διότι κάποιες μελέτες, όπως εκείνες της κλάσης PAQUID, αναφέρουν ότι η έκθεση σε αλουμίνιο αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την νόσο Αλτσχάϊμερ επειδή βρέθηκαν σε τμήματα του εγκεφάλου αυξημένη ποσότητα αλουμινίου.
Επειδή το αλουμίνιο ανταγωνίζεται το ασβέστιο σε απορροφητικότητα, αυξημένες ποσότητές του στο σώμα, μπορεί να συμβάλλει στη μειωμένη σκελετική ασβεστοποίηση (οστεοπενία) που παρατηρείται σε πρόωρα βρέφη και νήπια με καθυστέρηση της ανάπτυξης. Σε πολύ υψηλές δόσεις, το αλουμίνιο συνδέεται με την αλλαγμένη λειτουργία του φραγμού αίματος-εγκεφάλου. Άνθρωποι που είναι αλλεργικοί στο αλουμίνιο μπορεί να παρουσιάσουν πεπτικές διαταραχές ή έμετο. Το αλουμίνιο δεν θεωρείται τοξικό αλλά παρουσιάζει τοξικότητα όταν καταναλώνεται σε ποσότητες μεγαλύτερες από 40 μικρογραμμάρια την ημέρα ανά κιλό μάζας σώματος.
Στην φύση, όταν σε όξινα εδάφη υπάρχει αλουμίνιο αυτό γίνεται Al3+, μειώνει την ανάπτυξη των φυτών, διαταράσσει την ανάπτυξη των ριζών και την λειτουργία τους. Η δε οξύτητα του εδάφους είναι αποτέλεσμα της υδρόλυσης των ενώσεων αλουμινίου. Το αλουμίνιο επηρεάζει και το σιτάρι.
Στα περιεχόμενα του βιβλίου βλέπει κανείς ότι διδάσκεται η όξινη βροχή, ηλεκτροχημεία, οργανική χημεία και χημική κινητική.
Η μελέτη του αμερικανικού αυτού βιβλίου που τιτλοφορείται “Chemtrails” από ειδικούς επιστήμονες όπως είναι χημικοί, γεωπόνοι, γιατροί, φαρμακοποιοί και γενικότερα εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, περιβαλλοντολόγοι, μετεωρολόγοι, και γενικά από κάθε επιστήμονα που γνωρίζει από όλα αυτά, θα συμβάλει στην αύξηση της γνώσης επί του θέματος.
Χρήστος Μαντζιάρης
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΥΣ (CHEMTRAILS) ΠΑΡΑΚΑΤΩ:
