Κίνα

Ναυτικό φόβητρο ή...θα τα κάνει θάλασσα; Έχει η Κίνα ό,τι χρειάζεται για να είναι υπερδύναμη;

Η Κίνα βρίσκεται ήδη στα πρόθυρα της δημιουργίας μιας εκσυγχρονισμένης  θαλάσσιας δύναμης,  τουλάχιστον ίση με εκείνες των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας και ενός ναυτικού στις μακρινές θάλασσες, που είναι δεύτερο σε μέγεθος μόνο μετά το ναυτικό των ΗΠΑ.

Η Κίνα δεν θα γίνει θαλάσσια δύναμη έως ότου μπορέσει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις για την υπεράσπιση της θαλάσσιας κυριαρχίας, των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της και να αντιμετωπίσει, όπως αποκαλεί, απειλή περιορισμού από τη θάλασσα.

Μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είχε γίνει φανερό ότι η τελική απόφαση οποιασδήποτε μελλοντικής σύγκρουσης θα αποφασιζόταν από τη θαλάσσια υπεροχή. Χώρες ή συμμαχίες εταίρων που έχουν κυρίαρχη ισχύ πυρός στη θάλασσα ή σε γειτονική ξηρά, έχουν μεγαλύτερο πλεονέκτημα έναντι των δυνάμεων που έχουν δεσπόζουσα θέση μόνο έναντι της ξηράς. Οι συμμαχικές δυνάμεις απολάμβαναν κυρίαρχη θαλάσσια υπεροχή έναντι των δυνάμεων του Άξονα.

Ο πόλεμος ξηράς, έχοντας φτάσει σε αδιέξοδο και επακόλουθη καταστροφή της αυτοκρατορίας του Χίτλερ και καταστροφή της Γερμανίας, έγραψε την ιστορία του κόσμου. Ο κόσμος χωρίστηκε σε δύο μπλοκ, το ένα με επικεφαλής την Κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση και το άλλο που αυτοαποκαλούνταν Ελεύθερος Κόσμος με επικεφαλής τις ΗΠΑ.

Η σταδιακή παρακμή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας άνοιξε τις πόρτες για τις ΗΠΑ. Συνειδητοποίησε ότι η θαλάσσια δύναμη θα της έδινε την παγκόσμια εμβέλεια που απολάμβαναν οι Βρετανοί. 

Το ελεύθερο εμπόριο και η ανεμπόδιστη μετακίνησή του έγιναν η ραχοκοκαλιά της ευημερίας για την Αμερική αλλά και στη στρατιωτική τεχνολογία που πρόσθεσε τη σκληρή ισχύ και την επιρροή της. 

Η σιωπηλή ανάπτυξη της Κίνας

Μια χώρα που το παρακολούθησε στενά και άρχισε να εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση ήταν η Κίνα, με επικεφαλής τον πολύ διορατικό ηγέτη Ντενγκ Σιαοπίνγκ. Ήταν πεπεισμένος ότι εάν η Κίνα έπρεπε να ευημερήσει και να βγάλει τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων της από τη φτώχεια, έπρεπε να ανοίξει την οικονομία της στον κόσμο, διατηρώντας τον κρατικό έλεγχο στις τελικές αποφάσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Το αμερικανικό πείραμα να καθορίσουν το δικό τους δημοκρατικό πρότυπο στους Άραβες ηγεμόνες είχε αποτύχει. Η Κίνα δεν μπορούσε πλέον να κρύψει τις δυνατότητές της.

Όμως ενώ τα περισσότερα απαραίτητα συστατικά της ευημερίας ήταν υπέρ της Κίνας, υπήρχε ένα σοβαρό μειονέκτημα. Δεν διέθετε επαρκείς ενεργειακούς πόρους εντός της Κίνας και έπρεπε να εισάγει σχεδόν το 80%, σχεδόν το σύνολο από τις παράκτιες ακτές του Ινδικού Ωκεανού.

Η ενέργεια είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη και την ευημερία. Είναι σαφές, ότι η αμφισβήτηση των πόρων με τις ΗΠΑ είχε ξεκινήσει στον Ινδικό Ωκεανό. Οι ΗΠΑ, έχοντας συνειδητοποιήσει την άνοδο της Κίνας, έστρεψαν την προσοχή τους στον Ινδικό Ειρηνικό για να χρησιμοποιήσουν τη θαλάσσια δύναμη πυρός τους και να αποτρέψουν την Κίνα, από το να την αντικαταστήσει ως οικονομική/στρατιωτική υπερδύναμη.

Ρύθμιση των κανόνων

Η Κίνα χρησιμοποίησε κάθε τεχνητό μέσο για τον οικονομικό εξαναγκασμό των πιο αδύναμων εθνών, ασκώντας  παράλληλα πίεση πέρα ​​από τα σύνορά της, στα Ιμαλάια με την Ινδία και στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Η Κίνα ανέκτησε επίσης περιοχές γύρω από μια σειρά από νησιά, υφάλους, κοπάδια και βράχους προκειμένου να διεκδικήσει μια πολύ μεγαλύτερη ΑΟΖ και επεκτείνοντας  τη ναυτική της δύναμη μάχης, απειλεί να καταλάβει την Ταϊβάν και να την ενώσει με την ηπειρωτική χώρα.

Η Κίνα έχει δημιουργήσει στρατιωτικές βάσεις στα κατεχόμενα νησιά. Έχει δύο αεροπλανοφόρα σε επιχειρησιακή λειτουργία και ένα τρίτο πλησιάζει στην ολοκλήρωσή του. Κατασκευάζει 8 αντιτορπιλικά το χρόνο. Τα ναυτικά της περιουσιακά στοιχεία, έχουν ξεπεράσει αυτά του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.

Τα αεροσκάφη της Κίνας παραβιάζουν καθημερινά τον εναέριο χώρο της Ταϊβάν. Πλοία απειλούν πλοία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ συχνά σε SCS. Η Κίνα έχει κατασκευάσει επίσης ναυτική βάση στο Τζιμπουτί. Το Gwadar είναι σε μεγάλο βαθμό μαζί του.

Εξοπλίζει το Πακιστάν με 8 υποβρύχια κλάσης Han, με σύστημα AlP και 4 καταστροφείς/φρεγάτες κλάσης Jiangwei. Έχει πάρει τον έλεγχο των νότιων λιμανιών Hambantota και Colombo στη Σρι Λάνκα. Τα λιμάνια Sitwe και Kyaukphyu στη Μιανμάρ, βρίσκονται σε μεγάλο βαθμό υπό τον επιχειρησιακό έλεγχο της Κίνας.

Διαδίδοντας την Επιρροή τους

Η Κίνα έχει βαθιά διείσδυση στις παράκτιες αφρικανικές χώρες, π.χ. Σεϋχέλλες, Μαυρίκιος, Γιβραλτάρ και στις περισσότερες χώρες της ανατολικής ακτής της Αφρικής. Οι Κινέζοι παρέχουν δάνεια για τη δημιουργία υποδομών στις αποδέκτες χώρες, όταν η αποπληρωμή καθίσταται αδύνατη, οι Κινέζοι τα ανταλλάσσουν με λιμάνια, SEZ και αεροδρόμια. Είναι μια εικονική παγίδα. Ο κόσμος είναι μάρτυρας ενός ανήσυχου Ψυχρού Πολέμου, μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό.

Το QUAD δημιουργήθηκε με στόχο τη μεταφορά αναδυόμενων τεχνολογιών, προς όφελος των παράκτιων περιοχών. Στη συνέχεια, ήρθε ο σχηματισμός της AUKUS, μιας στρατιωτικής τεχνολογικής συμμαχίας μεταξύ των ΗΠΑ, της Αυστραλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου.

Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα σε έναν σύμμαχο των ΗΠΑ να ανταποκριθεί άμεσα στις αναδυόμενες απειλές στον Ειρηνικό και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, που είναι ένα καυτό σημείο αυτή τη στιγμή.

Βασικός ο  ρόλος στο Aφγανιστάν

Με την έξοδο των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν και την είσοδο της Κίνας, είναι ενδεικτική της σημασίας της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή, που είναι το κλειδί για το κινεζικό όνειρο να κυριαρχήσει στην Ευρασία ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο, η Ρωσία εξάλλου είναι ένα φιλικό κράτος.

Ωστόσο, αυτή η φιλοδοξία δεν μπορεί να εκπληρωθεί έως ότου, η διακυβέρνηση στο Αφγανιστάν γίνει κανονική και  υπάρξει σταθερότητα στην περιοχή, κάτι που φαίνεται απίθανο βραχυπρόθεσμα.

Ως εκ τούτου, η Κίνα θα ασκήσει πίεση στις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στο SCS και στον Ινδικό Ωκεανό. Εάν ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός μετατραπεί σε αμφισβήτηση και χειρότερα σε σύγκρουση, θα μπορούσαμε να γίνουμε μάρτυρες μιας νέας παγκόσμιας τάξης. Εάν δεν συμβεί, ο Ψυχρός Πόλεμος πάνω από τις θάλασσες θα συνεχιστεί, στη μέση του οποίου βρίσκονται μεσαίες δυνάμεις όπως η Ινδία, η  Ιαπωνία  και η Αυστραλία.

Η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες και πιθανώς το Βιετνάμ, θα καθόριζαν ενδεχομένως μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων.

 

 

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ