Ο προϋπολογισμός του Πενταγώνου δεν είναι μόνο γιγαντιαίος, αλλά είναι γεμάτος σπατάλη από τεράστιες υπερτιμήσεις για ανταλλακτικά μέχρι όπλα που δεν λειτουργούν, σε δυσβάσταχτες τιμές έως αιώνιους πολέμους με τεράστιες ανθρώπινες και οικονομικές συνέπειες. Με απλά λόγια, το τρέχον επίπεδο δαπανών του Πενταγώνου είναι και περιττό και παράλογο.
Το 2021 ήταν άλλο ένα έτος σήμανσης για το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, καθώς το Κογκρέσο υπέγραψε δαπάνες σχεδόν ρεκόρ 778 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το Πεντάγωνο και τις σχετικές εργασίες για τις πυρηνικές κεφαλές στο Υπουργείο Ενέργειας. Αυτό ήταν 25 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα από όσα είχε ζητήσει ακόμη και το Πεντάγωνο!
Σύμφωνα με το zerohedge, η υπερφόρτιση του Πενταγώνου για ανταλλακτικά έχει μακρά και άδοξη ιστορία, καθώς έφτασε στο προηγούμενο αποκορύφωμα της δημόσιας προβολής κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ρόναλντ Ρεγκών τη δεκαετία του 1980.
Μια πρόσφατη ανάλυση , για παράδειγμα, τεκμηρίωσε την αδικία της TransDigm, ενός προμηθευτή στρατιωτικών ανταλλακτικών που ο Γενικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Άμυνας συνέλαβε να υπερχρεώνει το Πεντάγωνο έως και 3.800 τοις εκατό ναι, καλά διαβάσατε αυτό το νούμερο! σε είδη ρουτίνας. Η εταιρεία μπόρεσε να το κάνει μόνο επειδή, παραδόξως, οι κανόνες αγοράς του Πενταγώνου εμποδίζουν τους συμβασιούχους αξιωματικούς να λάβουν ακριβείς πληροφορίες σχετικά με το τι θα κοστίσει στην χώρα ή τι θα κοστίσει στην προμηθεύτρια εταιρεία η παραγωγή του.
Με άλλα λόγια, χάρη στους κανονισμούς του Πενταγώνου, αυτοί οι αξιωματούχοι επίβλεψης κυριολεκτικά «τυφλώνονται» όταν πρόκειται για τον έλεγχο του κόστους. Οι εταιρείες που προμηθεύουν τον στρατό το εκμεταλλεύονται πλήρως. Το γραφείο του Γενικού Επιθεωρητή του Πενταγώνου, στην πραγματικότητα, αποκάλυψε περισσότερες από 100 υπερχρεώσεις μόνο από την TransDigm, ύψους 20,8 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ένας ολοκληρωμένος έλεγχος όλων των προμηθευτών ανταλλακτικών αναμφίβολα θα έβρισκε πεταμένα δισεκατομμύρια δολάρια. Και αυτό, φυσικά, μεταβάλλεται σε όλο και πιο εντυπωσιακό κόστος για ολοκληρωμένα οπλικά συστήματα. Όπως είπε κάποτε ο Έρνεστ Φιτζέραλντ , ένα στρατιωτικό αεροσκάφος είναι απλώς μια συλλογή από «υπερτιμημένα ανταλλακτικά που πετούν σε σχηματισμό».
Σύμφωνα με το zerohedge, το επόμενο επίπεδο σπατάλης του Πενταγώνου περιλαμβάνει όπλα που δεν χρειάζονται σε τιμές που δεν μπορούν να αντέξουνε οικονομικά, συστήματα που, για τρομερά ποσά, αποτυγχάνουν να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις για τη βελτίωση της ασφάλειας και της ασφάλειάς μας.
«Παράδειγμα για τέτοια δαπανηρά, δυσλειτουργικά συστήματα είναι το μαχητικό αεροσκάφος F-35, ένα αεροπλάνο που έχει επιφορτιστεί με πολλαπλές αποστολές, καμία από τις οποίες δεν κάνει καλά. Το Πεντάγωνο πρόκειται να αγοράσει περισσότερα από 2.400 F-35 για την Πολεμική Αεροπορία, τους Πεζοναύτες και το Ναυτικό. Το εκτιμώμενο κόστος ζωής για την προμήθεια και τη λειτουργία αυτών των αεροπλάνων, μόλις 1,7 τρισεκατομμύρια δολάρια , θα το καθιστούσε το πιο ακριβό οπλικό έργο του Πενταγώνου ποτέ», αναφέρει.
Η αρχική ιδέα πίσω από τη δημιουργία του F-35 ήταν να κατασκευαστεί ένα αεροπλάνο που, σε διάφορες παραλλαγές, θα μπορούσε να εκτελεί πολλές διαφορετικές εργασίες σχετικά φθηνά, με πιθανή εξοικονόμηση πόρων από οικονομίες κλίμακας. Θεωρητικά, αυτό σήμαινε ότι το μεγαλύτερο μέρος των εξαρτημάτων για τα χιλιάδες αεροπλάνα που θα κατασκευαστούν θα ήταν το ίδιο για όλα.
Αυτή η προσέγγιση έχει αποδειχθεί μια θλιβερή αποτυχία μέχρι στιγμής, τόσο πολύ που οι ερευνητές στο POGO είναι πεπεισμένοι ότι το F-35 μπορεί να μην είναι ποτέ πλήρως έτοιμο για μάχη.
«Οι αποτυχίες του είναι πάρα πολλές για να αναφερθούν εδώ, αλλά μερικά παραδείγματα θα πρέπει να αρκούν για να υποδείξουν γιατί το πρόγραμμα πρέπει ελάχιστα να μειωθεί σημαντικά, αν όχι να ακυρωθεί εντελώς», αναφέρει το zerohedge.
Για αρχή, αν και προορίζεται να παρέχει αεροπορική υποστήριξη στα στρατεύματα στο έδαφος, έχει αποδειχθεί κάθε άλλο παρά καλά σχεδιασμένο για να το κάνει. Στην πραγματικότητα, αυτή η δουλειά αντιμετωπίζεται ήδη πολύ καλύτερα και φθηνότερα από τα υπάρχοντα επιθετικά αεροσκάφη A-10 «Warthog».
Τον Δεκέμβριο του 2020, ο πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής των Αντιπροσώπων, Άνταμ Σμιθ, υποστήριξε τελικά ότι «βαρέθηκε να χύνει χρήματα στο ρολό των F-35». Ακόμη και ο πρώην αρχηγός του επιτελείου της Πολεμικής Αεροπορίας, στρατηγός Τσαρλς Μπράουν, αναγνώρισε ότι δεν μπορούσε να πετύχει τον αρχικό του στόχο - να είναι ένα μαχητικό χαμηλού κόστους - και θα έπρεπε να συμπληρωθεί με ένα λιγότερο δαπανηρό αεροπλάνο.
Η σπατάλη συνεχίζεται με την αναβάθμιση απαρχαιωμένων αεροπλανοφόρων για έως και 13 δισεκατομμύρια δολάρια και τον προγραμματισμό να ξοδευτούν περισσότερα από ένα τέταρτο του τρισεκατομμυρίου δολαρίων για έναν νέο πυρηνικό πύραυλο, γνωστό ως Επίγεια Στρατηγική Αποτροπή ή GBSD.
Τέτοιοι επίγειοι πύραυλοι είναι, σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Άμυνας Γουίλιαμ Πέρι, «από τα πιο επικίνδυνα όπλα στον κόσμο», επειδή ένας πρόεδρος θα είχε μόνο λίγα λεπτά για να αποφασίσει εάν θα τους εκτοξεύσει όταν προειδοποιηθεί για μια εχθρική πυρηνική επίθεση. Με άλλα λόγια, ένας ψευδής συναγερμός (του οποίου υπήρξαν πολλά παραδείγματα κατά την πυρηνική εποχή) θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν πλανητικό πυρηνικό πόλεμο.
Και όμως, αρκετά απίστευτα, η μεγαλύτερη σπατάλη από όλες είναι η στρατιωτική στρατηγική των ΗΠΑ της «κάλυψης του πλανήτη» , συμπεριλαμβανομένου ενός «αποτυπώματος» σε ολόκληρο τον πλανήτη με περισσότερες από 750 στρατιωτικές βάσεις , περισσότερους από 200.000 στρατιώτες που σταθμεύουν στο εξωτερικό, τεράστιες και δαπανηρές ομάδες εργασίας αεροπλανοφόρου που επιπλέουν αιώνια στις επτά θάλασσες και ένα τεράστιο πυρηνικό οπλοστάσιο, που θα μπορούσε να καταστρέψει τη ζωή όπως την ξέρουμε (με χιλιάδες κεφαλές να περιμένουν).
Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, το Πεντάγωνο αναμένεται να δημοσιεύσει τόσο τη νέα στρατηγική εθνικής άμυνας όσο και τον προϋπολογισμό του για το 2023. Υπάρχουν μερικές μικρές αναλαμπές ελπίδας, όπως αναφορές ότι η κυβέρνηση μπορεί να εγκαταλείψει ορισμένα επικίνδυνα (και περιττά) προγράμματα πυρηνικών όπλων που θεσπίστηκε από την κυβέρνηση Τραμπ.
«Ωστόσο, η πραγματική πρόκληση, η δημιουργία ενός προϋπολογισμού που να αντιμετωπίζει πραγματικά προβλήματα ασφάλειας, όπως η δημόσια υγεία και η κλιματική κρίση, θα απαιτούσε νέα σκέψη και επίμονη δημόσια πίεση για να περικοπεί ο προϋπολογισμός του Πενταγώνου, με ταυτόχρονη μείωση του μεγέθους του στρατιωτικο-βιομηχανικού συγκροτήματος», αναφέρει το zerohedge.
Χωρίς σημαντική αλλαγή πορείας, το 2022 θα είναι για άλλη μια φορά έτος σήμανσης για τη Lockheed Martin και άλλους κορυφαίους κατασκευαστές όπλων, σε βάρος της επένδυσης σε προγράμματα απαραίτητα για την καταπολέμηση των επειγουσών προκλήσεων από τις πανδημίες έως την κλιματική αλλαγή και την παγκόσμια ανισότητα.
