Μάχη ΗΠΑ -Ρωσίας για τον έλεγχο της Λιβύης. Σκληρή παρτίδα πόκερ έχουν αρχίσει να θυμίζουν οι διπλωματικές κινήσεις στο μέτωπο της Τρίπολης.
Οι πρόεδροι της Ρωσίας και της Αιγύπτου Βλαντίμιρ Πούτιν και Αμπντέλ Φάταχ αλ Σίσι σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν σήμερα επιβεβαίωσαν την πρόθεσή τους να συντονίσουν τις ενέργειές τους για την σταθεροποίηση της κατάστασης στην Λιβύη, ανακοίνωσε το Κρεμλίνο.
«Επιβεβαιώθηκε η πρόθεση για τον περαιτέρω συντονισμό των ενεργειών με σκοπό την σταθεροποίηση της κατάστασης στο κράτος αυτό (Λιβύη)» αναφέρεται στην ανακοίνωση, στην οποία προστίθεται ότι «επισημάνθηκε η σημασία των μεσολαβητικών προσπαθειών της Γερμανίας και του ΟΗΕ στο πλαίσιο της προώθησης της πολιτικής διαδικασίας με την συμμετοχή όλων των βασικών μερών της Λιβύης», σύμφωνα με όσα σας γράψαμε στο προηγούμενο άρθρο μας.
Ο Πούτιν συζήτησε στο Συμβούλιο Ασφαλείας της Ρωσίας την κατάσταση στη Λιβύη
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν προήδρευσε επιχειρησιακής σύσκεψης με τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, κατά την διάρκεια της οποίας συζητήθηκαν η κατάσταση στην Συρία, την Λιβύη και άλλα επίκαιρα θέματα, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Ρώσου προέδρου, ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στο ζήτημα της τρομοκρατικής δραστηριότητας στην επαρχία Ιντλίμπ της Συρίας και στο ζήτημα της διευθέτησης της κατάστασης στην Λιβύη.
Στην σύσκεψη συμμετείχαν ο Ρώσος πρωθυπουργός Ντμίτρι Μενβέντεφ, ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας Νικολάι Πατρούσεφ, ο υπουργός Εσωτερικών της Ρωσίας Βλαντίμιρ Καλοκόλτσεφ, ο διοικητής της FSB Αλεξάντρ Μπόρτνικοφ, ο διευθυντής της Υπηρεσίας Εξωτερικής Κατασκοπείας Σεργκέι Ναρίσκιν, η πρόεδρος του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας (άνω βουλή) Βαλεντίνα Ματβιένκο, ο πρόεδρος της Κρατικής Δούμας (βουλή) Βιτσισλάβ Βολόντιν.
Κάθε φορά που μία χώρα η οποία διαθέτει πλούσια ενεργειακά αποθέματα βρίσκεται αντιμέτωπη με σφοδρά προβλήματα, κυρίως πολιτικού χαρακτήρα, δημιουργείται ένα μπλοκ διεκδικητών της, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να υπερασπιστούν μέχρις εσχάτων τα συμφέροντά τους.
Ήδη χώρες όπως το Ιράκ ή η Συρία έχουν βρει κάποιους συμμάχους.
Τι γίνεται, όμως, στην περίπτωση της Λιβύης.
Το να επενδύσει κάποιος στις χερσαίες πετρελαιοπηγές της χώρας είναι μία εξαιρετικά ριψοκίνδυνη κίνηση, με δεδομένο ότι στη Λιβύη υπάρχουν δύο κυβερνήσεις, με μόνο μία εξ αυτών να είναι αναγνωρισμένη από τη διεθνή κοινότητα και οι συγκρούσεις γύρω από μεγάλες πετρελαιοπηγές αποτελούν καθημερινό φαινόμενο.
Όμως υπάρχει μία ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία η οποία είναι πρόθυμη να επιστρέψει.
Η Tatneft επανέλαβε την εξερεύνηση στην έκτασή της Block 04 στη λεκάνη Ghadames στις αρχές Δεκεμβρίου, λιγότερο από 2 μήνες μετά την απόφασή της για επιστροφή στη βορειοαφρικανική χώρα.
Έχοντας κλείσει οκτώ blocks στη Λιβύη, κατά τη διάρκεια των δημοπρασιών αδειοδότησης μεταξύ 2006 και 2007, διαθέτει το 100% των δικαιωμάτων εκμετάλλευσής τους.
Οι σεισμικές έρευνες για τα μπλοκ Ghadames δεν έχουν ακόμη.
Η Tatneft ισχυρίζεται ότι θα επιδιώξει να επενδύσει 15 δισεκατομμύρια δολάρια σε νέες εργασίες έως το 2040, αν και η πλειοψηφία αυτών θα πήγαινε σε έργα στην περιοχή των Ουραλίων στη Ρωσία.
Η μετακίνηση στο εξωτερικό θα θεωρηθεί επίσης ένα καλό βήμα για την Tatneft.
Έχει ξοδέψει περισσότερα από 200 εκατομμύρια δολάρια στη Λιβύη χωρίς κάποια απτά αποτελέσματα μέχρι στιγμής, επομένως η πίεση για αποτελέσματα είναι προφανής.
Παρόλο που θα μπορούσε να υποστηριχθεί δικαιολογημένα ότι ο εμφύλιος πόλεμος κατέστησε αδύνατη την ανάπτυξη και ότι λιγότερο από τα μισά από τα 14 χρόνια που πέρασαν από την υπογραφή της πρώτης συμφωνίας για την κατανομή της παραγωγής υπήρξαν ταραχώδη, η επένδυση στη Λιβύη θα μπορούσε να είναι η καλύτερη επιλογή της Tatneft και μάλιστα πραγματοποιήσε μια πραγματική επανάσταση.
Έχει αναφερθεί ότι η ΝΟΚ (κρατική πετρελαϊκή εταιρείας της Λιβύης) θα μπορούσε να αναγκάσει την Tatneft να αναλάβει ακόμη πιο ενεργό ρόλο Λιβύη, έχοντας μάλιστα και πολιτική υποστήριξη.
Η Tatneft είναι ένας από τους κύριους αποδέκτες των ρωσικών φορολογικών απαλλαγών, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της προέρχεται από πεδία που θεωρούνται «εξαντλημένα» - επιτρέποντας έτσι τη διατήρηση της παραγωγής της σχετικά.
Η λογική πίσω από την απόφαση της Tatneft είναι αρκετά απλή - αναγκασμένη να εργαστεί στην ώριμη περιοχή παραγωγής Volga-Urals με πολύ λίγη διεθνή ανοδική έκθεση, η εταιρεία χρειάζεται ιδιόκτητα περιουσιακά στοιχεία που μπορούν να την προστατεύσουν από ξαφνικούς κινδύνους και να διαφοροποιήσουν τη βάση πόρων του.
Η παραγωγή της ρωσικής επιχείρησης έχει αυξηθεί τα τελευταία 5 χρόνια και αναμένεται να φτάσει τα 588.000 βαρέλια ημερησίως το 2019, ωστόσο η μελλοντική της πρόοδος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξωτερικές επιπτώσεις - δηλαδή εάν η κυβέρνηση εξακολουθεί να επιδοτεί την ώριμη παραγωγή μέσω φορολογικών απαλλαγών.
Δεδομένου ότι η Λιβύη επιδιώκει να επιστρέψει στις πετρελαϊκές αγορές, και με δεδομένο ότι η Μόσχα έχει από καιρό επιδιώξει να καλλιεργήσει φιλικές σχέσεις, το ρωσικό κράτος θα στηρίξει την Tatneft.
Η Tatneft θα μπορούσε να επιλέξει να αναπτύξει την έκτασή της στη λεκάνη της Sirte, ωστόσο, είδε όμως το Ghadames ένα πιο βιώσιμο στοίχημα.
Αυτό μπορεί να φαίνεται περίεργο δεδομένης της εποικοδομητικής σχέσης μεταξύ της Μόσχας και του Field Haftar - η Sirte είναι πολύ πιο βαθιά στο ελεγχόμενο από το Haftar έδαφος και έτσι μπορεί να θεωρηθεί πιο ασφαλής στην εργασία, αλλά το κοίτασμα Ghadames αποδεικνύεται πολύ πιο πλούσιο και φυσικά προσοδοφόρο.
